Κουκλοθέατρο- μινιατούρα σε χρόνο dt

Ανάμεσα στην απίστευτη γκρίνια του γίου μου , ταίσματα, αλλάγματα και μαγειρέματα αποφάσησα να φτιάξω ένα κουκλοθέατρο μιας και το είχα υποσχεθεί σε μια φίλη...Έλα όμως που δεν είχα στο σπίτι ούτε μια μεγάλη κούτα...Έτσι τελικά το κουκολοθέτρο μου βγήκε κουκλοθέατρο μιανιατούρα. Φανταστέιτε το επομένως σαν μικρογραφία ενός μεγαλύτερου...Αν πάλι το σπίτι σας έχει κατακλυστεί απο παιχνίδια, καρεκλάκια φαγητού, αλογάκια, ρηλάξ και όλα τα σχετικά (όπως το δικό μου) τότε και το μίνι κουκλοθέτρο είναι μια χαρά! Σκεφτείτε πως σε κλίμακα για τον μικρούλη γιό μου αυτό το κουκλοθέατρο είναι τόσο μεγάλο όσο ένα κανονικό για ένα ενήλικα. Ας σας πώ όμως τι έκανα:



1)Το μόνο διαθέσιμο χαρτόκουτο στο σπίτι ήταν το κουτί απο το γάλα του μικρού(όχι δεν κάνω διαφήμιση στο γάλα...) Στη μία πλευρα του κουτιού σχεδίασα ένα παράθυρο και με ένα κοπιδάκι το έκοψα όπως βλέπετε στην εικόνα. Στην ακριβώς απο κάτω πλευρά άνοιξα ακόμα ένα άνοιγμα με κοπιδάκι για να μπορω να περνάω τις κουκλίτσες αργότερα.








2)Έντυσα το χαρτόκουτο με χαρτί περιτυλίγματος (δυστυχώς στο σπίτι είχα μόνο εμπριμέ και κίτρινο χαρτί θα το προτιμούσα σε μια απόχρωση του καφέ)











3) Έφτιαξα με λίγο ύφασμα μια κουρτινούλα πρόχειρη και έγραψα με ασημί μαρκαδοράκι το όνομα του κουκλοθέατρου











4) Στην συνέχεια το κόλλησα όπως βλέπετε στην φωτό











5) Πήρα ένα μπέζ οντουλέ χαρτί και το έκοψα στις διαστάσεις του πίσω μέρους του χαρτόκουτου (κουκλοθέατρο χωρίς σκηνικά δεν λέει!)











6) Εφτιαξά με χρωματιστά κανσον διακοσμητικά στοιχεία













7) και τα κόλλησα δημιουργώντας μια απλή σύνθεση












8) Πρόσθεσα το σκηνικό μέσα στο αυτοσχέδιο κουκλοθεατρό μου απο το "ανοικτό παραθυράκι¨"








9) Τέλος βρήκα τους πρωταγωνιστές του ιδιόμορφου αυτού κουκλοθέατρου...τι καλύτερο απο μαριονετούλες για δακτυλάκια που είχε φέρει δώρο η θεία του μικρού απο το ΙΚΕΑ












10) Το κουκλοθέατρο ήταν έτοιμο σε λιγότερο απο 2 ώρες








Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο όμορφο ο χρόνος όμως μιας μαμάς είναι δυστυχώς περιορισμένος. Θα ήθελα να του ράψω κουρτινάκια, να το ντύσω με ένα πιο ενδιαφέρον χαρτί , να του φτιάξω πιο περίτεχνα σκηνικά όταν όμως έχεις ένα μωράκι να γατζώνεται στα πόδια σου αυτό φαντάζει ουτοπικό...Ελπίζω η φίλη μου να πήρε μια ιδέα και στο μέλλον να καταφέρω να το βελτιώσω.