Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022

"Sugar Daddy" ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ



Το ταβερνάκι στη Δραπετσώνα ήταν γεμάτο κόσμο και τσιγαρίλα. Το τραπέζι που τους είχαν κρατήσει ήταν δίπλα σε ένα παράθυρο με πλεκτά κουρτινάκια. Η Λίτσα αγριοκοιτάζοντας τη Μαργαρίτα την έβαλε να κάτσει δίπλα της και απέναντι τους έκατσαν ο Νίκος και ο Ιάκωβος. Οι συστάσεις είχαν γίνει νωρίτερα στο αυτοκίνητο και από εκείνη την ώρα η Μαργαρίτα δεν είχε πει κουβέντα, μόνο χασμουριόταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ένας φουριόζος σερβιτόρος τους έφερε τους καταλόγους. Ανοίγοντας προσεκτικά τον κατάλογο μπροστά τους η Λίτσα έσκυψε προς τη Μαργαρίτα και της είπε ψιθυριστά

"Θα σε κοπανήσω με τον κατάλογο, μα το Θεό! Χασμουριέσαι συνέχεια, έχεις μαύρους κύκλους και δεν μιλάς καθόλου! Επίτηδες το κάνεις; Και τι δουλειά είχες στο Σύνταγμα;"

"Λίτσα δεν έχω κοιμηθεί σχεδόν καθόλου. Δεν πρόλαβα να σου πω στο αμάξι. Χθες ήμουν με τον Βίκινγκ. Και για να ξέρεις ο Χρήστος ξέρει πως κοιμήθηκα σε εσάς. Του είπα χθες βράδυ ότι επειδή θα βγαίναμε σήμερα θα ερχόσουν να με πάρεις αποβραδίς να κοιμηθώ σε σένα. Γι' αυτό σου είπα να με μαζέψεις από το Σύνταγμα."

"Δεν το πιστεύω... Ναι και κολοκυθάκια τηγανητά και καμία τυροκαυτερή και φυσικά μπεκρή μεζέ! Τι θα πιούμε;"

"Καφέ λέτε να κάνουν;" ρώτησε η Μαργαρίτα και η Λίτσα την κλώτσησε κάτω από το τραπέζι.

"Να πάρουμε μισό κιλό λευκό και μισό κόκκινο να τα δοκιμάσουμε;" πρότεινε ο Νίκος και συμφώνησαν όλοι.

"Πάω λίγο τουαλέτα μέχρι να παραγγείλουμε", είπε η Λίτσα και σηκώθηκε κοιτώντας τη Μαργαρίτα που έπαιζε με μια χαρτοπετσέτα.

"ΠΑΩ ΛΙΓΟ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΛΕΜΕ" ξαναείπε και η Μαργαρίτα επιτέλους έπιασε το σύνθημα και σηκώθηκε και εκείνη.

"Δεν προλαβαίνουμε να μου πεις λεπτομέρειες τι και πως. Πάρε βάλε λίγο κονσίλερ και λίγο ρουζ που είσαι σαν πεθαμένη και ρίξε μια περίληψη" είπε βγάζοντας από την τσάντα της ένα κονσίλερ και ένα ρουζ.

"Τι να σου πω ρε. Σάμπως ξέρω και εγώ τι έγινε; Βασικά σεξ έγινε, αλλά με δαύτον αυτό είναι το μόνο ξεκάθαρο, το σεξ!"

"Πως βρέθηκε στην Ελλάδα πάλι;"

"Δεν ξέρω..."

"Γιατί σε παράτησε στη Ρώμη;"

"Συνεχίζω να μην ξέρω..."

"Αφού δεν σου έδωσε καμία εξήγηση, γιατί του έκατσες πάλι;"

"ΔΕΝ ΞΕΡΩ!!!"

"Ξεράδια ξέρεις λοιπόν!"

"Ακριβώς..." 

"Και τι θα γίνει τώρα; Αυτή η βιόλα θα συνεχιστεί καιρό; Θα έρχεται όποτε του καυλώσει και θα πηδιέστε; Προφυλάξεις μωρή παίρνεις τουλάχιστον;"

"Παίρνω μαμά..."

"Σκάσε που θα με ειρωνευτείς κιόλας! Κάναμε 15 χρόνια να σε ξεκολλήσουμε από τον έναν μαλάκα, για να πέσεις τώρα σε ένα διεθνή μαλάκα; Οκ είχε την πλάκα του μέχρι ένα σημείο, αλλά δεν είναι και τόσο αστείο πλέον."

"Όχι δεν είναι..."

"Χαίρομαι που συμφωνούμε τουλάχιστον σε αυτό. Πάμε τώρα μέσα γιατί θα νομίζουν πως θάβουμε εκείνους", είπε και την τράβηξε έξω από την τουαλέτα.

Όταν έφτασαν στο τραπέζι είχαν έρθει τα πρώτα ορεκτικά και το κρασί. Η Μαργαρίτα κάθισε στη θέση της δίπλα στο παράθυρο και προσπάθησε να χαμογελάσει στον Ιάκωβο απέναντι της.

"Λευκό ή Κόκκινο;" τη ρώτησε και εκείνη έδειξε το κόκκινο κρασί.

"Μπορούμε να τους πούμε να φέρουν λίγα παγάκια;" παρακάλεσε τη Λίτσα και ο Ιάκωβος την κοίταξε με απορία δίνοντας της το ποτήρι που είχε μόλις γεμίσει.

"Άστο ρε Ιάκωβε, είναι λίγο βλαμμένη η φίλη μου. Θέλει το κόκκινο κρασί, αλλά το θέλει παγωμένο!" εξήγησε η Λίτσα κάνοντας νόημα στον σερβιτόρο.

"Δεν είναι πολύ ζεστό πάντως", σχολίασε εκείνος πίνοντας μια γουλιά από το δικό του ποτήρι.

"Εδώ λέγαμε με τον Ιάκωβο πόσο όμορφο είναι το Πήλιο τον χειμώνα. Είναι η καταγωγή του Ιάκωβου από εκεί. Να κανονίσουμε να πάμε κάνα διήμερο μετά τις γιορτές." πρότεινε ο Νίκος τσιμπώντας μια πατάτα.

"Έχεις πάει ποτέ στο Πήλιο;" ρώτησε ο Ιάκωβος τη Μαργαρίτα προσπαθώντας να ανοίξει κουβέντα μαζί της.

"Πάνε χρόνια. Είχαμε κάνει ένα Πάσχα στις Μηλιές με τον πρώην άντρα μου", του απάντησε ρίχνοντας ένα παγάκι μέσα στο ποτήρι με το κρασί της.

"Χωρισμένη και εσύ ε;"

"Επίσημα από προχθές. Ποιος να το έλεγε ότι τα διαζύγια θα έβγαιναν μέσα σε 12 μέρες πλέον."

"Τόσο φρέσκο; Νόμιζα πως ήσουν καιρό χωρισμένη..."

"Ήμουν τυπικά χρόνια, απλά πλέον είμαι και νομικά."

"Να πιούμε λοιπόν στην ελευθερία σου;"

"Φυσικά και να πιούμε! Στους διαλυμένους γάμους λοιπόν και στις δεύτερες ευκαιρίες!" είπε ο Νίκος και σήκωσε το ποτήρι του κλείνοντας τους το μάτι. Η Μαργαρίτα προσπάθησε να χαμογελάσει και τσούγκρισε το ποτήρι της με τα ποτήρια των υπολοίπων, όταν το κινητό της που βρισκόταν δίπλα στο πιάτο της φωτίστηκε και δονήθηκε. Ήπιε μια γουλιά από το κρασί της και με τρόπο σήκωσε το κινητό της κάτω από το αποδοκιμαστικό βλέμμα της Λίτσας.

"I am on my way to  the airport. I wish i could stay longer. How is the blind date going?" έγραφε το μήνυμα του Χίλμαρ και εκείνη θυμήθηκε τη μούρη του νωρίτερα την ώρα που του είχε πει πως έπρεπε να φύγει γιατί η φίλη της, της είχε κανονίσει να βγει ραντεβού στα τυφλά με κάποιον. Επίτηδες δεν του είχε αναφέρει ότι θα ήταν και η Λίτσα με τον Νίκο. Η γυναικεία  ματαιοδοξία της ήθελε να τσεκάρει αν θα έδειχνε έστω ένα ίχνος ζήλειας. Και εκείνος είχε ενοχληθεί. Ήταν ξεκάθαρο πως είχε ενοχληθεί. Δεν είχε πει κάτι, αλλά η έκφραση στο πρόσωπο του τα έλεγε όλα. Τι κι αν μόλις είχε βγει γυμνή από το κρεβάτι του χορτασμένη, εκείνη τη στιγμή όλη η αυτοπεποίθηση του είχε εξατμιστεί μέσα σε δευτερόλεπτα και είχε κατσουφιάσει σαν παρατημένο κουτάβι. Λες και εκείνη ήταν που έφευγε, όταν στην ουσία εκείνος ήταν που με ένα αεροπλάνο θα χανόταν πάλι... Πουθενά δεν είχαν καταλήξει για ακόμα μια φορά. Ελάχιστα είχαν πει από εκείνον τον πρώτο διάλογο τους και μετά και ας είχαν μείνει σχεδόν άυπνοι. Ότι κουβέντες είχαν ανταλλάξει ήταν κουβέντες πάνω στο σεξ που ο καθένας ξεστόμιζε στη δική του γλώσσα πάνω στην παραφορά. Και ούτε και την ώρα του αποχαιρετισμού που είχε ντυθεί και ήταν έτοιμη δεν είχε πει κάτι. Είχε απλά σταθεί μπροστά του χώνοντας το κεφάλι της στο στήθος του χτυπώντας το μερικές φορές, ενώ εκείνος την έσφιγγε μέσα στην αγκαλιά του. Όλη της τη δύναμη είχε χρειαστεί να επιστρατεύσει για να ξεκολλήσει από πάνω του. Είχε σηκωθεί στις μύτες, τον είχε φιλήσει με πάθος και είχε βγει από το δωμάτιο. Για έναν περίεργο λόγο κάθε νέος αποχαιρετισμός γινόταν όλο και πιο δύσκολος, από τον προηγούμενο, σκεφτόταν ενώ κατέβαινε με το ασανσέρ στο ισόγειο.        

"Σου μιλάει ο άνθρωπος, ξεκόλλα!" της είπε η Λίτσα απηυδισμένη και η Μαργαρίτα βγήκε από την ονειροπόληση της αμήχανη.

"Συγνώμη, αφαιρέθηκα..." 

"Σε ρωτούσα πόσο χρονών είναι ο γιος σου;"

"Ο Χρήστος μου; Τα 15 έκλεισε τον Ιούνιο" , απάντησε απολογητικά αφήνοντας το κινητό της διακριτικά πάνω στο τραπέζι με την οθόνη προς τα κάτω. Η Λίτσα ήταν αδελφή της και εκείνη την εξέθετε με τη συμπεριφορά της. Ήπιε μια μεγάλη γουλιά κρασί, έπιασε με το πιρούνι της ένα κολοκυθάκι και προσπάθησε να συμμετάσχει στη συζήτηση καταπνίγοντας και τα χασμουρητά, αλλά και την απελπισία που ένιωθε.

Δύο ώρες μετά το μαρτύριο είχε τελειώσει. Την είχαν πάει στο σπίτι της και εκείνη είχε δεσμευτεί να το επαναλάβουν. Νυσταγμένη ανέβηκε στο διαμέρισμα της. Το μόνο που ήθελε ήταν να πέσει να κοιμηθεί. Το ξενύχτι σε συνδυασμό με το κρασί την είχαν εξαντλήσει. Αφού χαιρέτησε τον Χρήστο που διάβαζε στο δωμάτιο του δίπλα σε ένα άδειο τάπερ με χυλοπίτες της κυρά Μίνας, μπήκε στο δωμάτιο της, έβγαλε τα ρούχα της, έβαλε ένα φούτερ και μια παλιά φόρμα και παίρνοντας το κινητό της στα χέρια της μπήκε κάτω από το πάπλωμα. Όση ώρα ήταν με τα παιδιά στην ταβέρνα το κινητό είχε δονηθεί άλλες δύο φορές, αλλά αποφασισμένη να μην εκνευρίσει τη Λίτσα, το είχε βάλει μέσα στην τσάντα χωρίς να το κοιτάξει. Τώρα επιτέλους θα μπορούσε απερίσπαστη να δει τι είχε στείλει ο άλλος. Πράγματι μόλις η οθόνη φωτίστηκε δύο μηνύματα από τον Χίλμαρ την περίμεναν στο viber.

"I wish he is bαld, short and with hairy  nose and ears!"

"Not even read?" της έγραφε και εκείνη ένιωσε μια μικρή ικανοποίηση που τον είχε τσούξει λίγο και το έδειχνε. Νιώθοντας ασφάλεια πως πλέον θα ήταν στον αέρα, άρχισε να του απαντάει.

"He had hair on his head and not in his nose or ears! If i find out about the hairs on the other parts of his body, i will let you know since you care about it so much :p" πληκτρολόγησε και πάτησε την αποστολή. Έσβησε το κινητό, το έβαλε στο κομοδίνο και έκλεισε τα μάτια της όταν ακούστηκε ο ήχος ενός νέου μηνύματος. Μα δεν μπορεί να απαντούσε! Με περιέργεια ενεργοποίησε το κινητό ξανά για να δει ότι όντως της απαντούσε!

"So don't you know already?"

"How the hell are you answering me?"

"Emirates business class. Available wi-fi inflight! So? Does he have hair on other parts?

"I was way too exhausted to find out..."

"What are you wearing?"

"Seriously? Sexting? On a plane? With my poor english? In our age?"

"If you were here on board with me, you would know that first class cabins in long distance flights have as much privacy and space, as a hotel room. All i am thinking about since we took off from Athens is the different ways we could fuck in here...As for your age, you are my sugar baby, baby :p"

"LOL! Baby??? Your 45 year-old sugar baby was ready to fall asleep wearing a hoodie and a sweatpants!"

"Sexy! The perfect match to your granny panties! You know how to turn on a man..."

"Are you doubting my seduction skills? Be careful daddy and don't challenge me... Heart attacks are typical at your age... "

"The best death i could ever wish for...Hearing you crying my name the way you do while you come...my name and all the other stuff you say that i don't understand... Will you have the courtesy to translate whatever you say for me now?

"I can send Vasilis what i say to translate them for you..."

"Do i want him to translate?"

"No, you don't...I mostly swear.. I also inform you about me being close to come and finally i order you to do things not in a very polite way..."

"And how am i supposed to do those things, if i don't understand you?"

"It doesn't matter if you do them or not... And you? What are you saying in Icelandic?"

"Male stuff... how hard you make me... how tight and wet you are...how fucking amazing is to feel horny like teen at this age...how i love the way you grab my shoulders leaving marks on them...how i long to leave marks on you with my teeth...how desperately i crave licking every inch of you..."  

"Stop it Hilmar... I'll buy a dildo and then i wont need you at all!"

"So you DO need me! You said no more gifts...What if i bought you something that it would actually be a gift for me? Something you would wear only for me...I would put it on you... Would you consent?"

"You have to show me first what we are talking about..."

"Give me ten minutes! Don't fall asleep...ok?"

"I will try..." είπε και ξαναδιάβασε τη στιχομυθία τους όσο περίμενε νιώθοντας ξαναναμμένη λες και όλα όσα έγραφαν ο ένας στον άλλο, είχαν λειτουργήσει σαν προκαταρκτικά. Πανάθεμα τον! Τι σκατά την αναστάτωνε όταν βρισκόταν τόσο μακριά; Πως θα την πάλευε τώρα; Αλλά αυτό που του άξιζε ήταν να αρχίσει να αγγίζει μόνη της τον εαυτό της και να του γράψει με κάθε λεπτομέρεια τι κάνει! Αχ και να ήξερε λίγο καλύτερα αγγλικά... Όχι δεν ήταν είκοσι χρονών. Ήταν κουρασμένη...ήταν το παιδί μέσα.. Σύνελθε Μαργαρίτα! μάλωσε τον εαυτό της όταν το κινητό ξαναδονήθηκε.

"Ι am back. Check your email. You will find an airplane ticket. Next Saturday night i want to take you out on a date. Will you escort me to the opening of my company's department in Budapest? It's a two hour flight... Say yes... Say yes and i will show you what i was talking about... You will be in Budapest by 21:00 and you will be getting back on the morning flight... 15 hours of your life! That's all i am asking for!"

"You are crazy!!!"

"I am...for you... Say yes..."

"No penthouse hotel rooms! And you will not dump me again!"

"No penthouse hotel room and i wont dump you.. My flight from New York lands in Budapest hours before yours and on Sunday morning your flight departs first..."

"Fine...now tell me once more how much you crave to lick every inch of my body and i will tell you what i am doing right now with my hand pretending its yours..." του έγραψε βάζοντας το χέρι της μέσα από τη φόρμα της και ο Χίλμαρ σε ύψος χιλιάδων μέτρων κάπου πάνω από τον Ατλαντικό πάτησε το κουμπί για να κλείσουν τα διαχωριστικά της καμπίνας του.   


  


 

    


  

   

   

 

   

1 σχόλιο:

  1. Δεν ξέρω αν τα κείμενα είναι δικά σου, αλλά είναι ρεαλιστικά. Εάν τα γράφεις εσύ συγχαρητήρια. Αν όχι πάλι μπράβο για τον κόπο σου. Καλή συνέχεια.
    σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: