My challenge winner and my top 5 :)

Φέτος για ακόμα μια χρονιά οι συμμετοχές στις προκλήσεις μας ξεπέρασαν κάθε προσδοκία και φυσικά αυτό έκανε την επιλογή των νικητών ειλικρινά πολύ πολύ δύσκολη....

Χωρίς πολλά λόγια νικήτρια της προκλησής μου ειναι η Κυριακούλα και αυτή η υπέροχη κάρτα :

H κάρτα της Κυριακούλας είναι πραγματικό έργο τέχνης! Τα χρώματα σε παρασύρουν και οι λεπτομέρειες σε συγκλονίζουν!  Συγχαρητήρια Κυριακούλα μου!

Φυσικά υπήρξαν και άλλες κάρτες που η κάθε μια για διαφορετικούς λόγους μου έκλεψαν την καρδιά!

Η καρτούλα της Αμαλίτσας που με το χρυσό χρωματικό συνδυασμό μαύρο άσπρο κόκκινο με μάγεψε! Μα πείτε μου τα συννεφάκια με το doodling και η κοπελίτσα μές τα κόκκινα δεν είναι ονειρεμένα???

Η καρτούλα της Χριστίνας που με τα υπέροχα λουλουδάκια της δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως απο τις έτοιμες σφραγγίδες!!!

Η καρτούλα της Χαράς που με το γλυκούλικο σπιτάκι της μου θύμησε πόσο κοντά είναι τα χριστούγεννα και με πλυμμήρισε όμορφες αναμνήσεις!

Η καρτούλα της Ζέφφυς που η καρδούλα της μου έκλεψε την δική μου καρδιά!

Και τέλος η καρτούλα της Ελένης που με το υπέροχα μοναδικό μινιμαλιστικό και ταυτόχρονα ρομαντικό στύλ της κατάφερε να μείνει πιστή σε αυτό πάιζοντας στην πρόκληση μου!

Σας ευχαριστώ όλους όσους παίξατε μαζί μου και αφήσατε τον καλλιτέχνη που κρύβετε μέσα σας να βγεί στην επιφάνεια :)

Hacuna Matata everybody!

Mε γειά μου!

Εδώ και καιρό ήθελα να αλλάξω εμφάνιση στο blog και δεν το έπαιρνα απόφαση μιας και είμαι παντελώς άσχετη από αυτά… Παρακάλεσα λοιπόν την φανταστική αδελφούλα μου να μου το φτιάξει χιχι και το έκανε! Μα πείτε μου δεν έγινε όμορφο??? Εγώ μια λέξη είπα μόνο «νερομπογιές» και εκείνη κατάφερε να κάνει εικόνα αυτό που φανταζόμουν!

Ότι είμαι ερωτευμένη το τελευταίο καιρό με τις νερομπογιές το ξέρετε …το βλέπετε άλλωστε και στις συνθέσεις μου ήθελα λοιπόν κάτι σχετικό και για το blog μου. Με αφορμή λοιπόν την ανακαίνιση έφτιαξα και μια σύνθεση με την αφεντομουτσουνάρα μου έτσι για να το γιορτάσω!

With this layout I will take part to the scrap around the world challenge 7 and this amazing and colorful mood board! 

I was inspired by the rainbow colors and the heart on the bottom right corner. I die cut some hearts and colored them with watercolors. I also was inspired by the optimistic feel of this mood board for my tittle.

Hacuna Matata everybody ;)

My granny square blaknet: Ta -dah!!!

4 εβδομάδες.... 17 κούκλες μαλλί των 100γρ....150 τετραγωνάκια...άπειρες ώρες πλεξίματος και Ta-Dah!!!! έτοιμη επιτέλους η κουβερτούλα μου :)

Να σας πω πως δεν είμαι άπειρα χαρούμενη ψέμματα θα πω! Τι κι αν είναι λιγουλάκι στραβή τι κι αν βγήκε τελικά λιγάκι κοντή για το κρεβάτι του μικρού εμένα δεν με νοιάζει καθόλου! Είπα πως θα το κάνω και με επιμονή τα κατάφερα χιχι

Η διάσταση της είναι 1,30 επι 1, 75 έλα όμως που το κρεββάτι του μικρού το έχουμε πάρει τεράστιο για να το έχει πολλά χρόνια...


Σήμερα δεν θα σας ζαλίσω με λεπτομέρειες θα σας βάλω όμως τα βιντεάκια που ακολούθησα γιατί μου το ζητήσατε :)

Για τα τετραγωνάκια ακολούθησα αυτό το tutorial :

Για τις ενώσεις αυτό :

Και για την μπορντούρα αυτό :


Και πάνω που ετοίμαζα την ανάρτηση το κουδούνι χτύπησε και ο ταχυδρόμος έφερε τα μαλλιά για την επόμενη κουβερτούλα μου! Αυτό και αν είναι συγχρονισμός! Αδελφάκι μου μικρό από την άλλη εβδομάδα ξεκινάω!!!!!

Σας αφήνω με μερικές ακόμα φωτογραφίες της κουβερτούλας μου που δεν την χορταίνω και που βιάζομαι να την πλύνω για να μπούμε από κάτω :)

Καλή εβδομάδα σε όλους
και φυσικά Hacuna Matata!

Blanket project week3

Η εβδομάδα που πέρασε ήταν μια πολύ δύσκολη εβδομάδα..... Οι εποχικές ιώσεις δεν λένε να μας αφήσουν σε ησυχία...Αυτή τη φορά πέσαμε οικογενειακώς τάβλα από την ίωση και το σπίτι έμοιαζε με σανατόριο! Το τριήμερο ξινό μας βγήκε μιας και κλειστήκαμε σπίτι και ούτε την γιορτή του γιου μου δεν μπορέσαμε να γιορτάσουμε όπως σχεδιάζαμε! Αλλά ας μην γκρινιάζω άλλο ευτυχώς μπήκαμε σε φάση ανάρρωσης και ελπίζουμε να επανέλθουμε σύντομα....

Αποτέλεσμα του κρυολογήματος ήταν να μην δουλέψω την κουβερτούλα μου όσο θα ήθελα και να μείνω λιγάκι πίσω... Άντι να πλέκω έφτιαχνα κοτόσουπες και παρηγορούσα με χάδια και παραμύθια τους αρρώστους της οικογένειας. Βέβαια όλο και κάτι έκανα ανάμεσα σε όλα αυτά έτσι το τέλος της τρίτης εβδομάδας με βρίσκει με 76 τετραγωνάκια ενωμένα και 130 τετραγωνάκια έτοιμα. Ξέμεινα και από το λευκό μαλλί που ενώνω που σημαίνει πως πρέπει άμεσα να πάω για ανεφοδιασμό. Άλλα 20 τετραγωνάκια έμειναν για φτιάξιμο επιτέλους σαν να βλέπω φως στην άκρη του τούνελ!

Το συμπέρασμά μου από αυτή την εβδομάδα είναι ότι μάλλον το λευκό τελικά δεν ήταν η πιο σοφή επιλογή....μέχρι να τελειώσω χλωμό το κόβω να παραμένει χιονάτο λευκό όπως ήταν ήδη μου φαίνεται πως σαν να έχει βρωμίσει (μπορεί να είναι και ιδέα μου...) Δεν λέω όμορφο είναι και αναδεικνύει τα υπόλοιπα χρώματα αλλά από πρακτική άποψη δεν ξέρω...πιστεύω πως θα με παιδέψει Από τώρα τρέμω την ώρα που θα την πλύνω για πρώτη φορά! Ειδικά αυτό το τυρκουάζ πόσο το φοβάμαι μην ξεβάψει πάνω στο άσπρο δεν λέγεται! Τελοσπάντων τώρα πια είναι αργά ελπίζω τα παθήματα να μου γίνουν μαθήματα και στην επόμενη να τελειοποιήσω τόσο την τεχνική όσο και τις επιμέρους κακοτοπιές λόγο ελλιπούς προγραμματισμού!

Άντε για να δούμε ελπίζω την εβδομάδα αυτή να τελειώσω για να μπορέσω την επόμενη να ξεκινήσω την μπορντούρα που έχω ήδη αποφασίσει ;) 

 

Καλή εβδομάδα σε όλους και περαστικά σε όσους υποφέρουν απο ιώσεις!

Hacuna Matata (λέμε τώρα μπας και το πιστέψουμε χαχα)

Blanket project week 2

Η δεύτερη εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα καθοριστική για την κουβερτούλα που έχω ξεκινήσει....και αυτό γιατί 1ο επέλεξα επιτέλους τα τελικά χρώματα και 2ο επέλεξα το δέσιμο που θα κάνω! Αλλά ας σας τα αναλύσω λίγο παραπάνω....

Η επιλογή των χρωμάτων όταν δεν έχει γίνει από την αρχή αποδεικνύεται μεγάλος άθλος....Όπως σας είχα γράψει και στην προηγούμενη ανάρτηση το όλο project ξεκίνησε σαν ένα πείραμα χωρίς πολύ σχεδιασμό και μελέτη και γιαυτό παιδευόμουν και συνεχίζω να παιδεύομαι απίστευτα! Στην αναζήτηση των υπόλοιπων μαλλιών πελάγωσα....τα νήματα που ταίριαζαν από άποψη ποιότητας δεν μου άρεσαν χρωματικά αυτά που μου άρεσαν ίσως το πιθανότερο  να μην έδιναν το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα με αυτά που είχα ήδη φτιάξει. Αφού έκατσα καμία ώρα μέσα στο μαγαζί με τα μαλλιά με τον Δημήτρη να βαριέται απίστευτα επέλεξα 4 ακόμα χρώματα (τα δύο που περίμενα παραγγελία ακόμα να έρθουν και δεν μπορούσα να περιμένω άλλο!) τα οποία με φόβο ψυχής μιας και ήταν άλλης εταιρείας τα αγόρασα και επέστρεψα στην βάση μου. Όσο λοιπόν έφτιαχνα τα τετραγωνάκια μου από τα καινούρια μαλλιά κάνοντας αλχημείες και πειράματα με το νούμερο απο το βελονάκι για να πετύχω την ίδια διάσταση η απογοήτευση μου όλο και μεγάλωνε! Κάθε χρώμα έβγαινε και άλλη διάσταση όσο και αν προσπαθούσα να το αποφύγω. Έφτιαχνα λοιπόν και με έτρωγε το άγχος πως θα τελείωνα και στο τέλος όταν θα ερχόταν η ώρα να τα ένωσω θα γινόταν ο απόλυτος χαμός!

Έκανα λοιπόν ένα διάλειμμα και το έριξα στην μελέτη για τους τρόπους δεσίματος....Στο ίντερνετ βρήκα τρεις τρόπους και από τους τρεις ο μόνος που φαινόταν πως θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση ήταν ο "join as you go" τρόπος. Πως όμως θα τον έκανα όταν τα 52 τετράγωνα ήταν ήδη έτοιμα???? Το σκέφτηκα λοιπόν αρκετά και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ένα έβδομο χρώμα με το οποίο θα έκανα σε όλα τα τετράγωνα ακόμα ένα γύρο σαν περίγραμμα και θα μπορούσα με αυτό το τρόπο να τα δέσω κιόλας. Η επιλογή του χρώματος δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα διάλεξα το άσπρο που πάει με όλα αυτό που με δυσκόλεψε ήταν ο έξτρα κόπος! Και άλλες ουρίτσες για μάζεμα (λες και οι ήδη υπάρχουσες δεν ήταν αρκετές!). Έλα όμως που όσο ένωνα για να δω αν θα ισιώσουν λιγάκι τα τετράγωνα η κουβέρτα άρχιζε να μοιάζει με κουβέρτα και εγώ χαζοχαιρόμουν μόνη μου!

Για να μην σας ζαλίζω δευτεριάτικα με τον πόνο μου σαν γνωστή μαζόχα κατέληξα πως έτσι θα τα έδενα και ας παιδευόμουν κομματάκι παραπάνω...Έβαλα τάξη και αποφάσισα να μαζεύω τις ουρίτσες όλες επιτόπου γιατί αν το άφηνα για το τέλος  99% θα πελάγωνα! Μια βδομάδα λοιπόν τώρα από τη μια φτιάχνω τετράγωνα και παράλληλα δένω κιόλας για να βλέπω τον κόπο μου να παίρνει εικόνα και να παίρνω και εγώ λίγο θάρρος. Μπορεί τη διαφορά των διαστάσεων ακόμα και αυτό το δέσιμο να μην την εκμηδενίζει αλλά την διορθώνει λιγάκι και πλέον έχω αποθέσει τις ελπίδες μου στην τελική μπορντούρα που ίσως την διορθώσει ακόμα περισσότερο... Ακόμα όμως και στραβή να μείνει έχω πάρει απόφαση πως δεν με πειράζει χειροποίητη είναι βρε αδελφέ ας είναι και στραβή!

Το μόνο σίγουρο είναι πως όσο προχωράω τόσο καταλήγω στο ότι τέτοια project θέλουν καλή οργάνωση από την αρχή! Αλλά και όλα τα μαλλιά να είναι της ίδιας εταιρείας και αγορασμένα όλα εφάπαξ για να έχεις ένα πιο επαγγελματικό αποτέλεσμα!

Τέλος λοιπόν δεύτερης εβδομάδας με 95 τετραγωνάκια έτοιμα! και 40 από αυτά ήδη ενωμένα!!!!

Το καλό με αυτή την ένωση είναι ότι μεγάλωσε τη διάσταση του κάθε τετραγώνου και έτσι υπολογίζω πως θα χρειαστώ γύρω στα 150 τετράγωνα που σημαίνει πως έχω φτάσει από άποψη τετραγώνων στα 2/3! Η επόμενη εβδομάδα λόγο υποχρεώσεων δεν προβλέπεται να είναι τόσο παραγωγική όσο αυτή που μας πέρασε.... Αλλά για πείτε μου σας αρέσει όπως εξελίσσεται??? Τα χρώματα λίγο καλοκαιρινά μου βγήκαν χαχαχα αλλά δεν πειράζει.

Και για να κλείσω θα σας πω τη ατάκα του γιου μου που μου την πέταξε το Σάββατο...

- Μανούλα τι φτιάχνεις???

- Μια κουβερτούλα Δημήτρη μου για σένα!

- Α μαμά δεν την θέλω δεν μ αρέσει!

- Γιατί παιδί μου???

- Μαμά έχει τρύπες θα κρυώνω!!!!!

Τρέχω να πάω να πάρω τα εργονομικά βελονάκια μου που επιτέλους ήρθαν γιατί κοντεύω να πάθω τενοντίτιδα! Καλή εβδομάδα σε όλους και μην ξεχνιόμαστε Hacuna Matata ;)

My challenge at Get Creative ;)

Όπως ξέρετε ήδη οι περισσότεροι ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των καρτών στο Get Creative! Κάθε μέλος της σχεδιαστικής ομάδας θέτει μια πρόκληση και δίνει και ένα δωράκι στην τυχερή νικήτρια που θα επιλέξει. Όλες οι προκλήσεις τρέχουν μέχρι 10 Νοέμβρη και μια τυχαία νικήτρια θα κερδίσει το μεγάλο δώρο που δίνει ο χορηγός μας γι αυτόν το μήνα δηλαδή το Scrap and pieces της αγαπημένης μας Μυρτώς!

Σήμερα λοιπόν ήρθε η σειρά της δικής μου πρόκλησης! Όταν μου ζητήθηκε να διαλέξω το θέμα της πρόκλησης μου πολύ προβληματίστηκα... ήθελα να είναι κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα κάτι όχι δύσκολο αλλά πολύ δημιουργικό! Τα τελευταία τρία χρόνια που περιπλανιέμαι στο φανταστικό χώρο της δημιουργίας έχω περάσει από διάφορες φάσεις...Μια λοιπόν από τις φάσεις αυτές είναι πως ο καταναλωτισμός πολλές φορές γίνεται αυτοσκοπός εμποδίζοντας την εφευρετικότητα που κρύβουμε μέσα μας...Όλοι όσοι δημιουργούμε ξεκινήσαμε γιατί μας ευχαριστούσε να φτιάχνουμε κάτι από το τίποτα στην πορεία όμως οι περισσότεροι από εμάς ίσως και να το ξεχάσαμε.... Δεν υποστηρίζω πως οι "έτοιμες" λύσεις δεν είναι και όμορφες και δεν απαιτούν δεξιότητα στο χειρισμό τους ...δεν παύουν όμως να είναι έτοιμες! Όταν πρωτοξεκίνησα να φτιάχνω καρτούλες θυμάμαι δεν είχα ούτε σφραγίδες ...ούτε όμορφα χαρτιά...ούτε εντυπωσιακά διακοσμητικά...είχα μόνο ένα ψαλιδάκι μια κόλλα και μερικά κάνσον από το συνοικιακό βιβλιοπωλείο. Γιαυτό και η πρώτη μου κάρτα θύμιζε κάρτα παιδιού νηπιαγωγείου...αλλά εγώ την είχα αγαπήσει απίστευτα! Για την πρόκληση μου λοιπόν αποφάσισα να σας ζητήσω να θυμηθείτε λίγο τον πρώτο καιρό και να ζωγραφίσετε ή να να γράψετε κάτι με το δικό σας γραφικό χαρακτήρα πάνω στην κάρτα σας καθιστώντας την αυτόματα και μοναδική! Προς Θεού μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όλα τα μέσα που διαθέτετε πλέον και εγώ αυτό έκανα άλλωστε, απλά σας ζητάω μια έτοιμη  λύση όπως είναι το sentiment ή η σφραγίδα πάνω στην κάρτα σας να την αντικαταστήσετε από κάτι ολόδικό σας!

Για να σας εμπνεύσω έφτιαξα δύο καρτούλες με δύο κοριτσάκια που σχεδίασα και χρωμάτισα ολομόναχη!  Ξέρω πως ίσως να μην είναι από τις πιο επαγγελματικές μου δουλειές είναι όμως σίγουρα οι πιο προσωπικές μου δουλειές και όσο τις κοιτάζω φουσκώνω από περηφάνια! Λοιπόν τι λέτε θα παίξετε μαζί μου να φουσκώνουμε παρέα??? 

Αυτές είναι οι καρτούλες μου:

Και αυτό είναι το δωράκι μου ;)

Περιμένω με αγωνία να δω τις δημιουργίες σας που πρέπει να συνδέσετε στο βατραχάκι στο μπλόγκ μας δίπλα από το όνομα μου :)

Καλό σαββατοκύριακο σε όλους και φυσικά Hacuna Matata :)

Blanket project week 1

Το πόσο εύκολα παθιάζομαι με κάτι νομίζω όσοι με παρακολουθείτε τα τελευταία 3 χρόνια το ξέρετε...όπως επίσης ξέρετε πόσο εύκολα μπορώ να χάσω το ενδιαφέρον μου για κάτι... Τελευταία μια καινούρια τρέλα μου χτύπησε την πόρτα ... για την ακρίβεια μου την είχε χτυπήσει και πριν 2 χρόνια αλλά τότε δεν είχε καταφέρει να με κρατήσει...Ναι καλά καταλάβατε για το πλέξιμο με βελονάκι μιλάω...αλλά ας την πιάσω την ιστορία από την αρχή και ελπίζω να αντέξετε να διαβάσετε όλο το κατεβατό!

Την πρώτη μου επαφή με το βελονάκι την είχα πριν δύο χρόνια...Χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα πάνω στο θέμα με την βοήθεια του youtube είχα καταφέρει να πλέξω 2 πορτοφολάκια και αν και τα χρησιμοποίησα δεν αποτέλεσαν αρκετό κίνητρο για να συνεχίσω.... Σε μια φάση λοιπόν εκκαθάρισης έδωσα όλα τα βελονάκια που είχα αγοράσει τότε καθώς και ότι μαλλί είχα σπίτι στην μεγάλη μου αδελφή όταν αποφάσισε να δοκιμάσει και θεωρούσα πως για μένα το κεφάλαιο αυτό είχε κλείσει για πάντα....

Ώσπου πριν μια μισή εβδομάδα εκεί που σέρφαρα στο ίντερνετ έπεσα πάνω σε μια κουβέρτα με granny squares ονειρεμένη που φυσικά την ερωτεύτηκα! Και η μια κουβέρτα έφερε την δεύτερη και η δεύτερη την τρίτη με αποτέλεσμα για κάνα διώρο να χαζεύω υπέροχες κουβέρτες! Αρχικά σκέφτηκα πως οι αρχάριες γνώσεις μου πάνω στο θέμα καθιστούσαν την κατασκευή μιας τέτοιας αδύνατη και το άφησα για κάνα δύο μέρες. Έλα όμως που με έτρωγε να δοκιμάσω.... Χωρίς πολύ σκέψη πετάχτηκα στο συνοικιακό μαγαζί με είδη ραπτικής και αγόρασα ένα βελονάκι και δύο κούκλες μαλλί για να πειραματιστώ λιγάκι. Έτσι ξεκίνησα τα πειράματα και διαπίστωσα πως το πλέξιμο είναι σαν το ποδήλατο αν το μάθεις μια φορά σου ξαναέρχετε αμέσως! 

Λίγο ο καιρός που κρύωσε απότομα...λίγο που ο χρόνος μου όσο μεγαλώνει ο μικρός είναι όλο και πιο περιορισμένος έπιασα τον εαυτό μου να πλέκει και καλά για εξάσκηση καθημερινά τετραγωνάκια. Και όταν τα μαλλιά τελειώσαν και κοίταξα τα τετραγωνάκια που είχα πλέξει διαπίστωσα ότι ίσως και να μην ήταν τόσο αδύνατο να φτιάξω και εγώ μια τέτοια κουβερτούλα! Αφού μίλησα με την γκουρού του πλεξίματος και αγαπημένη μου φίλη Άλεξ για το θέμα αποφάσισα να φτιάξω μια δοκιμαστική κουβερτούλα χωρίς άγχος και στη συνέχεια να οργανωθώ για μια καλύτερη! Έτσι ξεκίνησα τα μαθηματικά....πόσο μέτρα μαλλί βγάζουν πόσα τετραγωνάκια ...τι διαστάσεις έχει το κάθε τετραγωνάκι...και τι διάσταση ήθελα να έχει το τελικό αποτέλεσμα για να δω πόσα θα έπρεπε να φτιάξω και πόσο μαλλί θα χρειαζόμουν και φρίκαρα.... Για μια μονή κουβερτούλα θα έπρεπε να πλέξω 144 τετράγωνα μόνο!!!! Πφφφ απογοήτευση πρώτη αυτό το project αν το έπαιρνα σοβαρά θα έμοιαζε με project life μιας και μια ολόκληρη ζωή θα χρειαζόμουν για να το ολοκληρώσω.... 

Και ενώ ακόμα δεν ήμουν σίγουρη αν θα το τολμήσω μια δεύτερη επίσκεψη στο μαγαζί με τα μαλλιά έφερε την απογοήτευση Νο2 το ένα χρώμα που είχα διαλέξει η γκαντέμω....δεν υπήρχε σε απόθεμα και η κοπέλα είχε μόνο μια ακόμα κούκλα προς πώληση πράγμα που σήμαινε πως θα έπρεπε να προσθέσω και άλλα χρώματα αν ήθελα να την τελειώσω....Χωρίς να το σκεφτώ πολύ και με σύμμαχο τον ενθουσιασμό της πωλήτριας που μόλις της είπα τι σκοπεύω να φτιάξω ξετρελάθηκε διάλεξα ακόμα τρία χρώματα να μου τα παραγγείλει αγόρασα τη δεύτερη κούκλα και ακόμα δύο από το άλλο χρώμα και γύρισα σπίτι μου...

Η ζωή μου λοιπόν χωρίς να το πάρω χαμπάρι άρχισε να γυρνάει γύρω από πλεκτά τετραγωνάκια.... Ένα τετραγωνάκι και θα μαγειρέψω...ένα τετραγωνάκι και θα κάνω μπάνιο...τρια double crochet και θα βάλω ένα τουβλάκι στο πύργο του Δημήτρη.... Βλέπετε το καλό με αυτή την ενασχόληση είναι ότι μπορείς να το κάνεις παντού! Έτσι δεν χρειάζεται να κατεβαίνω στο υπόγειο και να με στερούνται οι αγαπημένοι μου μπορώ να το κάνω μαζί τους..... Μπορώ να πλέκω και να παίζω με τον μικρό ταυτόχρονα χωρίς να νοιώθω τύψεις ότι του στερώ την παρουσία μου και στην χειρότερη αν κάνω κανένα λάθος θα ξηλώσω λίγες γραμμές και όλα καλά όλα ανθηρά! 

Και ενώ περιμένω τα καινούρια  μαλλιά να έρθουν ακόμα (γκρρρρ) χτες το βράδυ ξανά έκανα υπολογισμούς και διαπίστωσα πως στον πρώτο πολλαπλασιασμό είχα κάνει λάθος και πως αντί να πολλαπλασιάσω 12 επί 18 είχα πατήσει από την κούραση 12 επί 12....που σημαίνει πως για να φτιάξω μια κουβέρτα 1,20 επί 1, 80 δεν χρειάζομαι 144 τετράγωνα αλλά 216...απογοήτευση Νο3! 

Και τώρα τι κάνουμε??? Το μαλλί που είναι σε έλλειψη κατάφερε να βγάλει 26 τετράγωνα πράγμα που σημαίνει πως για να ολοκληρώσω το αρχικό πλάνο θα πρέπει να έχει η κουβέρτα συνολικά 8 χρώματα! Και άντε τώρα να βρω ταιριαστά χρώματα....οικονομικά...και στην ίδια ακριβώς ποιότητα! Καλά να πάθω όμως που τους υπολογισμούς τους έκανα στο πόδι και δεν οργανώθηκα από την αρχή σωστά...Σήμερα λοιπόν θα βγω παγανιά στα μαγαζιά της περιφέρειας ελπίζοντας να βρω κάτι και αν δεν βρω ίσως τελικά να μην την κάνω τελικά μόνη αλλά μικρότερη...είναι άλλωστε το πείραμα μου γιαυτό και δικαιολογούνται τα λαθάκια έτσι δεν είναι????

Όπως και να έχει και παρά τις συνεχείς απογοητεύσεις οφείλω να ομολογήσω πως έχω πάθει εμμονή με το συγκεκριμένο θέμα και ο κόσμος τούμπα να γυρίσει ακόμα και αν βγει χάλια μαύρα εγώ την κουβέρτα θα την φτιάξω από πείσμα! Και επειδή αυτό το ταξίδι και μεγάλο θα είναι και δεν ξέρω αν θα τολμήσω να το ξανακάνω...σκέφτηκα να κρατάω εβδομαδιαίο ημερολόγιο μέσα απο το μπλογκ μου για την πρόοδο του. Που ξέρετε ίσως τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζω στην πορεία να βοηθήσουν κάποιον που θα δοκιμάσει κάτι αντίστοιχο ;)

Το τέλος λοιπόν της πρώτης εβδομάδας με βρίσκει με 52 τετραγωνάκια έτοιμα 26 από κάθε χρώμα .2 κούκλες των 250 μέτρων το ένα χρώμα....και 2,5 κούκλες των 150 μέτρων το άλλο χρώμα ήδη έχουν εξαφανιστεί (καλά λένε οι φίλες μας οι Αμερικάνες πως αυτές οι κουβέρτες είναι yarn eaters!) Είμαι στην αναμονή για τα 2 επόμενα χρώματα...και στην αναζήτηση των υπολοίπων...Ευχηθείτε μου να μην τα παρατήσω!!!

 Καλή εβδομάδα σε όλους και Hacuna Matata ;)

Yin - Yang

Οnce upon a time there was a little boy and a little girl growing up 100 km away to each other...

When they both were 5 years old the little boy participated to a christmas play as an angel and some months later during Apokries ( this is something like Halloween) the little girl chose to dress up as a devil.... Many many years passed by and one day the girl met the boy and they fell in love...they got married and they had a son. One day as the girl was searching their photos she found those two photos.. him as an angel and her as a devil and then she told him that they meant to be together by fate.... like good cannot exist without evil and vice versa....they also couldn't live apart... So today she made this story a layout and she hopes they will live happily ever after! 

With this layout i will take part to Skissedilla sketch challenge #227 

I wish you all a nice weekend and hacuna matata everybody ;)