"Sugar Daddy" ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

"Stop fidgeting!" είπε και μπλέκοντας τα μακριά πόδια του με τα δικά μου, με πήρε αγκαλιά από πίσω ακουμπώντας το γυμνό του στήθος στην πλάτη μου.

"Richard, is that you?"

"Who is Richard?"

"Ένας είναι ο Richard μάνα μου! Stop fidgeting was a line from the movie Pretty Woman. Richard Gere said the exact same words to Julia Roberts!"

"Your taste in movies sucks. Sleep..."  

"Can you pilot an helicopter?" 

"No, but i can rent one if you want me to"

"Can you play piano?"

"You have seen my hands. No i don't."

"Were you abused as a child?"

"Jesus Rita! It is 4 am!!! Sleep!!!"

"Answer me!"

"No, i wasn't. Happy?"

"Ties... Why you don't have a single tie in your wardrobe?"

"Because i hate them as much as you hate elevators and stop what ever you are doing. It's not going to happen again any time soon. I have to remind you that i am 47 years old" είπε και σταμάτησε το χέρι μου που προσπαθούσε να χωθεί ανάμεσα μας.

"So, no Mr Grey for me either..." είπα μαζεύοντας το χέρι μου.

"Who the hell is Mr Grey now?"

"Κάποιος από το χωριό, δεν τον ξέρεις" του απάντησα.

"Do you want me to call Vasili to come and sleep with us in the same bed?"

"Fine... a hero from a book/movie. A CEO like you."

"You are watching too much TV Rita! Real life is not like movies."

"No it is not..." 

"I love the way you smell. You are the only daisy that smells like a peach tree in a rainy day", είπε και πήρε μια βαθιά εισπνοή στον λαιμό μου.

"Thank Vivi and Jo Malone for that"

"Who are they? Heroes of another movie?"

"No, the lady of the perfume shop in Nikaia and a fancy perfume designer, i think from London!"

"Why you are not sleeping? Aren't you tired woman?"

"I was sleeping, but a tall guy woke me up after ditching me alone on the top of a goddamn tower!"

"The tall guy already tried to make up for his shitty behaviour ... Wasn't that enough?"

"It was..." είπα μελαγχολικά καθώς έφερνα στο μυαλό μου ξανά όλα όσα είχαμε κάνει λίγη ώρα πριν μέσα στο δωμάτιο.

"Why then?" επέμεινε εκείνος περνώντας το δεξί του χέρι κάτω από το λαιμό μου προσπαθώντας να βολευτεί. 

"Maybe i should go to the other bedroom, to let you sleep."

"No way! Close your eyes and try to relax" με συμβούλεψε και λίγα λεπτά μετά από τον ρυθμό της ανάσας του κατάλαβα πως τον είχε πάρει ο ύπνος. Πόσο καιρό είχα να μοιραστώ το κρεβάτι μου με κάποιον; Πολύ καιρό. Μαθημένη πλέον να κοιμάμαι μόνη μου αδυνατούσα να μοιραστώ το κρεβάτι με κάποιον άλλο. Προσπάθησα να ξεγλιστρήσω από την αγκαλιά του, αλλά εκείνος αναδεύτηκε μέσα στον ύπνο του και με έσφιξε ακόμα περισσότερο. Παραδομένη προσπάθησα να δω ανάμεσα από τα κλειστά στόρια τη θέα μήπως και χαλαρώσω. Ελάχιστα πράγματα όμως φαινόντουσαν πλέον. Οι δύο μεγάλες τζαμαρίες καλύπτονταν από άκρη σε άκρη με γκρι μακρόστενα υφασμάτινα ορθογώνια πάνελ. Θα τα είχε κλείσει όταν είχα πάει στην τουαλέτα μετά τη δεύτερη φορά που είχαμε βγάλει τα μάτια μας, κατέληξα μιας και δεν θυμόμουν να τα βλέπω να κλείνουν. Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να διώξω κάθε σκέψη. Εικόνες όμως άρχισαν να σχηματίζονται πίσω από τα κλειστά μου βλέφαρα. Εμένα πεσμένη στα τέσσερα και εκείνος πίσω μου. Εγώ καθισμένη πάνω του και εκείνος ξαπλωμένος ανάσκελα. Εγώ ξαπλωμένη ανάσκελα και εκείνος από πάνω μου. Εκείνον να μου λέει κάτι στα Ισλανδικά που δεν καταλάβαινα και εμένα να φωνάζω το όνομα του. Πόσο διαφορετικό ήταν το σεξ με τον Χίλμαρ, απ' ότι με τον Στέλιο. Πόσο πιο κουραστικό και ταυτόχρονα πιο ενδιαφέρον. Οι μεγάλες διαφορές στη σωματοδομή μας, σε συνδυασμό με τις ηλικίες μας, τη δυσκολία στη γλωσσική επικοινωνία και το γεγονός πως δεν γνωρίζαμε καλά ο ένας τον άλλο, έκαναν το σεξ κάτι σαν κυνήγι του χαμένου θησαυρού. Έναν αγώνα αντοχής και ταχύτητας ταυτόχρονα. Και μπορεί με το Στέλιο όλα να γινόντουσαν σαν συγχρονισμένη χορογραφία εύκολα και ξεκούραστα, δεν μπορούσα όμως να μην παραδεχτώ πως με τον Χίλμαρ ο οργασμός όταν έφτανε ήταν πολύ πιο έντονος σε βαθμό που ξεχνούσα τα πάντα. Λες και η προσπάθεια τον έκανε πιο γλυκό. Μια γλυκιά λήθη που μέσα της με τραβούσε σαν δίνη βυθίζοντας με επιτέλους σε ένα λυτρωτικό χωρίς όνειρα ύπνο.        

Ένας Θεός ξέρει μέχρι τι ώρα θα κοιμόμουν αν δεν είχα ακούσει το κινητό μου να δονείται. Αγνοώντας το αρχικά άπλωσα στα τυφλά το χέρι μου δίπλα, για να διαπιστώσω πως στο μεγάλο κρεβάτι ήμουν πλέον μόνη. Πόσο καιρό είχα να κοιμηθώ τόσο καλά, αναρωτήθηκα και έτριψα με τα χέρια μου το πρόσωπο μου. Πρώτη φορά μετά από μήνες ένιωθα επιτέλους ξεκούραστη. Τεντώθηκα νωχελικά και έπιασα το κινητό ανοίγοντας τα μάτια μου νυσταγμένα. Τέσσερις κλήσεις της Λίτσας και τρία μηνύματα στην αρχική οθόνη. Πανικόβλητη κοίταξα την ώρα. 12:17 έλεγε το ρολόι. Σκατά! Ανακάθισα στο κρεβάτι και διάβασα τα μηνύματα.

"Καλημέρα! Όλα καλά;" ώρα αποστολής 9:23

"Απάντα μωρή! Το κάψατε χθες κυρ Στέφανε;" ώρα αποστολής 11:07

"Μαλάκα αρχίζω και φρικάρω! Αν δεν επικοινωνήσεις μαζί μου μέσα στην επόμενη ώρα θα πάρω τη μάνα σου!" ώρα αποστολής 11:56

Χωρίς δεύτερη σκέψη κάλεσα τη Λίτσα που το είχε σηκώσει πριν καν χτυπήσει.

"Θα σε σκίσω! Δεν θα σε σκοτώσει αυτός, εγώ θα σε σκοτώσω να το ξέρεις!!!"

"Συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη!!!! Με πήρε ο ύπνος!"

"Ξέρεις τι ώρα είναι; Πάει μια και μισή! Τι ώρα κοιμήθηκες χθες βράδυ και ακόμα κοιμάσαι γαϊδούρα;"

"Εδώ είναι ακόμα δώδεκα και κάτι. Έχουμε διαφορά μιας ώρας."

"Άσε τις μαλακίες με τη διαφορά της ώρας; Γιατί κοιμάσαι ακόμα; Τι σου έκανε; Ναρκωτικά σου έδωσε;"

"Άλλα πράγματα μου έκανε..."

"Δεν θέλω να ξέρω! Καλά είσαι; Αυτό μόνο με νοιάζει."

"Λίγο πιασμένη, αλλά μια χαρά!"

"Τρομάρα σου! Άντε κλείνω και στέλνε κάνα μήνυμα ανάμεσα στα πηδήματα να μην με τρώει η αγωνία!"

"Σ αγαπάω Λιτσάκι", είπα και τερμάτισα την κλήση.  

Στα γρήγορα πήρα και τη μάνα μου και μίλησα λίγο και με τον Χρήστο που με το ζόρι είχε έρθει στο τηλέφωνο. Τώρα που η ανταπόκριση με την Ελλάδα είχε τελειώσει ήταν ώρα να σηκωθώ. Κατέβασα τα πόδια μου από το κρεβάτι και αναζήτησα τα ρούχα μου. Η μπλούζα και το σουτιέν ήταν πεταμένα κάπου πιο πέρα, το σορτσάκι όμως και το εσώρουχο δεν ήταν πουθενά. Γαμώτο! Αυτά μαζί με τη βαλίτσα μου πρέπει να βρίσκονταν κάπου στο σαλόνι. Για μερικά δευτερόλεπτα με έπιασε πανικός. Ο Χίλμαρ κάπου μέσα στο σπίτι πρέπει να ήταν γιατί άκουγα τη φωνή του από μακριά. Ίσως να ήμουν τυχερή και να μην ήταν στο σαλόνι. Φόρεσα το σουτιέν και την μπλούζα, άνοιξα την πόρτα και άρχισα να περπατάω αθόρυβα στον διάδρομο. Όσο πλησίαζα προς το σαλόνι η φωνή του δυνάμωνε. Όχι που θα ήμουν εγώ τυχερή, σκέφτηκα σαρκαστικά και τέντωσα την μπλούζα που μετά βίας κάλυπτε τον μισό πισινό μου. "Αέρα!", είπα από μέσα μου και χωρίς να τον κοιτάζω έτρεξα στο σαλόνι με σκοπό να αρπάξω τη βαλίτσα μου. Γλίστρησα όμως πάνω στη βιασύνη μου και σωριάστηκα στο πάτωμα κάνοντας έναν γδούπο. 

"I'll call you back later. Thank's for the update", τον άκουσα να λέει στο τηλέφωνο πλησιάζοντάς με. Εγώ ξαπλωμένη στο πάτωμα και εκείνος όρθιος πλέον μπροστά μου έμοιαζε με κορμό δέντρου. Έκλεισα με τα χέρια μου τα μάτια μου συνειδητοποιώντας το θέαμα που του προσέφερε ταβλιασμένη ημίγυμνη στη μέση του σαλονιού.

"You need any help there;" είπε και γελώντας έσκυψε προσφέροντας το χέρι του.

"Νο, i don't!" του απάντησα πικαρισμένη και διώχνοντας το χέρι του, ανακάθισα και σηκώθηκα.

"Ι believe you were searching for this", συνέχισε εκείνος απτόητος την καζούρα δίνοντας μου το βαμβακερό sloggi εσώρουχο.

"Σκατά να φας Χίλμαρ! Αυτό ξέρεις να το κοιτάζεις, τα άλλα τα καλά όμως πήγαν υπέρ πίστεως και πατρίδος!" είπα θυμωμένη αρπάζοντας το εσώρουχο και φορώντας το. 

"Ι don't know what you have just said, but i love your taste in lingerie" συνέχισε και τον κοίταξα αγριεμένα.

"Fuck you!" είπα και του γύρισα την πλάτη. Εκείνος όμως με άρπαξε και με πήρε αγκαλιά λέγοντας μου "that's my intention, dear" τη στιγμή που τα χέρια του έσφιγγαν τον πισινό μου που πλέον καλυπτόταν ολόκληρος με το μαλακό βαμβακερό ύφασμα.

"Ι am hungry!!! I need fuel!", παραπονέθηκα λεκτικά τη ίδια στιγμή που το σώμα μου τριβόταν ήδη πάνω στο δικό του στέλνοντας αντικρουόμενα μηνύματα.

"You are right... I must feed you" παραδέχτηκε εκείνος και φιλώντας με στο κεφάλι με ελευθέρωσε.

"What you want us to do today;" με ρώτησε βάζοντας μια κάψουλα στην εσπρεσιέρα. "Shopping; Sightseeing;" συνέχισε αφήνοντας την κούπα με τον αχνιστό καφέ μπροστά μου φέρνοντας τη ζάχαρη και γάλα.

"Eat, fuck, sleep in repeat" είπα με ειλικρίνεια ρίχνοντας έναν κύβο ζάχαρη στον καφέ. Θυμόμουν αμυδρά πως κάποια στιγμή το πρωί πριν εκείνος σηκωθεί από το κρεβάτι είχαμε ξαναπηδηχτεί, αλλά ήταν τόσο μέσα στον ύπνο που ελάχιστες λεπτομέρειες μπορούσα να ανακαλέσω. Στη συνέχεια είχα ακούσει τον ήχο του νερού να τρέχει και είχα ξαναβυθιστεί στον ύπνο.

"Rome is a beautiful city. Lets go for a walk. Have breakfast outdoors. It's a beautiful day" πρότεινε εκείνος πίνοντας μια γουλιά από τον δικό του καφέ. Είχε ξυριστεί. Είχε κάνει μπάνιο. Φορούσε ένα μαύρο tshirt που τόνιζε τα μάτια του και ένα ανοιχτόχρωμο τζιν. Μύριζε θεϊκά... Ήταν γοητευτικός χωρίς να προσπαθεί καθόλου γι' αυτό. Το σώμα του ήταν καλοσχηματισμένο και αρρενωπό χωρίς να είναι αυτό το πλαστικά γυμνασμένο άτριχο σώμα. Το ύψος του του χάριζε μια υπεροχή που εκείνος ίσως να μην αντιλαμβανόταν, ενώ οι γωνίες στο πρόσωπο του μαλάκωναν όποτε γελούσε. Αυτός ο άνδρας λίγο πριν τα πενήντα θα μπορούσε χαλαρά να ρίξει όποια γυναίκα ήθελε αδιαμφησβήτητα και αυτό όχι γιατί ήταν κούκλος.     

"Ι know. I have seen Rome."

"You have been here before? When?"

"Once upon a time... "

"Fine, no sightseeing then. What about shopping? I believe there is a "La Perla" in city center that you could make some use of", είπε πονηρά και του πέταξα έναν κύβο ζάχαρης που τον πέτυχε λίγο πάνω από το φρύδι κάνοντας του ένα μικρό σημάδι.

"Food!!!! I need food, not underwear! Accept my granny pants man, and take me for a brunch, lunch whatever!!!" του ούρλιαξα.

"Loud, violent, with healthy appetite and a bad taste in movies and undergarment. My type of girl", σχολίασε εκείνος γελώντας.

"and with a bad taste in men. Add that to your list sucker!" συμπλήρωσα περήφανα και λικνίζοντας επιδεικτικά τους γοφούς μου, έπιασα το χερούλι της βαλίτσας και άρχισα να τη σέρνω προς το υπνοδωμάτιο σιγοτραγουδώντας "If you want to live inside my head. Want to see what I have said, I will make you tremble, You'll tremble. I will make you tremble. Its fine with me". Πως στον κόρακα τώρα είχα ξεθάψει από τη μνήμη μου αυτό το τραγούδι, ένας θεός ήξερε! 

για τη συνέχεια πατήστε εδώ