Μάθημα τρίτο Τακούνι-Κουδούνι
Η Αγγελική στην εβδομάδα που πέρασε διαπίστωσε πόσο επηρέαζε η ψυχολογική της διάθεση τη σχέση της με το φαγητό. Από τις λίγες φορές που δεν προσπαθούσε συνειδητά να κάνει δίαιτα και όμως ντοπαρισμένη από την εμπειρία του Σαββάτου έτρωγε ελάχιστα. Όταν φυσικά το είπε τηλεφωνικά χαρούμενη στην Αιμιλία, εκείνη την έκραξε για ακόμα μια φορά. Της εξήγησε πως αυτό ήταν το λάθος της. Ότι άφηνε δηλαδή την ροή της καθημερινότητας να της ορίζει την "πείνα" της. Αυτό το λάθος κατά την Αιμιλία έδειχνε πόσο βαθύτερα ήταν τα αίτια της παχυσαρκία της. Μάλιστα της θύμισε πως αυτό δεν διέφερε σε τίποτα από τις φάσεις που πρωτοερωτεύεσαι και που ως δια μαγείας το στομάχι σου γίνεται κόμπος γαλλικός.
Κλείνοντας το τηλέφωνο η Αγγελική προβληματισμένη άρχισε να ανασύρει τις φάσεις που κάτι είχε καταφέρει στο τομέα απώλειας βάρους και τις φάσεις που είχε ανακτήσει σε χρόνο dt τα χαμένα κιλά. Αναστενάζοντας λοιπόν επιβεβαίωσε πως η Αιμιλία είχε και πάλι δίκιο... Δέκα κιλά είχε χάσει όταν τα είχε πρωτοφτιάξει με τον Γιώργο και άλλα τέσσερα είχε χάσει μέσα σε τρεις μέρες όταν είχαν χωρίσει...Δεκαεφτά είχε ξαναπάρει πίσω όταν όλα είχαν ξεθωριάσει. Με το Θωμά πάλι αντί να χάσει, ίσως επειδή και αυτός ήταν καλοφαγάς, στην αρχή είχε πάρει κιόλας βάρος....Ήταν άλλωστε τόσο μα τόσο νερόβραστη αυτή η σχέση που το μόνο νόστιμο και πιπεράτο παιζόταν σε τραπέζια και όχι σε κρεβάτια όπως θα έπρεπε. Και φυσικά τον αναπόφευκτο χωρισμό που ακολούθησε τον συνόδευσε η έναρξη ακόμα μιας δίαιτας. Η Αιμιλία λοιπόν μια χαρά τα έλεγε και βαθιά μέσα της το ήξερε και ίδια αλλά δεν το παραδεχόταν....Όποτε ήταν καλά δεν έτρωγε και όποτε ένιωθε ανία και βαρεμάρα για να συμπληρώνει τα κενά παραγέμιζε το στομάχι της. Όμως αυτή τη φορά υπήρχε μια σημαντική διαφορά. Η αιτία που έκανε το φαγητό να της είναι και πάλι αδιάφορο δεν ήταν γένους αρσενικού αλλά θηλυκού! Ήλπιζε λοιπόν το κόψιμο της όρεξης να ήταν πιο μόνιμο...
Σχεδόν τρία κιλά πιο αδύνατη, το επόμενο Σάββατο, σκαρφάλωνε και πάλι πάνω στα ενοχλητικά ψηλοτάκουνα και περίμενε με αγωνία την Αιμιλία για το επόμενο μάθημα.
"Τρία κιλά Αιμιλία σε μια εβδομάδα απίστευτο ε????"
"Τον κακό σου τον καιρό ξεμυαλισμένη! Απορώ τόσα χρόνια με δίαιτες και δεν το ξέρεις πως το μόνο που πέτυχες μια εβδομάδα τώρα είναι να αφυδατωθείς??? Υγρά είναι δεν είναι κιλά!"
"Υγρά κιλά χέστηκα εγώ ξέρω πως το νούμερο στην καταραμένη είναι τρία κιλά λιγότερο!"
"Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου! Λύσσα με το κωλονούμερο! "
"Και για πες τώρα τι θα κάνουμε απόψε???? Ποιόν θα βάλουμε απόψε στη θέση του???? Σαν τον Μπάτμαν και τον Ρόμπιν είμαστε. Οι στρουμπουλοί εκδικητές σε νέες περιπέτειες!"
"Α καλά εσύ την άκουσες βλέπω δορυφορικά. Άκου οι στρουμπουλοί εκδικητές! Αγγελική αυτό νομίζεις πως θα κάνουμε από εδώ και εμπρός??? Σαν πικρόχολες κυράτσες θα βασανίζουμε αθώες αμοιβάδες???"
"Ε όχι και αθώες! Έχω εγώ ράμματα για τη γούνα τους..... τόσα που το νοσοκομείο έχει καλυφθεί από ράμματα για μια πενταετία!"
"Όχι Αγγελική που τελικά μπορεί να είσαι και Διαβολική! Στόχος των μαθημάτων μου δεν είναι να σε κάνω τον μασκοφόρο εκδικητή με τα τακούνια!"
"Και ποιος είναι τότε ο στόχος σου????"
"Για απόψε τουλάχιστον να σου κάνω δώρο βρε έναν οργασμό!"
"Έναν τι??????"
"Αυτό που άκουσες! Και επειδή δίνουμε ακόμα μια φορά δωρεάν παράσταση στον ταξιτζή, σκασμός προς το παρόν και θα σου εξηγήσω στο μαγαζί!"
Μέχρι να φτάσουν στο μαγαζί η Αγγελική είχε χάσει όλη τη καλή της διάθεση. Οργασμό??? Τι ήθελε να πει πάλι Αιμιλία? Καλύτερα θα περνούσαν αν έκαναν ότι και την προηγούμενη φορά, σκεφτόταν σαν πεισματάρικο παιδί που του στέρησαν ξαφνικά όλη τη χαρά. Σκυθρωπή αλλά ευθυτενής, μετά την χιλιοστή υπενθύμιση της Αιμιλίας για την στάση του σώματος της, μπήκε ακολουθώντας την Αιμιλία μέσα σε ένα συμπαθητικό μαγαζί και άρχισαν να προχωράνε προς το μπαρ. Η Αιμιλία χαιρέτισε τον μπάρμαν που τύχαινε να είναι και ο ιδιοκτήτης και αφού τον σύστησε εγκάρδια στην Αγγελική, μιας και αποδεικνυόταν φίλος της από το παρελθόν, πιάσανε μια γωνία. Ο Αποστόλης δεν άργησε να τους φέρει τα ποτά τους ρίχνοντας ένα χαμόγελο συμπαράστασης στην Αγγελική, λες και ήξερε τι την περίμενε και απομακρύνθηκε αθόρυβα.
"Πρώτα από όλα κάτσε σταυροπόδι σαν γυναίκα!"
"Δεν μπορώ ρε! Πιάνονται τα πόδια μου! Και πίστεψε με, με αυτά τα κωλοπάπουτσα και που τα πατάω τα πόδια μου στο πάτωμα, είναι μεγάλος άθλος! Ειλικρινά αυτή την εμμονή σου με τα τακούνια αδυνατώ να την καταλάβω.. Πολύ κλισέ βρε Αιμιλία!"
"Κλισέ ε???? Μισό! Αποστόλη έλα λίγο που σε θέλω!!!"
"Έφτασεεεεε... Πες το Αιμιλίτσα!"
"Αποστόλη μου μια ερώτηση μάτια μου στα γρήγορα. Ποια η γνώμη σου για τα πόδια της Αγγελικής???" είπε και του έδειξε τα πόδια της Αγγελικής που αν και παραφουσκωμένα μέσα στις μαύρες ψηλοτάκουνες γόβες και σταυρωμένα σε ένα άκομψο μεν σταυροπόδι δε, μέσα στο ημίφως του μαγαζιού έμοιαζαν συμπαθητικά. Ο Αποστόλης κοίταξε την Αιμιλία χωρίς έκπληξη, σαν άνθρωπος που την γνώριζε καλά και τα περίμενε όλα από εκείνη, και μετά έριξε μια ματιά στα πόδια της Αγγελικής κάνοντας την να κοκκινίσει!
"Μιλάω ελεύθερα????" ρώτησε ο Αποστόλης ξανακοιτώντας την Αιμιλία
"Ελεύθερα" του είπε εκείνη και εκείνος ξανατσέκαρε τα πόδια της Αγγελικής που ήδη είχε αρχίσει να παίζει νευρικά με τον αναπτήρα της Αιμιλίας.
"Καλά είναι αλλά θα προτιμούσα λίγο πιο κοντή τη φούστα και λίγο πιο ψηλά τα παπούτσια.... Η μάλλον θα προτιμούσα λίγο πιο κοντή τη φούστα και ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνες μπότες από κάτω!"
"Σε ευχαριστώ Αποστόλη ελεύθερος υπηρεσίας!"
"Στη διάθεση σας κυρίες μου..." είπε και αφού έκανε μια προσποιητή υπόκλιση τραβήχτηκε και πάλι στην άλλη άκρη του μπαρ.
"Τα άκουσες????? Όχι για να μου λες εμένα για κλισέ! Εσύ βλέπεις τα πόδια σου απλά χοντρά και ναι είναι! Μαλακίες είπαμε μεταξύ μας δεν θα λέμε αλλά.....όταν όμως τα πόδια αυτά τα στήσεις πάνω σε ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα, τότε οι αμοιβάδες δεν κοιτάνε τα πόδια ή μάλλον τα πόδια κοιτάνε αλλά δεν παίρνουν με το μάτι μεζούρα να δουν πόσο χοντρά είναι. Πως να στο εξηγήσω, μια γυναίκα πάνω σε τακούνια έχει άλλο αέρα και δεν είναι μόνο θέμα ύψους.... Λες ρε παιδί μου και το σχήμα του τακουνιού είναι φαλλικό σύμβολο....σαν το πείραμα του Παβλόφ το τακούνι είναι το κουδούνι. Μόλις το βλέπουν σκέφτονται το φαγητό αντανακλαστικά και δεν μιλάω για το γνωστό φαγητό αλλά για το άλλο αυτό που χάνεις θερμίδες, όχι αυτό που παίρνεις. Και με αυτά και με εκείνα φτάσαμε στο σημερινό μάθημα το "φαγητό". Λοιπόν κοίτα καλά καλά το μενού και διάλεξε τι θα φας απόψε!"
"Σερβίρουν καλέ και φαγητό στο μπαρ??? Δεν πεινάω ρε Αιμιλία!"
"Μωρέ πεινάς και παραπεινάς! Πόσο καιρό έχεις να φας Αγγελική???"
"Από το μεσημέρι καλέ!"
"Δεν πιάνουν αυτές οι πουστιές σε εμένα, θα έπρεπε να το ξέρεις ήδη! Άσε λοιπόν τα σάπια....πόσο καιρό έχεις να φας ξαναρωτάω!"
"Πολύ....."
"Το φαντάστηκα! Επειδή λοιπόν έχεις καιρό να φας σε πρώτη φάση ξεκίνα με ένα fast food . Δεν λέω μάπα είναι σε ποιότητα πρώτης ύλης αλλά πολύ νόστιμο το ρημάδι!"
"Αν δεν έχω μπερδέψει το θέμα της συζήτησης ,γιατί κάπου σε έχασα, νομίζω πως μιλάμε για one night stand και αν μιλάς για κάτι τέτοιο ένα έχω να σου πω.....είσαι με τα καλά σου????"
"Φυσικά και είμαι με τα καλά μου! Και πριν αρχίσεις να σταυροκοπιέσαι και να γυρνάς φτύνοντας γύρω από τον εαυτό σου, άκου τι έχω να σου πω. Όσο και αν δεν το παραδέχεσαι το σεξ είναι ανάγκη...βιολογική ανάγκη σαν το φαγητό ένα πράγμα! Και δεν είναι απλά ανάγκη είναι επιλεκτική ανάγκη δυστυχώς. Μόνη σου το είπες....δύο τρεις νερόβραστες εμπειρίες....Δίαιτα στο φαγητό δυσανασχετείς να κάνεις με νερόβραστα κολοκύθια....δίαιτα όμως στο σεξ με νερόβραστα...κολοκύθια κάνεις όλη σου τη ζωή! Πάρε λοιπόν ένα hot dog και καλή όρεξη βρε!"
"Αυτές σου οι παρομοιώσεις με το φαγητό με σκοτώνουν!"
"Ε είπα να είμαι όσο πιο κόσμια μπορώ!"
"Ωραία ας δεχτώ τη συλλογιστική σου και ποιος σου είπε ότι το hot dog θα κάτσει να το φάω εγώ????"
"Αγγελική μην με κάνεις να επαναλαμβάνομαι.....τα είπαμε στο προηγούμενο μάθημα..... κολοκύθια hot dog και όλα τα συναφή ένα σκοπό έχουν στην ζωή τους....να φαγωθούν! Βέβαια εύχομαι να μην πάμε για hot dog και μας βγει κολοκύθι. Αλλά και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι, από το τίποτα και το κολοκυθάκι κάτι θα κάνει!"
"Ρε τι έχω πάθει η γυναίκα..... και τώρα δηλαδή εγώ, πρέπει να διαλέξω έναν από εδώ μέσα και να του την πέσω??? Χαρτομάντιλα ελπίζω να έχεις μαζί σου.....Γιατί θα γελάσουμε, θα κλάψουμε ,δεν ξέρω ακόμα τι από τα δύο, αλλά δάκρυα θα πέσουν σίγουρα!"
"Κούνα βρε κουτάβι το κουδούνι! Καταρχήν διάλεξε έναν να δω και τι σκατά γούστο έχεις στους άντρες..."
Η Αγγελική αναστενάζοντας γύρισε το κεφάλι της και άρχισε να σκανάρει το μαγαζί. Η αλήθεια είναι ότι εκεί μέσα όντως με μενού έμοιαζε. Μικροί, μεγάλοι, όμορφοι, άσχημοι, κοντοί, ψηλοί, από όλα είχε ο μπαξές. Αλλά να διαλέξει εκείνη???? Συνήθως περίμενε να την διαλέξουν ....Αδύνατο της φαινόταν να διαλέξει....Και ξαφνικά έτσι όπως γύριζε προς της Αιμιλία, έτοιμη να της πει πως αποκλείεται να γίνει αυτό που έχει στο μυαλό της, έπεσε στο πρόσωπο του Αποστόλη που της χαμογελούσε από την άλλη άκρη του μπαρ. Αυτός τουλάχιστον είχε πει μια σχεδόν καλή κουβέντα για εκείνη και της είχε σκάσει και δύο χαμόγελα από την ώρα που ήρθαν. Με αυτόν έπαιζε να μην φάει και εντελώς τα μούτρα της. Βέβαια ήταν φίλος της Αιμιλίας και αυτό ίσως να έμπλεκε τα πράγματα αλλά δεν έχανε και τίποτα να ρωτήσει. Χαριτωμένος ήταν, στη σωστή ηλικία ήταν, ειλικρινής φαινόταν...
"Αποφάσισα...."
"Για πες είμαι όλη αφτιά!"
"Τον Αποστόλη!"
"Τον Αποστόλη????"
"Ναι τον Αποστόλη, αν φυσικά δεν έχεις πρόβλημα επειδή είναι φίλος σου...."
"Από όλα τα τεκνά εδώ μέσα διάλεξες τον Αποστόλη????"
"Ναι σου λέω!"
"Αααα έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα από όσο νόμιζα....Τον Αποστόλη ξέχνα τον! Διάλεξε άλλον!"
"Σόρρυ ρε Αιμιλία δεν ήξερα ότι είχατε κάτι με τον Αποστόλη."
"Βρε πας καλά? Τίποτα δεν έχουμε με τον Αποστόλη, φίλοι είμαστε απλά χρόνια και τον ξέρω καλά.... Δεν είναι ρε Αγγελική ο Αποστόλης αυτό που χρειάζεσαι τώρα, μου έχεις λίγη εμπιστοσύνη????"
"Γιατί δεν είναι μια χαρά παλικάρι...?"
"Αντιπαρέρχομαι που αποκάλεσες τον Αποστόλη παλικάρι και να θυμηθώ να του το πώ πριν φύγουμε να γελάσει λίγο αλλά ο Αποστόλης είναι περίεργη υπόθεση και εγώ θέλω να ξεμπλεχτείς λιγάκι, όχι να σε αποτελειώσω..... Σου ξαναλέω δείξε μου λίγη εμπιστοσύνη και διάλεξε έναν άλλο και γρήγορα. Μην το αναλύεις τόσο δεν θα αγοράσουμε σπίτι, για ένα πήδημα μιλάμε!"
"Ουφ πόσο απλό το κάνεις να ακούγεται...."
"Μα απλό είναι ρε Αγγελική! Δεν σου ζητάω να διαλέξεις σύζυγο έναν άντρα να πηδηχτείς σου ζητάω να διαλέξεις. Σιγά το δύσκολο, εγώ ήδη έχω εντοπίσει δύο που χαλαρά θα τους καθόμουν!"
"Και δεν είναι ρε συ αυτό... πως να το πω... φθηνό???"
"Καλέ τσάμπα είναι αν παίζανε λεφτά στην μέση θα ήταν "φθηνό" όπως εσύ το εννοείς... όλοι το έχουν κάνει και όλοι το κάνουν. Μην κοιτάς που οι γυναίκες ειδικά αρνούνται να το παραδεχτούν...Άντε πουλάκι μου ξεμπέρδευε και έχουμε δουλειά. Άκου τον Αποστόλη και κανόνισε να διαλέξεις κάνενα τύπου Αποστόλη σε μάδησα!" είπε η Αιμιλία και άναψε ένα τσιγάρο. Και όσο το τσιγάρο έκαιγε η δόλια η Αγγελική κοιτούσε και πάλι τους θαμώνες αλλά δυσκολευόταν... αυτοί που τις άρεσαν εμφανισιακά τους φοβόταν και αυτοί που δεν φοβόταν μοιάζανε με όρθια κολοκύθια...Στη χιλιοστή φορά που κοιτούσε εντόπισε έναν σε μια γωνία. Μελαχροινός ήταν, γοητευτικός ήταν αλλά όχι απαγορευτικά γοητευτικός, κοντά στην ηλικία της ήταν, τον φαντάστηκε και με κέτσαπ και μουστάρδα στο κρεβάτι της και τον έδειξε στην Αιμιλία διστακτικά.
"Το γούστο σου φιλενάδα με υπερβαίνει αλλά ας είναι! " είπε εκείνη παραδομένη
"Ωραία και τώρα που διάλεξα τι κάνουμε ?Πάμε ταμείο και τον παίρνουμε πακέτο για το σπίτι???"
"Εξυπνάδες! Τώρα Αγγελική μου θυσιάζεται η δασκάλα για χάρη της μαθήτριας, τρομάρα να σου έρθει, που μετεξεταστέα θα σε αφήσω στο λέω." είπε η Αιμιλία και σηκώθηκε από το μπαρ και άρχισε να προχωράει προς το τραπέζι που καθόταν ο στόχος. "ωρε γλέντια" σκέφτηκε η Αγγελική και ήπιε μια γενναία γουλιά από το ποτό της.
Δέκα λεπτά αργότερα η Αιμιλία είχε κάνει τα μαγικά της και είχαν μεταφερθεί στον τραπέζι της παρέας που καθόταν το hot dog. Ψιλή κουβέντα περί ανέμων και υδάτων και μερικά άδεια ποτά μετά, η Αιμιλία με τρόπο της έριξε μια σκουντιά και της ψιθύρισε, "το κουδούνι Αγγελική". Ποιο κουδούνι? σκέφτηκε αρχικά η Αγγελική ζαλισμένη από το τρίτο ποτό που κατέβαζε. Ώσπου συνειδητοποίησε ότι μιλούσε για το τακούνι και με προσπάθεια σταύρωσε, όσο πιο χαριτωμένα μπορούσε, τα πόδια της σίγουρη πως το hot dog Μηνάς, διότι έτσι τον έλεγαν τον άνθρωπο ,κοιτούσε μιας και η Αιμιλία την είχε καθίσει ακριβώς απέναντι του. Άλλα δύο ποτά μετά και ο Μήνας είχε έρθει και είχε καθίσει δίπλα της πια, μιλώντας της για διάφορα που ανάθεμα και αν είχε ακούσει τα μισά, ενώ με τρόπο η Αιμιλία φρόντιζε να απασχολεί με το διαχυτικό της χαρακτήρα την υπόλοιπη παρέα. Που και που μόνο έριχνε ικανοποιημένη καμία ματιά για να βεβαιωθεί ότι η Αγγελική δεν το έπαιζε Κινέζος κοιτώντας το ταβάνι και ανά τακτά χρονικά διαστήματα της έχωνε μια τσιμπιά στην πλάτη σαν ηλεκτροσόκ, για να της θυμίζει την στάση του σώματος της. Γύρω στις δύο τα ξημερώματα η Αιμιλία χασμουρήθηκε και με τρόπο είπε στην Αγγελική "ήμαρτον....ρουα ματ και τώρα!" Αλλά η Αγγελική σχεδόν μεθυσμένη ούτε που κατάλαβε τι μπορεί να εννοούσε. Απελπισμένη με το στουρνάρι της, έσκυψε προς τον Μήνα και με το γνωστό χαριτωμένο ύφος της του είπε..."Βρε Μηνά μιας και που γνωριστήκαμε επειδή έχω μια δουλίτσα μετά και επειδή η Αγγελική είναι ψιλοζαλισμένη, έχεις την ευγενή καλοσύνη να την πας μέχρι το σπίτι της? Θα σου ήμουν αιώνια ευγνώμων.." Και φυσικά ο Μηνάς δέχτηκε με περισσότερη προθυμία από όση θα περίμενε η Αγγελική. Μια Αγγελική που ξαφνικά συνειδητοποίησε τι θα επακολουθούσε και κοπάνησε κάτω από το αποδοκιμαστικό βλέμμα του Αποστόλη, που μάζευε τα ποτήρια ,μονορούφι το ποτό που είχε απομείνει στο ποτήρι της. "Αν ξεράσεις πάνω στον άνθρωπο τόσο που έχεις πιει απόψε σε έσκισα!" της είπε η Αιμιλία την ώρα που την φιλούσε και την έσπρωχνε μέσα στο αυτοκίνητο του hot dog. Mόνο που ενώ άλλος ήταν το hot dog άλλος έβραζε εκείνη τη στιγμή.
Για την συνέχεια πατήστε εδώ
Η Αγγελική στην εβδομάδα που πέρασε διαπίστωσε πόσο επηρέαζε η ψυχολογική της διάθεση τη σχέση της με το φαγητό. Από τις λίγες φορές που δεν προσπαθούσε συνειδητά να κάνει δίαιτα και όμως ντοπαρισμένη από την εμπειρία του Σαββάτου έτρωγε ελάχιστα. Όταν φυσικά το είπε τηλεφωνικά χαρούμενη στην Αιμιλία, εκείνη την έκραξε για ακόμα μια φορά. Της εξήγησε πως αυτό ήταν το λάθος της. Ότι άφηνε δηλαδή την ροή της καθημερινότητας να της ορίζει την "πείνα" της. Αυτό το λάθος κατά την Αιμιλία έδειχνε πόσο βαθύτερα ήταν τα αίτια της παχυσαρκία της. Μάλιστα της θύμισε πως αυτό δεν διέφερε σε τίποτα από τις φάσεις που πρωτοερωτεύεσαι και που ως δια μαγείας το στομάχι σου γίνεται κόμπος γαλλικός.
Κλείνοντας το τηλέφωνο η Αγγελική προβληματισμένη άρχισε να ανασύρει τις φάσεις που κάτι είχε καταφέρει στο τομέα απώλειας βάρους και τις φάσεις που είχε ανακτήσει σε χρόνο dt τα χαμένα κιλά. Αναστενάζοντας λοιπόν επιβεβαίωσε πως η Αιμιλία είχε και πάλι δίκιο... Δέκα κιλά είχε χάσει όταν τα είχε πρωτοφτιάξει με τον Γιώργο και άλλα τέσσερα είχε χάσει μέσα σε τρεις μέρες όταν είχαν χωρίσει...Δεκαεφτά είχε ξαναπάρει πίσω όταν όλα είχαν ξεθωριάσει. Με το Θωμά πάλι αντί να χάσει, ίσως επειδή και αυτός ήταν καλοφαγάς, στην αρχή είχε πάρει κιόλας βάρος....Ήταν άλλωστε τόσο μα τόσο νερόβραστη αυτή η σχέση που το μόνο νόστιμο και πιπεράτο παιζόταν σε τραπέζια και όχι σε κρεβάτια όπως θα έπρεπε. Και φυσικά τον αναπόφευκτο χωρισμό που ακολούθησε τον συνόδευσε η έναρξη ακόμα μιας δίαιτας. Η Αιμιλία λοιπόν μια χαρά τα έλεγε και βαθιά μέσα της το ήξερε και ίδια αλλά δεν το παραδεχόταν....Όποτε ήταν καλά δεν έτρωγε και όποτε ένιωθε ανία και βαρεμάρα για να συμπληρώνει τα κενά παραγέμιζε το στομάχι της. Όμως αυτή τη φορά υπήρχε μια σημαντική διαφορά. Η αιτία που έκανε το φαγητό να της είναι και πάλι αδιάφορο δεν ήταν γένους αρσενικού αλλά θηλυκού! Ήλπιζε λοιπόν το κόψιμο της όρεξης να ήταν πιο μόνιμο...
Σχεδόν τρία κιλά πιο αδύνατη, το επόμενο Σάββατο, σκαρφάλωνε και πάλι πάνω στα ενοχλητικά ψηλοτάκουνα και περίμενε με αγωνία την Αιμιλία για το επόμενο μάθημα.
"Τρία κιλά Αιμιλία σε μια εβδομάδα απίστευτο ε????"
"Τον κακό σου τον καιρό ξεμυαλισμένη! Απορώ τόσα χρόνια με δίαιτες και δεν το ξέρεις πως το μόνο που πέτυχες μια εβδομάδα τώρα είναι να αφυδατωθείς??? Υγρά είναι δεν είναι κιλά!"
"Υγρά κιλά χέστηκα εγώ ξέρω πως το νούμερο στην καταραμένη είναι τρία κιλά λιγότερο!"
"Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου! Λύσσα με το κωλονούμερο! "
"Και για πες τώρα τι θα κάνουμε απόψε???? Ποιόν θα βάλουμε απόψε στη θέση του???? Σαν τον Μπάτμαν και τον Ρόμπιν είμαστε. Οι στρουμπουλοί εκδικητές σε νέες περιπέτειες!"
"Α καλά εσύ την άκουσες βλέπω δορυφορικά. Άκου οι στρουμπουλοί εκδικητές! Αγγελική αυτό νομίζεις πως θα κάνουμε από εδώ και εμπρός??? Σαν πικρόχολες κυράτσες θα βασανίζουμε αθώες αμοιβάδες???"
"Ε όχι και αθώες! Έχω εγώ ράμματα για τη γούνα τους..... τόσα που το νοσοκομείο έχει καλυφθεί από ράμματα για μια πενταετία!"
"Όχι Αγγελική που τελικά μπορεί να είσαι και Διαβολική! Στόχος των μαθημάτων μου δεν είναι να σε κάνω τον μασκοφόρο εκδικητή με τα τακούνια!"
"Και ποιος είναι τότε ο στόχος σου????"
"Για απόψε τουλάχιστον να σου κάνω δώρο βρε έναν οργασμό!"
"Έναν τι??????"
"Αυτό που άκουσες! Και επειδή δίνουμε ακόμα μια φορά δωρεάν παράσταση στον ταξιτζή, σκασμός προς το παρόν και θα σου εξηγήσω στο μαγαζί!"
Μέχρι να φτάσουν στο μαγαζί η Αγγελική είχε χάσει όλη τη καλή της διάθεση. Οργασμό??? Τι ήθελε να πει πάλι Αιμιλία? Καλύτερα θα περνούσαν αν έκαναν ότι και την προηγούμενη φορά, σκεφτόταν σαν πεισματάρικο παιδί που του στέρησαν ξαφνικά όλη τη χαρά. Σκυθρωπή αλλά ευθυτενής, μετά την χιλιοστή υπενθύμιση της Αιμιλίας για την στάση του σώματος της, μπήκε ακολουθώντας την Αιμιλία μέσα σε ένα συμπαθητικό μαγαζί και άρχισαν να προχωράνε προς το μπαρ. Η Αιμιλία χαιρέτισε τον μπάρμαν που τύχαινε να είναι και ο ιδιοκτήτης και αφού τον σύστησε εγκάρδια στην Αγγελική, μιας και αποδεικνυόταν φίλος της από το παρελθόν, πιάσανε μια γωνία. Ο Αποστόλης δεν άργησε να τους φέρει τα ποτά τους ρίχνοντας ένα χαμόγελο συμπαράστασης στην Αγγελική, λες και ήξερε τι την περίμενε και απομακρύνθηκε αθόρυβα.
"Πρώτα από όλα κάτσε σταυροπόδι σαν γυναίκα!"
"Δεν μπορώ ρε! Πιάνονται τα πόδια μου! Και πίστεψε με, με αυτά τα κωλοπάπουτσα και που τα πατάω τα πόδια μου στο πάτωμα, είναι μεγάλος άθλος! Ειλικρινά αυτή την εμμονή σου με τα τακούνια αδυνατώ να την καταλάβω.. Πολύ κλισέ βρε Αιμιλία!"
"Κλισέ ε???? Μισό! Αποστόλη έλα λίγο που σε θέλω!!!"
"Έφτασεεεεε... Πες το Αιμιλίτσα!"
"Αποστόλη μου μια ερώτηση μάτια μου στα γρήγορα. Ποια η γνώμη σου για τα πόδια της Αγγελικής???" είπε και του έδειξε τα πόδια της Αγγελικής που αν και παραφουσκωμένα μέσα στις μαύρες ψηλοτάκουνες γόβες και σταυρωμένα σε ένα άκομψο μεν σταυροπόδι δε, μέσα στο ημίφως του μαγαζιού έμοιαζαν συμπαθητικά. Ο Αποστόλης κοίταξε την Αιμιλία χωρίς έκπληξη, σαν άνθρωπος που την γνώριζε καλά και τα περίμενε όλα από εκείνη, και μετά έριξε μια ματιά στα πόδια της Αγγελικής κάνοντας την να κοκκινίσει!
"Μιλάω ελεύθερα????" ρώτησε ο Αποστόλης ξανακοιτώντας την Αιμιλία
"Ελεύθερα" του είπε εκείνη και εκείνος ξανατσέκαρε τα πόδια της Αγγελικής που ήδη είχε αρχίσει να παίζει νευρικά με τον αναπτήρα της Αιμιλίας.
"Καλά είναι αλλά θα προτιμούσα λίγο πιο κοντή τη φούστα και λίγο πιο ψηλά τα παπούτσια.... Η μάλλον θα προτιμούσα λίγο πιο κοντή τη φούστα και ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνες μπότες από κάτω!"
"Σε ευχαριστώ Αποστόλη ελεύθερος υπηρεσίας!"
"Στη διάθεση σας κυρίες μου..." είπε και αφού έκανε μια προσποιητή υπόκλιση τραβήχτηκε και πάλι στην άλλη άκρη του μπαρ.
"Τα άκουσες????? Όχι για να μου λες εμένα για κλισέ! Εσύ βλέπεις τα πόδια σου απλά χοντρά και ναι είναι! Μαλακίες είπαμε μεταξύ μας δεν θα λέμε αλλά.....όταν όμως τα πόδια αυτά τα στήσεις πάνω σε ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα, τότε οι αμοιβάδες δεν κοιτάνε τα πόδια ή μάλλον τα πόδια κοιτάνε αλλά δεν παίρνουν με το μάτι μεζούρα να δουν πόσο χοντρά είναι. Πως να στο εξηγήσω, μια γυναίκα πάνω σε τακούνια έχει άλλο αέρα και δεν είναι μόνο θέμα ύψους.... Λες ρε παιδί μου και το σχήμα του τακουνιού είναι φαλλικό σύμβολο....σαν το πείραμα του Παβλόφ το τακούνι είναι το κουδούνι. Μόλις το βλέπουν σκέφτονται το φαγητό αντανακλαστικά και δεν μιλάω για το γνωστό φαγητό αλλά για το άλλο αυτό που χάνεις θερμίδες, όχι αυτό που παίρνεις. Και με αυτά και με εκείνα φτάσαμε στο σημερινό μάθημα το "φαγητό". Λοιπόν κοίτα καλά καλά το μενού και διάλεξε τι θα φας απόψε!"
"Σερβίρουν καλέ και φαγητό στο μπαρ??? Δεν πεινάω ρε Αιμιλία!"
"Μωρέ πεινάς και παραπεινάς! Πόσο καιρό έχεις να φας Αγγελική???"
"Από το μεσημέρι καλέ!"
"Δεν πιάνουν αυτές οι πουστιές σε εμένα, θα έπρεπε να το ξέρεις ήδη! Άσε λοιπόν τα σάπια....πόσο καιρό έχεις να φας ξαναρωτάω!"
"Πολύ....."
"Το φαντάστηκα! Επειδή λοιπόν έχεις καιρό να φας σε πρώτη φάση ξεκίνα με ένα fast food . Δεν λέω μάπα είναι σε ποιότητα πρώτης ύλης αλλά πολύ νόστιμο το ρημάδι!"
"Αν δεν έχω μπερδέψει το θέμα της συζήτησης ,γιατί κάπου σε έχασα, νομίζω πως μιλάμε για one night stand και αν μιλάς για κάτι τέτοιο ένα έχω να σου πω.....είσαι με τα καλά σου????"
"Φυσικά και είμαι με τα καλά μου! Και πριν αρχίσεις να σταυροκοπιέσαι και να γυρνάς φτύνοντας γύρω από τον εαυτό σου, άκου τι έχω να σου πω. Όσο και αν δεν το παραδέχεσαι το σεξ είναι ανάγκη...βιολογική ανάγκη σαν το φαγητό ένα πράγμα! Και δεν είναι απλά ανάγκη είναι επιλεκτική ανάγκη δυστυχώς. Μόνη σου το είπες....δύο τρεις νερόβραστες εμπειρίες....Δίαιτα στο φαγητό δυσανασχετείς να κάνεις με νερόβραστα κολοκύθια....δίαιτα όμως στο σεξ με νερόβραστα...κολοκύθια κάνεις όλη σου τη ζωή! Πάρε λοιπόν ένα hot dog και καλή όρεξη βρε!"
"Αυτές σου οι παρομοιώσεις με το φαγητό με σκοτώνουν!"
"Ε είπα να είμαι όσο πιο κόσμια μπορώ!"
"Ωραία ας δεχτώ τη συλλογιστική σου και ποιος σου είπε ότι το hot dog θα κάτσει να το φάω εγώ????"
"Αγγελική μην με κάνεις να επαναλαμβάνομαι.....τα είπαμε στο προηγούμενο μάθημα..... κολοκύθια hot dog και όλα τα συναφή ένα σκοπό έχουν στην ζωή τους....να φαγωθούν! Βέβαια εύχομαι να μην πάμε για hot dog και μας βγει κολοκύθι. Αλλά και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι, από το τίποτα και το κολοκυθάκι κάτι θα κάνει!"
"Ρε τι έχω πάθει η γυναίκα..... και τώρα δηλαδή εγώ, πρέπει να διαλέξω έναν από εδώ μέσα και να του την πέσω??? Χαρτομάντιλα ελπίζω να έχεις μαζί σου.....Γιατί θα γελάσουμε, θα κλάψουμε ,δεν ξέρω ακόμα τι από τα δύο, αλλά δάκρυα θα πέσουν σίγουρα!"
"Κούνα βρε κουτάβι το κουδούνι! Καταρχήν διάλεξε έναν να δω και τι σκατά γούστο έχεις στους άντρες..."
Η Αγγελική αναστενάζοντας γύρισε το κεφάλι της και άρχισε να σκανάρει το μαγαζί. Η αλήθεια είναι ότι εκεί μέσα όντως με μενού έμοιαζε. Μικροί, μεγάλοι, όμορφοι, άσχημοι, κοντοί, ψηλοί, από όλα είχε ο μπαξές. Αλλά να διαλέξει εκείνη???? Συνήθως περίμενε να την διαλέξουν ....Αδύνατο της φαινόταν να διαλέξει....Και ξαφνικά έτσι όπως γύριζε προς της Αιμιλία, έτοιμη να της πει πως αποκλείεται να γίνει αυτό που έχει στο μυαλό της, έπεσε στο πρόσωπο του Αποστόλη που της χαμογελούσε από την άλλη άκρη του μπαρ. Αυτός τουλάχιστον είχε πει μια σχεδόν καλή κουβέντα για εκείνη και της είχε σκάσει και δύο χαμόγελα από την ώρα που ήρθαν. Με αυτόν έπαιζε να μην φάει και εντελώς τα μούτρα της. Βέβαια ήταν φίλος της Αιμιλίας και αυτό ίσως να έμπλεκε τα πράγματα αλλά δεν έχανε και τίποτα να ρωτήσει. Χαριτωμένος ήταν, στη σωστή ηλικία ήταν, ειλικρινής φαινόταν...
"Αποφάσισα...."
"Για πες είμαι όλη αφτιά!"
"Τον Αποστόλη!"
"Τον Αποστόλη????"
"Ναι τον Αποστόλη, αν φυσικά δεν έχεις πρόβλημα επειδή είναι φίλος σου...."
"Από όλα τα τεκνά εδώ μέσα διάλεξες τον Αποστόλη????"
"Ναι σου λέω!"
"Αααα έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα από όσο νόμιζα....Τον Αποστόλη ξέχνα τον! Διάλεξε άλλον!"
"Σόρρυ ρε Αιμιλία δεν ήξερα ότι είχατε κάτι με τον Αποστόλη."
"Βρε πας καλά? Τίποτα δεν έχουμε με τον Αποστόλη, φίλοι είμαστε απλά χρόνια και τον ξέρω καλά.... Δεν είναι ρε Αγγελική ο Αποστόλης αυτό που χρειάζεσαι τώρα, μου έχεις λίγη εμπιστοσύνη????"
"Γιατί δεν είναι μια χαρά παλικάρι...?"
"Αντιπαρέρχομαι που αποκάλεσες τον Αποστόλη παλικάρι και να θυμηθώ να του το πώ πριν φύγουμε να γελάσει λίγο αλλά ο Αποστόλης είναι περίεργη υπόθεση και εγώ θέλω να ξεμπλεχτείς λιγάκι, όχι να σε αποτελειώσω..... Σου ξαναλέω δείξε μου λίγη εμπιστοσύνη και διάλεξε έναν άλλο και γρήγορα. Μην το αναλύεις τόσο δεν θα αγοράσουμε σπίτι, για ένα πήδημα μιλάμε!"
"Ουφ πόσο απλό το κάνεις να ακούγεται...."
"Μα απλό είναι ρε Αγγελική! Δεν σου ζητάω να διαλέξεις σύζυγο έναν άντρα να πηδηχτείς σου ζητάω να διαλέξεις. Σιγά το δύσκολο, εγώ ήδη έχω εντοπίσει δύο που χαλαρά θα τους καθόμουν!"
"Και δεν είναι ρε συ αυτό... πως να το πω... φθηνό???"
"Καλέ τσάμπα είναι αν παίζανε λεφτά στην μέση θα ήταν "φθηνό" όπως εσύ το εννοείς... όλοι το έχουν κάνει και όλοι το κάνουν. Μην κοιτάς που οι γυναίκες ειδικά αρνούνται να το παραδεχτούν...Άντε πουλάκι μου ξεμπέρδευε και έχουμε δουλειά. Άκου τον Αποστόλη και κανόνισε να διαλέξεις κάνενα τύπου Αποστόλη σε μάδησα!" είπε η Αιμιλία και άναψε ένα τσιγάρο. Και όσο το τσιγάρο έκαιγε η δόλια η Αγγελική κοιτούσε και πάλι τους θαμώνες αλλά δυσκολευόταν... αυτοί που τις άρεσαν εμφανισιακά τους φοβόταν και αυτοί που δεν φοβόταν μοιάζανε με όρθια κολοκύθια...Στη χιλιοστή φορά που κοιτούσε εντόπισε έναν σε μια γωνία. Μελαχροινός ήταν, γοητευτικός ήταν αλλά όχι απαγορευτικά γοητευτικός, κοντά στην ηλικία της ήταν, τον φαντάστηκε και με κέτσαπ και μουστάρδα στο κρεβάτι της και τον έδειξε στην Αιμιλία διστακτικά.
"Το γούστο σου φιλενάδα με υπερβαίνει αλλά ας είναι! " είπε εκείνη παραδομένη
"Ωραία και τώρα που διάλεξα τι κάνουμε ?Πάμε ταμείο και τον παίρνουμε πακέτο για το σπίτι???"
"Εξυπνάδες! Τώρα Αγγελική μου θυσιάζεται η δασκάλα για χάρη της μαθήτριας, τρομάρα να σου έρθει, που μετεξεταστέα θα σε αφήσω στο λέω." είπε η Αιμιλία και σηκώθηκε από το μπαρ και άρχισε να προχωράει προς το τραπέζι που καθόταν ο στόχος. "ωρε γλέντια" σκέφτηκε η Αγγελική και ήπιε μια γενναία γουλιά από το ποτό της.
Δέκα λεπτά αργότερα η Αιμιλία είχε κάνει τα μαγικά της και είχαν μεταφερθεί στον τραπέζι της παρέας που καθόταν το hot dog. Ψιλή κουβέντα περί ανέμων και υδάτων και μερικά άδεια ποτά μετά, η Αιμιλία με τρόπο της έριξε μια σκουντιά και της ψιθύρισε, "το κουδούνι Αγγελική". Ποιο κουδούνι? σκέφτηκε αρχικά η Αγγελική ζαλισμένη από το τρίτο ποτό που κατέβαζε. Ώσπου συνειδητοποίησε ότι μιλούσε για το τακούνι και με προσπάθεια σταύρωσε, όσο πιο χαριτωμένα μπορούσε, τα πόδια της σίγουρη πως το hot dog Μηνάς, διότι έτσι τον έλεγαν τον άνθρωπο ,κοιτούσε μιας και η Αιμιλία την είχε καθίσει ακριβώς απέναντι του. Άλλα δύο ποτά μετά και ο Μήνας είχε έρθει και είχε καθίσει δίπλα της πια, μιλώντας της για διάφορα που ανάθεμα και αν είχε ακούσει τα μισά, ενώ με τρόπο η Αιμιλία φρόντιζε να απασχολεί με το διαχυτικό της χαρακτήρα την υπόλοιπη παρέα. Που και που μόνο έριχνε ικανοποιημένη καμία ματιά για να βεβαιωθεί ότι η Αγγελική δεν το έπαιζε Κινέζος κοιτώντας το ταβάνι και ανά τακτά χρονικά διαστήματα της έχωνε μια τσιμπιά στην πλάτη σαν ηλεκτροσόκ, για να της θυμίζει την στάση του σώματος της. Γύρω στις δύο τα ξημερώματα η Αιμιλία χασμουρήθηκε και με τρόπο είπε στην Αγγελική "ήμαρτον....ρουα ματ και τώρα!" Αλλά η Αγγελική σχεδόν μεθυσμένη ούτε που κατάλαβε τι μπορεί να εννοούσε. Απελπισμένη με το στουρνάρι της, έσκυψε προς τον Μήνα και με το γνωστό χαριτωμένο ύφος της του είπε..."Βρε Μηνά μιας και που γνωριστήκαμε επειδή έχω μια δουλίτσα μετά και επειδή η Αγγελική είναι ψιλοζαλισμένη, έχεις την ευγενή καλοσύνη να την πας μέχρι το σπίτι της? Θα σου ήμουν αιώνια ευγνώμων.." Και φυσικά ο Μηνάς δέχτηκε με περισσότερη προθυμία από όση θα περίμενε η Αγγελική. Μια Αγγελική που ξαφνικά συνειδητοποίησε τι θα επακολουθούσε και κοπάνησε κάτω από το αποδοκιμαστικό βλέμμα του Αποστόλη, που μάζευε τα ποτήρια ,μονορούφι το ποτό που είχε απομείνει στο ποτήρι της. "Αν ξεράσεις πάνω στον άνθρωπο τόσο που έχεις πιει απόψε σε έσκισα!" της είπε η Αιμιλία την ώρα που την φιλούσε και την έσπρωχνε μέσα στο αυτοκίνητο του hot dog. Mόνο που ενώ άλλος ήταν το hot dog άλλος έβραζε εκείνη τη στιγμή.
Για την συνέχεια πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιαστε: