Η δεύτερη εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα καθοριστική για την κουβερτούλα που έχω ξεκινήσει....και αυτό γιατί 1ο επέλεξα επιτέλους τα τελικά χρώματα και 2ο επέλεξα το δέσιμο που θα κάνω! Αλλά ας σας τα αναλύσω λίγο παραπάνω....
Η επιλογή των χρωμάτων όταν δεν έχει γίνει από την αρχή αποδεικνύεται μεγάλος άθλος....Όπως σας είχα γράψει και στην προηγούμενη ανάρτηση το όλο project ξεκίνησε σαν ένα πείραμα χωρίς πολύ σχεδιασμό και μελέτη και γιαυτό παιδευόμουν και συνεχίζω να παιδεύομαι απίστευτα! Στην αναζήτηση των υπόλοιπων μαλλιών πελάγωσα....τα νήματα που ταίριαζαν από άποψη ποιότητας δεν μου άρεσαν χρωματικά αυτά που μου άρεσαν ίσως το πιθανότερο να μην έδιναν το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα με αυτά που είχα ήδη φτιάξει. Αφού έκατσα καμία ώρα μέσα στο μαγαζί με τα μαλλιά με τον Δημήτρη να βαριέται απίστευτα επέλεξα 4 ακόμα χρώματα (τα δύο που περίμενα παραγγελία ακόμα να έρθουν και δεν μπορούσα να περιμένω άλλο!) τα οποία με φόβο ψυχής μιας και ήταν άλλης εταιρείας τα αγόρασα και επέστρεψα στην βάση μου. Όσο λοιπόν έφτιαχνα τα τετραγωνάκια μου από τα καινούρια μαλλιά κάνοντας αλχημείες και πειράματα με το νούμερο απο το βελονάκι για να πετύχω την ίδια διάσταση η απογοήτευση μου όλο και μεγάλωνε! Κάθε χρώμα έβγαινε και άλλη διάσταση όσο και αν προσπαθούσα να το αποφύγω. Έφτιαχνα λοιπόν και με έτρωγε το άγχος πως θα τελείωνα και στο τέλος όταν θα ερχόταν η ώρα να τα ένωσω θα γινόταν ο απόλυτος χαμός!
Έκανα λοιπόν ένα διάλειμμα και το έριξα στην μελέτη για τους τρόπους δεσίματος....Στο ίντερνετ βρήκα τρεις τρόπους και από τους τρεις ο μόνος που φαινόταν πως θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση ήταν ο "join as you go" τρόπος. Πως όμως θα τον έκανα όταν τα 52 τετράγωνα ήταν ήδη έτοιμα???? Το σκέφτηκα λοιπόν αρκετά και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ένα έβδομο χρώμα με το οποίο θα έκανα σε όλα τα τετράγωνα ακόμα ένα γύρο σαν περίγραμμα και θα μπορούσα με αυτό το τρόπο να τα δέσω κιόλας. Η επιλογή του χρώματος δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα διάλεξα το άσπρο που πάει με όλα αυτό που με δυσκόλεψε ήταν ο έξτρα κόπος! Και άλλες ουρίτσες για μάζεμα (λες και οι ήδη υπάρχουσες δεν ήταν αρκετές!). Έλα όμως που όσο ένωνα για να δω αν θα ισιώσουν λιγάκι τα τετράγωνα η κουβέρτα άρχιζε να μοιάζει με κουβέρτα και εγώ χαζοχαιρόμουν μόνη μου!
Για να μην σας ζαλίζω δευτεριάτικα με τον πόνο μου σαν γνωστή μαζόχα κατέληξα πως έτσι θα τα έδενα και ας παιδευόμουν κομματάκι παραπάνω...Έβαλα τάξη και αποφάσισα να μαζεύω τις ουρίτσες όλες επιτόπου γιατί αν το άφηνα για το τέλος 99% θα πελάγωνα! Μια βδομάδα λοιπόν τώρα από τη μια φτιάχνω τετράγωνα και παράλληλα δένω κιόλας για να βλέπω τον κόπο μου να παίρνει εικόνα και να παίρνω και εγώ λίγο θάρρος. Μπορεί τη διαφορά των διαστάσεων ακόμα και αυτό το δέσιμο να μην την εκμηδενίζει αλλά την διορθώνει λιγάκι και πλέον έχω αποθέσει τις ελπίδες μου στην τελική μπορντούρα που ίσως την διορθώσει ακόμα περισσότερο... Ακόμα όμως και στραβή να μείνει έχω πάρει απόφαση πως δεν με πειράζει χειροποίητη είναι βρε αδελφέ ας είναι και στραβή!
Το μόνο σίγουρο είναι πως όσο προχωράω τόσο καταλήγω στο ότι τέτοια project θέλουν καλή οργάνωση από την αρχή! Αλλά και όλα τα μαλλιά να είναι της ίδιας εταιρείας και αγορασμένα όλα εφάπαξ για να έχεις ένα πιο επαγγελματικό αποτέλεσμα!
Τέλος λοιπόν δεύτερης εβδομάδας με 95 τετραγωνάκια έτοιμα! και 40 από αυτά ήδη ενωμένα!!!!
Το καλό με αυτή την ένωση είναι ότι μεγάλωσε τη διάσταση του κάθε τετραγώνου και έτσι υπολογίζω πως θα χρειαστώ γύρω στα 150 τετράγωνα που σημαίνει πως έχω φτάσει από άποψη τετραγώνων στα 2/3! Η επόμενη εβδομάδα λόγο υποχρεώσεων δεν προβλέπεται να είναι τόσο παραγωγική όσο αυτή που μας πέρασε.... Αλλά για πείτε μου σας αρέσει όπως εξελίσσεται??? Τα χρώματα λίγο καλοκαιρινά μου βγήκαν χαχαχα αλλά δεν πειράζει.
Και για να κλείσω θα σας πω τη ατάκα του γιου μου που μου την πέταξε το Σάββατο...
- Μανούλα τι φτιάχνεις???
- Μια κουβερτούλα Δημήτρη μου για σένα!
- Α μαμά δεν την θέλω δεν μ αρέσει!
- Γιατί παιδί μου???
- Μαμά έχει τρύπες θα κρυώνω!!!!!
Τρέχω να πάω να πάρω τα εργονομικά βελονάκια μου που επιτέλους ήρθαν γιατί κοντεύω να πάθω τενοντίτιδα! Καλή εβδομάδα σε όλους και μην ξεχνιόμαστε Hacuna Matata ;)
Ιωάννα μου πολυτάλαντη πουκκαρίνα μου τι να σου πω... είσαι απίστευτη...με ότι και να καταπιαστείς θα τα καταφέρεις με το καλύτερο αποτέλεσμα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κουβερτουλα σου φαίνεται υπέροχη, αν δεν την θέλει ο Δημητράκης, θα κάνω πέτρα την καρδιά μου και θα την δεκτό και ας κρυώνω λιγακι με τις τρύπες.......
και έχω να σου πω ένα ακόμα!!!!!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!
Τι να σου πω βρε Ιωάννα, τι να σου πω.. φαίνεται να βγαίνει καταπληκτική (ΚΑΙ αυτή!!!) Μα ότι και να κάνεις βρε παιδάκι μου;;; φτουφτουφτου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή ατάκα ο γιος σου, έτσι; χαχαχα
Άντε, ανυπομονώ να την τελειώσεις, να την δούμε ολόκληρη... και να πιάσεις και κανένα χαρτάκι μετά, ε; Θα πάθουμε στέρηση με την έλλειψη των συνθέσεων, χιχιχι
αγορίνα μου όμορφη!αστέρι ο Δημητράκης !!!! και εγώ τελικα την εκανα μαξιλαροθηκη γτ ξεμεινα απο μαλλια κ δεν εβρισκα στην ιδια αποχρωση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη!!!!Εδώ που τα λέμε το παιδί έχει δίκιο!!!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήτρελαινομαι ετσι;;;ειναι τελεια!!!εισαι φοβερη θα σου το ξαναπω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι απίστευτη Ιωάννα μου! ότι καταπιάνεις το κάνεις τόσο τέλειο! μπράβο σου κορίτσι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα χρώματα πανέμορφα και το δέσιμο σούπερ! το ψαλιδάκι δε στην μία φωτό όλα τα λεφτά! χιχι!
όσο για το σχόλιο του μικρού, τι να πω...έχει και ένα δίκιο!
σε φιλώ!
Η κουβερτούλα σου είναι υπέροχη και τα χρώματα φανταστικά! Από την περιγραφή σου καταλαβαίνω ότι έχεις παιδευτεί πολύ, όμως το αποτέλεσμα νομίζω θα σε ανταμείψει για όλο τον κόπο σου! Απίστευτο το σχόλιο του μικρού σου! :-D Να τον χαίρεσαι πάντα! Καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι υπέροχη, μόλις την είδα στο thumbnail ήρθα να τη θαυμάσω από κοντά!! Εδώ και δύο χρόνια θέλω να φτιάξω κάτι τέτοιο, αλλά δεν το τολμώ.....το τετραγωνάκι φαίνεται εύκολο, αλλά δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα να τα ενώσω μετά.....Μπορείς να μου στείλεις αν έχεις κανένα λινκ, κανένα βιντεάκι, για το μοτιφάκι ή την ένωση; Διαφορετικά, μπορείς κι εσύ, αφού το τελειώσεις, να ετοιμάσεις κανένα tutorial.....θα βοηθήσεις πολύ κόσμο, που δεν ξέρει από πού να αρχίσει.....πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή