Το μήλο κάτω απο την μηλιά...

...θα πέσει! Στην δική μου περίπτωση αυτό ακριβώς ισχύει. Απο τότε που θυμάμαι την μαμά μου πάντα κάτι έφτιαχνε. Ξεκίνησε με τα κλασσίκα ραπτική, βελονάκι, πλέξιμο, κέντημα για να καταλήξει σε διάφορους τύπους χειροκατασκευές πάντα χρήσιμες στην καθημερινότητα.'Οταν δε έμαθε πως θα γίνει γιαγιά η ραπτομηχανή της πήρε φωτιά φτιάχνοντας χειροποιήτες σαλίαρες, τσαντάκια υφασμάτινα για τις πάνες, σεντονάκια με κεντήματα και πολλά άλλα καλούδια που δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν τα έτοιμα. Μην φανταστείτε την μαμά μου. σαν μια καλοσυνάτη κλασσική γιαγιά, είναι ακριβώς το αντίθετο μια μοντέρνα γιαγιά που τις ελεύθερες ώρες της σερφάρει στο ιντερνετ με το λαπτοπ ψάχνοντας καινούρια πράγματα να φτιάξει κυρίως απο site της πατρίδας της. Το πιο αξιοθαύμαστο σε εκείνη δεν είναι η όρεξη της αλλά η τελειόμανία της πράγμα που χαρακτηρίζει το λαό της ούτοσιάλλως και που όσο και και να προσπαθώ δεν μπορώ να την φτάσω ούτε στο μισό. Τις τελευταίες μέρες ανακάλυψε σε ένα ιαπωνικό site οδηγίες για κατασκευές με χάντρες και απο τότε όποτε ο εγγονός της το επιτρέπει φοράει τα μοδάτα γυαλιά της πρεσβυωπίας της και δημιουργεί. Σήμερα θα σας παρουσιάσω λίγα απο τα δημιουργηματά της που εμένα (ίσως επειδή είναι και μαμά μου) με ενθουσίασαν. Προσπάθησα και εγώ να φτιάξω κάτι και κατάφερα μετά απο μια (!!!) ολόκληρη ώρα να ολοκληρώσω με επιτυχία μια φραουλίτσα. Για όσους θέλουν να προσπαθήσουν αφού οπλιστούν με υπομονή ας ρίξουν μια ματιά εδώ .





χάντρινες καρδούλες















χάντρινες μπαλίτσες












και φυσικά η φραουλίτσα μου...