Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Happy Birthday του γιού!!!


Ναί ναί "του γιού"...του δικού μου για την ακρίβεια! Πέρασε κιόλας ένας χρόνος παρά ελάχιστες μέρες απο τότε που η ζωή μου άλλαξε οριστικά. Σαν χτές μου φαίνεται που ήταν ακόμα μέσα στην κοιλία τέτοια μέρα και στριφογυρνούσε σαν την σβούρα...Σαν χτές μου φαίνεται η πρώτη ματιά που ανταλλάξαμε, η μοναδική ματιά που με σκλάβωσε για μια αιωνιότητα ίσως και περισσότερο... Σαν χτές μου φαίνονται τα πρώτα χαμόγελα, τα πρώτα γέλια, η πρώτη φορά που άκουσα να λέει "μαμά" και έλιωσα απο την ευτυχία....Το ξέρω πως τα καλύτερα έρχονται μιας και ένα παιδί σου δίνει συνεχώς πράγματα μα δεν μπορώ να μην νοσταλγώ όλα αυτά που ο χρονος μετέτρεψε πια σε γλυκές αναμνήσεις. Σε ευχαριστώ λοιπόν παιδί μου για όλα όσα με έμαθες αυτόν τον χρόνο. Σε ευχαριστώ που με έκανες καλύτερο άνθρωπο. Σε ευχαριστώ που μου δίδαξες τι θα πεί απόλυτη αγάπη χωρίς όρους και ανταλλάγματα. Η ίσως με λιγότερες λέξεις σε ευχαριστώ απλά που ήρθες στη ζωή μου! Η γιορτή της ψυχής μου την ημέρα των γενεθλίων σου δεν μπορεί να εκφραστεί με καμία τούρτα, κάνενα παιδικό πάρτυ, κανένα μπαλόνι... Είναι κάτι που θα το νοιώσεις μονάχα όταν γίνεις και εσύ γονιός. Όσο λοιπόν και αν προσπαθώ να σου οργανώσω τα πρώτα σου γενέθλια όλα λίγα και μικρά μου φαίνονται, γιαυτό και αποφάσισα να απαλλάξω αυτή την τόσο σημαντική μέρα απο υλικές υπερβολές. Όλα θα γίνουν απλά και λιτά διακοσμημένα με αγάπη και πασπαλισμένα με ευτυχία. Με αυτή τη λογική σου έφτιαξα και αυτό το προσκλητήριο. Συγχωρείστε με για το "μητρικό ντελίριο" που με έπιασε αλλά όσο πλησιάζει η μέρα των γεννεθλίων του γιού μου η κατάσταση μου σοβαρεύει όλο και περισσότερο. Αφού έχω αρχίσει να πιστέυω πως οι ορμόνες της εγκυμοσύνης ξυπνήσαν να γιορτάσουν και αυτές ακόμα...Επανέρχομαι όμως στην τάξη. Όπως ήδη θα καταλάβατε με αφορμή τα γένεθλια του παιδίου μου αποφάσισα να φτιάξω χειροποιήτα προσκλητήρια.




1) Έκοψα τετραγωνα γαλάζια χαρτονάκι και τετράγωνα χαρτονάκια μικρότερα με σχεδιάκια














2) Τράβηξα στο μεγαλύτερο τετράγωνο τις δύο διαγώνιες και κόλλησα ακριβώς στο κέντρο το δεύτερο τετράγωνο χαρτονάκι















3) Με το κοπιδάκι έκοψα με οδηγό τις διαγώνιες τις τέσσερις γωνίες χωρίς να φτάσει το κοπίδι μέχρι το κέντρο και γύρισα τις γωνίες μία παρά μια στο κέντρο ώστε να σχηματιστεί ο ανεμόμυλός.









4) Για να στερεώσω τα τμήματα που έφερα στο κέντρο έβαλα λίγη κόλλα και μετά ένα πριτσινάκι Θα μπορούσα να κολλήσω και ένα χρωματιστό κουμπάκι Έφτιαξα τόσους ανεμόμυλους όσα και τα προσκλητήρια μου










5) Έκοψα ένα κίτρινο χαρτονάκι στις διαστάσεις που ήθελα να έχει η πρόσκληση και στη συνέχεια έκοψα ένα μικρότερο ρυζόχαρτο.













7) Πάνω στο ρυζόχαρτο έγραψα το ποιηματάκι που σύνθεσα για τον γίου μου (αν σας αρέσει μπορείτε και να το αντιγράψετε...)



















8)Με μια κορδελίτσα γαλάζια κόλλησα το κειμενάκι στο κίτρινο χαρτόνο αφήνοντας περιθώριο επάνω. Στην αριστερή γωνία έγραψα την ημερομηνία και την ώρα.











9) Ενώ στη δεξιά κόλλησα τον ανεμόμυλο.












10) Έκοψα ένα λαχανί χαρτόνι με διάστασείς το πλάτος του προσκλητηρίο συν 3 εκ επι την απόσταση απο την κορδέλα και κάτω επι 2










11) Δίπλωσα στη μέση και στο μισό έκοψα
1,5 εκ δεξιά και αριστερά. Το επι πρόσθετο
1,5 εκ του άλλου μισού το τσάκισα προς τα μέσα και το κόλλησα με το τμήμα που είχα κόψει τα πλαίνα.












12) Έτσι δημιούργησα έναν φάκελο. Στη συνέχεια έκοψα ένα γαλάζιο παραλληλόγραμμο χαρτόνι και ένα κίτρινο μικρότερο.

















13) Τα κόλλησα στην αριστερή κάτω γωνία του φακέλου και έγραψα επάνω το όνομα του καλεσμένου. Τοποθέτησα συρταρωτά στο εσωτερικό το προσκλητήριο .










14) Τέλος με λίγο πράσινο glitter glue σχημάτισα μια γραμμή που ξεκινούσε απο τον ανεμόμυλο και κατέληγε στο τέλος του φακέλου.










Δεν ξέρω κατα πόσο ένα τέτοιο προσκλητήριο είναι κατάλληλο για παιδικό πάρτυ. Ίσως σε κάποιους να φανεί λιγάκι σοβαρό. Πηγή εμπνευσής μου υπήρξε η αγάπη που έχει ο μικρός για έναν ξύλινο ανεμόμυλο που έχουμε . Μπορεί να ασχολείται μαζί του ώρες... Σαν κατασκευή πάντως μπορεί να σας φανεί χρήσιμη σε διάφορες περιστάσεις .

"Να σε χαιρόμαστε πουκαρινάκι μου η μαμά και ο μπαμπάς σε λατρεύουν!!!"

4 σχόλια:

  1. Να σου ζήσει μανούλα!!!
    Με συγκίνησε πολύ ο πρόλογος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολυ ωραιο ειναι Ιωαννα μου!!!! αχ χρονιζουν σιγα σιγα ολα και εγω συγκινουμε!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. περιμενω την προσκλησή μου παρακαλω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε συ Ιωάννα σε θαυμάζω ρε κορίτσι μου!! Έχεις που έχεις τον μικρό και τρέχεις... Φτιάχνεις όλα αυτά τα ωραία πραγματάκια... που μεταξύ μας είναι λίγο μπελαλίδικα και το βασικό θέλουν χρόνο... Και παρόλα αυτά τα παρουσιάζεις και με εκπληκτικό τρόπο εδώ!! Μπράβο σου και πάλι μπράβο σου!! Είναι τέλεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: