Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Δια χειρός Πετράν...

Ένα μεγάλο παράπονο έχω απο παιδάκι. Ποτέ μου δεν είχα δικό μου δωμάτιο! Σαν παιδί μεγάλωσα σε ένα σπίτι 80 τμ και μοιραζόμουν το υπνοδωμάτιο μου με τις δύο αδελφές μου. Στα 17 μου αγοράσαμε μεγαλύτερο σπίτι που και αυτό παρά τα 120 τμ του είχε μόνο 3 υπνοδωμάτια με αποτέλεσμα να αποκτήσει η μεγαλύτερη αδελφή μου δικό της δωμάτιο και εγώ να μοιραστώ το τρίτο δωμάτιο με την μικρότερη αδελφή μου. Σπούδασα στην Αθήνα με αποτέλεσμα να μείνω στο πατρικό μου μέχρι τα 26 μου που πήγα να συζήσω με τον άντρα μου στο σπιτάκι των 60 τμ που ζούσα μέχρι και πρίν απο λίγους μήνες. Το σπιτάκι αυτό είχε ένα υπνοδωμάτιο ένα μπάνιο και ένα καθιστικό - κουζίνα. Εκεί ήρθε στην ζωή μας και ο γίος μας οπότε φανταστείτε τι γινόταν απο άποψη χώρου. Ο λόγος που παραμείναμε στον σπιτάκι αυτό ήταν γιατί είχαμε σκοπό να χτίσουμε το δικό μας σπίτι και κάναμε υπομονή.

Τα σχέδια του καινούριου σπιτιού έγιναν όταν ήμουν μόλις 2 μήνων έγκυος και ακόμα δεν είχα ασχοληθεί με καμία απο όλες αυτές τις χειροτεχνίες που καταπιάνομαι τα τελευταία 2 χρόνια. Δεν λέω ο αρχιτέκτονας έκανε φοβερή δουλεία. Το σπιτάκι μου είναι πανέμορφο ευρύχωρο με πολλά παράθυρα και γενικά το αγαπάω πολύ ένα μείον εχει δεν υπάρχει ένας χώρος που να μπορώ να τον κάνω "δικό" μου χώρο χωρίς να ενοχλώ και ενοχλούμε. Ίσως σας φαίνεται απίστευτο για ένα τόσο μεγάλο σπίτι είναι όμως η αλήθεια. Μπορεί στο υπνοδωμάτιο μας να έχουμε δωμάτιο ντουλάπα (τρομάρα μου τι το ήθελα το δωμάτιο ντουλάπα να ήμουν και καμία γυναίκα με 800 ζευγάρια παππούτσια να έλεγα...) ή να έχουμε ένα καθημερινό καθιστικό και ένα πιο επίσημο αλλά έναν χώρο που να απομονώνει και να μπορώ να απλώσω με άνεση τα πραγματάκια μου δεν έχει. Σκέφτηκα να κάνω εργαστήριο μέσα στην ντουλάπα αλλά άλλαξα γνώμη, μετά σκέφτηκα να κάνω εργαστήριο μια γωνία του σαλονιού αλλά και πάλι άλλαξα γνώμη. Για να κάνω εργαστήριο το τρίτο υπνοδωμάτιο του σπιτιού δεν το σκέφτηκα καν το έχω διαμορφώσει βλέπετε σε ξενώνα και φιλοξενώ συχνά πυκνά τη μαμά μου που έρχεται να μου κρατάει τον μικρό δεν φτάνει που η γυναίκα αφήνει τον μπαμπά μου να μένει σε ένα δωμάτιο γεμάτο χαρτία και κλωστές δεν έλεγε. Σαν το νομά έτσι πάρα την μετακόμιση συνέχισα να περιπλανιέμαι απο χώρο σε χώρο βγάζοντας και μαζεύοντας τα πραγματάκια μου. Το αρχικό πλάνο βέβαια απο τότε που μπήκαν οι χειροτεχνίες στη ζωή μου ήταν να αξιοποιήσω έναν χώρο του τεράστιου υπογείου αλλά μας πρόλαβε η κρίση και οι περικοπές και το σχέδιο έμεινε στην αναμονή...

Φέτος τα Χριστούγεννα και βλέποντας τι γίνετε τριγύρω μου αποφάσισα να σταματήσω να μιζερίαζω και να είμαι περισσότερο ευγνώμων για όσα έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα. Με παρότρυνση του καλού μου αδειάσαμε ένα χώρο του υπογείου και αποφασήσαμε να τον ονομάσουμε το δωμάτιο της Πουκαρίνας. Πρόκειται για ένα τεράστιο δωμάτιο με τσιμεντένιους και τούβλινους τοίχους χωρίς πλακάκια στο πάτωμα και ένα μεγάλο μείον χωρίς παράθυρα και πόρτες. Απο τότε είμαι τρισευτυχισμένη και που με χάνεις που με βρίσκεις όλο κάτω στο υπόγειο είμαι προσπαθώντας να βρώ ανέξοδους τρόπους να γίνει ο χώρος πιο "φιλικός".

Κάποια πρώτα βηματάκια έχουν γίνει. Για παράδειγμα στο πάτωμα έστρωσα ένα χαλί που είχα και έλυσα το θέμα με τα πλακάκια. Για τους τοίχους η μόνη ανέξοδη λύση που βρήκα ήταν να κρεμάσω μερικούς πίνακες που δεν μου ταίριαζαν στο υπόλοιπο σπίτι και πιστέψτε με ομόρφυναν απίστευτα. Για πάγκο εργασίας ο Πετράν μου, μου έφτιαξε έναν με ένα κομμάτι ξύλο που είχε περισσέψει απο την κατασκευή της κουζίνας μου και 4 ποδάρακια που αγόρασα πάμφθηνα απο το ΙΚΕΑ. Ένα παλίο γραφείο απο τα φοιτητικά χρόνια του Πετράν επιστρατεύτηκε για να φιλοξενήσει την ραπτομηχανή μου! Για πόρτα ένας σιδηρόδρομος τοποθετήθηκε στην θέση της κάσας και μια παλία κουρτίνα τροποποιήθηκε για να ταιρίαζει απο την μαμά μου. Ακόμα το "βιομηχανικού στύλ" (όπως μου αρέσει να το λέω) εργαστήριο μου χρειάζεται πολλά πραγματάκια αλλά σιγά σιγά όλα θα γίνουν αφού έγινε η αρχή! Μπορεί να μην μοιάζει με τους χώρους που χαζεύω στο ίντερνετ αλλά είναι ο πρώτος απόλυτα δικός μου χώρος και εγώ είμαι ενθουσιασμένη.

Μέχρι να ολοκληρώσω τον χώρο δεν θα σας βάλω φωτογραφίες για να μην τον αδικήσω. Σήμερα όμως θα σας δείξω το καινούριο μου απόκτημα με το οποίο έχω ξετρελαθεί. Δια χειρός Πετράν απέκτησα μια επιτοίχια κορδελίερα με σχεδόν μηδενικό κόστος! Μερικά κομμάτια ξύλου που περιφερόντουσαν στο υπόγειο , λίγες βίδες, μερίκες ξύλινες βέργες και η τεχνογνωσία του καλού μου ήταν αρκετά για να φτιαχτεί μια 100% χειροποιήτη κορδελίερα. Στο τέλος έβαλα και εγώ λίγο το χεράκι μου διακοσμώντας την για να την κάνω πιο προσωπική. Μα πείτε μου δεν είναι πανέμορφη???





Τελικά δεν χρειάζονται πολλά λεφτά για να γίνεις ευτυχισμένος και χαίρομαι που στα 32μου το διαπιστώνω σχεδόν καθημερινά! Περιμένω με αγωνία τα σχόλια σας αλλά και τις δικές σας ιστορίες για τον χώρο που δημιουργείτε.

Καλό βράδυ σε όλους!
υγ: Ήταν που θα έκανα μικρές αναρτήσεις το 2012....

20 σχόλια:

  1. Καλή χρονιά!!!Και ΜΕΓΕΙΑ το εργαστήριο,με το καλό να το τελειώσετε!!!υπέροχη δουλειά εκανε ο άντρα σου!φυσικα ειναι πανέμορφη η θηκη για κοδέλες,μπράβο του !!!Καλές δημιουργίες!!!...και γω χρωσταω μια αναρτηση με το εργαστηριάκι μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.....ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ!!!ΝΑ΄ΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ! Πόσο μου θύμισες τη δική μου ιστορία( στην αναζήτηση "εργαστηρίου" όπως λέω εγώ! Αφού για χρόνια ολόκληρα το καθιστικό μου ( και κουζίνα και σαλόνι όλα μαζί τελοσπάντων) έμοιαζε μονίμως με χαρτοπωλείο με χαρτάκια, κόλλες ψαλιδάκια να περιφέρονται σε όλο το σπίτι, πέρισυ το καλοκαίρι..μετακόμισα και γω στο υπόγειο! Με τα χίλια ζόρια έπεισα τον μπαμπά μου να το βάψει ( ήμουν τυχερη, ήταν σοβατισμένο) και να μου φτιάξει έναν μεγάλο πάγκο εργασίας για να μπορώ να κόβω τα χαρτάκαι μου άνετα. Με τον καιρό, όλο και πρόσθετα κομμάτια...ένα παλιό σύνθετο ένος γνωστού, μια παλιά ντουλάπα, ένα καναπεδάκι, μια βιβλιοθήκη...και πολλές άλλες "δωρεές" από παλία έπιπλάκια. Καλή αρχή και από μένα , και είμαι σίγουρη πως μέρα με τη μέρα θα το κάνεις ακόμα πιο όμορφο!Πού ξέρεις ..μπορεί να βρεθούν λύσεις από το πουθενα... Όσο για την κορδελιέρα... τί να πώ! Εύγε!! Άξιος ο μάστορας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Puccarina καλημέρα κι από μένα και καλή χρονιά. Χαίρομαι που σε βρήκα. Είσαι πολύ γλυκός άνθρωπος και λόγω της ιδιαίτερης αδυναμίας μου και σχέσης μου με την Ιαπωνία, η συμπάθειά μου για σένα ανεβαίνει.
    Το εργαστήριό σου πρέπει να είναι γλύκα. Άλλωστε σημασία δεν έχει ο χώρος αλλά τα άτομα που βρίσκονται σε αυτόν. Καλές δημιουργίες λοιπόν.
    Πολλά φιλάκια.

    Υ.Γ. Γιατί θα πρέπει το 2012 να κάνεις μικρότερες αναρτήσεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλορίζικο το Craft room σου! Είμαι σίγουρη ότι σε πολύ λίγο χρόνο θα μεταμορφωθεί σε παλατάκι της χειροτεχνίας! Το καλο είναι ότι έχεις και τον Πετράν σου να σε στηρίζει και να σε βοηθάει με τις κατασκευές του. Μαζί θα κάνετε θαύματα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα σταθώ στη συλλογική προσπάθεια και βοήθεια από όλα τα μέτωπα! Μαμά, Πετράν, Πουκαρίνα...Μου θυμίζει το Βασίλη που κάθε τόσο τον βάζω να μου φτιάξει κορνίζες για κρεμάστρες, σπιτάκι για πουλιά!! Ηρεμη δύναμη και αποτελεσματική αυτοί οι σύζυγοι!!! Περιμένω με ανυπομονησία το αποτέλεσμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα και καλορίζικο το εργαστήριο. Είναι και εμένα το όνειρό μου, ένας χώρος απομονωμένος, με όλα τα εργαλεία και είδη χειροτεχνίας που έχω. Είσαι πολύ τυχερή!

    Σκέφτομαι να σε κάνουμε tweet στις Μητέρες που Εργάζονται από το Σπίτι, τι λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημερααα! Γλυκια μου Πουκαρινα μετο υπεροχο μλογκ, καλως σε βρηκαα!!!
    Τι ωραιο να εχεις επιτελους τον ολοδικο σου χωρο και να μπορεις να φτιαξεις με ανεση οσα εμπνεουν την ψυχη σου!
    Κι εγω με ενα τετοιο ονειρο ζω, να αποκτησω καποτε την γωνιτσα μου!!!
    Η κορδελιερα σου ειναι Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Η!!! Μπορω να κλεψω την ιδεα? Εχω αναγκη απο κατι παρομοιο γιατι σε λιγο θα μου βγαινουν απτα αυτια τα κορδελακια μου....χαχα!
    Φιλια,μικρουλα Πουκα!!! (τι γλυκο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αχ όνειρο είναι!! δικός σου χώρος... κι εγω υπολογιζα σε ένα αποκλειστικά δικό μου χώρο, αλλα τελικά θα γίνει ενας συνδυασμός εργαστηρίου-ξενώνα.
    γεια στα χεράκια του αντρούλη σου πολύ όμορφη η κορδελιέρα σου και περιμένουμε και άλλες φωτο από το εργαστηριάκι σου!!!!!
    αλήθεια...ποιος σου είπε να κανεις μικρότερες αναρτήσεις??? μια χαρα είναι όλα!!!!

    πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλα δεν το πιστεύω....μόλις ο πατερούλης μου μου ετοίμασε μια παρόμοια κορδελοθήκη (πιο μικρή βέβαια για να μεταφέρετε)! Αχ το ίδιο θέμα έχω και εγώ αλλά έχω στήσει το εργαστήρι μου σε μια γωνιά του σαλονιού προς το παρόν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ τι ωραία! σημασία έχει που έχεις το χώρο σου! Σιγά σιγα θα το κάνεις κουκλίστικο, είμαι σίγουρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λοιπόν , θα αρχίσω από το τέλος..... γράφεις τόσο όμορφα που η περιγραφή σου για το κάθε τι είναι φανταστική και δεν νομίζω πως κάποιος που μπένει στο μπλόγκ δεν θέλει να διαβάσει!!!!!!!!
    Δεύτερον, η κορδελοθήκη σου είναι καταπληκτική, τόσο που θα βάλω τον αντρούλη και μένα να μου φτιάξει μία!!!!
    Και τρίτον....είμαι στην θέση που ήσουν πρίν βρείς τον προσωπικό σου χώρο!!!! Εγώ δεν έχω ακόμα παιδάκι και έτσι έχω στο παιδικό ,προς το παρόν, εκεί τα πραγματά μου,αλλά μέτα......
    Έχει ο Θεός!!! Μετά κι εγώ πιστεύω να χωθώ σε κανα υπόγειο.....χαχαχαχαχα!!!!!
    Φιλάκια πολλά και καλορίζυκος ο χώρος με πολλές δημιουργίες!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η δημιουργία χρειάζεται έμπνευση... Και ο χώρος της δημιουργίας δεν μπορεί παρά να είναι η πηγή έμπνευσης!!!!! Καλορίζικο το ολοδικό σου δωμάτιο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. χμμμ την αποθήκη δεν την σκέφτηκα ποτέ!!! μα πουλάκι μου τι το θες το 2ο καθιστικό!!! βέβαια εκείνο μπορεί να γίνει δωμάτιο για το αδερφάκι που θα έρθει καποια στιγμή (αδερφούλα ίσως?) ...καλές δημιουργίες στο νέο σου χώρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ ωραία η κερδελιέρα. Αχ και να ξερες ποσο καταλαβαίνω τη χαρά σου αφου κι εγώ δεν έχω δικό μου χώρο και αναγκάζομαι να μεταφέρω τα πραγματά μου απο το σαλόνι στην κουζίνα και στο μπαλκόνι ( αν έχει καλό καιρό). Με το καλό να το τελειώσεις και να το κάνεις όπως εσύ θές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η κορδελιερα σου υπεροχη....μολις την εδειξα στον αντρουλη μου και του ειπα"θελω 3 τετοιες"μην γελασεις αλλα εχω τοσες πολλες κορδελες που ισως δεν φτασουν οι τρεις!Με το καλο να ολοκληρωθει το εργαστηριο σου ειμαι σιγουρη οτι θα γινει το..καταφυγιο σου!Και εγω εχω θεμα με το εργαστηριο μου,το εχω σε μια...γωνια το σαλονιου μου μπορεις να δεις τι γινεται εκει αν πας στο μπλογκ μου το εχω βαλει σε παλιοτερη αναρτηση!Δεν με ενοχλει πια που ειναι το πλεον αταιριαστο διακοσμητικο στο σπιτι μου...εξαλου ειναι κομματι του εαυτου μου!
    Με το καλο να ολοκληρωθει το εργαστηριο σου...στα εγκαινια μην μας ξεχασεις!!!
    φιλια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ιωάννα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα...Κι εγώ δεν έχω σταθερό χώρο...Έχουμε κι εμείς χώρο στο υπόγειο αλλά εκτος του ότι είναι πάντα παγωνιά, έχω και τον μπέμπη...Αν αρχίζω να τον κατεβάζω δεν τη γλυτώνει την πνευμονία...Θα μεγαλώσει όμως και τότε να δεις πώς θα το κάνω το υπόγειο...χαχαχα!!!Όσο για την κορδελιέρα,είναι τέλεια,άκρως πρακτική νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Puccarinaki το πρωί είχα δει την ανάρτηση σου και χάρηκα πολύ για σένα, αλλά ήθελα λίγο χρόνο για να σου γράψω. Αυτό που έχω να σου πω είναι: εκεί που ήσουν ήμουν κι εκεί που είμαι θα έρθεις! Αυτό ίσως να ταιριάζει με εμάς τις δυο. Γιατί εγώ έχω κάνει κατάληψη στο δωμάτιο του Βασιλάκη κι εκείνος είναι τώρα στης Μαρίας. Αυτό βέβαια για φέτος, ίσως και του χρόνου. Μετά με όλη μου την καρδιά θα φύγω από το δωμάτιο, αλλά θα πρέπει να ψάχνω γωνίτσα για να εγκατασταθώ… ουφ ουφ και ξανάουφ! Χαίρομαι πολύ που είσαι άνθρωπος που χαίρεται με απλά πραγματάκια και θέλει να είναι πρακτικός και να ομορφαίνει την ζωή του! Μπράβο στον Πετράν που σε βοηθά, είναι καταπληκτική η κορδελιέρα κι εσύ την διακόσμησες πολύ όμορφα και χαριτωμένα! Είμαι σίγουρη ότι σε αυτόν τον χώρο που αποφάσισες να έχεις το craft room σου, θα βάλεις όλη σου την φαντασία, το μεράκι και την αγάπη και θα γίνει το πιο όμορφο και πολύχρωμο δωματιάκι του σπιτιού σου!!!! Καλορίζικος λοιπόν ο χώρος και καλές δημιουργίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν θέλουμε μικρές αναρτήσεις! :Ρ Μου αρέσουν πολύ οι αναρτήσεις σου!

    Και η κορδελιέρα είναι πολύ όμορφη... ωραία να έχεις άντρα που να έχει όρεξη και να πιάνουν τα χέρια του!

    Είμαι σίγουρη ότι το δωματιάκι το φτιάχνεις και θα το φτιάξεις μία κούκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ολα ειναι τοσο ομορφα και πιο πολυ ειναι η ομορφη αγαπημενη οικογενεια που εχεις φτιαξει και καταλαβαινει το μερακι σου! Οτι και να κανεις θα το μετατρεψεις σε ομορφια γιατι εισαι ομορφος ανθρωπος Ιωαννακι μου, φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: