Όταν η Μαρία τον άκουσε να λέει πως ήθελε να παίξει μαζί της, από τη μια της ερχόταν να γελάσει και από την άλλη η περιέργεια της απαιτούσε διευκρινίσεις. Δεν έκανε όμως τίποτα από τα δύο. Απλά σηκώθηκε από το τραπέζι, πήρε τους δύο καφέδες και μπήκε μέσα στο μαγαζί. Ο ήλιος είχε δύσει από ώρα και ένα ελαφρύ καλοκαιρινό αεράκι έκανε την ατμόσφαιρα λίγο πιο υποφερτή. Μπήκε πίσω από τον πάγκο, έφτιαξε δύο ποτά και ξαναγύρισε στο τραπέζι. Αφού κάθισε, έσπρωξε το ένα ποτό προς τον Άρη και σήκωσε το άλλο και ήπιε μια μεγάλη γουλιά. Εκείνος την κοίταξε και χαμογέλασε φέρνοντας το δικό του ποτό στο στόμα του. Άπλωσε το χέρι της προς το πακέτο με τα τσιγάρα του, τη στιγμή όμως που το ακούμπησε, το ξανάφησε προσπαθώντας να αποφασίσει αν θα το άνοιγε ή όχι. Εκείνος την κοίταξε προβληματισμένος να ταλαντεύεται ανάμεσα στην επιθυμία και το σωστό. Από τα μεγάφωνα του μαγαζιού η μουσική δυνάμωσε. Ο Μανώλης πάντα τέτοια ώρα δυνάμωνε την μουσική, σαν να ήθελε να δείξει στους θαμώνες πως το καφέ από εκείνη την ώρα και μετά σέρβιρε μόνο ποτά. Και ο Μανώλης πάντα αυτή τη μετάβαση την έκανε με το αγαπημένο του τραγούδι και ας του έλεγε η Μαρία πως γινόταν γραφικός. Στην εισαγωγή του κομματιού η Μαρία αναζήτησε με τα μάτια της τον Μανώλη και εκείνος σήκωσε ψηλά το ποτό του μόλις την είδε να τον κοιτάζει. Ανταπόδωσε τον χαιρετισμό στέλνοντας του ένα φιλί στον αέρα. Και όσο ο Arno Elias με τη διφορούμενη φωνή του τραγουδούσε για την καρδία του, εκείνη ξανακοίταξε το πακέτο πάνω στο τραπέζι. Τότε ο Άρης έπιασε το πακέτο, έβγαλε ένα τσιγάρο, το άναψε και της το έδωσε. Χωρίς δεύτερη σκέψη το πήρε και τον κοίταξε με ευγνωμοσύνη. Και όσο το τραγούδι προχωρούσε τόσο εκείνοι απλά κοιτάζονταν καπνίζοντας σιωπηλά, λες και κάπνιζαν σαν άλλοι Ινδιάνοι την πίπα της ειρήνης.
Όταν το κομμάτι τελείωσε ο Άρης σηκώθηκε και τράβηξε την καρέκλα του πιο κοντά στην Μαρία και σκύβοντας στο αυτί της της είπε
"Δεν θες να μάθεις?"
"Θα παίξω" απάντησε με κομμένη την ανάσα
"Χωρίς να ξέρεις τους όρους?"
"Χωρίς..."
"Έτσι απλά?" είπε και τη φίλησε στο λαιμό
"Έτσι απλά...." απάντησε προσπαθώντας να μην τρεμουλιάσει στο άγγιγμα του "Απλά θέλω μια χάρη πριν ξεκινήσουμε το παιχνίδι σου... θέλω να αποφορτίσουμε αυτό.."
"Ποιο?" είπε εκείνος και συνέχισε να την φιλάει πίσω από το αυτί, ενώ το χέρι του πλέον είχε περάσει γύρω από τους ώμους της
"Αυτό!" είπε εκείνη και γύρισε αποφασιστικά προς το μέρος του κοιτώντας τον στα μάτια με υπονοούμενο.
"Και αν το παιχνίδι μου είχε να κάνει με αυτό???"
"Τότε συγχαρητήρια, μόλις κέρδισες" είπε και τον χάιδεψε στο εσωτερικό του μηρού του
"Νομίζω πως ήρθε η ώρα να φύγουμε" είπε και σηκώθηκε πιάνοντας την από το χέρι. Με γρήγορες κινήσεις έβγαλε ένα χαρτονόμισμα το άφησε πάνω στο τραπέζι χαιρέτισε από μακρυά τον Μανώλη και άρχισε να την τραβάει.
"Θα μου βγάλεις το χέρι" διαμαρτυρήθηκε εκείνη λαχανισμένη από την προσπάθεια να ακολουθήσει το γρήγορο βήμα του πριν καλά καλά όμως τελειώσει την φράση της, ο Άρης την είχε σπρώξει μέσα σε ένα σκοτεινό στενό και τη φιλούσε. Όταν εκείνος απελευθέρωσε το πρόσωπο της, ήθελε να του φωνάξει πόσο άκομψα κινηματογραφική ήταν η προσπάθεια του. Αντί γιαυτό όμως του ανταπόδωσε το φιλί και εκείνος ικανοποιημένος από την ανταπόκριση, την έσπρωξε εγκλωβίζοντας την ανάμεσα στο σώμα του και του τοίχο ενός σπιτιού. Η Μαρία δεν ήταν χτεσινή και ήταν διψασμένη πολύ διψασμένη. Και αυτός ο άντρας όσο και αν την εκνεύριζε την τραβούσε ερωτικά..την τραβούσε πριν καν τον συναντήσει. Τα χέρια της ξαφνικά έγιναν αχόρταγα...πίεσαν το στέρνο του και εκείνος έβγαλε έναν αναστεναγμό κατεβάζοντας τα δικά του χέρια λίγο πιο πάνω από την μέση της και όσο εκείνα άρχισαν να ταξιδεύουν στο πλαϊνό των μηρών της, ένιωσε τα χέρια της να γίνονται γροθιές και άρχισε να τον τραβάει όλο και πιο κοντά πιασμένη από το πουκάμισο του. Και το φιλί συνεχές αδιάκοπο να κόβει και των δύο την ανάσα. Ένιωσε ιδρώτα να τρέχει στην ραχοκοκκαλιά της όσο το δεξί της χέρι άρχισε να κατεβαίνει όλο και πιο χαμηλά για να σταματήσει λίγο πάνω από το σημείο που ξεκινούσε το παντελόνι του διαγράφοντας νοητές γραμμές με τα δάχτυλα της στο δέρμα του. Ήθελε να τον νιώσει...ήθελε να δει αν την ήθελε όσο τον ήθελε εκείνη ...ήθελε εκείνη να πει τα λόγια που η άλλη Μαρία του έλεγε πριν από κάποια βράδια. Όλο της το είναι ένα τεράστιο θέλω! Τα χέρια του άρχιζαν να ανεβάζουν το φόρεμα της και κάθε ενδοιασμός έφυγε από μέσα της. Την στιγμή που τον ακούμπησε ακόμα πιο χαμηλά ένιωσε τη δύναμη που είχαν τα χέρια της και θυμήθηκε πως ήταν με τα χέρια σου να κάνεις έναν άλλο άνθρωπο να σπαρταράει από επιθυμία. Γιατί το σώμα έχει μνήμη....έχει μνήμη και θυμάται. Ο Άρης με μια γρήγορη κίνηση την σήκωσε ψηλά και εκείνη αντανακλαστικά τύλιξε τα πόδια της γύρω του. Τα πράγματα θα φεύγαν εκτός ελέγχου, και αν δεν περνούσε ένα μηχανάκι να τους κορνάρει ενώ ο έφηβος οδηγός τους φώναζε κοροϊδευτικά να βρουν ένα δωμάτιο, εκεί μέσα στο στενάκι θα είχα γίνει ένα....
.............................................................................................................................................................
Η σεξουαλική χημεία μεταξύ τους ήταν το μόνο που δεν αμφισβήτησε η Μαρία σχεδόν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Η ως τώρα γνωριμία τους άλλωστε ήξερε καλά πως έμοιαζε με ένα τεράστιο προκαταρκτικό παιχνίδι. Γιαυτό και ήθελε να το αποφορτίσει όλο αυτό. Αν το παιχνίδι που είχε στο μυαλό του ο Άρης αφορούσε παράταση του αναπόφευκτου, η Μαρία ήξερε πως ήταν ήδη χαμένη. Στα 37 της άλλωστε πλέον είχε μάθει και από την καλή και από την ανάποδη πως το σεξ ήταν σεξ....μια γενετήσια ανάγκη...μια παρόρμηση... που απλά οι άνθρωποι αρέσκονται να την ντύνουν με συναισθήματα. Αυτά δεν μπορούσε η Μαρία πια...τα συναισθήματα...τα δεσίματα....τις ελπίδες...τις απογοητεύσεις... και ο Άρης με τον εκνευριστικό, εγωκεντρικό, φιλήδονο χαρακτήρα του ήταν ο πλέον κατάλληλος να της προσφέρει ότι είχε ανάγκη χωρίς τα παρελκόμενα. Ήξερε πως η πλειονότητα των αντρών θα πετούσε την σκούφια του για να της προσφέρει ότι εκείνη χρειαζόταν. Για ένα περίεργο λόγο όμως, όσοι την είχαν προσεγγίσει από το διαζύγιο και μετά, θελαν σχέσεις . Λες και ο τίτλος της διαζευγμένης τραβούσε όλους τους "πρίγκιπες", που θελαν να της αποδείξουν πως το αρσενικό φύλο δεν είναι όλο σκάρτο. Και εκείνη φοβόταν ...φοβόταν πολύ να ψάξει αυτό που ήθελε πραγματικά...να το διεκδικήσει. Μέσα στο κεφάλι της άκουγε συνεχώς τη φωνή του πατέρα της να της αγορεύει σε επανάληψη για την αρετή και την ηθική των κοριτσιών ,και όσο και αν του έλεγε να βγάλει τον σκασμό, τόσο εκείνος την στοίχειωνε και την φυλάκιζε σε καθωπρεπισμούς που την έπνιγαν. Και ύστερα ακόμα και αν κατάφερνε να κάνει εκείνον να σκάσει υπήρχε μέσα της και η φωνή της μητρότητας που την κρατούσε δεμένη μακρυά από κάθε παράτολμη ηδονή. Γιαυτό και έβαλε στον πάγο κάθε σωματική της ανάγκη και κρύφτηκε. Αυτό είχε ξυπνήσει ο Άρης με εκείνο το καταλάθος μήνυμα του και ας μην το ήξερε....Αυτό ήταν εκείνο που την είχε βγάλει εκτός πορείας....Η μοναδική της ίσως ευκαιρία για κάτι καθαρά σαρκικό, ένα δώρο που της ήρθε από το πουθενά και που απλά άπλωσε το χέρι και το έπιασε...Λάθος σωστό δεν την ένοιαζε και το καλύτερο από όλα ήταν, πως δεν ένοιαζε ούτε και τον άνθρωπο που ιδρωμένος ανάσαινε στο αυτί της ξαπλωμένος γυμνός στο κρεβάτι της.
"Σε αυτό έπεσα τουλάχιστον μέσα" είπε και κάθισε στο κρεβάτι ψάχνοντας την τσέπη από το πεταμένο παντελόνι του για το πακέτο με τα τσιγάρα.
"Τασάκι έχει στο πρεβάζι στο παράθυρο δίπλα στο γραφείο" ψιθύρισε η Μαρία και έψαξε στα τυφλά να βρει τα εσώρουχα της. Τη στιγμή όμως που ο Άρης σηκώθηκε και γύρισε τη γυμνή του πλάτη για να βγει από το δωμάτιο να φέρει το τασάκι, τα μάτια της έπεσαν σε ένα τεράστιο τατουάζ που κάλυπτε όλη την αριστερή ωμοπλάτη του. Το φως μέσα στο δωμάτιο δεν την βοηθούσε να διακρίνει τι ακριβώς ήταν. Το μόνο που έβλεπε ήταν ότι ήταν κάτι μεγάλο. Όταν τον είδε να γυρίζει γυμνός με το τασάκι στο χέρι της φάνηκε αστείος και χαμογέλασε. Ο άντρας που πριν μερικά λεπτά παρακαλούσε λάγνα να της κάνει διάφορα, τώρα που οι φερορμόνες και τα οιστρογόνα της είχαν εξατμιστεί, της φαινόταν πολύ ανθρώπινος....πολύ συνηθισμένος.
"Που είναι το αστείο?" είπε εκείνος τη στιγμή που άναβε το τσιγάρο και ξανακαθόταν στο κρεβάτι
"Τίποτα κάτι σκέφτηκα" είπε εκείνη παίρνοντας του το τσιγάρο από το χέρι.
"Μαρία....δεν θέλω να νομίζεις πως...πως να το πω τώρα χωρίς να ακουστώ εντελώς μαλάκας...."
"Απίστευτο! Ένα πήδημα και σου δέθηκε η γλώσσα κόμπος! Σε ποιόν σε σένα! Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε..." είπε ικανοποιημένη που για πρώτη φορά εκείνη τον άφηνε να την κοιτάζει λες και έβλεπε φάντασμα..."Μην ανησυχείς Άρη ας πούμε πως και οι δύο πήραμε αυτό που θέλαμε"
"Σίγουρα???"
"Ω πιο σίγουρη δεν ήμουνα για τίποτα άλλο και άσε αυτό το ύφος τώρα και ξανάγινε ο παλιός κακός εαυτός σου ,γιατί θα σου βάλω θερμόμετρο αν συνεχίσεις έτσι"
"Ωραία πολύ χαίρομαι. Δεν σου το χα η αλήθεια..."
"Πολλοί δεν μου το χαν αλλά αυτοί έχασαν..."
"Καλύτερα για μένα....αν και κάνεις πολύ φασαρία να ξέρεις για τα γούστα μου!" είπε και πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του η Μαρία του είχε ήδη φέρει ένα μαξιλάρι στο κεφάλι χαρούμενη που ήταν και πάλι ο εαυτός του. Εκείνος της έπιασε και τα δύο χέρια και την ακινητοποίησε πάνω στο στρώμα. Για μερικά δευτερόλεπτα η Μαρία πάλεψε να ελευθερωθεί όταν όμως κατάλαβε πως δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση παραδόθηκε και τον κοίταξε όσο πιο έντονα μπορούσε.
"Λοιπόν είσαι τώρα έτοιμη να ακούσεις τους όρους του παιχνιδιού μας?"
"Ποιου παιχνιδιού? Εγώ νόμιζα πως μόλις το είχαμε τερματίσει..."
"Όχι γλυκιά μου. Ας πούμε πως ότι έγινε ήταν απλά ένα μπόνους. Το παιχνίδι δεν αφορά το σεξ"
"Όχι απόψε Άρη.. Μου λες αύριο. Απόψε θέλω να ξανακάνουμε έρωτα και μετά όταν θα έχω αποκοιμηθεί κατάκοπη, θέλω να ντυθείς και να φύγεις όσο πιο ήσυχα μπορείς χωρίς τύψεις....τι λες μπορεί να περιμένει μέχρι αύριο?" του είπε και με το ελεύθερο πόδι της άρχισε να τον χαϊδεύει σε σημεία που ήξερε πως θα τον έκαναν να ξεχάσει το χαζό παιχνίδι του. Και ο Άρης όντως ξέχασε το παιχνίδι και άρχισε να την φιλάει και πάλι με πάθος.
"Εμπρός" είπε η Μαρία νυσταγμένα
"Είσαι μεγάλη γουρούνα! Σε δέκα λεπτά να είσαι όρθια, έρχομαι από εκεί!"
"Κοιμάμαι ρε Μανώλη" διαμαρτυρήθηκε αλλά ο Μανώλης είχε ήδη τερματίσει την κλήση. Με δυσκολία άνοιξε τα μάτια της για να διαπιστώσει πως είχε κοιμηθεί μόλις πέντε ώρες. Το ρολόι έδειχνε δέκα και ο Άρης πρέπει να έφυγε γύρω στις πέντε τα ξημερώματα. Τέντωσε νωχελικά το γυμνό κορμί της και με μια κίνηση κύλισε το σώμα της στην ελεύθερη μεριά του κρεβατιού για να δροσιστεί από τα άδεια σεντόνια. Μόλις το πρόσωπο της βυθίστηκε στο άδειο μαξιλάρι ένιωσε στην μύτη της τη μυρωδιά του και χαμογέλασε. "ακόμα σε μυρίζω πάνω μου...." είπε ικανοποιημένη που μετά από τόσο καιρό και πάλι μπορούσε να μυρίσει έναν άλλο άνθρωπο στο κρεβάτι της.
Τη στιγμή που γλιστρούσε μέσα στο σορτς της το κουδούνι της εξώπορτας χτυπούσε σαν δαιμονισμένο.Μόλις άνοιξε την πόρτα είδε τον Μανώλη, με δύο καφέδες στο χέρι και μια σακούλα από τον φούρνο, να στέκεται και να την κοιτάζει εμβρόντητος.
"Έκανες σεξ!!!!!" είπε τόσο δυνατά που σίγουρα όλη η γειτονιά είχε πλέον ενημερωθεί για τις μεταμεσονύχτιες δραστηριότητες της.
"Μπες μέσα ρε και μην φωνάζεις. Είναι ανοιχτά τα παράθυρα!!!" του είπε και τον τράβηξε κοκκινισμένη από ντροπή. Μόλις η πόρτα έκλεισε πίσω τους η Μαρία το μόνο που έβλεπε ήταν ο καφές και η σακούλα από το φούρνο. Με μια κίνηση βούτηξε τους καφέδες και τις τυρόπιτες και πήγε στην κουζίνα. Έβγαλε δύο πιάτα, έβαλε τις τυρόπιτες και έκατσε στην μια καρέκλα τρώγοντας λαίμαργα. Με γεμάτο το στόμα είπε στον Μανώλη πως ήταν ο καλύτερος φίλος στον κόσμο και εκείνος κούνησε ειρωνικά το κεφάλι του. Όταν το πιάτο της άδειασε, ήπιε μια γουλιά καφέ και άκουσε τον Μανώλη που τόση ώρα την περιεργαζόταν να της λέει
"Μεγαλειοτάτη τώρα που φάγατε το πρωινό σας θα μου κάνετε επιτέλους την τιμή να με ενημερώσετε τι σκατά τρέχει????"
"Συγνώμη ρε Μανώλη για χτες.."
"Να την βράσω τη συγνώμη σου γαϊδούρα, που έφυγες και ούτε γεια δεν είπες! Τουλάχιστον άξιζε το πήδημα???"
"Άξιζε Μανωλάκη και μάλιστα πολύ!" είπε και χαχάνισε σαν μαθήτρια
"Λοιπόν άσε τα χαχανητά και μίλα εγώ Κυριακάτικα άφησα το μαγαζί για να έρθω να μάθω!"
"Τι να σου πω, λίγο πολύ τα ξέρεις...Παρασκευή βράδυ ήρθε από εδώ πάλι Με πήγε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και παραλίγο να αφήσω τα κοκαλάκια μου στην παραλιακή έτσι όπως έτρεχε. Μετά με γύρισε σπίτι για να μου πει πως δεν είχε ιδέα τι ήθελε από εμένα. Ανισόρροπος σου λέω με την βούλα. Χτες εμφανίστηκε και πάλι και με πήρε από πίσω που ερχόμουν σε σένα και εκεί στο μαγαζί το ένα έφερε το άλλο και καταλήξαμε στο κρεββάτι μου...Αυτά!"
"Συγνώμη με δουλεύεις???? Εσύ υποτίθεται ότι ούτε ζωγραφιστό δεν ήθελες να τον δεις!"
"Μα και ακόμα, νομίζω τον αντιπαθώ κατά βάθος, αλλά άλλο το ένα, άλλο το άλλο..."
"Μαρία ναρκωτικά έχεις πάρει???? 'Η η πολύ παρέα με τον τρελό σε αποτρέλανε???"
"Όχι ρε Μανώλη...πως να στο πω ,δεν είναι τίποτα σοβαρό, σεξ είναι ..καθαρό σεξ και μάλιστα για να είμαι δίκαιη, πολύ καλό καθαρό σεξ!"
"Τσούλα!!!!! Το ήξερα από το σχολείο! Το ήξερα πως το έπαιζες καλό κορίτσι!" είπε ο Μανώλης γελώντας δυνατά
"Ω ναι.... τελικά μάλλον είμαι αυτό που φοβόταν ο πατέρας μου μην γίνω..." η αναφορά στον πατέρα της έκανε και εκείνη και τον Μανώλη να σταματήσουν να γελάνε.
"Μαράκι όχι τέτοια τώρα....Πολύ καλά έκανες! Και κακώς δεν το έκανες τόσο καιρό! Εγώ το κάνω συνέχεια γιαυτό είμαι τόσο ισορροπημένος! Κοίταξε με " είπε και έκανε μια στροφή και Μαρία άρχισε και πάλι να γελάει.
"Μα όχι πες μου, δεν είναι άκρως αναζωογονητικό???"
"Είναι το ρημάδι, είναι!"
"Και τι, μετά τον έδιωξες???"
"Χαχαχα ναι, αλλά δεν νομίζω να έπεσε και σε κατάθλιψη"
"Και τώρα??? θα γίνει το φιλαράκι σου για σεξ??"
"Δεν έχω ιδέα και δεν με πολυνοιάζει να είμαι ειλικρινής. Αυτός όλο λέει κάτι για ένα παιχνίδι αλλά δεν του δίνω σημασία"
"Τι παιχνίδι??"
"Μην χαίρεσαι δεν αφορά το σεξ λέει το παιχνίδι, αλλά με τον Άρη δεν πρέπει να παίρνεις και τίποτα στα σοβαρά...Αλήθεια πως σου φάνηκε δεν μου πες?"
"Πως να στο θέσω...λοιπόν ας πούμε πως αν ήταν γκέι δεν είχες καμία ελπίδα γλυκιά μου. Δεν θα λογάριαζα ούτε τα τόσα χρόνια φιλίας που μας δένουν!"
"Χαχαχα σιγά ρε Μανώλη"
"Όχι σοβαρά! Κοιτά δεν έχει τη δική μου ή τη δική σου φυσική ομορφιά, αλλά έχει κάτι τραβηχτικό. Ναι, ναι έχει αυτή την ετερόφωτη ομορφιά της αυτοπεποίθησης, το βρήκα"
"Χα χα χα θα του το πω να χαρεί!"
"Μην τολμήσεις σε έφαγα! Μαρία....?"
"Πες το"
"Έχω καιρό να σε δω τόσο καλά. Για την ακρίβεια μετά το διαζύγιο, είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω τόσο ήρεμη....πρόσεχε...."
"Μην ανησυχείς ξέρω τι κάνω...εσύ δεν μου πες να καυτηριάσω τις πληγές μου???? Ε αυτό κάνω δεν χαίρεσαι???"
"Χαίρομαι και σόρρυ που στο χαλάω, αλλά το ξέρεις πως σε αγαπάω και επειδή σε ξέρω φοβάμαι λιγάκι.."
"Μην φοβάσαι Μανώλη και τελικά ίσως να μην με ξέρεις όσο νομίζεις. Εδώ εγώ έχω αρχίσει και εκπλήσσω τον εαυτό μου...Όλα υπό έλεγχο....για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό όλα υπό έλεγχο!"
για τη συνέχεια πατήστε εδώ
Όταν το κομμάτι τελείωσε ο Άρης σηκώθηκε και τράβηξε την καρέκλα του πιο κοντά στην Μαρία και σκύβοντας στο αυτί της της είπε
"Δεν θες να μάθεις?"
"Θα παίξω" απάντησε με κομμένη την ανάσα
"Χωρίς να ξέρεις τους όρους?"
"Χωρίς..."
"Έτσι απλά?" είπε και τη φίλησε στο λαιμό
"Έτσι απλά...." απάντησε προσπαθώντας να μην τρεμουλιάσει στο άγγιγμα του "Απλά θέλω μια χάρη πριν ξεκινήσουμε το παιχνίδι σου... θέλω να αποφορτίσουμε αυτό.."
"Ποιο?" είπε εκείνος και συνέχισε να την φιλάει πίσω από το αυτί, ενώ το χέρι του πλέον είχε περάσει γύρω από τους ώμους της
"Αυτό!" είπε εκείνη και γύρισε αποφασιστικά προς το μέρος του κοιτώντας τον στα μάτια με υπονοούμενο.
"Και αν το παιχνίδι μου είχε να κάνει με αυτό???"
"Τότε συγχαρητήρια, μόλις κέρδισες" είπε και τον χάιδεψε στο εσωτερικό του μηρού του
"Νομίζω πως ήρθε η ώρα να φύγουμε" είπε και σηκώθηκε πιάνοντας την από το χέρι. Με γρήγορες κινήσεις έβγαλε ένα χαρτονόμισμα το άφησε πάνω στο τραπέζι χαιρέτισε από μακρυά τον Μανώλη και άρχισε να την τραβάει.
"Θα μου βγάλεις το χέρι" διαμαρτυρήθηκε εκείνη λαχανισμένη από την προσπάθεια να ακολουθήσει το γρήγορο βήμα του πριν καλά καλά όμως τελειώσει την φράση της, ο Άρης την είχε σπρώξει μέσα σε ένα σκοτεινό στενό και τη φιλούσε. Όταν εκείνος απελευθέρωσε το πρόσωπο της, ήθελε να του φωνάξει πόσο άκομψα κινηματογραφική ήταν η προσπάθεια του. Αντί γιαυτό όμως του ανταπόδωσε το φιλί και εκείνος ικανοποιημένος από την ανταπόκριση, την έσπρωξε εγκλωβίζοντας την ανάμεσα στο σώμα του και του τοίχο ενός σπιτιού. Η Μαρία δεν ήταν χτεσινή και ήταν διψασμένη πολύ διψασμένη. Και αυτός ο άντρας όσο και αν την εκνεύριζε την τραβούσε ερωτικά..την τραβούσε πριν καν τον συναντήσει. Τα χέρια της ξαφνικά έγιναν αχόρταγα...πίεσαν το στέρνο του και εκείνος έβγαλε έναν αναστεναγμό κατεβάζοντας τα δικά του χέρια λίγο πιο πάνω από την μέση της και όσο εκείνα άρχισαν να ταξιδεύουν στο πλαϊνό των μηρών της, ένιωσε τα χέρια της να γίνονται γροθιές και άρχισε να τον τραβάει όλο και πιο κοντά πιασμένη από το πουκάμισο του. Και το φιλί συνεχές αδιάκοπο να κόβει και των δύο την ανάσα. Ένιωσε ιδρώτα να τρέχει στην ραχοκοκκαλιά της όσο το δεξί της χέρι άρχισε να κατεβαίνει όλο και πιο χαμηλά για να σταματήσει λίγο πάνω από το σημείο που ξεκινούσε το παντελόνι του διαγράφοντας νοητές γραμμές με τα δάχτυλα της στο δέρμα του. Ήθελε να τον νιώσει...ήθελε να δει αν την ήθελε όσο τον ήθελε εκείνη ...ήθελε εκείνη να πει τα λόγια που η άλλη Μαρία του έλεγε πριν από κάποια βράδια. Όλο της το είναι ένα τεράστιο θέλω! Τα χέρια του άρχιζαν να ανεβάζουν το φόρεμα της και κάθε ενδοιασμός έφυγε από μέσα της. Την στιγμή που τον ακούμπησε ακόμα πιο χαμηλά ένιωσε τη δύναμη που είχαν τα χέρια της και θυμήθηκε πως ήταν με τα χέρια σου να κάνεις έναν άλλο άνθρωπο να σπαρταράει από επιθυμία. Γιατί το σώμα έχει μνήμη....έχει μνήμη και θυμάται. Ο Άρης με μια γρήγορη κίνηση την σήκωσε ψηλά και εκείνη αντανακλαστικά τύλιξε τα πόδια της γύρω του. Τα πράγματα θα φεύγαν εκτός ελέγχου, και αν δεν περνούσε ένα μηχανάκι να τους κορνάρει ενώ ο έφηβος οδηγός τους φώναζε κοροϊδευτικά να βρουν ένα δωμάτιο, εκεί μέσα στο στενάκι θα είχα γίνει ένα....
.............................................................................................................................................................
Η σεξουαλική χημεία μεταξύ τους ήταν το μόνο που δεν αμφισβήτησε η Μαρία σχεδόν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Η ως τώρα γνωριμία τους άλλωστε ήξερε καλά πως έμοιαζε με ένα τεράστιο προκαταρκτικό παιχνίδι. Γιαυτό και ήθελε να το αποφορτίσει όλο αυτό. Αν το παιχνίδι που είχε στο μυαλό του ο Άρης αφορούσε παράταση του αναπόφευκτου, η Μαρία ήξερε πως ήταν ήδη χαμένη. Στα 37 της άλλωστε πλέον είχε μάθει και από την καλή και από την ανάποδη πως το σεξ ήταν σεξ....μια γενετήσια ανάγκη...μια παρόρμηση... που απλά οι άνθρωποι αρέσκονται να την ντύνουν με συναισθήματα. Αυτά δεν μπορούσε η Μαρία πια...τα συναισθήματα...τα δεσίματα....τις ελπίδες...τις απογοητεύσεις... και ο Άρης με τον εκνευριστικό, εγωκεντρικό, φιλήδονο χαρακτήρα του ήταν ο πλέον κατάλληλος να της προσφέρει ότι είχε ανάγκη χωρίς τα παρελκόμενα. Ήξερε πως η πλειονότητα των αντρών θα πετούσε την σκούφια του για να της προσφέρει ότι εκείνη χρειαζόταν. Για ένα περίεργο λόγο όμως, όσοι την είχαν προσεγγίσει από το διαζύγιο και μετά, θελαν σχέσεις . Λες και ο τίτλος της διαζευγμένης τραβούσε όλους τους "πρίγκιπες", που θελαν να της αποδείξουν πως το αρσενικό φύλο δεν είναι όλο σκάρτο. Και εκείνη φοβόταν ...φοβόταν πολύ να ψάξει αυτό που ήθελε πραγματικά...να το διεκδικήσει. Μέσα στο κεφάλι της άκουγε συνεχώς τη φωνή του πατέρα της να της αγορεύει σε επανάληψη για την αρετή και την ηθική των κοριτσιών ,και όσο και αν του έλεγε να βγάλει τον σκασμό, τόσο εκείνος την στοίχειωνε και την φυλάκιζε σε καθωπρεπισμούς που την έπνιγαν. Και ύστερα ακόμα και αν κατάφερνε να κάνει εκείνον να σκάσει υπήρχε μέσα της και η φωνή της μητρότητας που την κρατούσε δεμένη μακρυά από κάθε παράτολμη ηδονή. Γιαυτό και έβαλε στον πάγο κάθε σωματική της ανάγκη και κρύφτηκε. Αυτό είχε ξυπνήσει ο Άρης με εκείνο το καταλάθος μήνυμα του και ας μην το ήξερε....Αυτό ήταν εκείνο που την είχε βγάλει εκτός πορείας....Η μοναδική της ίσως ευκαιρία για κάτι καθαρά σαρκικό, ένα δώρο που της ήρθε από το πουθενά και που απλά άπλωσε το χέρι και το έπιασε...Λάθος σωστό δεν την ένοιαζε και το καλύτερο από όλα ήταν, πως δεν ένοιαζε ούτε και τον άνθρωπο που ιδρωμένος ανάσαινε στο αυτί της ξαπλωμένος γυμνός στο κρεβάτι της.
"Σε αυτό έπεσα τουλάχιστον μέσα" είπε και κάθισε στο κρεβάτι ψάχνοντας την τσέπη από το πεταμένο παντελόνι του για το πακέτο με τα τσιγάρα.
"Τασάκι έχει στο πρεβάζι στο παράθυρο δίπλα στο γραφείο" ψιθύρισε η Μαρία και έψαξε στα τυφλά να βρει τα εσώρουχα της. Τη στιγμή όμως που ο Άρης σηκώθηκε και γύρισε τη γυμνή του πλάτη για να βγει από το δωμάτιο να φέρει το τασάκι, τα μάτια της έπεσαν σε ένα τεράστιο τατουάζ που κάλυπτε όλη την αριστερή ωμοπλάτη του. Το φως μέσα στο δωμάτιο δεν την βοηθούσε να διακρίνει τι ακριβώς ήταν. Το μόνο που έβλεπε ήταν ότι ήταν κάτι μεγάλο. Όταν τον είδε να γυρίζει γυμνός με το τασάκι στο χέρι της φάνηκε αστείος και χαμογέλασε. Ο άντρας που πριν μερικά λεπτά παρακαλούσε λάγνα να της κάνει διάφορα, τώρα που οι φερορμόνες και τα οιστρογόνα της είχαν εξατμιστεί, της φαινόταν πολύ ανθρώπινος....πολύ συνηθισμένος.
"Που είναι το αστείο?" είπε εκείνος τη στιγμή που άναβε το τσιγάρο και ξανακαθόταν στο κρεβάτι
"Τίποτα κάτι σκέφτηκα" είπε εκείνη παίρνοντας του το τσιγάρο από το χέρι.
"Μαρία....δεν θέλω να νομίζεις πως...πως να το πω τώρα χωρίς να ακουστώ εντελώς μαλάκας...."
"Απίστευτο! Ένα πήδημα και σου δέθηκε η γλώσσα κόμπος! Σε ποιόν σε σένα! Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε..." είπε ικανοποιημένη που για πρώτη φορά εκείνη τον άφηνε να την κοιτάζει λες και έβλεπε φάντασμα..."Μην ανησυχείς Άρη ας πούμε πως και οι δύο πήραμε αυτό που θέλαμε"
"Σίγουρα???"
"Ω πιο σίγουρη δεν ήμουνα για τίποτα άλλο και άσε αυτό το ύφος τώρα και ξανάγινε ο παλιός κακός εαυτός σου ,γιατί θα σου βάλω θερμόμετρο αν συνεχίσεις έτσι"
"Ωραία πολύ χαίρομαι. Δεν σου το χα η αλήθεια..."
"Πολλοί δεν μου το χαν αλλά αυτοί έχασαν..."
"Καλύτερα για μένα....αν και κάνεις πολύ φασαρία να ξέρεις για τα γούστα μου!" είπε και πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του η Μαρία του είχε ήδη φέρει ένα μαξιλάρι στο κεφάλι χαρούμενη που ήταν και πάλι ο εαυτός του. Εκείνος της έπιασε και τα δύο χέρια και την ακινητοποίησε πάνω στο στρώμα. Για μερικά δευτερόλεπτα η Μαρία πάλεψε να ελευθερωθεί όταν όμως κατάλαβε πως δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση παραδόθηκε και τον κοίταξε όσο πιο έντονα μπορούσε.
"Λοιπόν είσαι τώρα έτοιμη να ακούσεις τους όρους του παιχνιδιού μας?"
"Ποιου παιχνιδιού? Εγώ νόμιζα πως μόλις το είχαμε τερματίσει..."
"Όχι γλυκιά μου. Ας πούμε πως ότι έγινε ήταν απλά ένα μπόνους. Το παιχνίδι δεν αφορά το σεξ"
"Όχι απόψε Άρη.. Μου λες αύριο. Απόψε θέλω να ξανακάνουμε έρωτα και μετά όταν θα έχω αποκοιμηθεί κατάκοπη, θέλω να ντυθείς και να φύγεις όσο πιο ήσυχα μπορείς χωρίς τύψεις....τι λες μπορεί να περιμένει μέχρι αύριο?" του είπε και με το ελεύθερο πόδι της άρχισε να τον χαϊδεύει σε σημεία που ήξερε πως θα τον έκαναν να ξεχάσει το χαζό παιχνίδι του. Και ο Άρης όντως ξέχασε το παιχνίδι και άρχισε να την φιλάει και πάλι με πάθος.
"Εμπρός" είπε η Μαρία νυσταγμένα
"Είσαι μεγάλη γουρούνα! Σε δέκα λεπτά να είσαι όρθια, έρχομαι από εκεί!"
"Κοιμάμαι ρε Μανώλη" διαμαρτυρήθηκε αλλά ο Μανώλης είχε ήδη τερματίσει την κλήση. Με δυσκολία άνοιξε τα μάτια της για να διαπιστώσει πως είχε κοιμηθεί μόλις πέντε ώρες. Το ρολόι έδειχνε δέκα και ο Άρης πρέπει να έφυγε γύρω στις πέντε τα ξημερώματα. Τέντωσε νωχελικά το γυμνό κορμί της και με μια κίνηση κύλισε το σώμα της στην ελεύθερη μεριά του κρεβατιού για να δροσιστεί από τα άδεια σεντόνια. Μόλις το πρόσωπο της βυθίστηκε στο άδειο μαξιλάρι ένιωσε στην μύτη της τη μυρωδιά του και χαμογέλασε. "ακόμα σε μυρίζω πάνω μου...." είπε ικανοποιημένη που μετά από τόσο καιρό και πάλι μπορούσε να μυρίσει έναν άλλο άνθρωπο στο κρεβάτι της.
Τη στιγμή που γλιστρούσε μέσα στο σορτς της το κουδούνι της εξώπορτας χτυπούσε σαν δαιμονισμένο.Μόλις άνοιξε την πόρτα είδε τον Μανώλη, με δύο καφέδες στο χέρι και μια σακούλα από τον φούρνο, να στέκεται και να την κοιτάζει εμβρόντητος.
"Έκανες σεξ!!!!!" είπε τόσο δυνατά που σίγουρα όλη η γειτονιά είχε πλέον ενημερωθεί για τις μεταμεσονύχτιες δραστηριότητες της.
"Μπες μέσα ρε και μην φωνάζεις. Είναι ανοιχτά τα παράθυρα!!!" του είπε και τον τράβηξε κοκκινισμένη από ντροπή. Μόλις η πόρτα έκλεισε πίσω τους η Μαρία το μόνο που έβλεπε ήταν ο καφές και η σακούλα από το φούρνο. Με μια κίνηση βούτηξε τους καφέδες και τις τυρόπιτες και πήγε στην κουζίνα. Έβγαλε δύο πιάτα, έβαλε τις τυρόπιτες και έκατσε στην μια καρέκλα τρώγοντας λαίμαργα. Με γεμάτο το στόμα είπε στον Μανώλη πως ήταν ο καλύτερος φίλος στον κόσμο και εκείνος κούνησε ειρωνικά το κεφάλι του. Όταν το πιάτο της άδειασε, ήπιε μια γουλιά καφέ και άκουσε τον Μανώλη που τόση ώρα την περιεργαζόταν να της λέει
"Μεγαλειοτάτη τώρα που φάγατε το πρωινό σας θα μου κάνετε επιτέλους την τιμή να με ενημερώσετε τι σκατά τρέχει????"
"Συγνώμη ρε Μανώλη για χτες.."
"Να την βράσω τη συγνώμη σου γαϊδούρα, που έφυγες και ούτε γεια δεν είπες! Τουλάχιστον άξιζε το πήδημα???"
"Άξιζε Μανωλάκη και μάλιστα πολύ!" είπε και χαχάνισε σαν μαθήτρια
"Λοιπόν άσε τα χαχανητά και μίλα εγώ Κυριακάτικα άφησα το μαγαζί για να έρθω να μάθω!"
"Τι να σου πω, λίγο πολύ τα ξέρεις...Παρασκευή βράδυ ήρθε από εδώ πάλι Με πήγε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και παραλίγο να αφήσω τα κοκαλάκια μου στην παραλιακή έτσι όπως έτρεχε. Μετά με γύρισε σπίτι για να μου πει πως δεν είχε ιδέα τι ήθελε από εμένα. Ανισόρροπος σου λέω με την βούλα. Χτες εμφανίστηκε και πάλι και με πήρε από πίσω που ερχόμουν σε σένα και εκεί στο μαγαζί το ένα έφερε το άλλο και καταλήξαμε στο κρεββάτι μου...Αυτά!"
"Συγνώμη με δουλεύεις???? Εσύ υποτίθεται ότι ούτε ζωγραφιστό δεν ήθελες να τον δεις!"
"Μα και ακόμα, νομίζω τον αντιπαθώ κατά βάθος, αλλά άλλο το ένα, άλλο το άλλο..."
"Μαρία ναρκωτικά έχεις πάρει???? 'Η η πολύ παρέα με τον τρελό σε αποτρέλανε???"
"Όχι ρε Μανώλη...πως να στο πω ,δεν είναι τίποτα σοβαρό, σεξ είναι ..καθαρό σεξ και μάλιστα για να είμαι δίκαιη, πολύ καλό καθαρό σεξ!"
"Τσούλα!!!!! Το ήξερα από το σχολείο! Το ήξερα πως το έπαιζες καλό κορίτσι!" είπε ο Μανώλης γελώντας δυνατά
"Ω ναι.... τελικά μάλλον είμαι αυτό που φοβόταν ο πατέρας μου μην γίνω..." η αναφορά στον πατέρα της έκανε και εκείνη και τον Μανώλη να σταματήσουν να γελάνε.
"Μαράκι όχι τέτοια τώρα....Πολύ καλά έκανες! Και κακώς δεν το έκανες τόσο καιρό! Εγώ το κάνω συνέχεια γιαυτό είμαι τόσο ισορροπημένος! Κοίταξε με " είπε και έκανε μια στροφή και Μαρία άρχισε και πάλι να γελάει.
"Μα όχι πες μου, δεν είναι άκρως αναζωογονητικό???"
"Είναι το ρημάδι, είναι!"
"Και τι, μετά τον έδιωξες???"
"Χαχαχα ναι, αλλά δεν νομίζω να έπεσε και σε κατάθλιψη"
"Και τώρα??? θα γίνει το φιλαράκι σου για σεξ??"
"Δεν έχω ιδέα και δεν με πολυνοιάζει να είμαι ειλικρινής. Αυτός όλο λέει κάτι για ένα παιχνίδι αλλά δεν του δίνω σημασία"
"Τι παιχνίδι??"
"Μην χαίρεσαι δεν αφορά το σεξ λέει το παιχνίδι, αλλά με τον Άρη δεν πρέπει να παίρνεις και τίποτα στα σοβαρά...Αλήθεια πως σου φάνηκε δεν μου πες?"
"Πως να στο θέσω...λοιπόν ας πούμε πως αν ήταν γκέι δεν είχες καμία ελπίδα γλυκιά μου. Δεν θα λογάριαζα ούτε τα τόσα χρόνια φιλίας που μας δένουν!"
"Χαχαχα σιγά ρε Μανώλη"
"Όχι σοβαρά! Κοιτά δεν έχει τη δική μου ή τη δική σου φυσική ομορφιά, αλλά έχει κάτι τραβηχτικό. Ναι, ναι έχει αυτή την ετερόφωτη ομορφιά της αυτοπεποίθησης, το βρήκα"
"Χα χα χα θα του το πω να χαρεί!"
"Μην τολμήσεις σε έφαγα! Μαρία....?"
"Πες το"
"Έχω καιρό να σε δω τόσο καλά. Για την ακρίβεια μετά το διαζύγιο, είναι η πρώτη φορά που σε βλέπω τόσο ήρεμη....πρόσεχε...."
"Μην ανησυχείς ξέρω τι κάνω...εσύ δεν μου πες να καυτηριάσω τις πληγές μου???? Ε αυτό κάνω δεν χαίρεσαι???"
"Χαίρομαι και σόρρυ που στο χαλάω, αλλά το ξέρεις πως σε αγαπάω και επειδή σε ξέρω φοβάμαι λιγάκι.."
"Μην φοβάσαι Μανώλη και τελικά ίσως να μην με ξέρεις όσο νομίζεις. Εδώ εγώ έχω αρχίσει και εκπλήσσω τον εαυτό μου...Όλα υπό έλεγχο....για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό όλα υπό έλεγχο!"
για τη συνέχεια πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιαστε: