Το δέκα το καλό!
Όταν ο Κώστας άνοιξε την πόρτα και είδε την Αγγελική σάστισε. Από το πρόσωπο του εκείνη κατάλαβε πως δεν είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ και κρύος ιδρώτας την έλουσε.
"Συγνώμη για την ενόχληση αλλά ψάχνω την Αιμιλία και δεν την βρίσκω είναι καλά???" ψέλλισε η Αγγελική τρομοκρατημένη
"Καλημέρα Αγγελική...Ναι καλά είναι μην ανησυχείς απλά θέλει να μείνει λίγο μόνη της αν δεν σε πειράζει..." απάντησε αμήχανα ο Κώστας.
"Κώστα άστη να έρθει μέσα" ακούστηκε η Αιμιλία ξέπνοα από το βάθος.
Μπαίνοντας μέσα στο σαλόνι η Αγγελική προσπάθησε να προσαρμόσει την όραση της στο σκοτάδι που επικρατούσε. Τα παντζούρια ήταν όλα κατεβασμένα και λίγα δευτερόλεπτα μετά κατάφερε να εντοπίσει την Αιμιλία κουλουριασμένη σε μια γωνία του καναπέ. Έτρεξε κοντά της, της έπιασε το χέρι και συγκρατώντας με δυσκολία τα δάκρυα της άρχισε να της το χαϊδεύει.
"Συγνώμη βρε Αιμιλία που έρχομαι απρόσκλητη... Δεν θέλω να μου πεις τι έχει συμβεί....Μόνο να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά θέλω" είπε μερικά βασανιστικά δευτερόλεπτα αργότερα.
"Κώστα θα μας αφήσεις λίγο μόνες να μιλήσουμε?" ψιθύρισε η Αιμιλία και ο Κώστας της χαμογέλασε πήρε το μπουφάν του και βγήκε από το σπίτι.
"Αιμιλία μου ότι και να έχει συμβεί όλα διορθώνονται...μην στεναχωριέσαι"
"Μα δεν είμαι στεναχωρημένη Αγγελική.... χεσμένη είμαι από το φόβο μου!"
"Μα γιατί? Τι μπορεί να τρόμαξε εσένα.... ?"
"Θυμάσαι που με ρώτησες γιατί δεν παντρεύομαι τον Κώστα και δεν σου απάντησα... Ε τώρα θα σου απαντήσω... Πριν κάποια χρόνια χρειάστηκε να κάνω μια επέμβαση..Αφαίρεσα μια ωοθήκη και μια σάλπιγγα και ο γιατρός μου είπε πως ήταν θέμα χρόνου να χρειαστεί να αφαιρέσω και τα υπόλοιπα. Το είχα λοιπόν αποδεχτεί πως κάποια στιγμή θα χρειαζόταν να γίνει αυτό και είχα συμφιλιωθεί με την ιδέα. Ο Κώστας φυσικά από την αρχή το γνώριζε. Όπως γνώριζε και ότι με τα εσωτερικά συστήματα κατεστραμμένα με εμένα οικογένεια δεν υπήρχε πιθανότητα να κάνει. Σαν αμοιβάδα όμως δήλωνε πως δεν τον απασχολούσε.. Εγώ όμως δεν είμαι Αγγελική μου ούτε τόσο εγωίστρια ώστε να του στερήσω αυτή τη χαρά ούτε τόσο αλτρουίστρια ώστε να τον χωρίσω... Άφηνα λοιπόν τον χρόνο να περνάει χωρίς να το πολυσκέφτομαι... Ώσπου προχτές είχα το προγραμματισμένο μου ραντεβού με τον γυναικολόγο. Κάθε εξάμηνο που πάω είμαι έτοιμη να ακούσω πως έχει έρθει η ώρα για το επόμενο νυστέρι. Για την ακρίβεια του κάνω πλάκα κιόλας πάνω στο θέμα όταν μου λέει πως πήραμε παράταση... Αυτή τη φορά όμως κατά την εξέταση σκυθρώπιασε και τότε κατάλαβα πως αυτή τη φορά την παράταση δεν την είχαμε πάρει. Και όμως όταν προσπάθησα να του δώσω θάρρος να μου πει τι έτρεχε αυτός αντί να μου πει αυτό που περίμενα μου είπε πως ήμουν έγκυος....Αγγελική είμαι έγκυος..Σχεδόν δύο μηνών.... Κόντρα σε κάθε πιθανότητα εγώ είμαι έγκυος και για πρώτη φορά στη ζωή μου τα έχω τόσο χαμένα. Για αυτό χάθηκα έτσι απότομα θα σε έπαιρνα μόλις ηρεμούσα λιγάκι αλλά αυτή τη στιγμή είμαι κυριολεκτικά τρομοκρατημένη. Ο δόλιος ο Κώστας δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί από τη μια χασκογελάει όλη την ώρα και μετά βλέπει τα μούτρα μου και μαζεύεται. Ο γιατρός το είπε ξεκάθαρα από τη στιγμή που έγινε η σύλληψη, με προσοχή θα ολοκληρωθεί η κύηση. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τον φόβο που έχω... Με τον τρελό κύκλο μου, ήταν αδύνατο να το έχω πάρει χαμπάρι νωρίτερα και φυσικά λόγω ιστορικού δεν χρησιμοποιούσαμε ποτέ προφυλάξεις... Μίλα πες κάτι..."
"Αιμιλία είμαι τόσο χαρούμενη για σένα....Έτσι μου έρχεται να μπήξω τα κλάματα από την χαρά μου! Όλα καλά θα πάνε θα το δεις. Μην αγχώνεσαι χαλάρωσε και απόλαυσε το... "
"Το ξέρω πως όλα θα πάνε καλά απλά είμαι σε κατάσταση σοκ... Το είχα αποδεχτεί ότι δεν θα κάνω παιδιά....Χρόνο χρειάζομαι να συνηθίσω την ιδέα..."
"Και θα τον έχεις! Άλλοι 6 μήνες είναι αυτοί! "
"Αγγελική και κάτι ακόμα....Δεν ξέρω γιατί αλλά από προχτές που το έμαθα έχει κολλήσει το μυαλό μου ότι αν δεν ήσουν εσύ ίσως αυτό να μην γινόταν. Το ξέρω πως ακούγεται χαζό μιας και δεν διαθέτεις σπέρμα αλλά μέσα μου κάτι μου λέει πως σε εσένα το χρωστάω..."
"Είδες επανέρχεσαι!!! Άρχισες ήδη τα αστειάκια! Και ναι σπέρμα δεν διαθέτω οπότε χαζομάρες λες! Ήταν να συμβεί και συνέβει τίποτα δεν μου χρωστάς!"
"Όχι αφού έτσι το νιώθω έτσι θα είναι και μην μου χαλάς χατήρι στην κατάσταση μου. Το είπα ήδη και στον Κώστα και συμφωνεί. Πρώτα ο θεός να γεννηθεί και θέλουμε να το βαφτίσεις..."
"Αχ βρε Αιμιλία μιλάτε σοβαρά....?? Πολύ θα χαρώ...."
"Σταμάτα ρε να κλαις! Οι δικές μου ορμόνες και καλά είναι πειραγμένες εσύ κλαις??? Και για να έχουμε καλό ερώτημα ζυγίστηκες χτες?? Με αυτά και με εκείνα ξέχασα να σε ρωτήσω!!!"
"Όχι δεν ζυγίστηκα.... ανησυχούσα μην έχεις πάθει κάτι το μυαλό μου μόνο στη ζυγαριά δεν ήταν! Να σου πω την αλήθεια μέχρι τελευταία στιγμή νόμιζα πως κάτι έπαθε ο μπαμπάς σου..."
"Σταμάτα λέμε να κλαις αρχίζω και εκνευρίζομαι! Και ο πατέρας μου μια χαρά είναι. Φυσικά συνεχίζει και το παίζει η "Μαρία της σιωπής" αλλά μια χαρά είναι από υγεία. Τράβα τώρα στο μπάνιο και φέρε τη ζυγαριά να δούμε τι κάναμε αυτόν το μήνα. Αν και εγώ σε έκλεψα με ζύγισε ο γιατρός ήδη και έχω χάσει αλλά πέντε κιλά. Πάνω στην ώρα βέβαια γιατί προβλέπεται να τα παίρνω πίσω και με τόκο!"
"Άστη τη ζυγαριά τώρα έχουμε άλλα θέματα να ασχοληθούμε!"
"Όχι Αγγελική δεν την αφήνω! Ο μόνος τρόπος να μην μου στρίψει τους επόμενους μήνες είναι να νιώσω πως όλα μένουν ίδια! Γιαυτό κακομοίρα άσε τις υπεκφυγές και πήγαινε να τη φέρεις. Οκ εγώ δεν θα μπορώ πλέον να την κάνω με τόση ευλάβεια όσο πριν αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα χαλαρώσεις και εσύ! Υποσχέσου εδώ και τώρα ότι θα φτάσεις μέχρι τέλους!"
"Στο υπόσχομαι Αιμιλία... στο υπόσχομαι ότι θα φτάσω μέχρι τέλους....πλέον έχω και απτό στόχο που λέγαμε....Θα είμαι μια καρακουκλάρα νονά!"
"Ωχ Παναγία μου τι ακούω η γκαστρωμένη..... με εσένα θα αλλάξει και η έκφραση "τρελός παπάς σε βάφτισε" σε "τρελή νονά σε βάφτισε".... Τράβα λέμε φέρε τη ζυγαριά πριν μετανιώσω που θα βάλεις εσύ λάδι στο παιδί μου αδιόρθωτη!"
"Τρέχω!!!!"
Και ζυγίστηκε η Αγγελική και επιβεβαίωσε άλλα 6,5 κιλά απώλεια και άκουσε το βρίσιμο του αιώνα απο την Αιμιλία που εκείνη έχανε γρηγορότερα. Αλλά δεν την ένοιαζε καθόλου. Ήταν τόσο χαρούμενη που η Αιμιλία κελαηδούσε και πάλι και τόσο ευτυχισμένη για την χαρά της φίλης της που ακόμα και όταν ο Κώστας επέστρεψε και τις βρήκε να κυνηγάει η Αιμιλία την Αγγελική γύρω από το τραπέζι του σαλονιού για να την κλωτσήσει δεν την πείραξε που τις κοίταξε λες και έβλεπε εξωγήινους.
"Ρε πάτε καλά??? Τι κάνετε εκεί??"
"Άσε με θα την σαπίσω!"
"Γιατί τι σου έκανε????"
"Τίποτα δεν της έκανα Κώστα στο υπόσχομαι!!!"
"Τίποτα ε???? Άκου 6,5 κιλά σε ένα μήνα αεί σιχτίρ πλέον με τους μεταβολισμούς σας!"
"Ξαναρωτάω πάτε καλά???? Αιμιλία παλουκώσου κάτω μην φας καμία γλίστρα και έχουμε και άλλα!"
"Άσε με και εσύ! Και μην αρχίζεις τα κουλά γιατί θα αφήσω εκείνη και θα περιλάβω εσένα! Έγκυος είμαι δεν είμαι ανάπηρη! Εντάξει μπορεί να είμαι λίγο "Σάρα" αλλά εγώ σε γυάλα δεν μπαίνω στο ξεκαθαρίζω!!!!"
"Καλά ρε μωρό μου ότι πεις! Και νόμιζα πως η δίαιτα σου ξυπνούσε όλα τα νεύρα.... Θα καλοπεράσουμε το επόμενο εξάμηνο!"
"Κώστα κόφτο! Και εσύ σιχαμένη κάτσε κάτω. Κουράστηκα θα σε δείρω άλλη φορά...είμαι και άυπνη και νυστάζω..."
"Καλά άντε να σας αφήσω και εγώ να κοιμηθείτε λιγάκι. Μια ερώτηση μόνο. Πότε σου έδωσε πιθανή ημερομηνία τοκετού??? "
"Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου...πφφφ μες τις ζέστες!"
"Δέκα Αυγούστου θα γεννηθεί στο λέω"
"Μπα κάνεις και καριέρα μέντιουμ????"
"Καλά λέγε εσύ ότι θες....θα το δεις! Δέκα Αυγούστου να το θυμάσαι! Αυτό το μωρό θα είναι το δέκα το καλό!" είπε η Αγγελική και χοροπηδώντας έφυγε από το σπίτι χαμογελαστή.
Λίγο πριν την πάρει ο ύπνος η Αιμιλία σκεφτόταν τα τελευταία λόγια της Αγγελικής και σαν να είχε δίκιο η ημίτρελη φίλη της... αυτό το μωρό και δέκα Αυγούστου να μην γεννιόταν σίγουρα ήταν το δέκα το καλό της δικής της ζωής....
Για την συνέχεια πατήστε εδώ
Όταν ο Κώστας άνοιξε την πόρτα και είδε την Αγγελική σάστισε. Από το πρόσωπο του εκείνη κατάλαβε πως δεν είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ και κρύος ιδρώτας την έλουσε.
"Συγνώμη για την ενόχληση αλλά ψάχνω την Αιμιλία και δεν την βρίσκω είναι καλά???" ψέλλισε η Αγγελική τρομοκρατημένη
"Καλημέρα Αγγελική...Ναι καλά είναι μην ανησυχείς απλά θέλει να μείνει λίγο μόνη της αν δεν σε πειράζει..." απάντησε αμήχανα ο Κώστας.
"Κώστα άστη να έρθει μέσα" ακούστηκε η Αιμιλία ξέπνοα από το βάθος.
Μπαίνοντας μέσα στο σαλόνι η Αγγελική προσπάθησε να προσαρμόσει την όραση της στο σκοτάδι που επικρατούσε. Τα παντζούρια ήταν όλα κατεβασμένα και λίγα δευτερόλεπτα μετά κατάφερε να εντοπίσει την Αιμιλία κουλουριασμένη σε μια γωνία του καναπέ. Έτρεξε κοντά της, της έπιασε το χέρι και συγκρατώντας με δυσκολία τα δάκρυα της άρχισε να της το χαϊδεύει.
"Συγνώμη βρε Αιμιλία που έρχομαι απρόσκλητη... Δεν θέλω να μου πεις τι έχει συμβεί....Μόνο να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά θέλω" είπε μερικά βασανιστικά δευτερόλεπτα αργότερα.
"Κώστα θα μας αφήσεις λίγο μόνες να μιλήσουμε?" ψιθύρισε η Αιμιλία και ο Κώστας της χαμογέλασε πήρε το μπουφάν του και βγήκε από το σπίτι.
"Αιμιλία μου ότι και να έχει συμβεί όλα διορθώνονται...μην στεναχωριέσαι"
"Μα δεν είμαι στεναχωρημένη Αγγελική.... χεσμένη είμαι από το φόβο μου!"
"Μα γιατί? Τι μπορεί να τρόμαξε εσένα.... ?"
"Θυμάσαι που με ρώτησες γιατί δεν παντρεύομαι τον Κώστα και δεν σου απάντησα... Ε τώρα θα σου απαντήσω... Πριν κάποια χρόνια χρειάστηκε να κάνω μια επέμβαση..Αφαίρεσα μια ωοθήκη και μια σάλπιγγα και ο γιατρός μου είπε πως ήταν θέμα χρόνου να χρειαστεί να αφαιρέσω και τα υπόλοιπα. Το είχα λοιπόν αποδεχτεί πως κάποια στιγμή θα χρειαζόταν να γίνει αυτό και είχα συμφιλιωθεί με την ιδέα. Ο Κώστας φυσικά από την αρχή το γνώριζε. Όπως γνώριζε και ότι με τα εσωτερικά συστήματα κατεστραμμένα με εμένα οικογένεια δεν υπήρχε πιθανότητα να κάνει. Σαν αμοιβάδα όμως δήλωνε πως δεν τον απασχολούσε.. Εγώ όμως δεν είμαι Αγγελική μου ούτε τόσο εγωίστρια ώστε να του στερήσω αυτή τη χαρά ούτε τόσο αλτρουίστρια ώστε να τον χωρίσω... Άφηνα λοιπόν τον χρόνο να περνάει χωρίς να το πολυσκέφτομαι... Ώσπου προχτές είχα το προγραμματισμένο μου ραντεβού με τον γυναικολόγο. Κάθε εξάμηνο που πάω είμαι έτοιμη να ακούσω πως έχει έρθει η ώρα για το επόμενο νυστέρι. Για την ακρίβεια του κάνω πλάκα κιόλας πάνω στο θέμα όταν μου λέει πως πήραμε παράταση... Αυτή τη φορά όμως κατά την εξέταση σκυθρώπιασε και τότε κατάλαβα πως αυτή τη φορά την παράταση δεν την είχαμε πάρει. Και όμως όταν προσπάθησα να του δώσω θάρρος να μου πει τι έτρεχε αυτός αντί να μου πει αυτό που περίμενα μου είπε πως ήμουν έγκυος....Αγγελική είμαι έγκυος..Σχεδόν δύο μηνών.... Κόντρα σε κάθε πιθανότητα εγώ είμαι έγκυος και για πρώτη φορά στη ζωή μου τα έχω τόσο χαμένα. Για αυτό χάθηκα έτσι απότομα θα σε έπαιρνα μόλις ηρεμούσα λιγάκι αλλά αυτή τη στιγμή είμαι κυριολεκτικά τρομοκρατημένη. Ο δόλιος ο Κώστας δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί από τη μια χασκογελάει όλη την ώρα και μετά βλέπει τα μούτρα μου και μαζεύεται. Ο γιατρός το είπε ξεκάθαρα από τη στιγμή που έγινε η σύλληψη, με προσοχή θα ολοκληρωθεί η κύηση. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τον φόβο που έχω... Με τον τρελό κύκλο μου, ήταν αδύνατο να το έχω πάρει χαμπάρι νωρίτερα και φυσικά λόγω ιστορικού δεν χρησιμοποιούσαμε ποτέ προφυλάξεις... Μίλα πες κάτι..."
"Αιμιλία είμαι τόσο χαρούμενη για σένα....Έτσι μου έρχεται να μπήξω τα κλάματα από την χαρά μου! Όλα καλά θα πάνε θα το δεις. Μην αγχώνεσαι χαλάρωσε και απόλαυσε το... "
"Το ξέρω πως όλα θα πάνε καλά απλά είμαι σε κατάσταση σοκ... Το είχα αποδεχτεί ότι δεν θα κάνω παιδιά....Χρόνο χρειάζομαι να συνηθίσω την ιδέα..."
"Και θα τον έχεις! Άλλοι 6 μήνες είναι αυτοί! "
"Αγγελική και κάτι ακόμα....Δεν ξέρω γιατί αλλά από προχτές που το έμαθα έχει κολλήσει το μυαλό μου ότι αν δεν ήσουν εσύ ίσως αυτό να μην γινόταν. Το ξέρω πως ακούγεται χαζό μιας και δεν διαθέτεις σπέρμα αλλά μέσα μου κάτι μου λέει πως σε εσένα το χρωστάω..."
"Είδες επανέρχεσαι!!! Άρχισες ήδη τα αστειάκια! Και ναι σπέρμα δεν διαθέτω οπότε χαζομάρες λες! Ήταν να συμβεί και συνέβει τίποτα δεν μου χρωστάς!"
"Όχι αφού έτσι το νιώθω έτσι θα είναι και μην μου χαλάς χατήρι στην κατάσταση μου. Το είπα ήδη και στον Κώστα και συμφωνεί. Πρώτα ο θεός να γεννηθεί και θέλουμε να το βαφτίσεις..."
"Αχ βρε Αιμιλία μιλάτε σοβαρά....?? Πολύ θα χαρώ...."
"Σταμάτα ρε να κλαις! Οι δικές μου ορμόνες και καλά είναι πειραγμένες εσύ κλαις??? Και για να έχουμε καλό ερώτημα ζυγίστηκες χτες?? Με αυτά και με εκείνα ξέχασα να σε ρωτήσω!!!"
"Όχι δεν ζυγίστηκα.... ανησυχούσα μην έχεις πάθει κάτι το μυαλό μου μόνο στη ζυγαριά δεν ήταν! Να σου πω την αλήθεια μέχρι τελευταία στιγμή νόμιζα πως κάτι έπαθε ο μπαμπάς σου..."
"Σταμάτα λέμε να κλαις αρχίζω και εκνευρίζομαι! Και ο πατέρας μου μια χαρά είναι. Φυσικά συνεχίζει και το παίζει η "Μαρία της σιωπής" αλλά μια χαρά είναι από υγεία. Τράβα τώρα στο μπάνιο και φέρε τη ζυγαριά να δούμε τι κάναμε αυτόν το μήνα. Αν και εγώ σε έκλεψα με ζύγισε ο γιατρός ήδη και έχω χάσει αλλά πέντε κιλά. Πάνω στην ώρα βέβαια γιατί προβλέπεται να τα παίρνω πίσω και με τόκο!"
"Άστη τη ζυγαριά τώρα έχουμε άλλα θέματα να ασχοληθούμε!"
"Όχι Αγγελική δεν την αφήνω! Ο μόνος τρόπος να μην μου στρίψει τους επόμενους μήνες είναι να νιώσω πως όλα μένουν ίδια! Γιαυτό κακομοίρα άσε τις υπεκφυγές και πήγαινε να τη φέρεις. Οκ εγώ δεν θα μπορώ πλέον να την κάνω με τόση ευλάβεια όσο πριν αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα χαλαρώσεις και εσύ! Υποσχέσου εδώ και τώρα ότι θα φτάσεις μέχρι τέλους!"
"Στο υπόσχομαι Αιμιλία... στο υπόσχομαι ότι θα φτάσω μέχρι τέλους....πλέον έχω και απτό στόχο που λέγαμε....Θα είμαι μια καρακουκλάρα νονά!"
"Ωχ Παναγία μου τι ακούω η γκαστρωμένη..... με εσένα θα αλλάξει και η έκφραση "τρελός παπάς σε βάφτισε" σε "τρελή νονά σε βάφτισε".... Τράβα λέμε φέρε τη ζυγαριά πριν μετανιώσω που θα βάλεις εσύ λάδι στο παιδί μου αδιόρθωτη!"
"Τρέχω!!!!"
Και ζυγίστηκε η Αγγελική και επιβεβαίωσε άλλα 6,5 κιλά απώλεια και άκουσε το βρίσιμο του αιώνα απο την Αιμιλία που εκείνη έχανε γρηγορότερα. Αλλά δεν την ένοιαζε καθόλου. Ήταν τόσο χαρούμενη που η Αιμιλία κελαηδούσε και πάλι και τόσο ευτυχισμένη για την χαρά της φίλης της που ακόμα και όταν ο Κώστας επέστρεψε και τις βρήκε να κυνηγάει η Αιμιλία την Αγγελική γύρω από το τραπέζι του σαλονιού για να την κλωτσήσει δεν την πείραξε που τις κοίταξε λες και έβλεπε εξωγήινους.
"Ρε πάτε καλά??? Τι κάνετε εκεί??"
"Άσε με θα την σαπίσω!"
"Γιατί τι σου έκανε????"
"Τίποτα δεν της έκανα Κώστα στο υπόσχομαι!!!"
"Τίποτα ε???? Άκου 6,5 κιλά σε ένα μήνα αεί σιχτίρ πλέον με τους μεταβολισμούς σας!"
"Ξαναρωτάω πάτε καλά???? Αιμιλία παλουκώσου κάτω μην φας καμία γλίστρα και έχουμε και άλλα!"
"Άσε με και εσύ! Και μην αρχίζεις τα κουλά γιατί θα αφήσω εκείνη και θα περιλάβω εσένα! Έγκυος είμαι δεν είμαι ανάπηρη! Εντάξει μπορεί να είμαι λίγο "Σάρα" αλλά εγώ σε γυάλα δεν μπαίνω στο ξεκαθαρίζω!!!!"
"Καλά ρε μωρό μου ότι πεις! Και νόμιζα πως η δίαιτα σου ξυπνούσε όλα τα νεύρα.... Θα καλοπεράσουμε το επόμενο εξάμηνο!"
"Κώστα κόφτο! Και εσύ σιχαμένη κάτσε κάτω. Κουράστηκα θα σε δείρω άλλη φορά...είμαι και άυπνη και νυστάζω..."
"Καλά άντε να σας αφήσω και εγώ να κοιμηθείτε λιγάκι. Μια ερώτηση μόνο. Πότε σου έδωσε πιθανή ημερομηνία τοκετού??? "
"Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου...πφφφ μες τις ζέστες!"
"Δέκα Αυγούστου θα γεννηθεί στο λέω"
"Μπα κάνεις και καριέρα μέντιουμ????"
"Καλά λέγε εσύ ότι θες....θα το δεις! Δέκα Αυγούστου να το θυμάσαι! Αυτό το μωρό θα είναι το δέκα το καλό!" είπε η Αγγελική και χοροπηδώντας έφυγε από το σπίτι χαμογελαστή.
Λίγο πριν την πάρει ο ύπνος η Αιμιλία σκεφτόταν τα τελευταία λόγια της Αγγελικής και σαν να είχε δίκιο η ημίτρελη φίλη της... αυτό το μωρό και δέκα Αυγούστου να μην γεννιόταν σίγουρα ήταν το δέκα το καλό της δικής της ζωής....
Για την συνέχεια πατήστε εδώ
Ιωάννα μου!!!!! ειναι φανταστικό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή