"Γυμνές" αλήθειες....
"Συγνώμη έτσι θα ξερνάς για το υπόλοιπο της βραδιάς??"
"Σκάσε και πάρκαρε αυτό το πράγμα σε ότι πλησιέστερο υπάρχει σε στεριά πριν αφυδατωθώ εντελώς!"
"Μα παρκαρισμένο το έχω! Άνοιξε τα μάτια σου παιδάκι μου!"
"Αχ Παναγιά μου το έκανες το θαύμα σου.....μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μου θα σου ανάψω!!! Βοήθα με να κατέβω από αυτό το διάολο..."
"Θα καταξοδευτείς βλέπω..."
"Αει χέσου Παναγιώτη!!!"
"Μπα εμένα με βρίζεις την ξαδέλφη σου την άφηνες όμως να στην λέει τόση ώρα!"
"Και μιας και το ανέφερες δεν νομίζω να ζήτησα βοήθεια μια χαρά το χειριζόμουν μόνη μου!"
"Τι να πω ρε άνθρωπε μάλλον όλο σου το τσαγανό κρυβόταν στο λίπος που έχασες..."
"Είπα και εγώ ο Παναγιώτης ιππότης κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε!"
"Όχι και ιππότης μην με προσβάλλεις! Το γνωστό κάθαρμα παραμένω"
"Χαίρομαι... Και δεν μου λες για να γυρίσουμε στο λιμάνι υπάρχει τρόπος να πάμε οδικώς??"
"Πολύ φοβάμαι πως όχι..."
"Ωχ Παναγίτσα μου τι τραβάω μες την μαύρη νύχτα η δόλια...."
"Άσε το μοιρολόι και παλουκώσου να συνέλθεις!"
"Να παλουκωθώ λες και έχω επιλογή να κάνω κάτι άλλο..."
"Μικρός που είναι ο κόσμος πάντως"
"Απελπιστικά μικρός!"
"Σταμάτησες να το τρως βλέπω πια όλο το φαΐ σου"
"Αχ Παναγιώτη λυπήσουμε ....όλο το βράδυ προσπαθώ να είμαι ζεν αλλά με το στομάχι μου σε αυτή την κατάσταση ,αδυνατώ. Θα ακούσεις τίποτα χοντρό και θα πληρώσεις και τα σπασμένα της άλλης..."
"Παρακαλώ.."
"Τι παρακαλάς παιδάκι μου???"
"Μην κοιτάς που δεν είσαι ευγενική και δεν λες ευχαριστώ που σε βοήθησα, εγώ είμαι ευγενής και παρακαλώ"
"Μα τι ευγένεια!!! Και όχι δεν σε ευχαριστώ για τίποτα απολύτως, ας πούμε ότι απλά εξιλεώθηκες για τις μαλακίες που έλεγες όταν σε πρωτογνώρισα και ότι είμαστε πάτσι."
"Ναι σχετικά με εκείνο το βράδυ...."
"Άστο βρε παιδάκι μου μην πεις τίποτα και εμείς καψουρευτήκαμε και ας πούμε ότι καταλαβαίνουμε..."
"Όχι και καψούρα!!!"
"Καλά τραγούδα.."
"Καλά είναι???"
"Καλύτερα από ποτέ.."
"Και ο μαλάκας ο Κώστας μες την ευτυχία... μόνο εγώ έχω αλλεργία στην τόση ευτυχία???"
"Εσύ και ο Δρακουμέλ!"
"Η ζωή συνεχίζεται... και χωρίς Αιμιλία..."
"Πίστεψε το και ίσως συνεχιστεί...Κοίτα που θα σε λυπηθώ κιόλας...άτιμη ναυτία!"
"Αυτό και αν είναι κατάντια να με λυπηθείς εσύ!"
"Μα πόσο αξιολάτρευτος είσαι!!"
"Σόρρυ... μου βγαίνει αυθόρμητα είναι και το θέμα που πιάσαμε..."
"Δεν πειράζει μην καταπιέζεσαι και πάθεις και τίποτα"
"Σου μίλησε για μένα?"
"Αχ Χριστέ μου. Ξεκόλλα καλέ μου άνθρωπε!!!"
"Εσύ ξεκόλλησες???"
".... τι λέγαμε???"
"Είδες??? Λοιπόν σου μίλησε???"
"Μέσες άκρες..."
"Και όσο σκέφτομαι ότι αν είχαμε γνωριστεί διαφορετικά μπορεί να την είχα εγώ τόσο τρελαίνομαι!"
"Δεν ξέρω πως γνωριστήκατε εγώ ξέρω πως "δεν" απλά "δεν" "
"Μα γιατί? Αφού έχω όλο το πακέτο! Μην σου πω ότι και πολύς της πέφτω!"
"Γιαυτό ίσως επειδή νομίζεις πως της πέφτεις και πολύς!"
"Όχι αυτή η ρουφιάνα η αδελφή της φταίει και το γαμημένο το νομικό απόρρητο!"
"Σε έχασα... ποια αδελφή? Έχει η Αιμιλία αδελφή?"
"Λογικό να μην το ξέρεις.. Ναι μια ανεγκέφαλη που κακή της ώρα με έκανε δικηγόρο της να εκτελέσω το διαζύγιο της"
"Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τη συνάφεια με τη χυλόπιτα που έφαγες..."
"Παιδάκι μου αυτή η αλλοπρόσαλλη της την βάρεσε για άγνωστους λόγους και αιτίες και ένα πρωί την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν . Με προσέλαβε λοιπόν ως δικηγόρο για να τακτοποιήσω τις νομικές εκκρεμότητες δεσμεύοντας με να μην αποκαλύψω σε κανένα τον τόπο διαμονής της. Έτσι γνωρίστηκα με την Αιμιλία. Όπως λοιπόν φαντάζεσαι η Αιμιλία μαζί με ένα μουρόχαβλο που είχε παντρευτεί αυτή με κάναν χριστό να τους πω που είναι αλλά εγώ δεν μπορούσα. Και να σκεφτείς πως όταν ήρθε σε μένα, την είχε κάνει ήδη δύο χρόνια χωρίς σημάδια ζωής. Τώρα την Αιμιλία την ξέρεις, επιστράτευσε ότι μέσον είχε για να μάθει αυτό που ήθελε από γοητεία μέχρι απειλές και εγώ φυσικά σαν ζώο που είμαι την πάτησα άσχημα μαζί της. Όταν το κατάλαβε χρησιμοποίησε το τελευταίο της χαρτί, τη ζήλια. Άρχισε έτσι να βγαίνει με τον Κώστα... Και λίγο έλειψε να τινάξω την καριέρα μου στον αέρα. Στην πορεία πρέπει να τον ερωτεύτηκε γιατί σταμάτησε να με πιέζει για πληροφορίες. Έμεινα έτσι με το πουλί στο χέρι να αναρωτιέμαι γιατί αυτή η φευγάτη δεν πήγε όταν ήρθε στο γραφείο του Κώστα και προτίμησε το δικό μου...δίπλα δίπλα ήταν το κέρατο μου!"
"Μάλιστα δεν τα ήξερα αυτά, αλλά ξαναλέω δεν νομίζω να είναι αυτός ο λόγος. Το ενδεχόμενο να μην είσαι ο τύπος της το έχεις σκεφτεί καθόλου???"
"Αποκλείεται σου λέω αφού το έχω όλο το πακέτο!"
"Ναι.. μόνη μου μιλάω..."
"Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα...αυτά σκέφτομαι και παίρνω τα πάνω μου. Στην όλη υπόθεση αυτόν τον ταλαίπωρο λυπήθηκα...μεγάλη κεραμίδα έφαγε. Εγώ δεν την είχα ποτέ αυτός την είχε, την παντρεύτηκε και πάνω που νόμιζε πως θα έκανε και οικογένεια η γκόμενα βάρεσε μια έκτρωση χωρίς καν να του το πει και εξαφανίστηκε. Γυναίκες παιδί μου, δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει με δαύτες. Α αυτόν ίσως να τον ξέρεις γιατί η Αιμιλία τον έχει χρόνια τώρα και τον "περιθάλπτει" να δεις πως τον έλεγαν.... Γαμώτο δεν θυμάμαι.... Μόνο ότι ήταν μπάρμαν θυμάμαι... Αγγελική??? Που πας καλέ???" είπε αλλά η Αγγελική είχε ήδη πλησιάσει στην ακτή και έβγαζε τα ρούχα και τα παπούτσια της. Μένοντας με τα εσώρουχα κοίταξε το φεγγάρι μην ξέροντας τι να νιώσει. Πολλές οι πληροφορίες και είχαν έρθει χωρίς προειδοποίηση από το πουθενά μέσα στη νύχτα πάνω σε μια βραχονησίδα. Θυμός? Λύπη? Απογοήτευση? Προδοσία? Ανακούφισή? Όλα αυτά και τίποτα συνάμα. Αγγελική και Διαβολική εξαφανισμένες και οι δύο. Μοναξιά... σίγουρα μοναξιά...κατέληξε και βούτηξε στη θάλασσα.
"Καλά σου σάλεψε? Βγες έξω θα παγώσεις!" φώναξε σαστισμένος ο Παναγιώτης και η Αγγελική πέταξε στην στεριά και τα εσώρουχα της.
" Δεν έρχεσαι καλύτερα εσύ μέσα?" την άκουσε να του λέει πριν βουτήξει ολόκληρη κάτω από το νερό
"Αν μπω και εγώ μέσα δεν υπόσχομαι τίποτα για τη συνέχεια. Και είπαμε εγώ κάθαρμα παραμένω...ένα ερωτευμένο με την Αιμιλία κάθαρμα, με περίσσεια όμως ορμονών " της εξήγησε μόλις ξανά βγήκε στην επιφάνεια.
"Έλα μέσα Παναγιώτη....ας πούμε πως απόψε θα είμαστε δύο τα καθάρματα.. έλα να κάνουμε παρέα" του είπε και άπλωσε το γυμνό της χέρι που γυάλιζε βρεγμένο κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Για τη συνέχεια πατήστε εδώ
"Συγνώμη έτσι θα ξερνάς για το υπόλοιπο της βραδιάς??"
"Σκάσε και πάρκαρε αυτό το πράγμα σε ότι πλησιέστερο υπάρχει σε στεριά πριν αφυδατωθώ εντελώς!"
"Μα παρκαρισμένο το έχω! Άνοιξε τα μάτια σου παιδάκι μου!"
"Αχ Παναγιά μου το έκανες το θαύμα σου.....μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μου θα σου ανάψω!!! Βοήθα με να κατέβω από αυτό το διάολο..."
"Θα καταξοδευτείς βλέπω..."
"Αει χέσου Παναγιώτη!!!"
"Μπα εμένα με βρίζεις την ξαδέλφη σου την άφηνες όμως να στην λέει τόση ώρα!"
"Και μιας και το ανέφερες δεν νομίζω να ζήτησα βοήθεια μια χαρά το χειριζόμουν μόνη μου!"
"Τι να πω ρε άνθρωπε μάλλον όλο σου το τσαγανό κρυβόταν στο λίπος που έχασες..."
"Είπα και εγώ ο Παναγιώτης ιππότης κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε!"
"Όχι και ιππότης μην με προσβάλλεις! Το γνωστό κάθαρμα παραμένω"
"Χαίρομαι... Και δεν μου λες για να γυρίσουμε στο λιμάνι υπάρχει τρόπος να πάμε οδικώς??"
"Πολύ φοβάμαι πως όχι..."
"Ωχ Παναγίτσα μου τι τραβάω μες την μαύρη νύχτα η δόλια...."
"Άσε το μοιρολόι και παλουκώσου να συνέλθεις!"
"Να παλουκωθώ λες και έχω επιλογή να κάνω κάτι άλλο..."
"Μικρός που είναι ο κόσμος πάντως"
"Απελπιστικά μικρός!"
"Σταμάτησες να το τρως βλέπω πια όλο το φαΐ σου"
"Αχ Παναγιώτη λυπήσουμε ....όλο το βράδυ προσπαθώ να είμαι ζεν αλλά με το στομάχι μου σε αυτή την κατάσταση ,αδυνατώ. Θα ακούσεις τίποτα χοντρό και θα πληρώσεις και τα σπασμένα της άλλης..."
"Παρακαλώ.."
"Τι παρακαλάς παιδάκι μου???"
"Μην κοιτάς που δεν είσαι ευγενική και δεν λες ευχαριστώ που σε βοήθησα, εγώ είμαι ευγενής και παρακαλώ"
"Μα τι ευγένεια!!! Και όχι δεν σε ευχαριστώ για τίποτα απολύτως, ας πούμε ότι απλά εξιλεώθηκες για τις μαλακίες που έλεγες όταν σε πρωτογνώρισα και ότι είμαστε πάτσι."
"Ναι σχετικά με εκείνο το βράδυ...."
"Άστο βρε παιδάκι μου μην πεις τίποτα και εμείς καψουρευτήκαμε και ας πούμε ότι καταλαβαίνουμε..."
"Όχι και καψούρα!!!"
"Καλά τραγούδα.."
"Καλά είναι???"
"Καλύτερα από ποτέ.."
"Και ο μαλάκας ο Κώστας μες την ευτυχία... μόνο εγώ έχω αλλεργία στην τόση ευτυχία???"
"Εσύ και ο Δρακουμέλ!"
"Η ζωή συνεχίζεται... και χωρίς Αιμιλία..."
"Πίστεψε το και ίσως συνεχιστεί...Κοίτα που θα σε λυπηθώ κιόλας...άτιμη ναυτία!"
"Αυτό και αν είναι κατάντια να με λυπηθείς εσύ!"
"Μα πόσο αξιολάτρευτος είσαι!!"
"Σόρρυ... μου βγαίνει αυθόρμητα είναι και το θέμα που πιάσαμε..."
"Δεν πειράζει μην καταπιέζεσαι και πάθεις και τίποτα"
"Σου μίλησε για μένα?"
"Αχ Χριστέ μου. Ξεκόλλα καλέ μου άνθρωπε!!!"
"Εσύ ξεκόλλησες???"
".... τι λέγαμε???"
"Είδες??? Λοιπόν σου μίλησε???"
"Μέσες άκρες..."
"Και όσο σκέφτομαι ότι αν είχαμε γνωριστεί διαφορετικά μπορεί να την είχα εγώ τόσο τρελαίνομαι!"
"Δεν ξέρω πως γνωριστήκατε εγώ ξέρω πως "δεν" απλά "δεν" "
"Μα γιατί? Αφού έχω όλο το πακέτο! Μην σου πω ότι και πολύς της πέφτω!"
"Γιαυτό ίσως επειδή νομίζεις πως της πέφτεις και πολύς!"
"Όχι αυτή η ρουφιάνα η αδελφή της φταίει και το γαμημένο το νομικό απόρρητο!"
"Σε έχασα... ποια αδελφή? Έχει η Αιμιλία αδελφή?"
"Λογικό να μην το ξέρεις.. Ναι μια ανεγκέφαλη που κακή της ώρα με έκανε δικηγόρο της να εκτελέσω το διαζύγιο της"
"Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τη συνάφεια με τη χυλόπιτα που έφαγες..."
"Παιδάκι μου αυτή η αλλοπρόσαλλη της την βάρεσε για άγνωστους λόγους και αιτίες και ένα πρωί την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν . Με προσέλαβε λοιπόν ως δικηγόρο για να τακτοποιήσω τις νομικές εκκρεμότητες δεσμεύοντας με να μην αποκαλύψω σε κανένα τον τόπο διαμονής της. Έτσι γνωρίστηκα με την Αιμιλία. Όπως λοιπόν φαντάζεσαι η Αιμιλία μαζί με ένα μουρόχαβλο που είχε παντρευτεί αυτή με κάναν χριστό να τους πω που είναι αλλά εγώ δεν μπορούσα. Και να σκεφτείς πως όταν ήρθε σε μένα, την είχε κάνει ήδη δύο χρόνια χωρίς σημάδια ζωής. Τώρα την Αιμιλία την ξέρεις, επιστράτευσε ότι μέσον είχε για να μάθει αυτό που ήθελε από γοητεία μέχρι απειλές και εγώ φυσικά σαν ζώο που είμαι την πάτησα άσχημα μαζί της. Όταν το κατάλαβε χρησιμοποίησε το τελευταίο της χαρτί, τη ζήλια. Άρχισε έτσι να βγαίνει με τον Κώστα... Και λίγο έλειψε να τινάξω την καριέρα μου στον αέρα. Στην πορεία πρέπει να τον ερωτεύτηκε γιατί σταμάτησε να με πιέζει για πληροφορίες. Έμεινα έτσι με το πουλί στο χέρι να αναρωτιέμαι γιατί αυτή η φευγάτη δεν πήγε όταν ήρθε στο γραφείο του Κώστα και προτίμησε το δικό μου...δίπλα δίπλα ήταν το κέρατο μου!"
"Μάλιστα δεν τα ήξερα αυτά, αλλά ξαναλέω δεν νομίζω να είναι αυτός ο λόγος. Το ενδεχόμενο να μην είσαι ο τύπος της το έχεις σκεφτεί καθόλου???"
"Αποκλείεται σου λέω αφού το έχω όλο το πακέτο!"
"Ναι.. μόνη μου μιλάω..."
"Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα...αυτά σκέφτομαι και παίρνω τα πάνω μου. Στην όλη υπόθεση αυτόν τον ταλαίπωρο λυπήθηκα...μεγάλη κεραμίδα έφαγε. Εγώ δεν την είχα ποτέ αυτός την είχε, την παντρεύτηκε και πάνω που νόμιζε πως θα έκανε και οικογένεια η γκόμενα βάρεσε μια έκτρωση χωρίς καν να του το πει και εξαφανίστηκε. Γυναίκες παιδί μου, δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει με δαύτες. Α αυτόν ίσως να τον ξέρεις γιατί η Αιμιλία τον έχει χρόνια τώρα και τον "περιθάλπτει" να δεις πως τον έλεγαν.... Γαμώτο δεν θυμάμαι.... Μόνο ότι ήταν μπάρμαν θυμάμαι... Αγγελική??? Που πας καλέ???" είπε αλλά η Αγγελική είχε ήδη πλησιάσει στην ακτή και έβγαζε τα ρούχα και τα παπούτσια της. Μένοντας με τα εσώρουχα κοίταξε το φεγγάρι μην ξέροντας τι να νιώσει. Πολλές οι πληροφορίες και είχαν έρθει χωρίς προειδοποίηση από το πουθενά μέσα στη νύχτα πάνω σε μια βραχονησίδα. Θυμός? Λύπη? Απογοήτευση? Προδοσία? Ανακούφισή? Όλα αυτά και τίποτα συνάμα. Αγγελική και Διαβολική εξαφανισμένες και οι δύο. Μοναξιά... σίγουρα μοναξιά...κατέληξε και βούτηξε στη θάλασσα.
"Καλά σου σάλεψε? Βγες έξω θα παγώσεις!" φώναξε σαστισμένος ο Παναγιώτης και η Αγγελική πέταξε στην στεριά και τα εσώρουχα της.
" Δεν έρχεσαι καλύτερα εσύ μέσα?" την άκουσε να του λέει πριν βουτήξει ολόκληρη κάτω από το νερό
"Αν μπω και εγώ μέσα δεν υπόσχομαι τίποτα για τη συνέχεια. Και είπαμε εγώ κάθαρμα παραμένω...ένα ερωτευμένο με την Αιμιλία κάθαρμα, με περίσσεια όμως ορμονών " της εξήγησε μόλις ξανά βγήκε στην επιφάνεια.
"Έλα μέσα Παναγιώτη....ας πούμε πως απόψε θα είμαστε δύο τα καθάρματα.. έλα να κάνουμε παρέα" του είπε και άπλωσε το γυμνό της χέρι που γυάλιζε βρεγμένο κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Για τη συνέχεια πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιαστε: