Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

"Το κοριτσάκι με τα σπίρτα" του 2011


©2009 Jacqueline Hudon-Verrelli


Λίγο πριν ακόμα ένας χρόνος περάσει στο χρονοσέντουκο της ιστορίας και ένα καινούριος φορτωμένος με ελπίδες , προσδοκίες και όνειρα κάνει την εμφάνιση του μια μελαγχολική διάθεση αποφάσησε να μου κάνει επίσκεψη. Αφορμή μια εικόνα τόσο σοκαριστική που δυσκολεύομαι να την βγάλω απο το μυαλό μου. Χτές το βράδυ γυρίζοντας απο τη δουλειά αντίκρυσα κάτι που μετά απο συζητήσεις με δικούς μου ανθρώπους διαπίστωσα πως πλέον αποτελεί καθημερινότητα. Μια οικογένεια "κανονική" σαν όλους εμάς, έψαχνε καλά κρυμμένη και καλυμένη απο το σκοτάδι της νύχτας τον κάδο σκουπιδιών της γειτονιάς μου...Άνθρωποι που αν τους συναντήσεις στο δρόμο ίσως και να μην καταλάβεις το δράμα που ζούν, άνθρωποι που πρίν λίγα χρόνια δεν φανταζόντουσαν και οι ίδιοι τι τους περίμενε στο μέλλον. Όχι δεν έχω καμία διάθεση να το παίξω ιεροκύρηκας, στα 31 μου ξέρω καλά πως διαθρώνεται μια ανθρώπινη κοινωνία και όσο άδικο και αν το θεωρώ αυτό έχω συμβιβαστεί. Το να βλέπεις όμως στο κατώφλι του 2011, σε μια χώρα της Ευρώπης ανθρώπους να ψάχνουν απελπισμένοι τα σκουπίδια το λιγότερο που μπορεί να σου προκαλέσει είναι ένα γερό ταρακούνημα. Τσάμπα έκανα τόσο κόπο να ξεπεράσω το ψυχολογικό τραύμα που μου είχε προκαλέσει η ανάγνωση του γνωστού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν "το κοριτσάκι με τα σπίρτα". Δυστυχώς παραμονές πρωτοχρονιάς το παραμύθι παίρνει σάρκα και οστά και στοιχειώνει τα νυχτερινά μου όνειρα γεμίζοντας με αγωνία για το μέλλον του παιδιού μου.
Συγχωρείστε με που σας ψυχοπλακώνω γιορτινές μέρες, το έχουν αναλάβει άλλωστε αυτό άλλοι και με μεγαλύτερη επιτυχία απο μένα. 'Αλλιώς την είχα φανταστεί αυτή την τελευταία ανάρτηση μου για φέτος...γεμάτη με τις τελευταίες μου δημιουργίες. Δεν μπόρεσα όμως να μην γράψω όλα αυτά που με πνίγουν απο χτές.
Απο το 2010 θα προσπαθήσω να κρατήσω μόνο αυτά που με έκαναν να χαμογελάσω όπως για παράδειγμα ο ήχος της λέξης "μαμα" ( που μέσα στο 2010 άκουσα πρώτη φόρα) που κάθε φορά που βγαίνει απο το στόμα του γιού μου κάνει την ψυχή μου να ανθίζει. Και για το 2011 θα κάνω μια και μόνο ευχή : Εύχομαι το παιδί μου και τα παιδιά όλου του κόσμου να μπορούν να συνεχίσουν να ονειρεύονται!


υγ Θα κλείσω με μερικές φωτογραφίες απο δύο καρτούλες για μια βάφτιση και μια καρφίτσα με τσόχα που έφτιαξα τις τελευταίες μέρες έτσι για να επανέλθω στον αρχικό ύφος αυτού του μπλόγκ. Καλή πρωτοχρονία σε όλους!!!















10 σχόλια:

  1. Να ξέρες πόσες φορές σκέπτομαι: ο κόσμος τι περνάει κι εγώ κάθομαι κι ασχολούμαι με scrapbooking! Και τα δύσκολα ακόμα έπονται…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έφη μου και εγώ το ίδιο σκέφτομαι πολύ τελευταία...μέσα στο μυαλό μου είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η χειροτεχνια τελικα βοηθαει ολους μας να ξεφευγουμε!!!!και εγω σαν και σενα νιωθω...
    Πριν αφησω το μπλογκοσπιτακι σου να σου πω οτι αυτα που εφτιαξες...ειναι απλα..ΤΕΛΕΙΑ!!!!
    Η δε καρφιτσα αριστουργημα!!!!!!
    Να σαι καλα!!!!1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια απο τα ίδια και γω!Αυτη η μελαγχολία ηρθε και φέτος!Και το ευαισθητο μου σημειο είναι τα παιδια.Ετσι αποφάσισα του χρόνου να περάσω τα Χριστούγεννα μαζί με παιδιά χωρίς οικογένεια.Το πιο πιθανόν στο Χαμόγελο του παιδιου εδω στο νησι.Δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι υπάρχουν παιδια που υποφερουν απο διαφορες αιτιες.Γιατί να υποφέρει ενας αγγελος?Είναι τόσο αδικο!Δεν το χωράει ο νους μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με έκανες να συγκινηθώ με την περιγραφή. Είναι το λιγότερο φρικτό να βλέπεις ανθρώπους να ψάχνουν τα σκουπίδια... ας το συλλογιζόμαστε για να είμαστε ευγνώμονες για όσα ο Θεός μας δίνει που θεωρούμε απλά δεδομένα!!
    Εύχομαι το 2011 να είναι καλύτερο..

    ΥΓ. Μου άρεσαν πάρα πολύ οι κάρτες και η καρφίτσα σου με την τσόχα... μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Reality is harsh and we are destined to see more poverty in the coming years.
    All we can do is to help as best we can a fellow human being in need!
    and most importantly teach our children the importance of helping our fellow man.
    I wish you and your family a prosperous and healthy New Year.....may it also be as creative as this one....looooove your little puccarina!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχεις δίκιο κι εσύ και τα κορίτσια που σχολίασαν....Πολλές φορές κι εγώ σκέφτομαι ότι ο κόσμος καίγεται, ενώ εγώ ασχολούμαι με ανοησίες....ύστερα συνειδητοποιώ ότι αυτό είναι το δικό μου ψυχοθεραπευτικό και προσπαθώ τουλάχιστον να φτιάχνω πράγματα χωρίς να ξοδεύω πολλά σε υλικά!
    Η κατάσταση πάντως έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και θα ξεφύγει ακόμα περισσότερο...δυστυχώς!

    Πανέμορφα όπως πάντα όσα έφτιαξες! Καλή Πρωτοχρονιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι εγώ τις ίδιες τύψεις με εσάς έχω αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε έσι δεν είναι,το να καθόμαστε και να σκεφτόμαστε μόνο τα χειρότερα δεν κάνει καλό σε κανένα;
    Η καρφιτσούλα πολύ γούτσικη που λέει και η κόρη μου
    και οι καρτούλες όνειρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή χρονιά να έχεις και η αγάπη να είναι πολλή μέσα στο σπίτι και την οικογένειά σου. Εύχομαι να είσαι πολλή δημιουργική και ευτυχισμένη...όσο για τις εικόνες εξαθλίωσης και μιζέριας που κατακλύζουν πλέον την καθημερινότητά μας...τι να πεις...αισθάνομαι την ίδια αδικία και σοκ που ένοιωσες κι εσύ, αλλά και ανύμπορη να κάνω κάτι ουσιαστικο...κι αυτό είναι χειρότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ.ΓΙΆΥΤΟ ΑΣ ΕΥΛΟΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ . ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΔΙΠΛΑ ΟΠΩΣ ΕΣΥ,ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ,ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΣΠΙΤΙ,ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΧΕΡΑΚΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: