Χειμωνιάζει....

σιγά σιγά και απο τη μια χαίρομαι μιας και ο χειμώνας είναι η αγαπημένη μου εποχή του χρόνου απο την άλλη προβληματίζομαι όλο και περισσότερο με όλα όσα ακούω και διαβάζω. Ο φετινός χειμώνας θα είναι τόσο δύσκολος για τόσους ανθρώπους. Πως κατάφεραν ρε παιδία να βάλουν μια ολόκληρη χώρα σε κατάθλιψη αυτό είναι άξιο να διευρευνήθεί...Τριγύρω μου όλοι παραμιλάνε σαν φαντάσματα και μέσα στο μυαλό των περισσοτέρων έχει ανοίξει μια νοητή αριθμομηχανή που μονίμως κάνει μαθηματικές πράξεις που σχεδόν πάντα έχουν αρνητικό αποτέλεσμα. Τις τελευταίες εβδομάδες έκανα το λάθος να παρακολουθήσω πιο εντατικά την επικαιρότητα και δεν σας κρύβω πως λίγο έλειψε να χάσω το κέφι μου , τον ύπνο μου ακόμα και την εμπνευσή μου. Να ναι καλά η Τερέζα που κατάφερε σαν άλλη μητέρα Τερέζα να με σώσει αποσπώντας την προσοχή μου σε κάτι τελείως διαφορετικό.
Για πολλούς η εικόνα μιας νέας συγχρονης γυναίκας να πλέκει είναι αστεία και τελείως αντίθετη στα σημερινά πρότυπα. Οι βελόνες, το βελονάκι και το κέντημα είναι ασχολίες για μετά τη συνταξιοδότηση όταν η πρεσβυωπία δεν σου δίνει και πολλά περιθώρια. Επειδή όμως εγώ όπως και όλες οι γυναίκες της γενιάς μου μάλλον δεν θα προλάβουμε να πάρουμε ποτέ την πολυπόθητη σύνταξη , είπα να ασχοληθώ λίγάκι με το θέμα νωρίτερα απο τα 60. Στην πραγματικότητα θα εκπλαγείτε όταν ανακαλύψετε πόσες νέες γυναίκες ασχολούνται στις μέρες μας με τέτοιου είδους χειροτεχνίες. Βέβαια η αλήθεια είναι πως οι σύγχρονες "Πηνελόπες" δημιουργούν σύγχρονα "εργόχειρα" επηρεασμένα απο τη μόδα της εποχής.
Εμένα λοιπόν πλέξιμο δεν με έμαθε η μαμά μου ή η γιαγία όπως συνηθιζόταν. Για την ακρίβεια η μαμά μου προσπάθησε η κακομοίρα αλλά την εκνεύρισα τόσο πολύ που δεν τα έπιανα με την μία που την άφησα τη γυναίκα στην ησυχία της... Εμένα σαν σύγχρονη γυναίκα πλέξιμο με έμαθε το youtube και η Τερέζα που με τα φοβερά tutorial της μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Η Τερέζα είναι απίθανη διαδυκτιακή δασκάλα και το καλύτερο είναι πως με το πάτημα ενός κουμπιού μπορείς να παγώσεις την εικόνα και να επαναλάβεις αυτό που δεν πολυκαταλάβες όσες φορές χρειαστεί μέχρι να το "πιασεις" το νοήμα χωρίς η Τερέζα να γκρινιάζει καθόλου. Σε άλλες εποχές είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα κατάφερνα ποτέ να μάθω μιας και είμαι άνθρωπος που θέλει τον χρόνο του μέχρι να αντιληφθεί κάτι καλά.
Η πρώτη μου προσέγγιση στο πλέξιμο με βελονάκι ήταν τα λουλουδάκια (τρομάρα μου έπεσα και στα πολυσύνθετα). Μετά απο πολλές επαναλήψεις πολύ ξήλωμα και πολύ πείσμα τα κατάφερα. Για μέρες πέρσυ το χειμώνα έφτιαχνα μπαξέδες ολόκληρους που ειλικρινά στο τέλος αναρωτιόμουν τι θα έκανα τόσο λέλουδο...Μεσολάβησε το καλοκαιράκι και μαλλία και βελόνακια μπήκαν στο ντουλάπι. Μόλις όμως έπεσε η θερμοκρασία και βλέποντας πως η μπλοκογειτονία είχε αρχίσει το πλεξίμο είπα να τα ξαναβγάλω. Αυτή τη φορά είχα μια καινούρια ιδέα. Θα έφτιαχνα πλεχτά πορτοφολάκια. Ξέρετε αυτά για τα "ψιλά" μιας και "χοντρά" πλέον δεν υπάρχουν. Χωρίς να έχω ιδέα πως θα τα έφτιαχνα άρχισα να παρακολουθώ τα βιντεάκια της Τερέζας ώσπου έπεσα πάνω σε ένα βίντεο με μια πλέξη που την λάτρεψα! Για μέρες παιδευόμουν αλλά δεν μου έβγαινε με τίποτα! Ώσπου απογοητεύτηκα και είπα να τα παρατήσω. Για να χαλαρώσω απο τα νεύρα μου που δεν μου καθόταν η συγκεκριμένη πλέξη χωρίς να σκέφτομαι άρχισα να φτιάχνω με την πιο απλή πλέξη που υπάρχει ένα κασκόλ για να μην πάνε χαμένα και τα μαλλιά που είχα αγοράσει. πέρασαν μερικές μέρες το κασκόλ είχε προχωρήσει ικανοποιητικά και ένα απογευματάκι είπα να ξαναδοκιμάσω με την περίεργη πλέξη έτσι για πλάκα. Και ω ναι ως δια μαγειάς το σχέδιο άρχισε επιτέλους να βγαίνει. Ακόμα και τώρα ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να έκανα λάθος στην αρχή. Για να μην πολυλογώ το κασκόλ άρχισε να ξηλώνεται και να μετατρέπεται σε κομμάτια για πορτοφολάκια (είπαμε λόγω κρίσης κάνουμε οικονομία και στο μαλλί κυριώς όταν είμαστε σε φάση περιαματισμών). Με πολλές πατέντες κατάφερα να ράψω με το ίδιο το μαλλί τα δύο κομμάτια που είχα πλέξει και με ακόμα περισσότερες πατέντες να εφαρμόσω το φερμουάρ στο άνοιγμα. Εδώ έχω να δώσω μια συμβουλή που το εκ των υστέρων διαπίστωσα πως όλοι το γνωρίζαν...πρώτα ράβουμε το φερμουαρ και μετά ενώνουμε τα δύο κομμάτια το ανάποδο είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο και δύσκολο!
Με χαρά λοιπόν σας παρουσιάζω τα πρώτα μου πλέχτα πορτοφολάκια που μου κράτησαν συντροφία αυτές τις τελευταίες μέρες και βοήθησαν το μυαλό μου να ξεφύγει άπο όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου.



Και επειδή κάποιος μετά απο όλη αυτή την πολυλογία μου μπορεί να θελήσει να δοκιμάσει σας βάζω και το βιντεάκι της Τερέζας για την συγκεκριμένη πλέξη. Στο κανάλι της μπορείτε να βρείτε άπειρα σχετικά βίντεο.



Επόμενη αποστολή πλέξιμο με βελόνες αυτή τη φορά και πρώτη προσπάθεια για needle felting ευχηθείτε μου καλή τύχη χιχι.
Καλό βράδυ σε όλους!