(προετοιμαστείτε ψυχολογικά θα είναι μια μεγάαααλη ανάρτηση...)
Τελικά οι βελόνες θα με κυνηγάνε μια ζώη! Δεν με φτάνανε οι βελόνες στην δουλειά τώρα παίζω μαζί τους και όλο τον ελεύθερο χρόνο μου... Δυστυχώς η σχέση μου με την ραπτομηχανή δεν λέει να βελτιωθεί! Δεν μπορώ με τίποτα να την δαμάσω όσο κι αν παλεύω, και το παλεύω πιστέψτε με. Έτσι μετά απο κάθε αποτυχημένη προσπάθεια με την ραπτομηχανή επιστρέφω στο ράψιμο στο χέρι για παρηγορία.
Πρίν απο αρκετές εβδομάδες είχα αποπειραθεί να ράψω μια θήκη για βελονάκια για να το χαρίσω σε μία φίλη ;) αλλά δυστυχώς :( το αποτέλεσμα ήταν μετριότατο! Οι ατέλεις πολλές τόσο πολλές που ακόμα δεν της το έχω ταχυδρομήσει απο την ντροπή μου. Ιδού η θηκούλα της ντροπής:
Τελικά οι βελόνες θα με κυνηγάνε μια ζώη! Δεν με φτάνανε οι βελόνες στην δουλειά τώρα παίζω μαζί τους και όλο τον ελεύθερο χρόνο μου... Δυστυχώς η σχέση μου με την ραπτομηχανή δεν λέει να βελτιωθεί! Δεν μπορώ με τίποτα να την δαμάσω όσο κι αν παλεύω, και το παλεύω πιστέψτε με. Έτσι μετά απο κάθε αποτυχημένη προσπάθεια με την ραπτομηχανή επιστρέφω στο ράψιμο στο χέρι για παρηγορία.
Πρίν απο αρκετές εβδομάδες είχα αποπειραθεί να ράψω μια θήκη για βελονάκια για να το χαρίσω σε μία φίλη ;) αλλά δυστυχώς :( το αποτέλεσμα ήταν μετριότατο! Οι ατέλεις πολλές τόσο πολλές που ακόμα δεν της το έχω ταχυδρομήσει απο την ντροπή μου. Ιδού η θηκούλα της ντροπής:
Επειδή όμως ο καιρός περνούσε και εγώ είναι να μην τάξω κάτι είχα δώσει στον εαυτό μου διορία μέχρι το σαββατοκύριακο ή να φτιάξω μια καινούρια ή να ταχυδρομήσω την πρώτη. Κυριακή λοιπόν βραδάκι είπα να στρωθώ και με ευλάβεια να ξαναδοκιμάσω. Απλοποιήσα λιγάκι το σχέδιο για να έχω μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας και ξέκινησα. Τρείς ωρίτσες μετά κρατούσα στα χέρια μου την δεύτερη αποτυχημένη θηκούλα!!!
Δεν σας κρύβω πως η απογοήτευση μου ήταν τόσο μεγάλη που σκέφτηκα να επιστρέψω την ραπτομηχανή στην μαμά μου! Τελικά όμως την κράτησα...την έβαλα στο κουτί της μέχρι να ξαναβρώ το κουράγιο να την χρησιμοποιήσω και πάλι.
Κάπως όμως έπρεπε να πάρω και πάλι τα πάνω μου. Βρήκα λοιπόν για ακόμα μια φορά παρηγοριά στις τσόχες μου και στο ράψιμο στο χέρι που σχεδόν ποτέ δεν με προδίδει. Καθαρή Δευτέρα μεσημεράκι αφού το πήραμε απόφαση πως φέτος αετό δεν θα πετούσαμε με τόσο βροχή που έριχνε έκατσα να βγάλω ένα σχεδιάκι που σε κάποιο etsy shop (συγχωρείστε με που δεν θυμάμαι ποιό...είμαι απαράδεκτη) είχε πάρει το μάτι μου. Θυμόμουν σχεδόν αμυδρά την εικόνα μιας και την είχα δεί πριν πολύ πολύ καιρό τότε που ακόμα δεν έφτιαχνα δικά μου πατρόν και το είχα θαυμάσει αλλά και προσπεράσει μιας και δεν υπήρχε διαθέσιμο κάπου έτοιμο το πατρόν. Μετά όμως απο τις τελευταίες μου προσπάθειες ένοιωσα αρκετά δυνατή να δοκιμάσω να φτιάξω κάτι παρόμοιο. Ζωγράφισα έτσι τα στοιχεία και με υπομονή έφτιαξα ίσως ότι πιο σύνθετο έχω φτιάξει μέχρι στιγμής.
Απο την χαρά μου όμως που το αποτέλεσμα έβγαινε όπως το ήθελα την έκανα και πάλι την πατάτα μου....ξέχασα να ράψω το κορδονάκι για να μπορώ να το κρεμάσω στον τοίχο!!!Έτσι υποχρεωτικά τώρα για να μην πάει χαμένο θα πρέπει να βάλω λίγη πετονιά και να κάνω μια μικρή ατέλεια. Ίσως αν βρώ ένα shadow box αρκετά μεγάλο να το βάλω μέσα και να το κάνω καδράκι σίγουρα πάντως κάτι θα το κάνω.
Ευτυχώς τα αποθέματα σε τσόχες σχεδόν τελείωσαν και μέχρι να βρώ χρόνο να κατεβώ στην Αθήνα για ανεφοδιασμό θα σας ξεκουράσω λιγάκι απο τις απανωτές αναρτήσεις με τσόχινα χιχι. Περιμένω όμως προμήθειες απο μέρα σε μέρα απο μαλλιά για needle felting οπότε με τις βελόνες όπως έγραψα και στην αρχή δεν ξεμπερδεύω εύκολα!
Καλημέρα σε όλους!
υγ: Σας ευχαριστώ για τα κάλα σας λόγια για τα τσόχινα μου! Η αλήθεια είναι πως κάτι έχω στο μυαλό μου για να εκμεταλευτώ αυτή μου την αγάπη αλλά θέλω λιγάκι χρόνο μέχρι να το επεξεργαστώ και να το πάρω απόφαση....
υγ2: Άλεξ τελικά άνθρακας ο θυσαυρός με τις ζαβές κουκουβάγιες όπως κατάλαβες θα μείνεις...αύριο τις πάω ταχυδρομείο ελπίζοντας να αγνοήσεις τις ατέλειες...
Καλημέρα puccarina!!! Αν όλες οι αποτυχημένες προσπάθειες ήταν έτσι...τότε οι επιτυχημένες πώς θα ήταν? Εννοείτε οτι μου άρεσαν πάρα πολύ και τα 2 τσαντάκια για τα βελονάκια...και αναρρωτίόμουν ...που είναι είναι οι ατέλιες!!! Υπέροχα φυσικά και τα τσόχινα...και καλά θα κάνεις να το προχωρήσεις..;)Φιλιά πολλά και μην την παρατάς τη μηχανή σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ με την Ράνια!καταπληκτικά τέλειες οι αποτυχημένες προσπάθειες σου!μου αρέσουν πολύ και τα υφάσματα που διάλεξες!εγώ στην θέση σου θα τις έκανα δώρο στις φίλες μου, είμαι σίγουρη οτι θα ξετρελαθούν!και όσο για το τσόχινο κρεμαστό, είναι απλά τέλειο, και αυτό!αχ μακάρι να κάνεις κάτι με τα τσόχινα σου, πολύ θα ήθελα να έχω και εγώ κάτι δικό σου στο σπίτι μου!καλημέρα και φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον:Τέλειος ο τίτλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερον:Στις φωτογραφίες δε φαίνονται ατέλειες.Ίσα ίσα δείχνουν πανέμορφες.
Τρίτον:Να την εκμεταλεύτεις την αγάπη σου.Μπορείς να ξεκινήσεις με λίγο etsy
Τέταρτον:Τα πουλάκια στο κλαδάκι είναι το κάτι άλλο.
Δε με κουράζουν οι μεγάλες αναρτήσεις(καθόλου όμως) και καλημέρα :)))
και οι θηκούλες είναι τέλειες και τα τσόχινα επίσης!!! Είναι όλα πολύ επιτυχημένα! Μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο χάλια οι προσπάθειες, τί να πω με απογοήτευσες...! Μα πας καλά παιδί μου, είναι πολύ ωραία, πολύ, πολύ ωραία. Σε παρακαλώ να είσαι καλή με την puccarina μη μου την απογοητεύεις τόσο. Τα πάει θαυμάσια με τη ραπτομηχανή... αλήθεια...! Σε φιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συγχωρείς παρα πολύ αλλά εμένα είτε η μία είτε η άλλη θήκη θα μου άρεσε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!! γιατι κορίτσι μου εισαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου??? εγω πάντως δεν είδα καμια ατέλεια.. και μπράβο σου και παλι που πειραματίζεσαι με τοσα πολλά πράγματα και τα καταφέρνεις άψογα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα πουλάκια δε... υπέροχα... και χαίρομαι παρα πολύ να διαβάζω τις αναρτήσεις σου!!! πολλά φιλιά!!!
Τι να σου πω,είσαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό σου!Εγώ δε βρήκα ψεγάδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω για ποιες ατέλειες μιλάς. Εμένα μου φαίνονται πολύ όμορφες και γουστόζικες και οι δύο θηκούλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι παίζεις μαζί μας (με την καλή έννοια!). Που τις είδες τις ατέλειες βρε φιλενάδα, δεν μπορώ να καταλάβω... ψάχνω και ψάχνω και ψάχνω και μόνο υπέροχες λεπτομέρειες βλέπω... ομορφιά μαζεμένη σε αυτή την ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα και πάρτο απόφαση ;-)
Σε φιλώ γλυκά!!!!
Πραγματικά ψάχνω και εγώ να βρω ατέλειες, αλλά δεν υπάρχουν! Οι θήκες είναι τέλειες δεν υπάρχει καμία μα καμία ατέλεια, τα υφάσματα τα λατρεύω που έχεις επιλέξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα τσόχινα, το ξέρεις ότι λατρεύω το υλικό αυτό και πραγματικά τα έχεις κάνει εκπληκτικά!!!!
Σιγα την μεγαλη αναρτηση!:D
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαλε και τις 2 θηκες (εχω πολλα βελονακια!:D) και στειλτες μου αυριο!Αμαν πια,ενα μηνα τις περιμενω!
Προτιμω κατι φτιαγμενο με αγαπη και ατέλειες,αλλα μοναδικο,παρα κατι απροσωπο και σε πολλά ''αντιτυπα''!
Οσο για την τσοχινη δημιουργια,ειναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ!
Σε φιλω...!:)
Βρε Ιωάννα μου, πλάκα μας κάνεις; Είναι αυτές ατέλειες για να απογοητευτείς; Εντάξει, από ράψιμο δεν έχω ιδέα... αλλά άνοιξα τις φωτογραφίες να τις δω μεγάλες για να καταλάβω τις ατέλειες και το μόνο που είδα ήταν υπέροχες θηκούλες για βελονάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα πουλάκια... τί να πω! Θαυμάζω και τις ομορφιές που φτιάχνεις, και την υπομονή σου για τις λεπτομέρειες. Αυτή η πασχαλίτσα είναι όλα τα λεφτά, χαρά στην υπομονή σου!
...Ιδιαίτερα κάνεις; Γιατί προσπαθώ να ράψω κομμάτια amigurumi μεταξύ τους και τα διαλύω! χαχαχαχα
Νομίζω πως μόνο εσύ τις βλέπεις τις ατέλειες! Είναι σούπερ!
ΑπάντησηΔιαγραφή