"Sugar Daddy" ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ

 "Ήρθα..."

"Καλώς τον."

"Τελικά βρήκες άκρη με το πακέτο;"

"Ναι. Ο πατέρας σου μου έστειλε κάτι τελευταία πράγματα μου, που είχαν ξεμείνει σπίτι του και ξέχασε να με ενημερώσει."

"Φυσικά. Εξαφανίζει και τα τελευταία ίχνη σου."

"Δεν είναι έτσι και το ξέρεις... Γιατί είσαι τόσο θυμωμένος μαζί του; Δεν χαίρεσαι που θα ξαναφτιάξει τη ζωή του;"

"Εγώ απορώ πως δεν είσαι εσύ θυμωμένη μαζί του!"

"Γιατί να είμαι παιδί μου θυμωμένη. Εγώ θέλω να είναι ευτυχισμένος."

"Και εσύ; Εσύ είσαι ευτυχισμένη;"

"Η δική μου ευτυχία έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να συνδέεται με τον πατέρα σου. Γι' αυτό άλλωστε δεν είμαστε και μαζί. Σου το έχω εξηγήσει πολλές φορές και θα στο πω ακόμα μια. Η απόφαση να μην είμαστε μαζί δεν είναι κάτι που μου το επέβαλε εκείνος. Ήταν κάτι που το θέλαμε και οι δύο. Μην τον χρεώνεις επομένως για πράγματα που δεν ευθύνεται. Ήσουν μικρούλης τότε και δεν ξέρω τι θυμάσαι, αλλά εγώ με τον μπαμπά δεν ήμασταν καλή ομάδα. Το μόνο καλό πράγμα στη σχέση μας ήσουν εσύ. Γι'  αυτό και θα αγαπιόμαστε πάντα ότι και να γίνει."

"Καλά, καλά... Βάλε μου κάνα κουραμπιέ τώρα", είπε βγάζοντας το γάλα από το ψυγείο.

"Δεν βλέπω οι κουραμπιέδες να επιβιώνουν  μέχρι τα Χριστούγεννα όπως το πάμε μάνα και γιός", σχολίασε γελώντας και του έβαλε δύο σε ένα πιάτο. 

"Θα πως εγώ στη Μινούλα μου να μου φτιάξει και άλλους", δήλωσε με έπαρση και άρχισε να τρώει τους κουραμπιέδες γεμίζοντας το τραπεζομάντιλο της κουζίνας με ζάχαρη άχνη. Πόσο είχε μεγαλώσει και πόσο έμοιαζε στον πατέρα του, σκέφτηκε η Μαργαρίτα τη στιγμή που εκείνος άδειαζε το ποτήρι με το γάλα που είχε μπροστά του. Και ενώ περίμενε πως θα σηκωνόταν και θα πήγαινε στο δωμάτιο του, εκείνος κάθισε εκεί παίζοντας με τα ψίχουλα νευρικά.

"Πες το!" τον παρότρυνε.

"Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις μόνο σε αυτό που θα σε ρωτήσω,  χωρίς να κάνεις ερωτήσεις. Μπορείς;"

"Μπορώ!"

"Ωραία... Πως διαλέγεις δώρο για ένα κορίτσι; Εννοώ τι αρέσει στα κορίτσια να τους κάνουν δώρο;" είπε και η Μαργαρίτα τον κοίταξε αποσβολωμένη για μερικά δευτερόλεπτα. Πήρε μια βαθιά ανάσα και τιθασεύοντας την ανάγκη της να ρωτήσει λεπτομέρειες για το κορίτσι ξεκίνησε να του απαντάει.

"Χρήστο μου όλες οι γυναίκες μεγάλες και μικρές ένα πράγμα εκτιμούν σε ένα δώρο που θα τους κάνει κάποιος άντρας και αυτό δεν είναι η αξία του. Οκ, εντάξει κάποιες το μετράνε και αυτό, αλλά πίστεψε με άλλο είναι το σπουδαιότερο. Το δώρο που θα κάνεις σε ένα κορίτσι λοιπόν, πρέπει να δείχνει νοιάξιμο. Και τι σημαίνει αυτό; Πχ αν θες να πάρεις λουλούδια σε μια γυναίκα δεν θα μπαίνεις σε ένα ανθοπωλείο και θα αγοράζεις ότι λουλούδια σου πουλήσει ο ανθοπώλης. Θα αγοράζεις στοχευμένα τα λουλούδια που ξέρεις πως αγαπάει η κοπέλα που θα τα προσφέρεις, ακόμα και αν αυτά είναι μολόχες. Εν ολίγοις πρέπει να ακούς το κορίτσι όταν μιλάει και το δώρο σου πρέπει να δείχνει πως το ακούς. Μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες που την αφορούν και που εσύ έχεις δώσει σημασία θα κάνουν το δώρο σου μοναδικό. Σκέψου λοιπόν... Τι κάνει αυτό το κορίτσι ιδιαίτερο για σένα; Και βρες... βρες ένα τρόπο μέσα από το δώρο σου να της το δείξεις αυτό", τον συμβούλεψε και εκείνος έδειξε να καταλαβαίνει.

"Το 'χω", είπε εκείνος και σηκώθηκε από το τραπέζι. Πριν βγει όμως από την κουζίνα γύρισε πάλι πίσω, της έσκασε ένα πεταχτό φιλί και της είπε "μαμά, το δέντρο σου είναι μια κούκλα σαν εσένα!" και πριν εκείνη προλάβει να αντιδράσει πήγε και κλείστηκε στο δωμάτιο του αφήνοντας τη συγκινημένη να κοιτάζει την κούτα κάτω από το τραπέζι που ακόμα δεν είχε βρει το κουράγιο να ανοίξει το περιεχόμενο της. 

Η συζήτηση με τον Χρήστο της είχε αλλάξει τη διάθεση. Δεν ήταν πλέον θυμωμένη με την παγίδα του Χίλμαρ. Γιατί παγίδα ήταν. Αν ήθελε να επιστρέψει τα δώρα έπρεπε να τον δει. Αν δεν τον έβλεπε θα έπρεπε να τα κρατήσει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα η κατάσταση και εκείνη δεν ήξερε ακόμα ούτε τι ακριβώς είχαν μέσα οι επώνυμες σακούλες. Έσκυψε κάτω από το τραπέζι και τράβηξε την κούτα. Την έπιασε στα χέρια της και πήγε στο δωμάτιο της. Θα τα άνοιγε. Έπρεπε να ξέρει με τι είχε να κάνει. Πρώτη τράβηξε τη λευκή χαρτοσακούλα που έγραφε Jo Malone LONDON. Αυτή ήταν και ίσως η πλέον προβλέψιμη. Προφανώς και είχε κάποιο άρωμα. Έλυσε τη μαύρη κορδέλα και έβγαλε ένα κουτί πολυτελείας που ήταν επίσης δεμένο με μαύρη κορδέλα. Έλυσε και τη δεύτερη κορδέλα και άνοιξε το κουτί για να δει ένα γυάλινο μεγάλο μπουκάλι με ασημί καπάκι με μια μικρή καρτούλα πάνω του. Η καρτούλα έγραφε με καθαρά κοφτά γράμματα "Jo Malone was easier to be found, than Vivi from Nikaia", και το μπουκάλι έγραφε πάνω NECTARINE BLOSSOM AND HONEY COLOGNE. Της είχε πάρει το άρωμα που φορούσε και ας μην του είχε πει ποτέ πως το έλεγαν. Τον έκανε εικόνα να μπαίνει μέσα στο μαγαζί ψάχνοντας το άρωμα που μύριζε ροδάκινα στη βροχή. Σχεδόν τον έβλεπε μπροστά της να το μυρίζει και να το διαλέγει. Κολακευμένη έβαλε το μπουκάλι στη θέση του και τράβηξε τη δεύτερη σακούλα. Αυτή που έλεγε "La perla". Αυτή σίγουρα είχε κάποιο εσώρουχο. Πιθανόν κάτι τολμηρό, υπέθεσε και έλυσε ακόμα μια κορδέλα, βγάζοντας από μέσα ένα χρυσό χαρτί περιτυλίγματος που τύλιγε κάτι μαλακό. Άνοιξε προσεκτικά το χαρτί και έβαλε τα γέλια. Ένα σετ βαμβακερά εσώρουχα σε κρεμ χρώμα με ελάχιστη δαντέλα στα τελειώματα στο νούμερο της και ακόμα μια καρτούλα με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα που έγραφε "i never thought granny panties would look so sexy on a woman". Δύο στα δύο, σκέφτηκε και τράβηξε την τρίτη σακούλα του Cartier. Κάποιο κόσμημα προφανώς, αλλά τι; Τράβηξε την κόκκινη κορδέλα και άδειασε το περιεχόμενο της σακούλας πάνω στο κρεβάτι. Ένα κόκκινο κουτάκι και ακόμα μια καρτούλα. "Roses are red, violets are blue, but who fucks roses and violets when he can fuck daisies!" έγραφε η τρίτη αυτή κάρτα και μέσα στο κουτάκι υπήρχε ένα ροζ χρυσό κολιέ με μια όμορφη μαργαρίτα που στο κέντρο της είχε ένα μικρό διαμάντι. Προβληματισμένη τακτοποίησε τα δώρα του Χίλμαρ όμορφα στις συσκευασίες τους και τα τοποθέτησε μέσα στην κούτα. Πήρε τις τρείς κάρτες, κατέβασε την κούτα στο πάτωμα, ξάπλωσε και ξαναδιάβασε τα σημειώματα. "Τα δώρα πρέπει να δείχνουν νοιάξιμο" έλεγε του Χρήστου λίγη ώρα πριν και να που ο σκατοισλανδός που την είχε παρατήσει ήδη δυο φορές σύξυλη, έκανε ακριβώς αυτό. Απελπισμένη μην ξέροντας τι να νιώσει και τι να κάνει, πέταξε τις κάρτες στο κομοδίνο της, έκλεισε το φως και έχωσε το κεφάλι της στο μαξιλάρι της για να μην ουρλιάξει! Για λίγα λεπτά έμεινε έτσι σαν πεισματάρικο παιδί. Ο αέρας όμως κάτω από το μαξιλάρι λιγόστευε... Με μια νευρική κίνηση το πέταξε στο πάτωμα και άναψε πάλι το φως. Πήρε το κινητό της από το κομοδίνο και έβγαλε το μεγαλύτερο σημείωμα του Χίλμαρ που πάνω του έγραφε τον αριθμό του κινητού του. Πέρασε το νούμερο του στη μνήμη του δικού τη κινητού και άρχισε να πληκτρολογεί αδιαφορώντας για την ώρα ή το κόστος του μηνύματος σε νούμερο του εξωτερικού.

"Thank's for the gifts. You have put some efford in them, beside their cost... and i appreciate it", έγραψε λακωνικά και το έστειλε. Ένα λεπτό μετά το κινητό της δονούταν, γιατί ο Χίλμαρ φυσικά την καλούσε.

"That's all? A dry thank you?"

"Hello to you too Hilmar."

"Rita i need to see you..."

"We have n't spoken for almost three months and now you need to see me?"

"Let me come over and pick you up... Lets talk face to face. Please..." την παρακάλεσε και εκείνη τον άφησε επίτηδες λίγη ώρα να σιγοβράζει πριν του απαντήσει,

"Οκ.  Where are you? I 'll be there in less than an hour."

"No it 's late. I pick you up!"

"No! Tell me where you are or i' ll hang up!"

"Fine, i am staying at the Hotel Grande Bretagne in Syntagma."

"I know where Grande Bretagne is, jesus!"

"I will be waiting for you in the lobbie. My room is at the penthouse..."

"You have an issue with rooms in the highest floors! Έλεος πια!" διαμαρτυρήθηκε και του το έκλεισε. Ευτυχώς που τα ξενοδοχεία στην Αθήνα δεν ήταν τόσο ψηλά, σκέφτηκε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.

Μία ώρα και ένα τέταρτο μετά το ταξί την άφηνε μπροστά στη Μεγάλη Βρετανία. Αμέσως τον εντόπισε έξω από το ξενοδοχείο να καπνίζει. Μόλις την είδε έσβησε το τσιγάρο του και την πλησίασε. Φορούσε ένα μαύρο μακρύ παλτό και είχε αφήσει τα γένια του να μακρύνουν. Έμοιαζε κουρασμένος... 

"Ι missed you Rita" της είπε και χωρίς να περιμένει να του απαντήσει την έκλεισε στην αγκαλιά του. Για ένα ολόκληρο λεπτό έμειναν έτσι. Εκείνη σαν το κούτσουρο αιφνιδιασμένη από τη διαχυτικότητα του και εκείνος να τη σφίγγει χωρίς να μιλάει. 

"Ι am freezing right here", διαμαρτυρήθηκε εκείνη ελπίζοντας το make up της να μην λερώσει το παλτό του και εκείνος πιάνοντας την από το χέρι άρχισε να την τραβάει προς το εσωτερικό του ξενοδοχείου.

"Ηilmar one step of yours is three steps of mine. Slow down!" τον παρακάλεσε και εκείνος επιβράδυνε τον βηματισμό του.

Στα βουβά ανέβηκαν με το ασανσέρ κρατημένοι χέρι χέρι. Προσπάθησε η Μαργαρίτα σε κάποια φάση να τραβήξει το χέρι της, αλλά εκείνος δεν το άφηνε. Μόνο όταν στάθηκαν μπροστά στην πόρτα της σουίτας το άφησε για να ανοίξει την πόρτα. Αδιαφορώντας κυριολεκτικά για το δωμάτιο  μπήκε μέσα και πέταξε σε μια καρέκλα το μπουφάν της και τη τσάντα της, γυρνώντας του την πλάτη. Όταν τα χέρια του έπιασαν τους ώμους της, εκείνη τραβήχτηκε κάνοντας μερικά βήματα μπροστά.

"We need to talk first!", απαίτησε και προχώρησε μπρος το bar που ήταν μέσα στο δωμάτιο βάζοντας στον εαυτό της ένα ποτήρι βότκα που ήπιε μονορούφι.

"What you want from me Rita? What am i doing wrong? Wasn't i honest with you from the beginning?" είπε εκείνος και κάθισε παραδομένος σε μια πολυθρόνα.

"Οh yes you were! From the first moment you were clear. Only sex, gifts and travels right? This is what you offer. Well, put your offer to you butthole!"

"Why? You need a husband?"

"Fuck you Hilmar! I don't need a husband, but i don't need a sugar daddy either!!!"

"I am too young to be your sugar daddy and you are too old to be my sugar baby..."

"Άντε γαμήσου που θα μου πεις ότι είμαι και μεγάλη!"

"English... Don't tell me what you don't want. Tell me what you want instead!"

"First of all i want to be respected! You left without even saying goodbye! I am not a prostitute either you like it or not!"

"I never treated you like a prostitute... You judge me wrong..."

"Am i? And what is this? After three months you are horny and you said lets go see the available Greek chick!"

"You make it sound cheap..."

"It is cheap Hilmar beside the suites, the gifts and all the luxury!"

"So you didn't miss me at all? You don't want me this moment as much i want you?"

"This is not what i am saying!!! Pay attention to what i am saying! For first time after ten years my life is getting better. I love your company. I enjoy it like hell when you fuck my body, but i will not permit you fuck my life coming and going like tornedo! No strings attached, is fine with me. What is not fine, is you behaving like a total asshole!"

"Rita my life at this moment is a total mess..."

"Fix the mess and maybe we can find then a way to make this thing, whatever it is, to work somehow!" είπε και χωρίς να περιμένει να της πει κάτι άλλο τον πλησίασε, έσκυψε μπροστά του και κλείνοντας το κεφάλι του μέσα στα χέρια της τον φίλησε με πάθος. 

"Ι thought I was the pervert guy trying to take advantage of you" ψιθύρισε εκείνος στο αυτί της αρπάζοντας την και ανεβάζοντας την στην αγκαλιά του.

"Shut up and fuck me now. Your beard is so sexy!!! Take my clothes off. I want to feel it on my bare skin..." είπε και εκείνος άρχισε να τη γδύνει.