Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί όχι????


Τον τελευταίο καιρό έχω έναν προβληματισμό σχετικά με κάποια στερεότυπα....  Οκ το δέχομαι το ροζ δεν αποτελεί καθαρά "αντρικό" χρώμα αλλά ποιος κανόνας λέει πως αποτελεί 100% γυναικείο??? Δηλαδή για να καταλάβω εγώ που έχω αγόρι απαγορεύεται να χρησιμοποιώ το ροζ σε ότι φτιάχνω??? Δεν φτάνει που όλη μέρα παίζω με αυτοκινητάκια και με μπάλες ποδοσφαίρου είμαι καταδικασμένη να φτιάχνω συνθέσεις μόνο με τα ουδέτερα χρώματα και το πράσινο μπλε???? Και θα μου πείτε κάνε μια κόρη.....και θα σας απαντήσω πως αυτό και μόνο αυτό δεν αποτελεί λόγο να κάνω δεύτερο παιδί...

Χτες λοιπόν έβγαλα μια φωτογραφία τον γιο μου ίσως μια από τις πιο τρυφερές φωτογραφίες που τον έχω βγάλει. Από τότε που γεννήθηκε κοιμάται με ένα αρκουδάκι που του το είχαν κάνει δώρο στο μαιευτήριο οι ξαδέρφες μου. Το έχουμε βαφτίσει Kumasan που θα πει στα ελληνικά Κος Αρκούδος (πολύ πρωτότυπο το ξέρω χαχα) και αν και κατάλευκος ο kumasan έχει περάσει τα πάνδεινα!!! Όπου πάμε ο kumasan έρχεται μαζί μην σας πω πρώτα μπαίνει αυτός στο αυτοκίνητο και μετά μπαίνουμε εμείς! Ο Δημήτρης κυριολεκτικά τον λατρεύει και εγώ προσπαθώ να συντηρώ όσο μπορώ το λευκό του χρώμα πράγμα που πιστέψτε με είναι άθλος όταν ένα 4χρονο το σέρνει κυριολεκτικά παντού! Όταν τις προάλλες πέτυχα μια δική μου παιδική φωτογραφία με το δικό μου αρκουδάκι (το οποίο το λένε Χαρά και το οποίο το έχω ακόμα μαζί μου!!) συνειδητοποίησα πως δεν έχουμε ούτε μια φωτογραφία του kumasan και πως όταν τα χρόνια περάσουν και ο γιος μου το παίζει βαρυπεπόνο δεν θα με πιστεύει πως είχε τέτοιο δέσιμο με ένα αρκουδάκι,....Αποφάσισα λοιπόν να τον βγάλω μια φωτογραφία για να έχω πειστήρια στο μέλλον! Η φωτογραφία παραδόξως βγήκε πολύ καλή και τρυφερή και λέω παραδόξως γιατί δεν είμαι και πολύ καλή στις φωτογραφίες...

Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να σκραπάρω την φωτογραφία αυτή το χέρι μου όλο πήγαινε στα ροζ χρώματα.... Εκεί λοιπόν ξεκίνησε η εσωτερική μου μάχη, από τη  μια τα στερεότυπα από την άλλη το απωθημένο του ροζ και η barbie που κρύβει κάθε γυναίκα μέσα της όλο έβαζα και έβγαζα πράγματα απο την σύνθεση.... Μεταμεσονύκτια την τελείωσα και το αποτέλεσμα δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα. Βέβαια αναγνωρίζω ότι ήταν άθλος που την τελείωσα και την δημοσιεύω για έναν και μοναδικό λόγο σαν μια δήλωση διαμαρτυρίας που το ροζ το έχουμε πάρει εργολαβία τα θηλυκά!

Την φωτογραφία αυτή σίγουρα θα την ξανασκραπάρω αν και σπάνια σκραπάρω δεύτερη φορά την ίδια φωτογραφία και αυτό γιατί θεωρώ πως λιγάκι ίσως την αδίκησα...

Αλήθεια εσείς που έχετε αγόρια το ροζ το χρησιμοποιείται χωρίς φόβο και πάθος στις δημιουργίες σας????

Και ιδού η σύνθεση :


Από αύριο ξεκινάνε και τα σχολεία....τα κεφάλια μέσα λοιπόν! Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ σε όλα τα παιδάκια καλή σχολική χρονιά....σε όλες τις μαμάδες καλά κρασιά (πλάκα κάνω χιχι καλή δύναμη ήθελα να πω!) .....και σε όλους τους εκπαιδευτικούς καλό κουράγιο.

Και μην ξεχνάτε Hacuna matata means no worries!!

υγ πωπω καιρό είχα να κάνω μεγάλη ανάρτηση και έχω βγει εκτός φόρμας....

5 σχόλια:

  1. απίθανη σύνθεση....πολύ τρυφερή....και ο μικρός αξιολάτρευτος!!Και μεις έχουμε ένα κουνέλι πονεμένη ιστορία...το είχα πάρει από τα Ζαρα όταν του άλλαζα κάποια μωρουδιακά...το είχα βρει ιδανικό μιας και δεν ήταν στυλ χνουδωτά ήταν πιο εύκολο στο πλύσιμο και την ταλαιπωρία ...λοιπόν το έχει ονομάσει Bingo και το θεωρεί το παιδί του...δεν το αποχωρίζεται ποτέ...και κάποια στιγμή που είχε σφηνώσει στο κρεβάτι και δεν το έβρισκε...έκλαιγε με αναφιλητά!!Τι να πεις...φέτος λίγο προσπάθησα να του το κρύβω εξαιτίας των αλλεργιών αλλά τζίφος!!έξυπνη ιδέα να το κάνεις layout...θα μου επιτρέψεις να σε μιμηθώ!!!!Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η σύνθεση είναι πολύ καλη! Λοιπόν αν κι εγω αγορομανα είμαι δεν έχω μπει σε αυτο το δίλημμα, ίσως επειδη ακόμα δεν έχω βαρεθεί το τυρκουαζ, τη μεγάλη μου αγάπη. Αλλα με έβαλες σε σκέψεις! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Pucca αυτό παιδί μου είναι υποψία ροζ, οπότε τι σε χαλάει? Η φωτό είναι πράγματι καταπληκτική και το background την αναδεικνύει πολύ. Όσο για τα κουκλάκια... πονεμένη ιστορία. Εμείς έχουμε 5 και από μικρή τους λέει "οι καλύτεροι μου φίλοι". Τώρα που είναι 10 ντρεπεται μεν αλλά ακόμα έτσι τους θεωρεί.
    Τι να πεις? Η μαμα της έχει το δικό της σκυλάκι μέσα στο σαλόνι, οπότε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φιλενάδα, έχεις ξεφύγει τελείως... με την θετική έννοια! Κάθομαι και χαζεύω και τις δικές σου συνθέσεις που είχα καιρό να δω (την αμέλησα την μπλογκογειτονιά) και μου έχει πέσει το σαγόνι κάτω!!! Χάρμα οφθαλμών οι συνθέσεις σου βρε κορίτσι, μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: