"Sugar Daddy" ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

 "Stop fidgeting!" είπε και μπλέκοντας τα μακριά πόδια του με τα δικά της, την πήρε αγκαλιά από πίσω ακουμπώντας το γυμνό του στήθος στην πλάτη της.

"Richard, is that you?"

"Who is Richard?"

"Ένας είναι ο Richard μάνα μου! Stop fidgeting was a line from the movie Pretty Woman. Richard Gere said the exact same words to Julia Roberts!"

"Your taste in movies sucks. Sleep..."  

"Can you pilot an helicopter?" 

"No, but i can rent one if you want me to"

"Can you play piano?"

"You have seen my hands. No i don't."

"Were you abused as a child?"

"Jesus Rita! It is 4 am!!! Sleep!!!"

"Answer me!"

"No, i wasn't. Happy?"

"Ties... Why you don't have a single tie in your wardrobe?"

"Because i hate them as much as you hate elevators and stop what ever you are doing. It's not going to happen again any time soon. I have to remind you that i am 47 years old" είπε και σταμάτησε το χέρι της που προσπαθούσε να χωθεί ανάμεσα τους.

"So, no Mr Grey for me either..." είπε μαζεύοντας το χέρι της.

"Who the hell is Mr Grey now?"

"Κάποιος από το χωριό, δεν τον ξέρεις" του απάντησε.

"Do you want me to call Vasili to come to Rome and sleep with us in the same bed?"

"Fine... a hero from a book/movie. A CEO like you."

"You are watching too much TV Rita! Real life is not like movies."

"No it is not..." 

"I love the way you smell. You are the only daisy that smells like a peach tree in a rainy day", είπε και πήρε μια βαθιά εισπνοή στον λαιμό της.

"Thank Vivi and Jo Malone for that"

"Who are they? Heroes of another movie?"

"No, the lady of the perfume shop in Nikaia and a fancy perfume designer, i think from London!"

"Why you are not sleeping? Aren't you tired woman?"

"I was sleeping, but a tall guy woke me up after ditching me alone on the top of a goddamn tower!"

"The tall guy already tried to make up for his shitty behaviour ... Wasn't that enough?"

"It was..." είπε μελαγχολικά καθώς έφερνε στο μυαλό της ξανά όλα όσα είχαν κάνει λίγη ώρα πριν μέσα στο δωμάτιο.

"Why then?" επέμεινε εκείνος περνώντας το δεξί του χέρι κάτω από το λαιμό της προσπαθώντας να βολευτεί. 

"Maybe i should go to the other bedroom, to let you sleep."

"No way! Close your eyes and try to relax" τη συμβούλεψε και λίγα λεπτά μετά από τον ρυθμό της ανάσας του κατάλαβε πως τον είχε πάρει ο ύπνος. Πόσο καιρό είχε να μοιραστεί το κρεβάτι της με κάποιον; Πολύ καιρό. Μαθημένη πλέον να κοιμάται μόνη της αδυνατούσε να μοιραστεί το κρεβάτι με κάποιον άλλο. Προσπάθησε να ξεγλιστρήσει από την αγκαλιά του, αλλά εκείνος αναδεύτηκε μέσα στον ύπνο του και την έσφιξε ακόμα περισσότερο. Παραδομένη προσπάθησε να δει ανάμεσα στα κλειστά στόρια τη θέα μήπως και χαλαρώσει. Ελάχιστα πράγματα όμως φαινόντουσαν πλέον. Οι δύο μεγάλες τζαμαρίες καλύπτονταν από άκρη σε άκρη με γκρι μακρόστενα υφασμάτινα ορθογώνια πάνελ. Θα τα είχε κλείσει όταν εκείνη είχε πάει στην τουαλέτα μετά τη δεύτερη φορά που είχαν βγάλει τα μάτια τους, κατέληξε μιας και δεν θυμόταν να τα βλέπει να κλείνουν. Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να διώξει κάθε σκέψη. Εικόνες όμως άρχισαν να σχηματίζονται πίσω από τα κλειστά της βλέφαρα. Εκείνη πεσμένη στα τέσσερα και εκείνος πίσω της. Εκείνη καθισμένη πάνω του και εκείνος ξαπλωμένος ανάσκελα. Εκείνη ξαπλωμένη ανάσκελα και εκείνος από πάνω της. Εκείνον να της λέει κάτι στα Ισλανδικά που δεν καταλάβαινε και εκείνη να φωνάζει το όνομα του. Πόσο διαφορετικό ήταν το σεξ με τον Χίλμαρ, απ ότι με τον Στέλιο. Πόσο πιο κουραστικό και ταυτόχρονα πιο ενδιαφέρον. Οι μεγάλες διαφορές στη σωματοδομή τους, σε συνδυασμό με τις ηλικίες τους, τη δυσκολία στη γλωσσική επικοινωνία και το γεγονός πως δεν γνώριζαν καλά ο ένας τον άλλο, έκαναν το σεξ κάτι σαν κυνήγι του χαμένου θησαυρού. Έναν αγώνα αντοχής και ταχύτητας ταυτόχρονα. Και μπορεί με το Στέλιο όλα να γινόντουσαν σαν συγχρονισμένη χορογραφία εύκολα και ξεκούραστα, δεν μπορούσε όμως να μην παραδεχτεί πως με τον Χίλμαρ ο οργασμός όταν έφτανε ήταν πολύ πιο έντονος σε βαθμό που ξεχνούσε τα πάντα. Λες και η προσπάθεια τον έκανε πιο γλυκό. Μια γλυκιά λήθη που μέσα της την τραβούσε σαν δίνη βυθίζοντας την επιτέλους σε ένα λυτρωτικό χωρίς όνειρα ύπνο.        

Ένας Θεός ξέρει μέχρι τι ώρα θα κοιμόταν αν δεν είχε ακούσει το κινητό της να δονείται. Αγνοώντας το αρχικά άπλωσε στα τυφλά το χέρι της δίπλα της, για να διαπιστώσει πως στο μεγάλο κρεβάτι ήταν πλέον μόνη. Πόσο καιρό είχε να κοιμηθεί τόσο καλά, αναρωτήθηκε και έτριψε με τα χέρια της το πρόσωπο της. Πρώτη φορά μετά από μήνες ένιωθε επιτέλους ξεκούραστη. Τεντώθηκε νωχελικά και έπιασε το κινητό της ανοίγοντας τα μάτια της νυσταγμένα. Τέσσερις κλήσεις της Λίτσας και τρία μηνύματα στην αρχική οθόνη του κινητού. Πανικόβλητη κοίταξε την ώρα. 12:17 έλεγε το ρολόι. Σκατά! Ανακάθισε στο κρεβάτι και διάβασε τα μηνύματα.

"Καλημέρα! Όλα καλά;" ώρα αποστολής 9:23

"Απάντα μωρή! Το κάψατε χθες κυρ Στέφανε;" ώρα αποστολής 11:07

"Μαλάκα αρχίζω και φρικάρω! Αν δεν επικοινωνήσεις μαζί μου μέσα στην επόμενη ώρα θα πάρω τη μάνα σου!" ώρα αποστολής 11:56

Χωρίς δεύτερη σκέψη κάλεσε τη Λίτσα που το είχε σηκώσει πριν καν χτυπήσει.

"Θα σε σκίσω! Δεν θα σε σκοτώσει αυτός, εγώ θα σε σκοτώσω να το ξέρεις!!!"

"Συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη!!!! Με πήρε ο ύπνος!"

"Ξέρεις τι ώρα είναι; Πάει μια και μισή! Τι ώρα κοιμήθηκες χθες βράδυ και ακόμα κοιμάσαι γαϊδούρα;"

"Εδώ είναι ακόμα δώδεκα και κάτι. Έχουμε διαφορά μιας ώρας."

"Άσε τις μαλακίες με τη διαφορά της ώρας; Γιατί κοιμάσαι ακόμα; Τι σου έκανε; Ναρκωτικά σου έδωσε;"

"Άλλα πράγματα μου έκανε..."

"Δεν θέλω να ξέρω! Καλά είσαι; Αυτό μόνο με νοιάζει."

"Λίγο πιασμένη, αλλά μια χαρά!"

"Τρομάρα σου! Άντε κλείνω και στέλνε κάνα μήνυμα ανάμεσα στα πηδήματα να μην με τρώει η αγωνία!"

"Σ αγαπάω Λιτσάκι", είπε και τερμάτισε την κλήση.  

Στα γρήγορα πήρε και τη μάνα της και μίλησε λίγο και με τον Χρήστο που με το ζόρι είχε έρθει στο τηλέφωνο. Τώρα που η ανταπόκριση με την Ελλάδα είχε τελειώσει ήταν ώρα να σηκωθεί. Κατέβασε τα πόδια της από το κρεβάτι και αναζήτησε τα ρούχα της. Η μπλούζα της και το σουτιέν της ήταν πεταμένα κάπου πιο πέρα, το σορτσάκι όμως και το εσώρουχο δεν ήταν πουθενά. Γαμώτο! Αυτά μαζί με τη βαλίτσα της πρέπει να βρίσκονταν κάπου στο σαλόνι. Για μερικά δευτερόλεπτα την έπιασε πανικός. Ο Χίλμαρ κάπου μέσα στο σπίτι πρέπει να ήταν γιατί άκουγε τη φωνή του από μακριά. Ίσως να ήταν τυχερή και να μην ήταν στο σαλόνι. Φόρεσε το σουτιέν και την μπλούζα, άνοιξε την πόρτα και άρχισε να περπατάει αθόρυβα στον διάδρομο. Όσο πλησίαζε προς το σαλόνι η φωνή του δυνάμωνε. Όχι που θα ήταν εκείνη τυχερή, σκέφτηκε σαρκαστικά και τέντωσε την μπλούζα της που μετά βίας κάλυπτε τον μισό πισινό της. "Αέρα!", είπε από μέσα της και χωρίς να τον κοιτάζει έτρεξε στο σαλόνι με σκοπό να αρπάξει τη βαλίτσα της. Γλίστρησε όμως πάνω στη βιασύνη της και σωριάστηκε στο πάτωμα κάνοντας έναν γδούπο. 

"I'll call you back later. Thank's for the update", τον άκουσε να λέει στο τηλέφωνο πλησιάζοντάς την. Εκείνη ξαπλωμένη στο πάτωμα και εκείνος όρθιος πλέον μπροστά της έμοιαζε με κορμό δέντρου. Έκλεισε με τα χέρια της τα μάτια της συνειδητοποιώντας το θέαμα που του προσέφερε ταβλιασμένη ημίγυμνη στη μέση του σαλονιού.

"You need any help there;" είπε και γελώντας έσκυψε προσφέροντας της το χέρι του.

"Νο, i don't!" του απάντησε πικαρισμένη και διώχνοντας το χέρι του, ανακάθισε και σηκώθηκε.

"Ι believe you were searching for this", συνέχισε εκείνος απτόητος την καζούρα δίνοντας της το βαμβακερό sloggi εσώρουχο της.

"Σκατά να φας Χίλμαρ! Αυτό ξέρεις να το κοιτάζεις, τα άλλα τα καλά όμως πήγαν υπερ πίστεως και πατρίδας!" είπε θυμωμένη αρπάζοντας το εσώρουχο και φορώντας το. 

"Ι don't know what you have just said, but i love your taste in lingerie" συνέχισε και η Μαργαρίτα τον κοίταξε αγριεμένα.

"Fuck you!" είπε και του γύρισε την πλάτη. Εκείνος όμως την άρπαξε και την πήρε αγκαλιά λέγοντας της "that's my intention, dear" τη στιγμή που τα χέρια του έσφιγγαν τον πισινό της που πλέον καλυπτόταν ολόκληρος με το μαλακό βαμβακερό ύφασμα.

"Ι am hungry!!! I need fuel!", παραπονέθηκε εκείνη λεκτικά τη ίδια στιγμή που το σώμα της τριβόταν ήδη πάνω στο δικό του στέλνοντας αντικρουόμενα μηνύματα.

"You are right... I must feed you" παραδέχτηκε εκείνος και φιλώντας την στο κεφάλι την ελευθέρωσε.

"What you want us to do today;" τη ρώτησε βάζοντας μια κάψουλα στην εσπρεσιέρα. "Shopping; Sightseeing;" συνέχισε αφήνοντας την κούπα με τον αχνιστό καφέ μπροστά της φέρνοντας τη ζάχαρη και γάλα.

"Eat, fuck, sleep in repeat" είπε εκείνη με ειλικρίνεια ρίχνοντας έναν κύβο ζάχαρη στον καφέ της. Θυμόταν αμυδρά πως κάποια στιγμή το πρωί πριν εκείνος σηκωθεί από το κρεβάτι είχαν ξαναπηδηχτεί, αλλά ήταν τόσο μέσα στον ύπνο που ελάχιστες λεπτομέρειες μπορούσε να ανακαλέσει. Στη συνέχεια είχε ακούσει τον ήχο του νερού να τρέχει και είχε ξαναβυθιστεί στον ύπνο.

"Rome is a beautiful city. Lets go for a walk. Have breakfast outdoors. It's a beautiful day" πρότεινε εκείνος πίνοντας μια γουλιά από τον δικό του καφέ. Είχε ξυριστεί. Είχε κάνει μπάνιο. Φορούσε ένα μαύρο tshirt που τόνιζε τα μάτια του και ένα ανοιχτόχρωμο τζιν. Μύριζε θεϊκά... Ήταν γοητευτικός χωρίς να προσπαθεί καθόλου γι' αυτό. Το σώμα του ήταν καλοσχηματισμένο και αρρενωπό χωρίς να είναι αυτό το πλαστικά γυμνασμένο άτριχο σώμα. Το ύψος του του χάριζε μια υπεροχή που εκείνος ίσως να μην αντιλαμβανόταν, ενώ οι γωνίες στο πρόσωπο του μαλάκωναν όποτε γελούσε. Αυτός ο άνδρας λίγο πριν τα πενήντα θα μπορούσε χαλαρά να ρίξει όποια γυναίκα ήθελε αδιαμφησβήτητα και αυτό όχι γιατί ήταν κούκλος.     

"Ι know. I have seen Rome."

"You have been here before? When?"

"Once upon a time... "

"Fine, no sightseeing then. What about shopping? I believe there is a "La Perla" in city center that you could make some use of", είπε πονηρά και εκείνη του πέταξε έναν κύβο ζάχαρης που τον πέτυχε λίγο πάνω από το φρύδι κάνοντας του ένα μικρό σημάδι.

"Food!!!! I need food, not underwear! Accept my granny pants man, and take me for a brunch, lunch whatever!!!" του ούρλιαξε.

"Loud, violent, with healthy appetite and a bad taste in movies and undergarment. My type of girl", σχολίασε εκείνος γελώντας.

"and with a bad taste in men. Add that to your list sucker!" συμπλήρωσε εκείνη περήφανα και λικνίζοντας επιδεικτικά τους γοφούς, της έπιασε το χερούλι της βαλίτσας της και άρχισε να τη σέρνει προς το υπνοδωμάτιο σιγοτραγουδώντας "If you want to live inside my head. Want to see what I have said, I will make you tremble, You'll tremble. I will make you tremble. Its fine with me". Πως στον κόρακα τώρα είχε ξεθάψει από τη μνήμη της αυτό το τραγούδι, ένας θεός ήξερε! 

για τη συνέχεια πατήστε εδώ