Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Εκείνοι καπνογόνα...εγώ κάρτες!!!

Όχι αρνούμαι!!! Αρνούμαι να μου κλέψουν την έμπνευση μου είναι ίσως το μόνο που μου έχει απομείνει. Τις τελευταίες μέρες πέρασα απο άπειρες ψυχολογικές διακυμάνσεις όπως φαντάζομαι και οι περισσότεροι απο εσάς. Άρχικα ένοιωσα οργή και θυμό απο τις εικόνες που έβλεπα, μετά με έπιασε θλίψη και αγωνία για το τι θα ακολουθήσει στο μέλλον. Στην συνέχεια είπα να βάλω για λιγάκι το μυαλό μου στην "φορμόλη" μήπως και χαλαρώσω αλλά ξαναεκνευρίστηκα επειδή όποιο κανάλι και αν έβαζα στην τηλεόραση έπαιζε απο μια τούρκικη σειρά. Τηλεόραση δεν βλέπουμε πολύ είναι η αλήθεια συνήθως την έχουμε ανοιχτή στο αθόρυβο μέσα στο σπίτι αλλά μάλλον θα πρέπει να την κλείσω εντελώς. Τις προάλλες ο μικρός (που και εκείνος δεν βλέπει σχεδόν καθόλου όχι γιατί δεν του το επιτρέπουμε αλλά γιατί δεν του τραβάει το ενδιαφέρον) άρχισε να επαναλαμβάνει τούρκικες λέξεις που άκουσε σε κάποιο απο τα σήριαλ αυτά...περνάμε βλέπετε την φάση του "παπαγάλου". Δεν λέω χρήσιμες οι ξένες γλώσσες αλλά σε πρώτη φάση προτιμώ να μάθει ελληνικά και ιαπωνικά και ας μάθει αν θέλει τούρκικα αργότερα. Ξέφυγα όμως πάλι τελευταία το παθαίνω συχνά...Λίγο λοιπόν τα τελευταία γεγονότα, λίγο οι δουλειές του σπιτιού και οι υποχρεώσεις με έκαναν να πιάνω χαρτί και ψαλίδι και να στέκομαι σαν στήλη άλατος χαζεύοντας τα. Που όρεξη για δημιουργία...Ώσπου σήμερα ξεκινώντας να φτιάχνω κούτες για την μετακόμιση που θα γίνει μέσα στις επόμενες βδομάδες είπα να μαζέψω τα υλικά και τα εργαλεία μου που ίσως είναι τα λιγότερο αναγκαία. Μοιραία σύμπτωση εκείνη την ώρα το ραδιόφωνο επηρεασμένο και αυτό απο τις εξελίξεις έπαιζε το "Πότε θα κάνει ξαστερία" του Νίκου Ξυλούρη. Ε όχι είπα!!! Δεν θα τους κάνω το χατήρι να μαζέψω τα χαρτία μου και τα ψαλίδια μου, δεν θα τους κάνω το χατήρι να μου πάρουν την εμπνευσή μου, την ελπίδα μου το όνειρο μου. Όλα ξαναβγήκαν απο τα κουτία τους απλώθηκαν στο τραπέζι και έφτιαξα δύο καρτούλες απλές σαν εικόνα αλλά με μεγάλη αξία για μένα. Τελικά τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν είναι αναισθησία να φτιάχνεις διάφορα όταν τριγύρω σου συμβαίνουν τόσα. Τελευταία πάντα όταν έφτιαχνα κάτι ένοιωθα μέσα μου μια μικρή δόση ενοχής. Τις τελευταίες μέρες όμως που ένοιωσα την δημιουργικότητα μου να πιάνει πάτο επηρεασμένη απο όλα όσα έβλεπα διαπίστωσα πως είναι μεγάλο πράγμα να μπορείς να βλέπεις αυτές τις εικόνες και να μπορείς εσύ μετά να φτιάξεις κάτι όμορφο. Αυτό είναι μάλλον το αδιόρατο άγγιγμα της ελπίδας που τόσο πολύ κόπο κάνουν να μας την αφανίσουν. Όλοι εσείς λοιπόν μικροί μου καλλιτέχνες βρείτε την ελπίδα μέσα σας και κάντε την δημιουργία. Αφήστε εκείνους να μας πολεμούν με καπνογόνα, και μεσοπρόθεσμα προγράμματα και πιάστε ψαλίδια, κοπίδια , χαρτιά και ότι άλλο μπορείτε και δημιουργείστε! Στον πόλεμο ο καθένας πάει με τα όπλα του και τα δικά μας όπλα μπορεί να μην πληγώνουν αλλά ομορφαίνουν τον κόσμο και χαρίζουν ελπίδα. Δεν ξέρω ίσως όλα όσα έγραψα να ακούγονται ρομαντικές αρλούμπες αλλά ακόμα και έτσι δεν με νοιάζει καθόλου. Τι κι αν οι ρομαντικοί είμαστε είδος που απειλείται περισσότερο και απο τις καρέτα - καρέτα εμείς πάντα θα υπάρχουμε ακόμα και αν ενοχλούμε!!!






Καλό βραδυ σε όλους

13 σχόλια:

  1. Έχεις απόλυτο δίκιο!!Δεν πρέπει για κανέναν λόγο να βαλτώσουμε και να αφήσουμε να κυριαρχεί η μιζέρια και στην καθημερινή μας ζωή..
    Ναι,ίσως μας φαίνεται χαζό ο κόσμος να "καίγεται" και εμείς να καθόμαστε να αναρτούμε δημιουργίες, αλλά είναι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε!Οφείλουμε να ομορφαίνουμε την καθημερινότητά μας και αν ξέρουμε τον τρόπο,επιβάλλεται να το κάνουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ααααα και ξέχασα!Οι καρτούλες σου είναι υπέροχες!Ειδικά αυτή με τη φαλαινίτσα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα ρομαντική μου puccarina! Μου αρέσει να σε … διαβάζω, ίσως γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα και νιώθουμε παρόμοια συναισθήματα! Εγώ πάντως την τηλεόραση την έχω κλείσει! Ελάχιστα έχω δει, αλλά πόνεσα πολύ. Κι εγώ αρνούμαι αυτήν την τρομοκρατία και τον πόλεμο. Μαζεύω κι εγώ τα υλικά μου, θα πάρω τα παιδάκια μου και θα πάμε για μπανάκια. Όχι γιατί η ψυχολογία μου είναι για διακοπές, αλλά γιατί θεωρώ ότι αυτά τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα, και έχουν δικαίωμα να είναι στη φύση, κοντά στους παππούδες, να κάνουν τα μπανάκια και να δυναμώσουν βρε αδελφέ μετά τις τόσες ιώσεις που πέρασαν και περνάνε ακόμα! Οι καρτούλες σου είναι πανέμορφες, μπράβο σου! Καλή σου νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ιωαννα γεια σου!μου αρεσουν πολυ οι καρτουλες σου ειδικα αυτη με το λουλουδακι.με τα λογια σου με κερδισες ετσι ειμαι κι εγω ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ποναω πολυ με οτι γινεται αλλα κραταω την ελπιδα μεσα μου και δεν το βαζω κατω, δημιουργω οτι μπορω και οπως μπορω γιατι μονο ετσι αντεχω!!!!! να δημιουργεις και να μη νοιωθεις ενοχη μην τους αφησουμε να σκοτωσουν και την ψυχη μας!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ μαζί σου puccarina κλείσε την τηλεόραση βάλε μουσική να ακούει το παιδάκι σου και χαλάρωσε με την όμορφη δημιουργία σου!Το μέλλον πάντα αβέβαιο θα είναι εμείς το φτιάχνουμε και αυτό όσο καλύτερο μπορούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ιωαννακι μου με το καλο η μετακομιση, σε σκεφτομαι!! οτι φτιαχνεις ειναι πολυ ομορφο, μην αφηνεις κανεναν να σου καταστρεφει την εμπνευση, σε φιλω γλυκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ιωάννα μου έχεις απόλυτο δίκιο! Για κανένα λόγο δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας στερήσουν τη χαρά. Αυτή είναι το όπλο μας στα ασφυξιογόνα τους...
    Οι καρτούλες είναι κούκλες! Γεμάτες ζωντάνια, χαρά και υπέροχα χρώματα! Καλή δύναμη σε όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Είμαι μαζί σου!!!το έχω πει κι άλλες φορές δε θα μου στερήσει κανένας τη χαρά της δημιουργίας!!οι καρτούλες σου υπέροχες!!!καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. η δημιουργία είναι πολύ καλή θεραπεία!
    οι κάρτες σου είναι όπως πάντα καταπληκτικές!!!
    σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οι καρτούλες σου είναι υπέροχες! Η κούτα με τα υλικά χειροτεχνίας ας είναι η τελευταία που θα μαζεψεις για την μετακόμιση...όλοι χρειαζόμαστε όμορφες εικόνες για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα.Μην σταματάς να δημιουργείς! Καλό μήνα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ένιωθα τόσες μα τόσες ενοχές, όταν ξεκίνησε όλο αυτό... αλλά μετά σκέφτηκα και εγώ, μήπως να μην κάνω τη χάρη σε κανέναν τους. Συνεχίζουμε και ζούμε και για μας αυτό που κάνουμε είναι ζωή...! Thanx for sharing...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλό μήνα...υπέροχες κάρτες και με ωραία χρώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: