Scrap n Pieces challenge και κάτι ακόμα....

Αυτό τον μήνα είχα την μεγάλη τιμή να συμμετάσχω σαν guest designer στην υπέροχη ομάδα του scrap n pieces. Θέμα αυτού του μήνα (καλό μήνα επί την ευκαιρία σε όλους!!!!) "favourite". Μετά από πολύ σκέψη (αν και πλέον δεν πολυφτιάχνω συνθέσεις) αποφάσισα να φτιάξω μια σύνθεση με το γιο μου (σταθερό αγαπημένο μου θέμα) που παίζει με το αγαπημένο του παιχνίδι (αυτό όχι και τόσο σταθερό μιας και κάθε μήνα κολλάμε σε καινούριο παιχνίδι....) στα αγαπημένα ΤΟΥ και τονίζω ΤΟΥ χρώματα κόκκινο μαύρο πράσινο μπλε. Αν και  στην αρχή κρατούσα επιφυλάξεις αν θα βγει καλή η σύνθεση στο τέλος μου άρεσε αρκετά και το βασικότερο άρεσε σε εκείνον ακόμα περισσότερο! "Μανούλα είναι η αγαπημένη μου" μου είπε και λέω ωραία μέσα στο θέμα είσαι γιε μου!

Ας μην πολυλογώ αυτή είναι η σύνθεση μου που ελπίζω να σας εμπνεύσει λιγουλάκι :

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα απο την καρδία μου για τα καλά λόγια το scrap n pieces.... Ειλικρινά κακούργα Αμαλία με έκανες και έκλαψα να το ξέρεις και έγινα πιο Βασιλάκης ακόμα! Περάστε μια βόλτα να δείτε τι έχει φτιάξει η φανταστική δημιουργική ομάδα και ανάμεσα σε μπανάκια και βολτίτσες δημιουργείστε γιατί κάνει καλό ;)

Και πάμε στο κάτι ακόμα που γράφει ο τίτλος....

Όταν ανέβασα την ιστοριούλα που έγραψα δεν περίμενα ότι θα την διάβαζε κάποιος....και όχι γιατί δεν ήταν καλή αλλά γιατί και εγώ στον υπολογιστή ακόμα δυσκολεύομαι να διαβάζω βιβλία πόσο μάλλον μια νουβέλα σε μορφή αναρτήσεων.... Ούτε μια βδομάδα μετά και ειλικρινά νιώθω πολύ συγκινημένη απο την ανταπόκριση. Και το πιο εκπληκτικό όλων είναι ότι σχεδόν καθημερινά μου έρχονται προσωπικά μηνύματα με σχόλια για το πόσο τους άγγιξε η ιστορία.... Για μένα ακόμα και ένας άνθρωπος να την διάβαζε ευχάριστα θα ήταν επιτυχία μεγάλη... φανταστείτε λοιπόν πως νιώθω.... με τα σχόλια σας με κάνετε κυριολεκτικά να πετάω! Το ξέρω πως το μπλογκ το έχω κάνει λίγο....μπάχαλο. Εδώ και καιρό έχει χάσει την ταυτότητα του και είναι λίγο από όλα....Από πλέξιμο μέχρι λογοτεχνία... Συγχωρήστε με λοιπόν για τον χαμό αλλά αυτό ακριβώς είμαι εγώ....ένα μεγάλο δημιουργικό μπάχαλο....Ακόμα ψάχνω να βρω ποιο είναι ακριβώς το "κάλεσμα" μου αν υπάρχει κάτι τέτοιο για μένα και απ ότι φαίνεται θα το ψάχνω πολύ ακόμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως η συγγραφή είναι ο καημός μου....το απωθημένο μου....ο παράφορος έρωτας μου....και το πιο σταθερό μου χόμπι σε βάθος χρόνου. Σας ευχαριστώ λοιπόν που αγκαλιάσατε αυτή μου την προσπάθεια. Για όσους θέλουν να διαβάσουν το "παραλίγο" βιβλίο μου για να μην το ψάχνουν μπορούν να το βρούν εδώ:

κεφάλαιο πρώτο
κεφάλαιο δεύτερο
κεφάλαιο τρίτο
κεφάλαιο τέταρτο
κεφάλαιο πέμπτο 
κεφάλαιο έκτο
κεφάλαιο έβδομο
κεφάλαιο όγδοο
κεφάλαιο ένατο
κεφάλαιο δέκατο
κεφάλαιο ενδέκατο
κεφάλαιο δωδέκατο
κεφάλαιο δέκατο τρίτο
κεφάλαιο δέκατο τέταρτο
κεφάλαιο δέκατο πέμπτο
κεφάλαιο δέκατο έκτο
κεφάλαιο δέκατο έβδομο
κεφάλαιο δέκατο όγδοο
κεφάλαιο δέκατο ένατο
κεφάλαιο εικοστό

Καλή εβδομάδα σε όλους και μην ξεχνιόμαστε
Hacuna Matata ;)