Blanket project week 1

Το πόσο εύκολα παθιάζομαι με κάτι νομίζω όσοι με παρακολουθείτε τα τελευταία 3 χρόνια το ξέρετε...όπως επίσης ξέρετε πόσο εύκολα μπορώ να χάσω το ενδιαφέρον μου για κάτι... Τελευταία μια καινούρια τρέλα μου χτύπησε την πόρτα ... για την ακρίβεια μου την είχε χτυπήσει και πριν 2 χρόνια αλλά τότε δεν είχε καταφέρει να με κρατήσει...Ναι καλά καταλάβατε για το πλέξιμο με βελονάκι μιλάω...αλλά ας την πιάσω την ιστορία από την αρχή και ελπίζω να αντέξετε να διαβάσετε όλο το κατεβατό!

Την πρώτη μου επαφή με το βελονάκι την είχα πριν δύο χρόνια...Χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα πάνω στο θέμα με την βοήθεια του youtube είχα καταφέρει να πλέξω 2 πορτοφολάκια και αν και τα χρησιμοποίησα δεν αποτέλεσαν αρκετό κίνητρο για να συνεχίσω.... Σε μια φάση λοιπόν εκκαθάρισης έδωσα όλα τα βελονάκια που είχα αγοράσει τότε καθώς και ότι μαλλί είχα σπίτι στην μεγάλη μου αδελφή όταν αποφάσισε να δοκιμάσει και θεωρούσα πως για μένα το κεφάλαιο αυτό είχε κλείσει για πάντα....

Ώσπου πριν μια μισή εβδομάδα εκεί που σέρφαρα στο ίντερνετ έπεσα πάνω σε μια κουβέρτα με granny squares ονειρεμένη που φυσικά την ερωτεύτηκα! Και η μια κουβέρτα έφερε την δεύτερη και η δεύτερη την τρίτη με αποτέλεσμα για κάνα διώρο να χαζεύω υπέροχες κουβέρτες! Αρχικά σκέφτηκα πως οι αρχάριες γνώσεις μου πάνω στο θέμα καθιστούσαν την κατασκευή μιας τέτοιας αδύνατη και το άφησα για κάνα δύο μέρες. Έλα όμως που με έτρωγε να δοκιμάσω.... Χωρίς πολύ σκέψη πετάχτηκα στο συνοικιακό μαγαζί με είδη ραπτικής και αγόρασα ένα βελονάκι και δύο κούκλες μαλλί για να πειραματιστώ λιγάκι. Έτσι ξεκίνησα τα πειράματα και διαπίστωσα πως το πλέξιμο είναι σαν το ποδήλατο αν το μάθεις μια φορά σου ξαναέρχετε αμέσως! 

Λίγο ο καιρός που κρύωσε απότομα...λίγο που ο χρόνος μου όσο μεγαλώνει ο μικρός είναι όλο και πιο περιορισμένος έπιασα τον εαυτό μου να πλέκει και καλά για εξάσκηση καθημερινά τετραγωνάκια. Και όταν τα μαλλιά τελειώσαν και κοίταξα τα τετραγωνάκια που είχα πλέξει διαπίστωσα ότι ίσως και να μην ήταν τόσο αδύνατο να φτιάξω και εγώ μια τέτοια κουβερτούλα! Αφού μίλησα με την γκουρού του πλεξίματος και αγαπημένη μου φίλη Άλεξ για το θέμα αποφάσισα να φτιάξω μια δοκιμαστική κουβερτούλα χωρίς άγχος και στη συνέχεια να οργανωθώ για μια καλύτερη! Έτσι ξεκίνησα τα μαθηματικά....πόσο μέτρα μαλλί βγάζουν πόσα τετραγωνάκια ...τι διαστάσεις έχει το κάθε τετραγωνάκι...και τι διάσταση ήθελα να έχει το τελικό αποτέλεσμα για να δω πόσα θα έπρεπε να φτιάξω και πόσο μαλλί θα χρειαζόμουν και φρίκαρα.... Για μια μονή κουβερτούλα θα έπρεπε να πλέξω 144 τετράγωνα μόνο!!!! Πφφφ απογοήτευση πρώτη αυτό το project αν το έπαιρνα σοβαρά θα έμοιαζε με project life μιας και μια ολόκληρη ζωή θα χρειαζόμουν για να το ολοκληρώσω.... 

Και ενώ ακόμα δεν ήμουν σίγουρη αν θα το τολμήσω μια δεύτερη επίσκεψη στο μαγαζί με τα μαλλιά έφερε την απογοήτευση Νο2 το ένα χρώμα που είχα διαλέξει η γκαντέμω....δεν υπήρχε σε απόθεμα και η κοπέλα είχε μόνο μια ακόμα κούκλα προς πώληση πράγμα που σήμαινε πως θα έπρεπε να προσθέσω και άλλα χρώματα αν ήθελα να την τελειώσω....Χωρίς να το σκεφτώ πολύ και με σύμμαχο τον ενθουσιασμό της πωλήτριας που μόλις της είπα τι σκοπεύω να φτιάξω ξετρελάθηκε διάλεξα ακόμα τρία χρώματα να μου τα παραγγείλει αγόρασα τη δεύτερη κούκλα και ακόμα δύο από το άλλο χρώμα και γύρισα σπίτι μου...

Η ζωή μου λοιπόν χωρίς να το πάρω χαμπάρι άρχισε να γυρνάει γύρω από πλεκτά τετραγωνάκια.... Ένα τετραγωνάκι και θα μαγειρέψω...ένα τετραγωνάκι και θα κάνω μπάνιο...τρια double crochet και θα βάλω ένα τουβλάκι στο πύργο του Δημήτρη.... Βλέπετε το καλό με αυτή την ενασχόληση είναι ότι μπορείς να το κάνεις παντού! Έτσι δεν χρειάζεται να κατεβαίνω στο υπόγειο και να με στερούνται οι αγαπημένοι μου μπορώ να το κάνω μαζί τους..... Μπορώ να πλέκω και να παίζω με τον μικρό ταυτόχρονα χωρίς να νοιώθω τύψεις ότι του στερώ την παρουσία μου και στην χειρότερη αν κάνω κανένα λάθος θα ξηλώσω λίγες γραμμές και όλα καλά όλα ανθηρά! 

Και ενώ περιμένω τα καινούρια  μαλλιά να έρθουν ακόμα (γκρρρρ) χτες το βράδυ ξανά έκανα υπολογισμούς και διαπίστωσα πως στον πρώτο πολλαπλασιασμό είχα κάνει λάθος και πως αντί να πολλαπλασιάσω 12 επί 18 είχα πατήσει από την κούραση 12 επί 12....που σημαίνει πως για να φτιάξω μια κουβέρτα 1,20 επί 1, 80 δεν χρειάζομαι 144 τετράγωνα αλλά 216...απογοήτευση Νο3! 

Και τώρα τι κάνουμε??? Το μαλλί που είναι σε έλλειψη κατάφερε να βγάλει 26 τετράγωνα πράγμα που σημαίνει πως για να ολοκληρώσω το αρχικό πλάνο θα πρέπει να έχει η κουβέρτα συνολικά 8 χρώματα! Και άντε τώρα να βρω ταιριαστά χρώματα....οικονομικά...και στην ίδια ακριβώς ποιότητα! Καλά να πάθω όμως που τους υπολογισμούς τους έκανα στο πόδι και δεν οργανώθηκα από την αρχή σωστά...Σήμερα λοιπόν θα βγω παγανιά στα μαγαζιά της περιφέρειας ελπίζοντας να βρω κάτι και αν δεν βρω ίσως τελικά να μην την κάνω τελικά μόνη αλλά μικρότερη...είναι άλλωστε το πείραμα μου γιαυτό και δικαιολογούνται τα λαθάκια έτσι δεν είναι????

Όπως και να έχει και παρά τις συνεχείς απογοητεύσεις οφείλω να ομολογήσω πως έχω πάθει εμμονή με το συγκεκριμένο θέμα και ο κόσμος τούμπα να γυρίσει ακόμα και αν βγει χάλια μαύρα εγώ την κουβέρτα θα την φτιάξω από πείσμα! Και επειδή αυτό το ταξίδι και μεγάλο θα είναι και δεν ξέρω αν θα τολμήσω να το ξανακάνω...σκέφτηκα να κρατάω εβδομαδιαίο ημερολόγιο μέσα απο το μπλογκ μου για την πρόοδο του. Που ξέρετε ίσως τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζω στην πορεία να βοηθήσουν κάποιον που θα δοκιμάσει κάτι αντίστοιχο ;)

Το τέλος λοιπόν της πρώτης εβδομάδας με βρίσκει με 52 τετραγωνάκια έτοιμα 26 από κάθε χρώμα .2 κούκλες των 250 μέτρων το ένα χρώμα....και 2,5 κούκλες των 150 μέτρων το άλλο χρώμα ήδη έχουν εξαφανιστεί (καλά λένε οι φίλες μας οι Αμερικάνες πως αυτές οι κουβέρτες είναι yarn eaters!) Είμαι στην αναμονή για τα 2 επόμενα χρώματα...και στην αναζήτηση των υπολοίπων...Ευχηθείτε μου να μην τα παρατήσω!!!

 Καλή εβδομάδα σε όλους και Hacuna Matata ;)