Daddy cool

"Να σας ζήσει κοριτσάκι!"

   Τρείς φορές την άκουσε αυτή την φράση ο ταλαίπωρος πατέρας μου. Τρείς φορές περίμενε με αγωνία να ακούσει κάτι διαφορετικό και τις τρείς άκουσε το ίδιο...

Και άντε την πρώτη το πήρε πιο ελαφριά..., τη δεύτερη στεναχωρήθηκε λίγο παραπάνω..., την τρίτη μόνο στα πατώματα δεν έπεσε.

   Κλάσσικος έλληνας και πρωτότοκος γίος ο ίδiος ένα αγοράκι ήθελε για να συνεχίσει το όνομα του αλλά ο Θεός και το DNA είχαν αποφασίσει διαφορετικά! Και ενώ ο ίδιος το είχε πάρει πλέον απόφαση πως αγόρι δεν θα έκανε ήρθαν ακόμα δύο κορίτσάκια απο τον αδελφό του για να κλείσει η κοριτσίστικη μαφία μας και να χαθεί το επιθετό μας μια για πάντα!

   Μέχρι και πριν απο μερικά χρόνια απο τον καημό του που δεν είχε ένα αγόρι και μιας και είχα πάρει (στο θηλυκό του) το όνομα του πατέρα του με φώναζε "Γιαννάκη" για να παρηγοριέται και πότε πότε με έβαζε απέναντι του με ένα ποτηράκι κρασί για να του κάνω παρεούλα (άσχετα που εγώ κρασί δεν μπορώ να πιώ ούτε σταγόνα!). Ο καιρός πέρασε, εμείς μεγαλώσαμε, και πλέον στα 67 του χρόνια αν τον ρωτήσεις αν του λείπει ένας γιός εκείνος απαντάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως μπορεί στα νιάτα του να στεναχωριόταν αλλά πλεόν δεν αλλάζει ούτε με χίλιους γιούς τα τρία του κορίτσια! 

   Σας έχω ξαναγράψει πως οι φωτογραφίες απο το γάμο μου δεν είναι και απο τις αγαπημένες μου. Τις θεωρώ λίγο στημένες και γιαυτό δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα. Εξαίρεση αποτελούν ελάχιστες που τραβήχτηκαν απο δικές μας φωτογραφικές μηχανές και που τις βρίσκω περισσότερο αυθόρμητες. Μια απο αυτές ίσως και η πλέον αγαπημένη μου είναι μια φωτό που είμαστε μαζί με τον μπαμπά μου εγώ και οι άλλες δύο αδελφές μου. Αυτή η φωτό έχει μεγάλη αξία για μένα (και ας μην με κολακεύει ιδιαίτερα...) γιατί είναι απο τις ελάχιστες που έχουμε οι τέσσερις μας  και γιατί ο μπαμπάς μου που έχει το ελλάτωμα όταν τον τραβάς να κοιτάζει αλλού  σε αυτή τη φωτό κάνει μια φοβερή γκριμάτσα και κοιτάζει κατευθείαν το φακό!

   Όταν άρχισα να φτιάχνω δειλά δειλά συνθέσεις είχα πεί πως αυτή την σπάνια φωτό σίγουρα κάποια στιγμή θα την "σκράπαρα" και επιτέλους ήρθε η ώρα της.

   Το σκέτς της Μελένιας για την πρόκληση του Get Creative κατά γενική ομολογία ήταν ένα ιδιαίτερο σκέτς λόγω των κύκλων...και δυσκόλεψε σχεδόν όλους όσους το δοκίμασαν άσχετα που τα αποτελέσματα είναι πανέμορφα! Για μέρες σκεφτόμουν αν θα το δοκιμάσω ή όχι και ένα απογευματάκι που είχα χρόνο είπα να ξεκινήσω και ότι βγεί. Η αλήθεια είναι πως η κάψα μου ήταν να δοκιμάσω τα μίστ που είχα φτιάξει γιαυτό και ίσως υπερέβαλα λιγάκι στην χρήση τους. Το τελικό αποτέλεσμα νομίζω βγήκε συμπαθητικό αν και μου δημιουργεί την αίσθηση ότι κάτι λείπει....Για μέρες την άφηνα στην άκρη μπας και εντοπίσω τι της λείπει. Αλλά ότι και αν δοκίμασα πειραματικά να προσθέσω δεν μου άρεσε και έτσι σήμερα πήρα την απόφαση να την αφήσω όπως είναι.

Αυτή λοιπόν είναι η συμμετοχή μου και ειλικρινά οποιαδήποτε συμβουλή θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη! Εσείς τι άλλο θα βάζατε? 

Και αυτό είναι το σκέτς της Μελένια:

Και μερικά κοντινά....

Καλή εβδομάδα σε όλους ;)