Στο παρά πέντε....

Μπορεί οι ιάπωνες να φημίζονται για την οργανωτικότητα και την συνέπεια τους αλλά εγώ μάλλον στο συγκεκριμένο τομέα πήρα τα γονίδια του μπαμπά μου...(άτιμη κληρονομικότητα!)Απο τις αρχές του καλοκαιριού γνώριζα πως πρέπει να φτιάξω κάποια πραγματάκια για ένα πολύ δικό μου άνθρωπο και παρόλαυτα έπρεπε να φτάσει η σημερινή μέρα έξι σχεδόν μέρες πρίν το μεγάλο γεγονός για να τα ολοκληρώσω...σχεδόν. Οι αλήθεια είναι πως ήταν ένα αρκετά μεγάλο έργο , για τα δικά μου δεδομένα τουλάχιστον, και χαζοχαίρομαι μόνη μου που έστω και στο παρά πέντε πέτυχα ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς επειδή ακόμα ούτε οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν δεί τι έχω φτιάξει δεν μπορώ να σας βάλω πολλές φωτογραφίες θα βάλω μόναχα δύο για να πάρετε μια μικρή ιδέα. Και πάνω που το καλοκαιράκι αρχίζει να μας αποχαιρετά εγώ σαν τελευταίος των Μοϊκανών την άλλη εβδομάδα θα πάρω την άδεια μου...Φέτος λόγω μετακόμισης οι διακοπές μας ήταν λίγο περίεργο κεφάλαιο. Αναγκαστήκαμε να πάρουμε την άδεια μας σε δύο σπαστές βδομάδες ώστε να κάνουμε την μία εβδομάδα την μετακόμιση και να ξεκουραστούμε την δεύτερη. Και επιτέλους ήρθε ο καιρός για τη δεύτερη εβδομάδα ή αλλιώς την εβδομάδα της ξεκούρασης ;)Αν και ο καιρός μας τα χαλάει και δεν μας εμπνέει αρκετά για εξορμήσεις το μόνο σίγουρο είναι πως θα αδειάσει λίγο το κεφάλι μας. Αυτή την εβδομάδα σκοπεύω να αποτοξινωθώ απο όλα συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Τα ξαναλέμε λοιπόν μετά τις 12 Σεπτεμβρίου όπου και θα αναρτήσω και ολοκληρωμένο το έργο που σας προανέφερα. Καλό απόγευμα σε όλους!