Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Fantabulous Cricut Challenge Blog #61 entry

As most of you already know i prefer to write my posts in greek. I feel more secure to say what i want to say in my own language...But as this post is to entry a card i made to a challenge blog that i recently found i decided to write for first time in english. I hope that i will not disappoint my english teachers and my parents that paid lots of money to get my english degrees :)
Few days ago i received my last shopping order and among the goodies was two new cartridges for my beloved cricut. The one of them was love at first side! Do you remember when we were kids, years before barbie, those paper dolls that we used to play? I usually found them in magazines and i was always really carefull not to rip their paper clothes as i dressed and undressed them all the time. The cartridge i am talking about is called "paper dolls dress up" and it's a real treasure of paper costumes and paper dolls! So i couldn't resist try to make some just for fun. My first attempt was a real disaster. I made a fairy princess that looked like a drag queen! The second attempt was much better... i made a very cute clown that was perfect for a birthday card. Then as i was surfing to the net i bumbed into a cricut challenge blog that this week challenge was to make something using color blue, a cloud and an element cut by cricut. The clothes of the clown was accidentally blue! So i made a birthday card to participate to the challenge. The ballons were cut by cricut and the cartridge "stretch your imagination". This is my first entry to a foreign challenge blog...Wish me luck!









my "drag fairy princess" you may laugh as you want

ps: be kind...it's really confusing when your mind talks to you in greek and your keyboard has to write in english!

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Ο άντρας της ζωής μου....

Ο άντρας της ζωή μου πίνει δύο μπουκάλια στην καθισία του...αλλά εμένα δεν με νοιάζει!
Ο άντρας της ζωής μου με χτυπάει και αμέσως μετά μου λέει πως μ αγαπάει...αλλά εμένα δεν με νοιάζει!
Ο άντρας της ζωής μου είναι ώρες ώρες πολύ βρωμύλος...αλλά εμένα δεν με νοιάζει!
Ο άντρας της ζωής μου θέλει να περνάει πάντα το δικό του...αλλά εμένα δεν με νοιάζει!
Ο άντρας της ζωής μου θα με απατήσει 100% ελπίζω όχι σε λιγότερο απο 18 χρόνια...αλλά εμένα δεν με νοίάζει!
Ο άντρας της ζωής μου μπορεί να είναι μόλις 88 πόντους και 12 κίλα αλλά έχει καταφέρει το σύμπαν μου να γυρίζει γύρω απο αυτόν και ειλικρινά δεν με νοιάζει καθόλου!!!

Αυτός ο μικρός ύμνος αφορά όπως καταλάβατε το γίο μου που όσο μεγαλώνει μου επιβεβαιώνει πως πράγματι η αγάπη μπορεί να φτάσει στο συν άπειρο. Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε εκείνον μιας και αποφάσισα επιτέλους να του φτιάξω ένα μίνι άλμπουμ που καιρό το ήθελα. Βοήθεια σε αυτό το αλπμουμάκι μου έδωσε το cricut που ναι κόβει και chipboard χιχι (τα γραμματάκια στο εξώφυλλο τα έκοψα με αυτό και μετά τα έβαψα με ακρυλικά χρώματα) αλλά και ο έτερος "καλλιτεχνικός" Καππαδόκης της οικογένειας η αδελφή μου η μικρή που τελευταία ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και όπως δηλώνει και η ίδια ο ανηψίος της αποτελεί το αγαπημένο της θέμα! Περάστε μια βολτίτσα απο το μπλόγκ της αν θέλετε ;) Σήμερα η θεία-Fuku ή κατακόσμο Ευτυχία έχει και την ονομαστική της γιορτή οπότε επιτρέψτε μου να της στείλω πολλές πολλές ευχές και απο εδώ!
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!





























Υγ 1: Για όσους έχετε απορία Ken είναι το άτυπα ιαπωνικό όνομα του γίο μου που επειδή το Δημητρής του πέφτει κομματάκι δύσκολο να το πεί συστήνεται έτσι και σημαίνει Υγεία!
Υγ 2: Η άδεια μας βγήκε λιγάκι ξινή...δεν λέω αγόρασα κουρτινόξυλα (αφήστε το πόσα έσκασα καλά όμως να πάθω αφού ήθελα τεράστια παράθυρα για να είναι το σπίτι φωτεινό!) αλλά ο μικρός ξεκίνησε με ένα αθώο πυρετό τη Δευτέρα που εξελίχθηκε σε βροχγίτιδα και είμαστε με αντιβιώσεις και εισπνεόμενα χώρια που κόλλησε και εμένα μιας και λόγω της αρρώστιας έχει γίνει μεγάλος αγκαλίτσας! Τελικά ο νόμος του Μέρφι καταρρίπτει τα λεγόμενα του Coelho περί σύμπαντος!

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Card addict!

Ο Μάιος είναι ο μήνας των γάμων και των βαφτίσεων...Δεν προλαβαίνω να μαζεύω προσκλητήρια! Το άλλο Σάββατο είμαστε καλεσμένοι σε δύο γάμους που γίνονται και την ίδια ώρα και εγώ τι πρωτότυπο δουλεύω! Να σας πω την πικρή μου αλήθεια πως ενδόμυχα χαίρομαι που δουλεύω μιας και βαριέμαι λιγάκι τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Αυτό που δεν βαριέμαι με τίποτα ιδίως τελευταία είναι να φτιάχνω καρτούλες για να συνοδεύουν τα δωράκια μου. Έπεσα έτσι με τα μούτρα να ετοιμάσω δύο καρτούλες γάμου. Η πρώτη κάρτα που έφτιαξα δεν μου άρεσε καθόλου αλλά είπα να την κρατήσω σε περίπτωση που δεν βρώ χρόνο να φτιάξω μια καινούρια. Η δεύτερη μου βγήκε καλύτερη για την ακρίβεια με ικανοποιήσε αρκετά. Και πάνω που σκεφτόμουν αν θα φτιάξω μια τρίτη για να αντικαταστήσω την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια διάβασα για την πρόκληση του Get Creative για τις 20 Μαίου και είπα "μ' ένα σμπάρο δυό τρυγόνια". Έφτιαξα έτσι και μια τρίτη προσπαθώντας να ερμηνεύσω το scketch. Κατα πόσο τα κατάφερα η νεκροψία θα δείξει ελπίζω να μην ξέφυγα πολύ. Τελευταία με έχει πιάσει μια μίνιμαλ διάθεση με τις κάρτες και δεν τις πολυφορτώνω...εύχομαι το αποτέλεσμα να μην βγαίνει φτωχό.
Για περίπου μια βδομάδα θα γίνει παύση των δημιουργικών εργασιών λόγω ανωτέρας βίας. Το σπίτι κοντεύει (αλληλούια!) να τελειώσει και αν θέλω να μπώ το συντομότερο πρέπει να τρέξω να διαλέξω κουρτινόξυλα κουρτίνες και πολλά πολλά ακόμα. Τώρα που το σκέφτομαι και αυτό μια μορφή δημιουργικότητας είναι...Επειδή λοιπόν έχω πλέον κουραστεί να έχω τα πραγματάκια μου σε κούτες και κάθε φορά που θέλω να φτιάξω κάτι να πρέπει να χαλάω μια ώρα να τα βγάλω και άλλη μια ώρα να τα μαζεύω είπα να βάλω μια εβδομάδα άδεια για να οργανωθώ και να τρέξω. Βέβαια το πολυπόθητο εργαστήριο μου θα αργήσει πολύ ακόμα να φτιαχτεί μιας και έχουν άλλοι χώροι προτεραιότητα. Χωρίς craft room μπορούμε να μετακομίσουμε χωρίς όμως μπάνια και υπνοδωμάτια δεν μπορούμε. Όσο όμως μαζεύω τις εκκρεμότητες τόσο πιο κοντά έρχομαι στην εκπλήρωση του ονείρου μου.
Πολλά πολλά φιλάκια και καλό μου κουράγιο!!!


οι φάκελοι για τις καρτούλες





η πρώτη αποτυχημένη κάρτα





η δεύτερη καρτούλα




και η τρίτη που θα είναι και η συμμετοχή μου στο Get Creative



Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Το γεφύρι της Άρτας....

Αυτό παθαίνεις όταν ξεκινάς να φτιάχνεις κάτι χωρίς να το έχεις σχεδιάσει πρώτα καλά στο μυαλό σου...Τις προάλλες μας έφεραν στη δουλειά κάτι υλικά μέσα σε σκληρά χαρτόκουτα. Όταν είδα τα άδεια χαρτόκουτα σκέφτηκα πως κάτι θα μπορούσα να φτιάξω με αυτά. Σε πρώτη φάση έκοψα και τσάκισα δύο κομμάτια σχηματίζοντας ένα κλασέρ. Χαρούμενη για το τέλειο σχήμα που είχα πετύχει το έντυσα με διάφορα χαρτιά. Ήταν τόσο όμορφο που έμοιαζε σαν ένα έτοιμο ντοσιέ που απλά το είχα ντύσει. Και απο εκεί και πέρα ξεκινάει το κόψε ράψε ξήλωνε...Ωραία έφτιαξα το όμορφο ντοσιέ πως θα ενσωμάτωνα μέσα σε αυτό το οτιδήποτε??? Λάθος πρώτο: καλύτερα να φτιάχνεις πρώτα το εσωτερικό και μετά το εξωτερικό! Επί δύο νύχτες έχασα κυριολεκτικά τον ύπνο μου ψάχνοντας πιθανές λύσεις. Ώσπου άνοιξα ένα αληθινό κλασέρ και είδα αυτό το σιδεράκι που έχει για να κρατάει σταθερά τα φύλλα. Το έβγαλα και με άπειρες πατέντες κατάφερα με μια κορδελίτσα να στερεώσω πάνω του δύο κρίκους. Στη συνέχεια έπρεπε να βρώ τρόπο να τοποθετήσω αυτή την ευφάνταστη κατασκευή πάνω στο δικό μου ντοσιέ...Σκέψη στην σκέψη άνοιξα στην πλάτη του ντοσιέ μου δύο τρυπούλες και το έδεσα με κορδελίτσα. Μέχρι εδώ καλά τα είχα καταφέρει έλα μου όμως που ήθελα στο εσωτερικό να βάλω διάφανα τσεπάκια για να αποθηκεύσω τις ακρυλικές μου σφραγιδούλες. Ο βιβλιοπώλης της γειτονιάς μου πρέπει ακόμα να με βρίζει απο μέσα του. Επι μία ώρα έψαχνα όλες τις διαφάνειες που είχε στο μαγαζί του για να βρώ κάτι που να μπορώ να χρησιμοποιήσω. Τέλος βρήκα κάτι Α4 διαφάνειες χωρισμένες στην μέση σε δύο τσέπακια. Κόψε πάλι να έρθουν στην σχεδόν διάσταση που ήθελα , ντύσε την πλάτη τους με χαρτάκια για να κλείσουν απο το πλάι, άνοιξε τρυπούλες για να μπουν στο ντοσιέ...Επιτέλους και τα εσωτερικά τσεπάκια ήταν έτοιμα!!! Μόλις όμως πήγα να κλείσω το ντοσιέ έπαθα ακόμα ένα έμφραγμα...το κούμπωμα απο velcro που με τόσο καμάρι είχα φτιάξει τώρα που το ντοσιεδάκι ήταν γεμάτο έπεφτε μικρό...Πάλι πατέντα στην πατέντα το επιμήκυνα... Αυτή η κατασκευή αποδείχτηκε το γεφύρι της Άρτας. Ολημερίς το χτίζανε το βραδυ γκρεμιζόταν...Δεν ξέρω κατα πόσο το τελικό αποτέλεσμα βγήκε καλό το μόνο σίγουρο είναι πως τελικά το δικό μου πέρασε και πλέον οι λίγες σφραγιδούλες μου είναι τακτοποιήμενες.


Υγ: τελικά τα "δύσκολα" μπορεί να μας παιδεύουν περισσότερο αλλά η ικανοποιήση που μας δίνουν όταν επιτέλους ξεπεραστούν δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε "εύκολο"!























Κυριακή 15 Μαΐου 2011

"Cute dresses " mini album

Οι Κυριακές έχουν μια μελαγχολία δεν βρίσκετε? Πάντα μα πάντα απο πολύ νωρίς την Κυριακή σκέφτομαι πως την ακολουθεί η Δευτέρα και σχεδόν ποτέ δεν την απολαμβάνω γιατί σαν σκιά στέκεται πάνω της η εβδομάδα που πρόκειται να ξεκινήσει. Το Σάββατο απο την άλλη είναι πιο αισιόδοξο για μένα και πιο χαρούμενο. Σήμερα βέβαια ο καιρός μυρίζει καλοκαιράκι και δεν μπορώ να πώ κάτι είναι και αυτό...

Τις τελευταίες μέρες καταπιάστηκα με ένα mini album για μια ανηψούλα μου και βλέποντας όλα αυτά τα υπέροχα mini σε διάφορα σχέδια είπα να δοκιμάσω και εγώ...Έφτιαξα έτσι ένα σε σχήμα φορέματος μιας και η μικρούλα αν και πολύ μικρούλα είναι μια κοκέτα! Το cricut το έκανε και πάλι το θάύμα του μου έκοψε εξώφυλλα και εσωτερικές σελίδες και ιδού το τελικό αποτέλεσμα! Η αλήθεια είναι πως αν με δυσκόλεψε κάτι αυτό ήταν να ενσωματώσω τις φωτογραφίες μέσα στο άλμπουμ λόγο της ιδιαίτεροτητας του σχήματός του....

Τέλος έφτιαξα και μια καρτούλα για τα γενέθλια μιας άλλης μικρούλας που μας είχε καλέσει στο πάρτυ της.

Και ναι καλά καταλάβατε η "σοβαρότητα" και εγώ δεν τα πάμε και πολύ καλά...Ξανάγύρισα στο παλιό καλό-κακό εαυτό μου ;)