Αγγούρια καλαβρέζικα...
Δέκα λεπτά πήρε στην Αγγελική να σηκωθεί από το κρεβάτι και σχεδόν άλλα δέκα να βρει τα κλειδιά και να ανοίξει στην Αιμιλία, που λες και το χέρι της είχε κολλήσει στο κουδούνι της εξώπορτας.
"Χριστιανή μου επιτέλους! Έτοιμη ήμουν να καλέσω το ΕΚΑΒ! Χέστηκα από το φόβο μου! Τηλέφωνα δεν σηκώνεις, πόρτες δεν ανοίγεις, έβαλα με το μυαλό μου το χειρότερο!"
"Μην ουρλιάζεις Αιμιλία, το κεφάλι μου θα σπάσει...."
"Μα είσαι εντελώς αναίσθητη???? Οκ δεν τον έκοψα για το δολοφόνο με το πριόνι αλλά δεν παύει να είναι ένας άγνωστος άντρας! Σήκωσε το κουλό σου και στείλε ένα μήνυμα πριν πέσεις για ύπνο να ηρεμήσω η γυναίκα!"
"Δεν το σκέφτηκα...και σου είπα σταμάτα να φωνάζεις, υποφέρω..."
"Το βλέπω και ομολογώ πως αυτό που βλέπω δεν είναι αυτό που ήλπιζα να δω σήμερα το πρωί....Πες μου ότι δεν έπεσες αναίσθητη με τόσο που είχες πιει σε παρακαλώ...!"
"Μακάρι να είχα πέσει αναίσθητη..."
" Πες μου παιδάκι μου. Κάναμε ανάσταση????"
"Όπως το πάρει κανείς...."
"Αγγελική άσε τα διφορούμενα και πες μου, έφαγες ή νηστική έμεινες?????"
"Έφαγα, που να μην έτρωγα, αλλά στο λαιμό μου έκατσε!"
"Λεπτομέρειες τώρα!!!!!"
"Φτιάξε δύο καφέδες. Κάνω ένα μπάνιο γιατί μυρίζω σαν βαρέλι από ουίσκι και έρχομαι να σου πω..."
Με τα μαλλιά της πιασμένα με μια πετσέτα, τυλιγμένη σε ένα άσπρο μπουρνούζι βγήκε κατσουφιασμένη από το μπάνιο λίγη ώρα αργότερα και αφού ήπιε μερικές γουλιές από τον καφέ, κοίταξε την Αιμιλία μην ξέροντας από που να αρχίσει.
"Μίλα Αγγελική!"
"Τι να πω ρε Αιμιλία άσε με..."
"Κολοκύθι το hot dog?? Μην σκας αν είναι αυτό! Τα είπαμε και χτες μέσα στο πρόγραμμα είναι και αυτά..."
"Όχι ακριβώς...."
"Θα με σκάσεις! Πες μου παιδάκι μου τι έγινε!"
"Λοιπόν αφού με έχωσες μέσα στο αμάξι και όσο μπορούσα να σκεφτώ γιατί ήμουν και ολίγον τύφλα... είπα από μέσα μου ότι ήταν να γίνει θα γινόταν και προσπάθησα να χαλαρώσω. Τον έπιασε και αυτόν μια πολυλογία ακατάσχετη σε όλη τη διαδρομή και βοήθησε λίγο την κατάσταση. Και φτάνουμε κάτω από το σπίτι. Διπλοπαρκάρει πρόχειρα και αρχίζει τα χάρηκα για την γνωριμία και τα σχετικά. Εκεί λέω μπα δεν θα φάμε σήμερα τσάμπα τόσο άγχος. Αρχίζω και εγώ τα ευχαριστώ που με έφερες και του δίνω το χέρι. Επειδή όμως όπως είπα ήμουν και ολίγον τύφλα, με είχες ποτίσει και εσύ νωρίτερα με τις θεωρίες σου, σκύβω και του σκάω και ένα φιλί στο μάγουλο..."
"Καλά μιλάμε σχεδόν τον βίασες!!!"
"Σκάσε ρε και άκου! Ε προφανώς αυτός περίμενε να δει τις δικές μου προθέσεις, γιατί έτσι όπως πάω να ανοίξω, με βουτάει από το χέρι, με τραβάει πάλι μέσα και αρχίζει να με φιλάει..."
"Αμοιβάδες!!!!"
"Θα σκάσεις επιτέλους???? Για να μην στα πολυλογώ το preview στο αμάξι πολλά υποσχόμενο φαινόταν. Σαν δεκαοχτάχρονα σε οίστρο ένα πράγμα. Το χειρόφρενο επί την ευκαιρία κακώς το έχουν εκεί που το έχουν καθόλου δεν βολεύει... ανάμεσα στα φιλιά μου λέει δεν ανεβαίνουμε επάνω καλύτερα.... Και από το να γίνουμε δημόσιο θέαμα του λέω ναι. Βγαίνω από το αμάξι του λέω κουδούνι και όροφο και πάει να βρει κάπου να παρκάρει. Ανεβαίνω εντωμεταξύ εγώ πάνω και με πιάνει πανικός.....όταν λέμε για πανικό, κανονικός πανικός.. να νομίζω ότι ακούω φωνές. Κοπανάω και ένα ουίσκι μπας και στανιάρω αλλά τίποτα. Έκανε και κάνα τέταρτο να βρει να παρκάρει! Αφού σε κάποια φάση πίστεψα πως είχε αλλάξει γνώμη. Ξέρεις πόσα πράγματα μπορεί να σκεφτεί ακόμα και ένα μεθυσμένο μυαλό μέσα σε ένα τέταρτο????? Μέχρι και τη μάνα μου θυμήθηκα!"
"Περίμενες το μωρό να ανεβεί και εσύ θυμήθηκες την μάνα σου????? Ήμαρτον!!!"
"Άστο αυτό τώρα! πάνω λοιπόν που είμαι έτοιμη να κοπανήσω το κεφάλι μου στο τραπέζι της κουζίνας χτυπάει το κουδούνι. Του ανοίγω μπαίνει μέσα πιάνουμε μια χαζοκουβέντα έτσι για τα τυπικά του πράγματος. Για το δράμα να παρκάρεις στην Αθήνα , για το πόσο χαριτωμένο είναι το σπίτι μου και άλλες τέτοιες μαλακίες. Βλέπεις στο τέταρτο είχε χαθεί ο ειρμός και άντε να τον ξανα πιάσεις....Του βάζω ένα ποτό, λες και δεν ήμασταν αρκετά τύφλα και οι δύο, και εκεί που πάω να του το δώσω δώστου με βουτάει ξανα από το χέρι και με καθίζει πάνω του..."
"Πολύ γουστάρω άγριο το αγόρι!"
"Ρε πας καλά????? Αυτό ήταν τι το ήθελε ο χριστιανός μου έφυγε η σούρα μου έφυγε και η κάψα.... Αυτός να προσπαθεί ο δόλιος και εγώ το μόνο που να σκέφτομαι να είναι μην τον λιώσω έτσι που καθόμουν πάνω του. Και δώστου να προσπαθώ να δώσω βάρος στα πόδια μου να γίνω λίγο ελαφρύτερη και να έχω και τους διαβόλους να μη βοηθάνε καθόλου.... Σε κάποια φάση, και ενώ όπως σου έχω ήδη πει από το σοκ είμαι πλέον 100% νηφάλια, σηκώνομαι και τον πιάνω από το χέρι προσπαθώντας να ξαναμπώ στη σωστή διάθεση και τον πηγαίνω στο υπνοδωμάτιο. Σαν το κουταβάκι έρχεται λοιπόν και μόλις μπαίνουμε μέσα αρχίζει να ξεκουμπώνει πουκάμισα και παντελόνια ενώ ταυτόχρονα πετάω και εγώ επιτέλους τα σκατοπάπουτσα . Και πάνω που λέω οκ Αγγελικούλα το έχεις, χαλάρωσε και απόλαυσε το, βγάζει το πουκάμισο και παθαίνω πολλαπλά εγκεφαλικά! Διότι Αιμιλία με αυτά που φορούσε δεν φαινόταν αλλά ο τύπος ήταν φέτες! Και όταν λέω φέτες δεν εννοώ χωριάτικες, αλλά από τις άλλες που κάνεις στα γυμναστήρια! Μου έφυγε όλη η μαγκιά.... Ευτυχώς που δεν είχε πολύ φως να δει ο άνθρωπος την αντίδραση μου. Ψυχολογικό θα του δημιουργούσα σίγουρα...Ε αυτό ήταν, έπαθα μπλακ άουτ! Το μυαλό μου κόλλησε απίστευτα... Δεύτερο σοκ στο καπάκι δεν το άντεξα.... Άντε τώρα να γδυθείς μπροστά στο κύριο φιτ! Άντε να βγάλεις πατσάδες και κυτταρίτιδα φάτσα φόρα.... Έλα όμως που ήταν πολύ αργά να κάνω και πίσω.... και για να μην σε κουράζω ο άνθρωπος είτε με μένα πήγε χτες είτε με μια από αυτές τις κούκλες που πουλάνε στα μαγαζάκια με τα σεξουαλικά βοηθήματα ένα και το αυτό! Τίποτα... δεν μπορούσα να λειτουργήσω με τίποτα! Ότι και αν έκανε ότι και αν έλεγε εγώ το μόνο που σκεφτόμουν καθ όλη την διάρκεια ήταν τι φαίνεται και πως φαίνεται...Ρούφαγα την κοιλιά μου, προσπαθούσα να ρίξω κάνα σκέπασμα πάνω μας, ένα δράμα σου λέω! Ευτυχώς που οι άντρες μπαίνουν και στον αυτόματο και ευτυχώς που και αυτός είχε πιει πολύ, αλλιώς .... Δεν ήταν λοιπόν αυτός κολοκύθι, εγώ ήμουν Αιμιλία μου αγγούρι! Μιλάμε τέτοια ξεφτίλα ούτε στον εχθρό μου! Πες κάτι μην με κοιτάς έτσι έχω που έχω τον πόνο μου!!!"
"Δεν έχεις καμία ελπίδα....."
"Το ξέρω!!!"
"Ρε άνθρωπε αν είναι δυνατόν! Αντί να δεις το σώμα του και να πάθεις πολλαπλούς οργασμούς πριν καν σε ακουμπήσει εσύ ξενέρωσες???"
"Αιμιλία έχω πρόβλημα!!!!!! Αρχίζω να πιστεύω πως μοιάζω στην γιαγιά μου την τρελή!"
"Όχι κουκλίτσα μου εσύ την ξεπερνάς! Η γιαγιά μπορεί να ήταν τρελή αλλά τέτοιες μαλακίες αποκλείεται να έκανε!"
"Μην με βρίζεις...."
"Και να σε βρίσω θα αλλάξει τίποτα?"
"Βοήθησε με ρε συ...."
"Πως????? Αγγελική ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να πω....και το βασικότερο δεν ξέρω τι άλλο να κάνω....Ήμουν προετοιμασμένη για όλα τα σενάρια.... ήξερα τι θα σου έλεγα αν σε είχε φτύσει....ήξερα τι θα σου έλεγα αν είχες κάνει πίσω τελευταία στιγμή....είχα προετοιμαστεί ακόμα και για το ενδεχόμενο να ήταν εντελώς ξενέρωτος...Αλλά αυτό δεν το περίμενα! Να σου σερβίρεται στο πιάτο εορταστικό γεύμα έκπληξη και εσύ να το τρως σαν μουρουνόλαδο? Και να έλεγα πως ο άνθρωπος είπε καμία χοντράδα και σε μπλόκαρε.... Απελπισία με έχει πιάσει να το ξέρεις!"
"Τίποτα πρέπει να χάσω βάρος! Δεν υπάρχει άλλη λύση! Επέμβαση θα κάνω, σε ίδρυμα για παχύσαρκους θα μπω, πρέπει να χάσω οπωσδήποτε βάρος!"
"Αχ κατακαημένη Αγγελική, εσύ νομίζεις πως θα χάσεις βάρος και όλα θα λυθούν....αλλά επειδή όσο και να στο λέω αν δεν το ζήσεις δεν πρόκειται να το πιστέψεις....ναι τελικά το πρώτο που πρέπει να κάνουμε αυτό μάλλον είναι. Αν δεν βγάλουμε το βάρος από την μέση γιατρειά δεν παίρνεις....Αλλιώς είχα σκεφτεί να προσεγγίσουμε το θέμα αλλά δεν βλέπω να έχω άλλες επιλογές...Υπό κανονικές συνθήκες πρώτα γιατρεύεις το μυαλό και μετά έρχεται και ακολουθεί και το σώμα αλλά στην περίπτωση σου ανάποδα πρέπει να το πάμε. Με αυτό βέβαια κινδυνεύουμε να φτιάξουμε το σώμα και ο κάλος στο εγκέφαλο να σε κάνει να το ξανα χαλάσεις. Γιατί να το ξέρεις αυτό γίνεται συνήθως...αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ας κάνουμε τον σταυρό μας και ας ελπίσουμε παράλληλα να τα διορθώσεις και τα δύο....Στο είπα ότι με έχει πιάσει απελπισία με εσένα ε???"
"Μου το είπες....."
"Πάρε τώρα να μας φέρουν καμία πίτσα και καμία μακαρονάδα γιατί θα είναι και τα τελευταία που θα φάμε για πολύ καιρό.....τουλάχιστον να έχουμε μια καλή ανάμνηση..."
"Θα κάνεις και εσύ μαζί μου δίαιτα????"
"Τι να σε κάνω που έχεις γίνει το πειραματόζωο μου! Πως αλλιώς θα μπορώ να σε βρίζω όταν θα θες να την σπάσεις??? "
"Αχ Αιμιλία πως θα στο ανταποδώσω ποτέ όλο αυτό???"
"Μην βιάζεσαι.....γιατί τους επόμενους μήνες θα δεις μια Αιμιλία που δεν έχεις ξαναδεί! Και για να ξεκαθαριζόμαστε, επειδή δεν είμαστε μωρά, κάθε βδομάδα θα σε ζυγίζω και αν μια εβδομάδα πάρεις έστω και 1 κιλό αντί να χάσεις, ξέχασε με! Δεν θα παίζουμε τις κουμπάρες! Το βάρος πρέπει να φύγει από την μέση άμεσα και όχι γιατί ενοχλεί εμένα αλλά για να καταλάβεις επιτέλους πως δεν είναι αυτό που σου φταίει!"
"Καλά ας αδυνατίσω εγώ και άγαλμα θα σου κάνω!"
"Μόνη μου μιλάω!!!!! " ούρλιαξε απελπισμένη η Αιμιλία και πέταξε ένα από τα μαξιλάρια του καναπέ στο κεφάλι της Αγγελικής.
Για την συνέχεια πατήστε εδώ
Δέκα λεπτά πήρε στην Αγγελική να σηκωθεί από το κρεβάτι και σχεδόν άλλα δέκα να βρει τα κλειδιά και να ανοίξει στην Αιμιλία, που λες και το χέρι της είχε κολλήσει στο κουδούνι της εξώπορτας.
"Χριστιανή μου επιτέλους! Έτοιμη ήμουν να καλέσω το ΕΚΑΒ! Χέστηκα από το φόβο μου! Τηλέφωνα δεν σηκώνεις, πόρτες δεν ανοίγεις, έβαλα με το μυαλό μου το χειρότερο!"
"Μην ουρλιάζεις Αιμιλία, το κεφάλι μου θα σπάσει...."
"Μα είσαι εντελώς αναίσθητη???? Οκ δεν τον έκοψα για το δολοφόνο με το πριόνι αλλά δεν παύει να είναι ένας άγνωστος άντρας! Σήκωσε το κουλό σου και στείλε ένα μήνυμα πριν πέσεις για ύπνο να ηρεμήσω η γυναίκα!"
"Δεν το σκέφτηκα...και σου είπα σταμάτα να φωνάζεις, υποφέρω..."
"Το βλέπω και ομολογώ πως αυτό που βλέπω δεν είναι αυτό που ήλπιζα να δω σήμερα το πρωί....Πες μου ότι δεν έπεσες αναίσθητη με τόσο που είχες πιει σε παρακαλώ...!"
"Μακάρι να είχα πέσει αναίσθητη..."
" Πες μου παιδάκι μου. Κάναμε ανάσταση????"
"Όπως το πάρει κανείς...."
"Αγγελική άσε τα διφορούμενα και πες μου, έφαγες ή νηστική έμεινες?????"
"Έφαγα, που να μην έτρωγα, αλλά στο λαιμό μου έκατσε!"
"Λεπτομέρειες τώρα!!!!!"
"Φτιάξε δύο καφέδες. Κάνω ένα μπάνιο γιατί μυρίζω σαν βαρέλι από ουίσκι και έρχομαι να σου πω..."
Με τα μαλλιά της πιασμένα με μια πετσέτα, τυλιγμένη σε ένα άσπρο μπουρνούζι βγήκε κατσουφιασμένη από το μπάνιο λίγη ώρα αργότερα και αφού ήπιε μερικές γουλιές από τον καφέ, κοίταξε την Αιμιλία μην ξέροντας από που να αρχίσει.
"Μίλα Αγγελική!"
"Τι να πω ρε Αιμιλία άσε με..."
"Κολοκύθι το hot dog?? Μην σκας αν είναι αυτό! Τα είπαμε και χτες μέσα στο πρόγραμμα είναι και αυτά..."
"Όχι ακριβώς...."
"Θα με σκάσεις! Πες μου παιδάκι μου τι έγινε!"
"Λοιπόν αφού με έχωσες μέσα στο αμάξι και όσο μπορούσα να σκεφτώ γιατί ήμουν και ολίγον τύφλα... είπα από μέσα μου ότι ήταν να γίνει θα γινόταν και προσπάθησα να χαλαρώσω. Τον έπιασε και αυτόν μια πολυλογία ακατάσχετη σε όλη τη διαδρομή και βοήθησε λίγο την κατάσταση. Και φτάνουμε κάτω από το σπίτι. Διπλοπαρκάρει πρόχειρα και αρχίζει τα χάρηκα για την γνωριμία και τα σχετικά. Εκεί λέω μπα δεν θα φάμε σήμερα τσάμπα τόσο άγχος. Αρχίζω και εγώ τα ευχαριστώ που με έφερες και του δίνω το χέρι. Επειδή όμως όπως είπα ήμουν και ολίγον τύφλα, με είχες ποτίσει και εσύ νωρίτερα με τις θεωρίες σου, σκύβω και του σκάω και ένα φιλί στο μάγουλο..."
"Καλά μιλάμε σχεδόν τον βίασες!!!"
"Σκάσε ρε και άκου! Ε προφανώς αυτός περίμενε να δει τις δικές μου προθέσεις, γιατί έτσι όπως πάω να ανοίξω, με βουτάει από το χέρι, με τραβάει πάλι μέσα και αρχίζει να με φιλάει..."
"Αμοιβάδες!!!!"
"Θα σκάσεις επιτέλους???? Για να μην στα πολυλογώ το preview στο αμάξι πολλά υποσχόμενο φαινόταν. Σαν δεκαοχτάχρονα σε οίστρο ένα πράγμα. Το χειρόφρενο επί την ευκαιρία κακώς το έχουν εκεί που το έχουν καθόλου δεν βολεύει... ανάμεσα στα φιλιά μου λέει δεν ανεβαίνουμε επάνω καλύτερα.... Και από το να γίνουμε δημόσιο θέαμα του λέω ναι. Βγαίνω από το αμάξι του λέω κουδούνι και όροφο και πάει να βρει κάπου να παρκάρει. Ανεβαίνω εντωμεταξύ εγώ πάνω και με πιάνει πανικός.....όταν λέμε για πανικό, κανονικός πανικός.. να νομίζω ότι ακούω φωνές. Κοπανάω και ένα ουίσκι μπας και στανιάρω αλλά τίποτα. Έκανε και κάνα τέταρτο να βρει να παρκάρει! Αφού σε κάποια φάση πίστεψα πως είχε αλλάξει γνώμη. Ξέρεις πόσα πράγματα μπορεί να σκεφτεί ακόμα και ένα μεθυσμένο μυαλό μέσα σε ένα τέταρτο????? Μέχρι και τη μάνα μου θυμήθηκα!"
"Περίμενες το μωρό να ανεβεί και εσύ θυμήθηκες την μάνα σου????? Ήμαρτον!!!"
"Άστο αυτό τώρα! πάνω λοιπόν που είμαι έτοιμη να κοπανήσω το κεφάλι μου στο τραπέζι της κουζίνας χτυπάει το κουδούνι. Του ανοίγω μπαίνει μέσα πιάνουμε μια χαζοκουβέντα έτσι για τα τυπικά του πράγματος. Για το δράμα να παρκάρεις στην Αθήνα , για το πόσο χαριτωμένο είναι το σπίτι μου και άλλες τέτοιες μαλακίες. Βλέπεις στο τέταρτο είχε χαθεί ο ειρμός και άντε να τον ξανα πιάσεις....Του βάζω ένα ποτό, λες και δεν ήμασταν αρκετά τύφλα και οι δύο, και εκεί που πάω να του το δώσω δώστου με βουτάει ξανα από το χέρι και με καθίζει πάνω του..."
"Πολύ γουστάρω άγριο το αγόρι!"
"Ρε πας καλά????? Αυτό ήταν τι το ήθελε ο χριστιανός μου έφυγε η σούρα μου έφυγε και η κάψα.... Αυτός να προσπαθεί ο δόλιος και εγώ το μόνο που να σκέφτομαι να είναι μην τον λιώσω έτσι που καθόμουν πάνω του. Και δώστου να προσπαθώ να δώσω βάρος στα πόδια μου να γίνω λίγο ελαφρύτερη και να έχω και τους διαβόλους να μη βοηθάνε καθόλου.... Σε κάποια φάση, και ενώ όπως σου έχω ήδη πει από το σοκ είμαι πλέον 100% νηφάλια, σηκώνομαι και τον πιάνω από το χέρι προσπαθώντας να ξαναμπώ στη σωστή διάθεση και τον πηγαίνω στο υπνοδωμάτιο. Σαν το κουταβάκι έρχεται λοιπόν και μόλις μπαίνουμε μέσα αρχίζει να ξεκουμπώνει πουκάμισα και παντελόνια ενώ ταυτόχρονα πετάω και εγώ επιτέλους τα σκατοπάπουτσα . Και πάνω που λέω οκ Αγγελικούλα το έχεις, χαλάρωσε και απόλαυσε το, βγάζει το πουκάμισο και παθαίνω πολλαπλά εγκεφαλικά! Διότι Αιμιλία με αυτά που φορούσε δεν φαινόταν αλλά ο τύπος ήταν φέτες! Και όταν λέω φέτες δεν εννοώ χωριάτικες, αλλά από τις άλλες που κάνεις στα γυμναστήρια! Μου έφυγε όλη η μαγκιά.... Ευτυχώς που δεν είχε πολύ φως να δει ο άνθρωπος την αντίδραση μου. Ψυχολογικό θα του δημιουργούσα σίγουρα...Ε αυτό ήταν, έπαθα μπλακ άουτ! Το μυαλό μου κόλλησε απίστευτα... Δεύτερο σοκ στο καπάκι δεν το άντεξα.... Άντε τώρα να γδυθείς μπροστά στο κύριο φιτ! Άντε να βγάλεις πατσάδες και κυτταρίτιδα φάτσα φόρα.... Έλα όμως που ήταν πολύ αργά να κάνω και πίσω.... και για να μην σε κουράζω ο άνθρωπος είτε με μένα πήγε χτες είτε με μια από αυτές τις κούκλες που πουλάνε στα μαγαζάκια με τα σεξουαλικά βοηθήματα ένα και το αυτό! Τίποτα... δεν μπορούσα να λειτουργήσω με τίποτα! Ότι και αν έκανε ότι και αν έλεγε εγώ το μόνο που σκεφτόμουν καθ όλη την διάρκεια ήταν τι φαίνεται και πως φαίνεται...Ρούφαγα την κοιλιά μου, προσπαθούσα να ρίξω κάνα σκέπασμα πάνω μας, ένα δράμα σου λέω! Ευτυχώς που οι άντρες μπαίνουν και στον αυτόματο και ευτυχώς που και αυτός είχε πιει πολύ, αλλιώς .... Δεν ήταν λοιπόν αυτός κολοκύθι, εγώ ήμουν Αιμιλία μου αγγούρι! Μιλάμε τέτοια ξεφτίλα ούτε στον εχθρό μου! Πες κάτι μην με κοιτάς έτσι έχω που έχω τον πόνο μου!!!"
"Δεν έχεις καμία ελπίδα....."
"Το ξέρω!!!"
"Ρε άνθρωπε αν είναι δυνατόν! Αντί να δεις το σώμα του και να πάθεις πολλαπλούς οργασμούς πριν καν σε ακουμπήσει εσύ ξενέρωσες???"
"Αιμιλία έχω πρόβλημα!!!!!! Αρχίζω να πιστεύω πως μοιάζω στην γιαγιά μου την τρελή!"
"Όχι κουκλίτσα μου εσύ την ξεπερνάς! Η γιαγιά μπορεί να ήταν τρελή αλλά τέτοιες μαλακίες αποκλείεται να έκανε!"
"Μην με βρίζεις...."
"Και να σε βρίσω θα αλλάξει τίποτα?"
"Βοήθησε με ρε συ...."
"Πως????? Αγγελική ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να πω....και το βασικότερο δεν ξέρω τι άλλο να κάνω....Ήμουν προετοιμασμένη για όλα τα σενάρια.... ήξερα τι θα σου έλεγα αν σε είχε φτύσει....ήξερα τι θα σου έλεγα αν είχες κάνει πίσω τελευταία στιγμή....είχα προετοιμαστεί ακόμα και για το ενδεχόμενο να ήταν εντελώς ξενέρωτος...Αλλά αυτό δεν το περίμενα! Να σου σερβίρεται στο πιάτο εορταστικό γεύμα έκπληξη και εσύ να το τρως σαν μουρουνόλαδο? Και να έλεγα πως ο άνθρωπος είπε καμία χοντράδα και σε μπλόκαρε.... Απελπισία με έχει πιάσει να το ξέρεις!"
"Τίποτα πρέπει να χάσω βάρος! Δεν υπάρχει άλλη λύση! Επέμβαση θα κάνω, σε ίδρυμα για παχύσαρκους θα μπω, πρέπει να χάσω οπωσδήποτε βάρος!"
"Αχ κατακαημένη Αγγελική, εσύ νομίζεις πως θα χάσεις βάρος και όλα θα λυθούν....αλλά επειδή όσο και να στο λέω αν δεν το ζήσεις δεν πρόκειται να το πιστέψεις....ναι τελικά το πρώτο που πρέπει να κάνουμε αυτό μάλλον είναι. Αν δεν βγάλουμε το βάρος από την μέση γιατρειά δεν παίρνεις....Αλλιώς είχα σκεφτεί να προσεγγίσουμε το θέμα αλλά δεν βλέπω να έχω άλλες επιλογές...Υπό κανονικές συνθήκες πρώτα γιατρεύεις το μυαλό και μετά έρχεται και ακολουθεί και το σώμα αλλά στην περίπτωση σου ανάποδα πρέπει να το πάμε. Με αυτό βέβαια κινδυνεύουμε να φτιάξουμε το σώμα και ο κάλος στο εγκέφαλο να σε κάνει να το ξανα χαλάσεις. Γιατί να το ξέρεις αυτό γίνεται συνήθως...αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ας κάνουμε τον σταυρό μας και ας ελπίσουμε παράλληλα να τα διορθώσεις και τα δύο....Στο είπα ότι με έχει πιάσει απελπισία με εσένα ε???"
"Μου το είπες....."
"Πάρε τώρα να μας φέρουν καμία πίτσα και καμία μακαρονάδα γιατί θα είναι και τα τελευταία που θα φάμε για πολύ καιρό.....τουλάχιστον να έχουμε μια καλή ανάμνηση..."
"Θα κάνεις και εσύ μαζί μου δίαιτα????"
"Τι να σε κάνω που έχεις γίνει το πειραματόζωο μου! Πως αλλιώς θα μπορώ να σε βρίζω όταν θα θες να την σπάσεις??? "
"Αχ Αιμιλία πως θα στο ανταποδώσω ποτέ όλο αυτό???"
"Μην βιάζεσαι.....γιατί τους επόμενους μήνες θα δεις μια Αιμιλία που δεν έχεις ξαναδεί! Και για να ξεκαθαριζόμαστε, επειδή δεν είμαστε μωρά, κάθε βδομάδα θα σε ζυγίζω και αν μια εβδομάδα πάρεις έστω και 1 κιλό αντί να χάσεις, ξέχασε με! Δεν θα παίζουμε τις κουμπάρες! Το βάρος πρέπει να φύγει από την μέση άμεσα και όχι γιατί ενοχλεί εμένα αλλά για να καταλάβεις επιτέλους πως δεν είναι αυτό που σου φταίει!"
"Καλά ας αδυνατίσω εγώ και άγαλμα θα σου κάνω!"
"Μόνη μου μιλάω!!!!! " ούρλιαξε απελπισμένη η Αιμιλία και πέταξε ένα από τα μαξιλάρια του καναπέ στο κεφάλι της Αγγελικής.
Για την συνέχεια πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιαστε: