"Sugar Daddy" ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ

"Ήρθα..."

"Καλώς τον."

"Τελικά βρήκες άκρη με το πακέτο;"

"Ναι. Ο πατέρας σου μου έστειλε κάτι τελευταία πράγματα μου, που είχαν ξεμείνει σπίτι του και ξέχασε να με ενημερώσει."

"Φυσικά. Εξαφανίζει και τα τελευταία ίχνη σου."

"Δεν είναι έτσι και το ξέρεις... Γιατί είσαι τόσο θυμωμένος μαζί του; Δεν χαίρεσαι που θα ξαναφτιάξει τη ζωή του;"

"Εγώ απορώ πως δεν είσαι εσύ θυμωμένη μαζί του!"

"Γιατί να είμαι παιδί μου θυμωμένη. Εγώ θέλω να είναι ευτυχισμένος."

"Και εσύ; Εσύ είσαι ευτυχισμένη;"

"Η δική μου ευτυχία έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να συνδέεται με τον πατέρα σου. Γι' αυτό άλλωστε δεν είμαστε και μαζί. Σου το έχω εξηγήσει πολλές φορές και θα στο πω ακόμα μια. Η απόφαση να μην είμαστε μαζί δεν είναι κάτι που μου το επέβαλε εκείνος. Ήταν κάτι που το θέλαμε και οι δύο. Μην τον χρεώνεις επομένως για πράγματα που δεν ευθύνεται. Ήσουν μικρούλης τότε και δεν ξέρω τι θυμάσαι, αλλά εγώ με τον μπαμπά δεν ήμασταν καλή ομάδα. Το μόνο καλό πράγμα στη σχέση μας ήσουν εσύ. Γι'  αυτό και θα αγαπιόμαστε πάντα ότι και να γίνει."

"Καλά, καλά... Βάλε μου κάνα κουραμπιέ τώρα", είπε βγάζοντας το γάλα από το ψυγείο.

"Δεν βλέπω οι κουραμπιέδες να επιβιώνουν  μέχρι τα Χριστούγεννα όπως το πάμε μάνα και γιός", σχολίασα γελώντας και του έβαλα δύο σε ένα πιάτο. 

"Θα πως εγώ στη Μινούλα μου να μου φτιάξει και άλλους", δήλωσε με έπαρση και άρχισε να τρώει τους κουραμπιέδες γεμίζοντας το τραπεζομάντιλο της κουζίνας με ζάχαρη άχνη. Πόσο είχε μεγαλώσει και πόσο έμοιαζε στον πατέρα του, σκέφτηκα τη στιγμή που εκείνος άδειαζε το ποτήρι με το γάλα που είχε μπροστά του. Και ενώ περίμενα πως θα σηκωνόταν και θα πήγαινε στο δωμάτιο του, εκείνος κάθισε εκεί παίζοντας με τα ψίχουλα νευρικά.

"Πες το!" τον παρότρυνα.

"Θα σε ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις μόνο σε αυτό που θα σε ρωτήσω,  χωρίς να κάνεις ερωτήσεις. Μπορείς;"

"Μπορώ!"

"Ωραία... Πως διαλέγεις δώρο για ένα κορίτσι; Εννοώ τι αρέσει στα κορίτσια να τους κάνουν δώρο;" είπε και τον κοίταξα αποσβολωμένη για μερικά δευτερόλεπτα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και τιθασεύοντας την ανάγκη μου να ρωτήσω λεπτομέρειες για το κορίτσι ξεκίνησα να του απαντάω.

"Χρήστο μου όλες οι γυναίκες μεγάλες και μικρές ένα πράγμα εκτιμούν σε ένα δώρο που θα τους κάνει κάποιος άντρας και αυτό δεν είναι η αξία του. Οκ, εντάξει κάποιες το μετράνε και αυτό, αλλά πίστεψε με άλλο είναι το σπουδαιότερο. Το δώρο που θα κάνεις σε ένα κορίτσι λοιπόν, πρέπει να δείχνει νοιάξιμο. Και τι σημαίνει αυτό; Πχ αν θες να πάρεις λουλούδια σε μια γυναίκα δεν θα μπαίνεις σε ένα ανθοπωλείο και θα αγοράζεις ότι λουλούδια σου πουλήσει ο ανθοπώλης. Θα αγοράζεις στοχευμένα τα λουλούδια που ξέρεις πως αγαπάει η κοπέλα που θα τα προσφέρεις, ακόμα και αν αυτά είναι μολόχες. Εν ολίγοις πρέπει να ακούς το κορίτσι όταν μιλάει και το δώρο σου πρέπει να δείχνει πως το ακούς. Μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες που την αφορούν και που εσύ έχεις δώσει σημασία θα κάνουν το δώρο σου μοναδικό. Σκέψου λοιπόν... Τι κάνει αυτό το κορίτσι ιδιαίτερο για σένα; Και βρες... βρες ένα τρόπο μέσα από το δώρο σου να της το δείξεις αυτό", τον συμβούλεψα και τον κοίταξα με αγάπη. 

"Το 'χω", είπε εκείνος και σηκώθηκε από το τραπέζι. Πριν βγει όμως από την κουζίνα γύρισε πάλι πίσω, μου έσκασε ένα πεταχτό φιλί και συμπλήρωσε  "μαμά, το δέντρο σου είναι μια κούκλα σαν εσένα!" Και πριν προλάβω να αντιδράσω πήγε και κλείστηκε στο δωμάτιο του αφήνοντας με συγκινημένη να κοιτάζω την κούτα κάτω από το τραπέζι που ακόμα δεν είχα βρει το κουράγιο να ανοίξω τα περιεχόμενα της. 

Η συζήτηση με τον Χρήστο είχε αλλάξει τη διάθεση μου. Δεν ήμουν πλέον θυμωμένη με την παγίδα του Χίλμαρ. Γιατί παγίδα ήταν. Αν ήθελε να επιστρέψει τα δώρα έπρεπε να τον δει. Αν δεν τον έβλεπε θα έπρεπε να τα κρατήσει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα η κατάσταση και εγώ δεν ήξερα ακόμα ούτε τι ακριβώς είχαν μέσα οι επώνυμες σακούλες. Έσκυψα κάτω από το τραπέζι και τράβηξα την κούτα. Την πήρα στα χέρια μου και πήγα στο δωμάτιο μου. Θα τα άνοιγα. Έπρεπε να ξέρω με τι είχα να κάνω. Πρώτη τράβηξα τη λευκή χαρτοσακούλα που έγραφε Jo Malone LONDON. Αυτή ήταν ίσως και η πλέον προβλέψιμη. Προφανώς και είχε κάποιο άρωμα. Έλυσα τη μαύρη κορδέλα και έβγαλα ένα κουτί πολυτελείας που ήταν επίσης δεμένο με μαύρη κορδέλα. Έλυσα και τη δεύτερη κορδέλα και άνοιξα το κουτί για να δώ ένα γυάλινο μεγάλο μπουκάλι με ασημί καπάκι με μια μικρή καρτούλα πάνω του. Η καρτούλα έγραφε με καθαρά κοφτά γράμματα "Jo Malone was easier to be found than Vivi from Nikaia", και το μπουκάλι έγραφε πάνω NECTARINE BLOSSOM AND HONEY COLOGNE. Μου είχε πάρει το άρωμα που φορούσα και ας μην του είχα πει ποτέ πως το έλεγαν. Τον έκανα εικόνα να μπαίνει μέσα στο μαγαζί ψάχνοντας το άρωμα που μύριζε ροδάκινα στη βροχή. Σχεδόν τον έβλεπα μπροστά μου να το μυρίζει και να το διαλέγει. Κολακευμένη έβαλα το μπουκάλι στη θέση του και τράβηξα τη δεύτερη σακούλα. Αυτή που έλεγε "La perla". Αυτή σίγουρα είχε κάποιο εσώρουχο. Πιθανόν κάτι τολμηρό, υπέθεσα και έλυσα ακόμα μια κορδέλα, βγάζοντας από μέσα ένα χρυσό χαρτί περιτυλίγματος που τύλιγε κάτι μαλακό. Άνοιξα προσεκτικά το χαρτί και έβαλα τα γέλια. Ένα σετ βαμβακερά εσώρουχα σε κρεμ χρώμα με ελάχιστη δαντέλα στα τελειώματα στο νούμερο της και ακόμα μια καρτούλα με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα που έγραφε "i never thought granny panties would look so sexy on a woman". Δύο στα δύο, σκέφτηκα και τράβηξα την τρίτη σακούλα του Cartier. Κάποιο κόσμημα προφανώς, αλλά τι; Τράβηξα την κόκκινη κορδέλα και άδειασα το περιεχόμενο της σακούλας πάνω στο κρεβάτι. Ένα κόκκινο κουτάκι και ακόμα μια καρτούλα. "Roses are red, violets are blue, but who fucks roses and violets when he can fuck daisies!" έγραφε η τρίτη αυτή κάρτα και μέσα στο κουτάκι υπήρχε ένα ροζ χρυσό κολιέ με μια όμορφη μαργαρίτα που στο κέντρο της είχε ένα μικρό διαμάντι. Προβληματισμένη τακτοποίησα τα δώρα του Χίλμαρ όμορφα στις συσκευασίες τους και τα τοποθέτησε μέσα στην κούτα. Πήρα τις τρείς κάρτες, κατέβασα την κούτα στο πάτωμα, ξάπλωσα και ξαναδιάβασα τα σημειώματα. "Τα δώρα πρέπει να δείχνουν νοιάξιμο" έλεγα του Χρήστου λίγη ώρα πριν και να που ο σκατοισλανδός που με είχε παρατήσει ήδη δυο φορές σύξυλη, έκανε ακριβώς αυτό. Απελπισμένη, μην ξέροντας τι να νιώσω και τι να κάνω, πέταξα τις κάρτες στο κομοδίνο μου, έκλεισα το φως και έχωσα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι για να μην ουρλιάξω! Για λίγα λεπτά έμεινα έτσι σαν πεισματάρικο παιδί. Ο αέρας όμως κάτω από το μαξιλάρι λιγόστευε... Με μια νευρική κίνηση το πέταξα στο πάτωμα και άναψα πάλι το φως. Πήρα το κινητό μου από το κομοδίνο και έβγαλα το μεγαλύτερο σημείωμα του Χίλμαρ που πάνω έγραφε τον αριθμό του κινητού του. Πέρασα το νούμερο του στη μνήμη του δικού μου κινητού και άρχισα να πληκτρολογώ αδιαφορώντας για την ώρα ή το κόστος του μηνύματος σε νούμερο του εξωτερικού.

"Thank's for the gifts. You have put some efford in them, beside their cost... and i appreciate it", έγραψα λακωνικά και το έστειλα. Ένα λεπτό μετά το κινητό μου δονούταν, γιατί ο Χίλμαρ φυσικά και με καλούσε.

"That's all? A dry thank you?"

"Hello to you too Hilmar."

"Rita i need to see you..."

"We haven't spoken for almost three months and now you need to see me?"

"Let me come over and pick you up... Lets talk face to face. Please..." με παρακάλεσε και τον άφησα επίτηδες λίγη ώρα να σιγοβράζει πριν του απαντήσω.

"Οκ.  Where are you? I 'll be there in less than an hour."

"No it 's late. I pick you up!"

"No! Tell me where you are or i' ll hang up!"

"Fine, i am staying at the Hotel Grande Bretagne in Syntagma."

"I know where Grande Bretagne is, jesus!"

"I will be waiting for you in the lobbie. My room is at the penthouse..."

"You have an issue with rooms in the highest floor! Έλεος πια!" διαμαρτυρήθηκα και του το έκλεισα. Ευτυχώς που τα ξενοδοχεία στην Αθήνα δεν ήταν τόσο ψηλά, σκέφτηκα και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Μία ώρα και ένα τέταρτο μετά το ταξί με άφηνε μπροστά στη Μεγάλη Βρετανία. Αμέσως τον εντόπισα έξω από το ξενοδοχείο να καπνίζει. Μόλις με είδε έσβησε το τσιγάρο του και με πλησίασε. Φορούσε ένα μαύρο μακρύ παλτό και είχε αφήσει τα γένια του να μακρύνουν. Έμοιαζε κουρασμένος... 

"Ι missed you Rita" μου είπε και χωρίς να περιμένει να του απαντήσω με έκλεισε στην αγκαλιά του. Για ένα ολόκληρο λεπτό μείναμε έτσι. Εγώ σαν το κούτσουρο αιφνιδιασμένη από τη διαχυτικότητα του και εκείνος να με σφίγγει χωρίς να μιλάει. 

"Ι am freezing right here", διαμαρτυρήθηκα ελπίζοντας το make up που φορούσα να μην είχε λερώσει το παλτό του και εκείνος πιάνοντας με από το χέρι άρχισε να με τραβάει προς το εσωτερικό του ξενοδοχείου.

"Ηilmar one step of yours is three steps of mine. Slow down!" τον παρακάλεσα και εκείνος επιβράδυνε τον βηματισμό του.

Στα βουβά ανεβήκαμε με το ασανσέρ κρατημένοι χέρι χέρι. Προσπάθησα σε κάποια φάση να τραβήξω το χέρι μου, αλλά εκείνος δεν το άφηνε. Μόνο όταν σταθήκαμε μπροστά στην πόρτα της σουίτας το άφησε για να ανοίξει την πόρτα. Αδιαφορώντας κυριολεκτικά για το δωμάτιο μπήκα μέσα και πέταξα σε μια καρέκλα το μπουφάν και τη τσάντα μου, γυρνώντας του την πλάτη. Όταν τα χέρια του έπιασαν τους ώμους μου, τραβήχτηκα απότομα κάνοντας μερικά βήματα μπροστά.

"We need to talk first!", απαίτησα και προχώρησα μπρος το bar που ήταν μέσα στο δωμάτιο βάζοντας στον εαυτό μου ένα ποτήρι βότκα που ήπια μονορούφι.

"What you want from me Rita? What am i doing wrong? Wasn't i honest with you from the beginning?" είπε εκείνος και κάθισε παραδομένος σε μια πολυθρόνα.

"Οh yes you were! From the first moment you were clear. Only sex, gifts and travels right? This is what you offer. Well, put your offer to you butthole!"

"Why? You need a husband?"

"Fuck you Hilmar! I don't need a husband, but i don't need a sugar daddy either!!!"

"I am too young to be your sugar daddy and you are too old to be my sugar baby..."

"Άντε γαμήσου που θα μου πεις ότι είμαι και μεγάλη!"

"English... Don't tell me what you don't want. Tell me instead what you want!"

"First of all i want to be respected! You left without even saying goodbye! I am not a prostitute either you like it or not!"

"I never treated you like a prostitute... You judge me wrong..."

"Am i? And what is this? After three months you are horny and you said lets go see the available Greek chick!"

"You make it sound cheap..."

"It is cheap Hilmar beside the suites, the gifts and all the luxury!"

"So you didn't miss me at all? You don't want me this moment as much i want you?"

"This is not what i am saying!!! Pay attention to what i am saying! For first time after ten years my life is getting better. I love your company. I enjoy it like hell when you fuck my body, but i will not permit you to fuck my life coming and going like a tornedo! No strings attached, is fine with me. What is not fine, is you behaving like a total asshole!"

"Rita my life at this moment is a total mess..."

"Fix the mess and maybe we can find then a way to make this thing, whatever it is, to work somehow!" είπα και χωρίς να περιμένω να μου πει κάτι άλλο τον πλησίασα, έσκυψα μπροστά του και κλείνοντας το κεφάλι του μέσα στα χέρια μου τον φίλησα με πάθος. 

"Ι thought I was the pervert guy trying to take advantage of you" ψιθύρισε εκείνος στο αυτί μου αρπάζοντας με και ανεβάζοντας με στην αγκαλιά του.

"Shut up and fuck me. Your beard is so sexy!!! Take my clothes off. I want to feel it on my bare skin..." είπα και εκείνος άρχισε να με γδύνει.   

     

για τη συνέχεια πατήστε εδώ