Τικ-Τοκ

Ο χρόνος τους τελευταίους μήνες είναι ο χειρότερος εχθρός μου...Δεν είναι ότι τον φοβάμαι αλλά ότι με πιέζει και καθημερινά με κυνηγάει σε βαθμό που λαχανιάζω. Θέλω να πιστέυω πως φάση είναι και θα περάσει και πως σύντομα οι 24 ώρες της μέρας θα μου είναι και πάλι αρκετές! Αποφάσισα έτσι να τον ξορκίσω με λίγη δόση ειρωνίας φτιάχνοντας ένα ρολόι. Το πρώτο και μοναδικό ρολόι που είχα φτιάξει μέχρι σήμερα με πηγαίνει σχεδόν 15 χρόνια πίσω όταν μαθήτρια λυκείου είχα αποπειραθεί να εκμεταλευτώ ένα μηχανισμό ρολογίου απο ένα σπασμένο ξυπνητήρι. Τότε είχα χρησιμοποιήσει απλά χαρτιά και είχα ζωγραφίσει διάφορες φιγούρες απο την "βαβούρα" (αλήθεια διαβάζατε βαβούρα....?)Δεν μπορώ να πώ ήταν ιδιαίτερα χαριτωμένο αλλά και ιδιαίτερα εύθραστο. Λίγους μήνες μετά είχε γίνει φύλλο φτερό και ειλικρινά στεναχωριέμαι που δεν το είχα τραβήξει ούτε μια φωτογραφία για να το έχω να το θυμάμαι (που ψηφιακές εκείνες τις εποχές...). Σήμερα όντας καλύτερα εξοπλισμένη σε εργαλεία και υλικά έφτιαξα ένα δεύτερο ανθεκτικότερο (θέλω να πιστεύω τουλάχιστον). Το έφτιαξα για το καινούριο δωμάτιο του γίου μου μιας και είναι ο μοναδικός που ο χρόνος του είναι ακόμα παντελώς αδιάφορος. Προσπάθησα να τραβήξω βήμα βήμα την διαδικασία αλλά τελειώνοντας διαπίστωσα πως κάποιες φωτογραφίες κατα λάθος τις είχα σβήσει...Ελπίζω να καταλάβετε πως το έφτιαξα με όσες απέμειναν και να μην σας παιδέψω....


1) Χρησιμοποιήσα ένα "shadow box" ή αλλίως ένα καδράκι με βάθος (που αγόρασα απο το ΙΚΕΑ) και ένα μηχανισμό ρολογίου απο ένα ξυπνητήρι, ξέρετε αυτά τα οικονομικά, που άνοιξα με προσοχή και έβγαλα μόνο τον μηχανισμό.

2) Στο πίσω μέρος απο το καδράκι τράβηξα δύο διαγώνιες και σημάδεψα το κέντρο.

3)Με το εργαλειάκι μου που ανοίγω τρύπες άνοιξα μια τρυπούλα στο κέντρο. Η αλήθεια είναι πως ήταν λιγάκι δύσκολο αλλά τα κατάφερα με επιμονή. Μπορείτε να ανοίξετε την τρυπούλα και με ένα κρουστικο δρεπανοκατσάβιδο αν σας βρίσκετε σπίτι.

4) Στη συνέχεια έντυσα το ξύλο με ένα χαρτί που μου άρεσε ελέγχοντας ποιό τμήμα θα καλύψει το δεύτερο κομμάτι ξύλο που θα έπεφτε μπροστά και άνοιξα με το εργαλειάκι μια τρυπούλα στο χαρτί στο ίδιο σημείο που ήταν και η τρυπούλα στο ξύλο.

5) Αφού αφαίρεσα με προσοχή τους δείκτες κόλλησα τον μηχανισμό στο πίσω μέρος περνώντας το σημείο που εφαρμόζουν οι δείκτες μέσα απο την τρυπούλα.

6)Διακόσμησα τους δείκτες...για την ακρίβεια προσπάθησα αλλά τους κατέστρεψα στην βιασύνη μου και έφτιαξα καινούριους απο ένα κομματάκι αλουμίνιου και τους τοποθέτησα και πάλι στην θέση τους.

7)Ο συγκεκριμένος τύπος κάδρου έχει και ένα δεύτερο κομμάτι ξύλο που μπαίνει σε επαφή με το γυαλί και είναι ένα περίγραμμα με ένα τετράγωνο κενό στην μέση. Το έντυσα με χαρτί που να ταιριάζει και πάνω σε αυτό το δεύτερο κομμάτι κόλλησα διακοσμητικά και τα νούμερα του ρολογίου που έκοψα με το cricut. Όι φωτογραφίες αυτές είναι που σβήστηκαν δυστυχώς ελπίζω απο το αποτέλεσμα να καταλάβετε τι εννοώ...Τέλος συναρμολόγησα και πάλι το καδράκι και σε λιγότερο απο 2 ώρες το χειροποιήτο ρολογάκι μου ήταν έτοιμο. Ο τοίχος του δωματίου που θα κρεμαστεί είναι γαλάζιο με μώβ γιαυτό και το φωτογράφησα με γαλάζιο φόντο για να μου πείτε αν ταιριάζει.



Εύκολο δεν ήταν??? Σίγουρα θα δοκιμάσω να φτιάξω ακόμα ένα κοριτσίστικο αυτή τη φορά και λίγο πιο τρισδιάστατο...
Καλό βράδυ σε όλους ;)

Υγ Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια στην προηγούμενη ανάρτηση. Ειλικρινά δεν περίμενα πως μερικές σκέψεις μου θα είχαν τέτοια αντίδραση..