Σήμερα ψάχνοντας για χαρτιά στο ιντερνετ και βλέποντας πόσο μεγάλη ποικιλία υπάρχει έκανα μια σκέψη...και εμείς οι άνθρωποι σαν τα χαρτιά είμαστε και εγώ για την ακρίβεια είμαι ένα ρόζ λευκό πουά!Ναι ναι ένα απλό ρόζ πουά είμαι, υπάρχουν βέβαια στιγμές που θα προτιμούσα να είμαι ειλικρινής να ήμουν ένα χρυσό ανάγλυφο χαρτί, άλλες πάλι ζηλεύω ένα ντελικάτο ρυζόχαρτο η ένα ευθραυστό μεταξόχαρτο αλλά πάλι ένα λευκό ροζ πουά καταλήγω ότι είμαι. Σίγουρα θα νομίζετε πως τα έχω χάσει νυχτιάτικα αλλά θα σας εξηγήσω λιγάκι πώς κατέληξα σε αυτόν το συνειρμό και τα συμπεράσματα δικά σας.
Στην αγορά υπάρχουν άπειρα χαρτιά σε διάφορα βάρη και σχέδια. Το βάρος για ένα χαρτί ευτυχώς δεν σημαίνει πως πρέπει να κάνει "διαίτα" απεναντίας όσο μεγαλύτερο είναι τόσο ανθεκτικότερο συνεπαγέται. Όσο βαρύτερο όμως τόσο και λιγότερο ευπλαστό και ευέλικτο γίνεται στις κατασκευές. Απο την άλλη υπάρχουν χαρτιά μονόχρωμα, γυαλιστερά, μάτ, ανάγλυφα, με μοτίβα και η λίστα δεν έχει τέλος. Τα γυαλιστερά εντυπωσιάζουν, τα μονόχρωμα είναι η βάση για τα πάντα, τα ανάγλυφα γοητεύουν, αυτά με τα μοτίβα σε παρασύρουν ανάλογα με το θέμα τους και σε άλλες σκέψεις. Όλα μα όλα είναι απαραίτητα στις κατασκευές με διαφορετικό όμως ρόλο και χρησιμότητα.
Αν λοιπόν τολμήσω να παρομοιάσω την κοινωνία με μια κατασκευή όλοι εμείς δεν είμαστε σαν τα χαρτιά που την συνθέτουν. Άλλοι γυαλίζουν και ξεχωρίζουν, άλλοι αποτελούν σιωπηλά την βάση, άλλοι παρασύρουν με τις ιδέες τους και άλλοι γοητεύουν με την αύρα που εκπέμπουν, άλλοι είναι πιο εύθραυστοί και ευέλικτοι , άλλοι πιο σταθεροί και ανθεκτικοί και πάει λέγοντας.
Εγώ λοιπόν χωρίς να το σκεφτώ πολύ είμαι ένα ρόζ λευκό χαρτί μετρίου βάρους. Και ενώ κατα καιρούς προσπάθησα να είμαι κάτι άλλο τελικά κατέληξα πως είμαι ένα απλό ροζ-λευκό πουά χαρτί και χαίρομαι πολύ γιαυτό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιαστε: