Ανακύκλωση τώρα!!!

Ο "gomiyasan" ξαναχτυπά (διαβάστε εδώ) Σήμερα θα ξεκινήσω λέγοντας σας μια ιστορία...Πρίν πολλά χρόνια και όντας μαθήτρια των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου στα πλαίσια της προώθησης της ανακύκλωσης μια ιδιωτική εταιρεία προκύρηξε ένα μαθητικό διαγωνισμό με στόχο τη συλλογή άδειων κουτιών αναψυκτικών. Έπαθλο της ομάδας που θα κατάφερνε να ανακυκλώσει τον μεγαλύτερο αριθμό απο τέτοια κουτάκια ένα ταξίδι στην Ελβετία. Πόσο τέλειο είχε φανεί σε εμένα και τους φίλους μου να πάμε ένα ταξίδακι στην Ελβετία αποτέλεσμα η απόλυτη φρενύτιδα. Επί πολλά σαββατοκύριακα οργώναμε κυριολεκτικά δρόμους και παραλίες με τεράστιες σακούλες σκουπιδιών μαζεύοντας κουτάκια! Και να κάναμε μόνο αυτό ίσως τότε ο διαγωνισμός να είχε πετύχει τον αρχικό του στόχο. Εμείς επειδή είχαμε πραγματικά εκστασιαστεί με την ιδέα του ταξιδιού μαζεύαμε το χατζιλίκι μας και πηγαίναμε σε μάντρες αλουμινίου όπου αγοράζαμε άδεια κουτάκια για να αυξήσουμε την πιθανότητα της νίκης....Φυσικά δεν κερδίσαμε το διαγωνισμό ούτε καν πλησιάσαμε στη νίκη και το μόνο που μας είχε μείνει τότε ήταν πικρία και ερωτηματικά για το πως καταφέραν κάποιοι άλλοι να μαζέψουν περισσότερα. Χτές το βράδυ κοιτώντας ένα άδειο κουτάκι αναψυκτικού πάνω στο γραφείο και όντας έτοιμη να το πετάξω στην σακούλα της ανακύκλωσης (ευτυχώς η πόλη που ζώ έχει μπλέ κάδους) θυμήθηκα αυτό το περιστατικό και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου. Πόσο λάθος είχαμε καταλάβει το σκοπό του διαγωνισμού τότε και πόση πλάκα ενέργεια χρόνο και χρήμα είχαμε ξοδέψει γιαυτό το λάθος σκοπό. Ίσως γιαυτό και να μην είχαμε κερδίσει γιατί αν κερδίζαμε θα παίρναμε λάθος μήνυμα. Η ανακύκλωση μπορώ να πώ πιά είναι κάτι που σε ανταμοίβει απο μόνη της χωρίς να χρειάζεται να σου δώσουν έπαθλο. Ανακυκλώνοντας κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σού, στα παιδιά σου , σε αυτούς που αγαπάς και ειλικρινά δεν συγκρίνεται με κανένα ταξίδι. Ας βάλω στην άκρη όμως την κατήχηση μου περί ανακύκλωσης και ας σας βάλω ένα κουίζ. Τι μπορείς να φτιάξεις με ένα άδειο κουτάκι αναψυκτικού ένα ψαλίδι μια αγαπημένη εικόνα (είτε φωτογραφία είτε τυπωμένη απο τον εκτυπωτή) και λίγο διάφανο βερνίκι νυχιών? Τι άλλο απο ένα πρωτότυπο οικολογικό παιχνιδιάρικο κόσμημα με ίσως ευτελή αντικειμενική αξία αλλά τεράστια υποκειμενική. Τυπώστε μια εικόνα που σας αντιπροσωπεύει και κόψτε την. Στην συνέχεια κόψτε με προσοχή το τσίγκινο κουτάκι και δημιουργήστε ένα πλαίσιο γύρω γύρω απο την εικόνα όπως έκανα και εγώ. Περάστε την τυπωμένη εικόνα με λίγο βερνίκι για να την αδιαβροχοποιήσετε και έτοιμο το πρωτότυπο στολιδάκι που στη συνέχεια μπορεί να γίνει είτε κρεμαστό για το λαιμό είτε σκουλαρικάκια. Η δική μου πρώτη απόπειρα στην συγκεκριμένη τεχνοτροπία θα ταξιδέψει για Ηράκλειο μιας και ο γιός μου επιμένει να το δωρίσουμε στην νονά του που επι την ευκαιρία ήταν και αυτή στην καταπληκτική τότε ομάδα ανακύκλωσης...

Οι μέρες πέρασαν και αύριο πρωί γυρίζω στη δουλειά...Μέχρι και ο καιρός αποφάσησε να συμφωνήσει με τη διάθεση μου και απο το πρωί έχει συννεφιά και βρέχει. Απο τη μία το χαρωπή νοικοκυρά δεν μου ταιριάζει και τόσο (θαυμάζω απίστευτα εκείνες που το καταφέρνουν θέλει γερά νεύρα...) από την άλλη πως να το κάνουμε ένα σχετικό σκούριασμα το έχω υποστεί και μέχρι να ξαναμπώ σε ρυθμούς θα μου πάρει λίγο (ελπίζω) χρόνο. Εύχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα...