Όταν κάποιος αγαπά τις χειροποιήτες δημιουργίες τις αγαπά ακόμα και αν δεν τις φτιάχνει ο ίδιος... Απλά όταν φτιάχνεις και εσύ μπορείς και εκτιμάς λίγο παραπάνω τον κόπο ίσως που κρύβεται πίσω απο αυτές!
Ανέκαθεν λάτρευα τα χειροποιητα πράγματα γιαυτό και φυλάω όσα έχω στην κατοχή μου σαν μικρούς θησαυρούς! Αυτά μαζί με την συλλογή μου απο βιβλία θα είναι η κληρονομία που θα αφήσω στον πιο ευαίσθητο απόγονο μου χαχα.
Η σημερινή ανάρτηση μου λοιπόν δεν αφορά δικές μου δημιουργίες αλλά δημιουργίες "γνωστών" και αγνώστων που τις λατρεύω και πίσω απο την κάθε μια κρύβεται και μια ιστοριούλα!
Επειδή οι χειροποιήτοι θησαυροί μου είναι αρκετοί αποφάσισα να σας παρουσιάσω το top 5 μου με την σειρά που τους απέκτησα!
1)Worry Dolls
Σε μια βόλτα μου σε ηλικία 22 χρονών στην περιοχή του Ζωγράφου βρήκα ένα καταπληκτικό μαγαζάκι με εθνικ πραγματάκια. Ξέρετε απο εκείνα τα μαγαζάκια που μυρίζουν λιβάνι και έχουν παντού κρεμασμένες ονειροπαγίδες! Ώς γνωστή περίεργη μπήκα μέσα και χάζευα για ώρες...ευτυχώς ο πωλητής ήταν ένα εύχαρος τύπος που με άφησε να κοιτάζω ανενόχλητη. Αφού λοιπόν έπιασα και μύρισα άπειρα πράγματα σε μία γωνίτσα είδα ένα μικρό πολύχρωμο πουγκάκι. Απο περιέργεια το άνοιξα και μέσα βρήκα έξι περίεργα ανθρωπάκια και ένα χαρτάκι. Το χαρτάκι έγραφε :"Σύμφωνα με το θρύλο τα παιδία στην Γουατεμάλα λένε σε κάθε μια κουκλίτσα μια έγνοια κάθε βράδυ πριν πάνε για ύπνο και βάζουν τις κουκλίτσες κάτω απο το μαξιλάρι τους. Το πρωί οι κουκλίτσες έχουν πάρει μακρυά κάθε στενάχωρη σκέψη..." . Χωρίς δεύτερη σκέψη το πουγκάκι πήγε στο ταμείο και εκ τότε οι worry dolls μου είναι στο κομοδίνο μου μέσα για να παίρνουν μακρυά κάθε άσχημη σκέψη! Η αλήθεια είναι πως μια αμφιβολία την έχω αν και κατα πόσο είναι απο την Γουατεμάλα αλλά αυτό δεν με κάνει να αγαπάω λιγότερο αυτά τα παράξενα ανθρωπάκια που τόσο μου χρησίμεψαν σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου....
Ανέκαθεν λάτρευα τα χειροποιητα πράγματα γιαυτό και φυλάω όσα έχω στην κατοχή μου σαν μικρούς θησαυρούς! Αυτά μαζί με την συλλογή μου απο βιβλία θα είναι η κληρονομία που θα αφήσω στον πιο ευαίσθητο απόγονο μου χαχα.
Η σημερινή ανάρτηση μου λοιπόν δεν αφορά δικές μου δημιουργίες αλλά δημιουργίες "γνωστών" και αγνώστων που τις λατρεύω και πίσω απο την κάθε μια κρύβεται και μια ιστοριούλα!
Επειδή οι χειροποιήτοι θησαυροί μου είναι αρκετοί αποφάσισα να σας παρουσιάσω το top 5 μου με την σειρά που τους απέκτησα!
1)Worry Dolls
Σε μια βόλτα μου σε ηλικία 22 χρονών στην περιοχή του Ζωγράφου βρήκα ένα καταπληκτικό μαγαζάκι με εθνικ πραγματάκια. Ξέρετε απο εκείνα τα μαγαζάκια που μυρίζουν λιβάνι και έχουν παντού κρεμασμένες ονειροπαγίδες! Ώς γνωστή περίεργη μπήκα μέσα και χάζευα για ώρες...ευτυχώς ο πωλητής ήταν ένα εύχαρος τύπος που με άφησε να κοιτάζω ανενόχλητη. Αφού λοιπόν έπιασα και μύρισα άπειρα πράγματα σε μία γωνίτσα είδα ένα μικρό πολύχρωμο πουγκάκι. Απο περιέργεια το άνοιξα και μέσα βρήκα έξι περίεργα ανθρωπάκια και ένα χαρτάκι. Το χαρτάκι έγραφε :"Σύμφωνα με το θρύλο τα παιδία στην Γουατεμάλα λένε σε κάθε μια κουκλίτσα μια έγνοια κάθε βράδυ πριν πάνε για ύπνο και βάζουν τις κουκλίτσες κάτω απο το μαξιλάρι τους. Το πρωί οι κουκλίτσες έχουν πάρει μακρυά κάθε στενάχωρη σκέψη..." . Χωρίς δεύτερη σκέψη το πουγκάκι πήγε στο ταμείο και εκ τότε οι worry dolls μου είναι στο κομοδίνο μου μέσα για να παίρνουν μακρυά κάθε άσχημη σκέψη! Η αλήθεια είναι πως μια αμφιβολία την έχω αν και κατα πόσο είναι απο την Γουατεμάλα αλλά αυτό δεν με κάνει να αγαπάω λιγότερο αυτά τα παράξενα ανθρωπάκια που τόσο μου χρησίμεψαν σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου....
2)Handmade bag by Mrs Sachiko
Όταν άλλες λιώνουν μπροστά σε Luis Vuitton και Τous τσάντες εγώ έπαθα ανακοπή όταν η μαμά μου έφερε σπίτι μια τσαντούλα που της χάρισε μια γιαπωνέζα φίλη της. Την τσαντούλα αυτή την είχε φτιάξει εξολοκλήρου στο χέρι η εν λόγο κυρία. Μάχη έδωσα για να καταφέρω να την κάνω δική μου μιας και την ήθελαν και οι αδελφές μου και με την τύχη για σύμμαχο τελικά τα κατάφερα! (όποτε θέλουμε με τις αδελφές μου το ίδιο πράγμα παίζουμε πέτρα ψαλίδι πάπλωμα χαχα) Για χρόνια την κουβαλούσα όπου πήγαινα ώσπου μια μέρα την μάγκωσα κάπου και ένα κομματάκι της σχίστηκε... εκ τοτε την έχω φυλάξει μην μου πάθει κάτι, αλλά την βγάζω κατακαιρούς και την χαζεύω! Τυχαίο που οι λεπτομέρειες είναι απο τσόχα???? Δεν νομίζω!
3)Cape town treasures
To 2007 έκανα ένα επαγγελματικό ταξίδι στο Cape town της Αφρικής και όταν οι υπόλοιποι συνάδελφοι έψαχναν για φτηνά διαμάντια εγώ βρήκα πολλά "χειροποιητα διαμάντια" με τα οποία γέμισα τις βαλίτσες μου!Όλα τα δώρα που έφερα σε φίλους και γνωστούς ήταν χειροποιήτα αριστουργήματα φτιαγμένα απο ευτελή υλικά με τόσο τάλεντο και μεράκι που ειλικρινά είναι να απορείς αν τα έφτιαξε ανθρώπινο χέρι! Απο αυτούς τους θυσαυρούς μου για σήμερα επέλεξα να σας παρουσιάσω το χειροποιητο σκαραβαίο μου που είναι η αδυναμία και του γιού μου και που συνεχώς τσακωνόμαστε γιατί προτιμάει να παίζει μαζί του παρά με τα παιχνίδια του! Το αυτοκινητάκι αυτό είναι φτιαγμένο αποκλειστικά απο κουτάκια αναψυκτικού...απόδειξη πως η τέχνη και το ταλέντο δεν χρειάζονται πάντα πανάκριβα υλικά για να ανθίσουν!
4)Bamboo mother
H κολλητή μου και νονά του γίου μου έχει την ίδια λόξα με μένα με τα χειροποιήτα και πάντα τα δώρα της είναι διαλεγμένα με αυτό το κριτήριο. Το 2009 και όντας έγκυος στον μικρό μου απέκτησα μια χειροποιητη κουκλιτσα απο φύλλα bamboo που κραταει στα χέρια της το μικρό της μωράκι, δώρο απο το ταξίδι στην Αυστρία που είχε κάνει εκείνη την εποχή η φίλη μου. Την αγάπησα για πολλούς λόγους... λίγο οι ορμόνες μου που χόρευαν ταγκό εκείνη την περίοδο λίγο η συνδυαστική σκέψη της καλής μου φίλης με έκαναν να δακρύσω απο χαρά όταν την πρωτοαντίκρυσα! Απο αυτή τη κουκλίτσα εμπνεύστηκα και εγώ μια δική μου δημιουργία αλλά αυτό θα αποτελέσει την επόμενη ανάρτηση μου ;)
5)Crochet treasures
Για το τέλος άφησα τα δύο πιο πρόσφατα αγαπημένα μου χειροποιητα αντικείμενα που τα βάζω μαζί γιατί έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους. Το πρώτο κοινό είναι το υλικό τους (μαλλί) και το δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι φτιάχτηκαν αποκλειστικά για μένα με αγάπη και μεράκι απο ανθρώπους που δεν με γνωριζαν παρά μόνο μέσα απο αυτό το μπλόγκ!
Τα χειροποιήτα σουβέρ (ελπίζω να το γράφω σωστά...) μου χτύπησαν την πόρτα λίγο πριν τα Χριστούγεννα και ήταν το ομορφότερο δώρο που πήρα φέτος στις γιορτές! Μου το έφτιαξε η καλή μου η Άλεξ και μου το έστειλε έκπληξη! Απο τότε τα έχω στολισμένα στο σαλόνι μου και δεν αφήνω κανένα να μου τα πειράζει μην τυχόν και μου τα λερώσει! Η Άλεξ βέβαια με παροτρύνει να τα χρησιμοποιήσω αλλά εγώ αρνούμε πεισματικά. Είναι πολύ όμορφα για να ακουμπήσουν ατζαμήδες επισκέπτες τα γεμάτα υγρασία ποτήρια τους!
Τη χειροποιήτη kokeshi κουκλίτσα μου είχα την χαρά να την παραλάβω απο τα χέρια της δημιουργού της, της απίστευτα ταλαντούχας Νατάσας...Η χαρά λοιπόν ήταν πολλαπλασιασμένη επι 2! Όταν άνοιξα την επίσης χειροποιήτη τσαντούλα συσκευασίας που την συνόδευε ο ενθουσιασμός μου ήταν τέτοιος που μάλλον θα με πέρασαν για χαζή! Ο κόπος , η σκέψη, η τελειότητα που κρυβόντουσαν σε αυτή την amigurumi κουκλίτσα με σκλάβωσαν!!! Για όσες μέρες έμεινα Αθήνα την είχα στην τσάντα μου και την έδειχνα σαν γύφτικο σκερπάνι δεξία και αριστερά καμαρώνοντας πως φτιάχτηκε αποκλειστικά για μένα! Μόλις δε επέστρεψα σπίτι μου, φίλησα το παιδί μου και έτρεξα να την στολίσω κάπου που να την βλέπω καθημερινά και να την χαίρομαι χωρίς φυσικά να αφήνω κανένα να την αγγίζει και αυτή!
Ξέρω καλά πως ίσως η χρηματική αξία όλων αυτών που σας προανέφερα να μην είναι συγκλονιστική για μένα όμως είναι άκρως πολύτιμα!!! Αφού καμία φορά φαντάζομαι τον εαυτό μου πολλά χρόνια απο τώρα στο μέλλον με κάτασπρα μαλλιά να τα δείχνω σε κάποιο απόγονο όπως οι γιαγιάδες μας άνοιγαν τα τσίγκινα κουτία απο μπισκότα που μέσα έκρυβαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες και ιστορίες...Τελικά είμαι ζάμπλουτη και αυτό πρέπει να το θυμάμαι πιο συχνά! Είμαι πολύ πλούσια γιατί έχω φίλους που με αγαπάνε και τους ευχαριστώ γιαυτό!
Αλλά για πείτε εσείς έχετε κρυμμένους θησαυρούς???? Μεταξύ μας θα μείνει ;) Θα χαιρόμουν πολύ να διαβάσω μια ανάρτηση σας για χειροποιήτα αντικείμενα που αγαπάτε και έχουν φτιάξει άλλοι...Δεν καλώ ονομαστικά άτομα να παίξουν μαζί μου απλά το αφήνω σε σας!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!
υγ: Απο χτές το βράδυ είμαι αγκαλία με την λεκάνη τουαλέτας! Η κυρία γαστρεντερίτιδα χτύπησε και τη δική μας πόρτα και τι πρωτότυπο ο μικρός που με κόλλησε το περνάει στο πόδι όταν εγώ έχω αφυδατωθεί εντελώς! Ευτυχώς το μεγαλύτερο μέρος της ανάρτησης το είχα ετοιμάσει μέρες πριν και έτσι ελπίζω η αδιαθεσία μου να μην είναι πολύ φανερή....
latrevw tis anartiseis sou......einai toso periektikes ,les k diavazw mithistorima kathe fora!!uperoxa ola auta ta handmade pragmatakia pou exeis mazepsei!
ΑπάντησηΔιαγραφήπεραστικά σου Ιωάννα μου!!!! αυτό βέβαια δεν ήταν τοπ 5 αλλά τοπ 6!!! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα είναι ενα ένα φτιαγμένα για σένα.. λες και ήταν παραγγελιά!!!!!
χαίρομαι πολύ όταν βλέπω τόσο όμορφες δημιουργίες και να εκτιμώνται τόσο πολύ!!!! να εισαι καλα και να τα χαίρεσαι και να μεγαλώσει πολύ σύντομα η συλλογή σου!!!
Οι θησαυροί σου είναι ένας κι ένας! Λογικό να τους φυλάς σαν τα μάτια σου. Είμαι κι εγώ πολύ της λεπτομέρειας και της συναισθηματικής αξίας. Φυλάω άπειρα κουτιά, γεμάτα άπειρα μικροπραγματάκια και το καλύτερό μου είναι όταν τα ψαχουλεύω και ξαφνικά ανακαλύπτω εκείνο το παιχνιδάκι από το Kinder έκπληξη που είχα φάει όταν είχα πάει στο τάδε μέρος. Γενικά νομίζω ότι είναι ένας μαγικός τρόπος για να ανατρέχεις πίσω στις αναμνήσεις σου. Όποιος κι αν κληρονομήσει το κουτί με τους θησαυρούς σου είμαι σίγουρη ότι θα το λατρέψει!:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήEXEIΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ!ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΕΣ !ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΔΙΟ Ή ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ .Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΟΥ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΣΕ ΑΓΓΙΞΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ.ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ,ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχοι θησαυροί!! Ωραία ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι απόλαυση να σε διαβάζω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ θησαυροί σου είναι υπέροχοι και εγώ έχω κόλλημα με κάποια αντικείμενα που μου θυμίζουν ιδιαίτερες στιγμές και τα φιλάω σαν τα μάτια μου το "πρόβλημα" είναι ότι και ο καλός μου έχει την ίδια τρέλα και ακόμα περισσότερο οπότε καταλαβαίνεις τι γίνεται χαμός!!!
Πραγματικά είναι υπέροχο, πόσες φορές λέω αχ κοιτα εδώ τι βρήκα και ξετυλίγονται οι αναμνήσεις και ξεκινούν οι ιστορίες!!!Γι' αυτό η Κάλλια μου είναι συνέχεια θα μου πείς μια ιστορία χαχαχα
Περαστικούλια σου κοριτσάκι μου σε φιλώ γλυκά!!!
Ιωάννα μου, πρώτα απ'όλα περαστικά σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί ωραία ανάρτηση! Και υπέροχοι θησαυροί, ευχαριστούμε που τους μοιράστηκες μαζί μας! Και πάλι ευχαριστώ για τα ωραία σου λόγια, πάλι με συγκίνησες ατιμούλικο!
Πόσο σε καταλαβαίνω για τους θησαυρούς. Κι εμένα το σπίτι μου είναι γεμάτο με πράγματα ως επί το πλείστον χειροποίητα και το κάθε ένα μου θυμίζει και κάτι, πού ήμουν, με ποιον, αισθήματα... Ταιριαστά ή αταίριαστα, με ενδιαφέρει να έχουν έστω και μια μικρή ανάμνηση :)
Είναι υπέροχη η ανάρτηση σου...Το βρηκα τυχαία...ψάχνοντας να βρω που μπορώ να προμηθευτώ τα worry dolls... Δυστυχώς δεν μπόρεσα ακομα να βρω κάποιο κατάστημα ...αλλά διαβάζοντας την ανάρτηση σου ξανά κ ξανά συνεχίζω το ψάξιμο....
ΑπάντησηΔιαγραφή