Ο Οκτώβριος σιγά σιγά μας αφήνει και ερχόμαστε ένα βηματάκι πιό κοντά στα Χριστούγεννα! Απολογογισμό αυτού του μήνα δεν θα κάνω γιατί μάλλον αρνητικό θα είναι το αποτέλεσμα...Θα κρατήσω μόνο τα θετικά όπως τον Μαραθώνιο καρτών που πάνω που νόμιζα πως κατάφερα να τερματίσω με τις δύο καρτούλες που θα σας δείξω παρακάτω διαπίστωσα πως προέκυψε ακόμα μια πρόκληση! Επειδή λόγω υποχρεώσεων φοβάμαι πως δεν θα καταφέρω να φτιάξω κάτι για την τελική πρόκληση με χαρά σας παρουσίαζω τις τελευταίες μου καρτούλες για την πρόκληση της Iωάννας και της Όλγας του Get Creative.
Η πρόκληση της Ιώαννας μας ζητούσε να ακολουθήσουμε την παρακάτω συνταγή : 2 χαρτία με μοτίβα + 1 κορδέλα + 3 λουλούδια έτσι έφτιαξα αυτή την καρτούλα....
Η πρόκληση της Όλγας μας ζητούσε να φτίαξουμε μια καρτούλα με πουλάκια όπως μπορεί ο καθένας να φανταστεί και έτσι μου προέκυψε αυτή η καρτούλα....
Η αλήθεια είναι πως δύο αυτές καρτούλες μου αντιπροσωπεύουν τον δόκτωρ Τζέκιλ και τον Μίστερ Χάιντ που κρύβω μέσα μου...λές και τις έχει φτιάξει διαφορετικό άτομο η μια αρκετά συντηρητική και η αλλή τελείως funky...To συνηθισμένο μου στύλ είναι κάπου στην μέση ;)
Ελπίζω να σας αρέσουν... Και για φινάλε σας βάζω μια ομαδική φωτογραφία και των 12!!! καρτών όπως στολίζουν το σαλόνι μου όλον αυτό το μήνα! Δυστυχώς για να μην χαλάσουν θα πρέπει να τις μαζέψω.
Δεν ξέρω τι εντυπώσεις σας άφησαν οι συμμετοχές μου εγώ πάντως καταευχαριστήθηκα αυτό το ταξίδι δημιουργικότητας!!! Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο το επιτελείο του Get Creative για τα δημιουργικά του ερεθίσματα!!!
Τι ειρωνεία Θεέ μου!!!! Ο Μεταξάς το είπε πριν χρόνια στην Ιταλία για να φτάσουμε στο σήμερα και να πούμε NAΙ στην υπόλοιπη Ευρώπη...Τότε ήταν η απάντηση για την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων απο την χώρα μας σήμερα είναι για την ελεύθερη οικονομική διέλευση και διείσδυση στην χώρα μας! Ειλικρινά έχω κουραστεί...βαρέθηκα να μας βλέπω να κοιτάζουμε τον πάτο και να μην λέμε να τον φτάσουμε...αν επιτέλους φτάναμε στον πάτο μόνο άνοδος θα υπήρχε σαν προοπτική αλλά απ ότι φαίνεται πάτο δεν έχει το βαρέλι! Σήμερα λοιπόν θα σας πώ να δικά μου όχι!
ΟΧΙ σε όλους αυτούς που με τα κουστούμια τους προσπαθούν να μας σώσουν!!!! Μπορεί ο λύκος να σε σώσει απο άλλους λύκους????? ΟΧΙ σε όλους αυτούς τους δημοσιογράφους που με το make up στα πρόσωπα τους και τον τραγικό τόνο στην φωνή τους έχουν καταφέρει να φτάσουν ακόμα και την αγράμματη γιαγιούλα ένα βήμα πρίν την αυτοκτονία!!! ΟΧΙ σε όλους εκείνους που ακόμα και μετά απο όλα αυτά δεν λένε να αλλάξουν τρόπο σκέψης! Τι φταίω εγώ καλέ μου άνθρωπε να πληρώνω τα σπασμένα επειδή εσύ κλέβεις την εφορία???? Πότε επιτέλους θα καταλάβεις πως η λαμογία σου θα γυρίσει (που γύρισε ) μπούμεραγκ σε σένα τον ίδιο στα παιδία σου μη σου πώ και στα δισέγγονα σου! ΟΧΙ σε όλους αυτούς που κατάφεραν να με κάνουν να νοιώθω οικονομικός μετανάστης στην ίδια μου την πατρίδα , που με κάνουν να σκέφτομαι σοβαρά να φύγω και να μην κοιτάξω πίσω σαν το Λοτ.... ΟΧΙ σε όλους όσους φταίνε που μια ολόκληρη χώρα είναι πλέον συναισθηματικά ανάπηρη , ανίκανη ακόμα και να ερωτευτεί!!! ΟΧΙ λοιπόν και πάλι ΟΧΙ!!!!
Ουφ τα είπα και ξελάφρωσα!
Και επειδή όσο "συννεφιάζει" και περισσότερο τόσο πεισμώνω εκείνοι το δικό τους βιολί και εγώ το δικό μου! Έφτιαξα δύο ακόμα καρτούλες για το Get Creative και τις προκλήσεις της Μελένιας και της Marie.
H πρόκληση της Μελένιας ήταν να φτιάξουμε μια καρτούλα με τον παράκατω χρωματικό συνδυασμό:
Αν και το μπλέ δεν είναι και απο τα αγαπημένα μου χρώματα το προσπάθησα και έφτιαξα αυτήν την καρτούλα
Η πρόκληση της Marie ήταν να φτίαξουμε μια κάρτα χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε τεχνική ανάγλυφου. Έτσι έφτιαξα αυτήν την καρτούλα
Είμαι οργανωτική δεν λέω, σχεδόν πάντα όταν ξεκινάω κάτι το τελειώνω, ακόμα και αν στο ενδιάμεσο τις περισσότερες φορές χάνω τον ενθουσιασμό μου...Ένα μικρό θεματάκι έχω μόνο, δυσκολεύομαι απίστευτα να "καλουπωθώ". Για παράδειγμα αυτή τη στιγμή ούτε τις σκέψεις μου δεν μπορώ να καλουπώσω. Ποτέ όταν ξεκινάω να γράφω, και κατα συνέπεια να σκέφτομαι, δεν ξέρω τι θα μου βγεί παρακάτω. Όχι μην φανταστείτε κανένα άνθρωπο που ζεί μέσα στις εντάσεις Η ιστορία της ζωής μου μονοσέλιδο διήγημα θα γινόταν που δεν θα πουλούσε ούτε ένα αντίγραφο. Η ιστορία των σκέψεων μου όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο που σίγουρα θα αριθμούσε πολύ περισσότερες σελίδες. "Ιωάννα, βάζε παιδί μου τις σκέψεις σου σε τάξη και θα γράψεις φοβερές εκθέσεις!" μου έλεγε ο κακομοίρης ο φιλόλογος μου ,καλή του ώρα όπου και να ναι, και ας μην κατάφερε να με μάθει να βάζω τις σκέψεις μου σε τάξη. Παράπονο ιδιαίτερο δεν έχω. Δεν με πειράζει που η ζωή μου είναι σε τάξη και το μυαλό μου σε αταξία (που λέει και η Μποφίλιου...) με το καιρό έμαθα αυτά τα δύο να τα συνδυάζω λειτουργικά. Αυτό που ίσως δουλεύω ακόμα είναι να συμβιβαστώ με το γεγονός πως ανήκω στους ανθρώπους που με ότι ασχοληθούν είναι καλοί αλλά όχι τέλειοι. Ήμουν καλή μαθήτρια-φοιτήτρια αλλά όχι τέλεια, μαγειρεύω καλά αλλά όχι τέλεια, φτιαχνώ διάφορα χειροποίητα πραγματάκια που είναι καλά αλλά όχι τέλεια και γενικά τα κάνω όλα καλά αλλά όχι τέλεια. Καμία φορά αναρωτιέμαι αν θα ήταν προτιμότερο να κάνω ένα πράγμα τέλεια και όλα τα υπόλοιπα λίγοτερο καλά αλλά μάλλον με την απορία θα μείνω.
Η αταξία του μυαλού μου σε ένα πράγμα μόνο με επηρεάζει. Στην δημιουργικότητα μου. Ίσως επειδή είναι ο μόνος τομέας που την αφήνω ανεξέλεκτη. Ποτέ μα ποτέ δεν βάζω πλάνο στο τι θα φτιάξω, ξεκινάω και το αφήνω να με πάει μόνο του. Μπορεί να ξεκινήσω ας πούμε για ένα κασκόλ και να το κάνω στο τέλος πορτοφολάκι...γιαυτό και δυσκολεύομαι απίστευτα να φτιάξω κάτι για κάποιον άλλο, ιδίως όταν ο άλλος έχει οραματιστεί με ακριβεία αυτό που θέλει. Οι προκλήσεις μου αρέσουν γιατί μου βάζουν όρια χωρίς να μου βάζουν όρια...με προκαλούν να απελευθερώσω την αταξία της δημιουργικότητας μου μέσα σε ένα περιορισμένο χώρο και αυτό μου είναι άκρως διασκεδαστικό σαν ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Όταν δε το καταφέρνω χωρίς να έχω νιώσει πως συμβιβάστηκα σε κάτι τότε είμαι πραγματικά ευτυχισμένη!
Και θα μου πείτε προς τι νυχτιάτικα όλες αυτές οι αμπελοφιλοσοφίες...απλά κάνω ένα πρόλογο που θα είναι μεγαλύτερος απο το κυρίως θέμα. Είπαμε στην έκθεση ήμουν άθλια! Όταν άρχισα να ασχολούμαι με το scrapbooking και το card making για να με βοηθήσουν πολλές κοπέλες μου πρότειναν να πατήσω πάνω σε κάποια έτοιμα sketch. Τύπωσα και εγώ μερικά και προσπάθησα αλλά δεν μου έβγαινε με τίποτα! Τις περισσότερες φορές κατέληγα να κάνω του κεφαλίου μου με αποτέλεσμα να μην ξέρω ούτε και εγώ η ίδια αν τήρησα το sketch ή όχι. Σκεφτείτε λοιπόν τι έπαθα όταν διάβασα τις προκλήσεις της Χρύσας και της Ειρήνης του Get Creative! Και οι δύο στηριζόντουσαν σε sketch....Τύπωσα τα sketch και προσπάθησα για ακόμα μια φορά αλλά και πάλι δεν ξέρω αν κατάφερα να πατήσω πανω τους. Διαβάζω σε διάφορα blogs την φράση "ερμηνεία του sketch" και θέλω να πιστεύω πως είναι σαν να κοιτάζουμε όλοι την ίδια εικόνα και ο καθένας μας να βλέπει κάτι διαφορετικό. Αν αυτό ισχύει τότε οι συμμετοχές μου ίσως και να είναι έγκυρες. Αν πάλι όχι, κορίτσια μπορείτε να τις διαγράψετε χωρίς δεύτερη σκέψη. Σας ευχαριστώ πάντως και τις δύο γιατί χωρίς να το θέλετε με τις προκλήσεις σας βάλατε το μυαλό μου σε ένα μονοπάτι που ίσως να μην ταξίδευε μόνο του και έκανα απόψε όλες αυτές τις άναρχες σκέψεις...
Η συμμετοχή μου για την πρόκληση της Χρύσας:
και η συμμετοχή μου για την πρόκληση της Ειρήνης:
Και για επίλογο θα σας βάλω τους στίχους απο ένα τραγουδάκι που μου ρθε στο μυαλό όσο έγραφα...
There's a place, so I've been told,
Every street is paved with gold
And it's just across the borderline
And when it's time to take your turn
There's a lesson that you must learn
You may lose more than you'll ever hope to find.
And when you reach that broken promised land
And all your dreams slip though your hand
You have learned it's too late to change your mind
Cause you pay the price to come so far
Just to wind up where you are
And you're still just across the borderline.
Καλό βράδυ σε όλους!
υγ:και μην ξεχνάτε το blog candy που τρέχει ;)
Απο τον Ιούλιο (πωπω ντροπή....) που το μπλόγκ έκλεισε ένα χρόνο χρωστάω ένα δωράκι. Στο μεταξύ οι αναγνώστες μου ξεπέρασαν τους 200 (γίουπι!!!). Ο λόγος που καθυστέρησα τόσο ήταν γιατί το έψαχνα , ήθελα το δωράκι να είναι κάτι που να σας θυμίζει εμένα αλλά και πρακτικό, κάτι σχετικό με το χόμπυ μας αλλά και ευκολόχρηστο για όσους δεν ασχολούνται ενεργά...Μετά απο πολύ σκέψη κατέληξα το δωράκι να αποτελείται απο δύο πράγματα. Η τυχερή (και λέω τυχερή γιατί ούτε αρσενική γάτα μάλλον δεν περνάει απο το μπλόγκ...) θα κερδίσει ένα σετ για κάρτες γενεθλίων που αποτελείται απο καρτούλες και αυτοκόλλητα ευκολο στην χρήση ακόμα και για ανθρώπους που δεν ασχολούνται με το "άθλημα" αλλά και ένα σετ απο ξυλάκια σουπλά πετσετούλες κλπ κλπ ιαπωνικής προελεύσεως για βραδυές με άρωμα άπω ανατολής! Θα μου πείτε και τι θα φάμε βρε Πουκαρίνα με τα chopsticks μουσακά???? Γιαυτό στην τυχερή μαζί με το δώρο θα στείλω και μια Ιαπωνική εύκολη συνταγή για να μπορεί να αξιοποιήσει το δωράκι της χιχι καθώς και οδηγίες για να πιάσει σωστά τα ξυλάκια σε περίπτωση που δεν το έχει ξαναδοκιμάσει. Και πάμε τώρα στους όρους...επειδή αν θυμάστε και απο το περσινό candy δεν είμαι κλασσικός άνθρωπος για φέτος θέλω απο εσάς το εξής: δεν με απασχολεί αν είστε αναγνώστης μου η όχι , ούτε αν θα το κοινοποιήσετε στο δικός σας μπλόγκ θέλω να αφήσετε ένα σχόλιο ή να κάνετε μια δική σας ανάρτηση αν αυτό σας ευχαριστεί συμπληρώνοντας την παρακάτω φράση,"όταν ήμουνα μικρή...." Και για να σας βοηθήσω λίγο κάνω εγώ την αρχή: "Όταν ήμουνα μικρή έβλεπα συνέχεια τον ίδιο εφιάλτη για μερικά χρόνια, ότι ένοιωθα ακινητοποιημένη και εγκλωβισμένη χωρίς να ξέρω το γιατί. Στην συνέχεια του ονείρου κοιτούσα δεξιά και αριστέρα και διαπίστωνα πως βρισκόμουν στον ιμάντα ενός εργοστασίου ξαπλωμένη αλλά ακίνητη γιατί κάτι με πλάκωνε...όσο κοιτούσα πιο προσεκτικά καταλάβαινα πως ήταν ένα εργοστάσιο με Hot Dog και πως καταλάθος με είχαν βάλει ανάμεσα σε δύο ψωμάκια γιατί με είχαν μπερδέψει με λουκάνικο....απελπισμένη φώναζα να με βγάλουν πριν με συσκευάσουν και απο την αγωνία μου ξυπνούσα!" Δεν μπορείτε να πείτε η φαντασία μου μικρή οργίαζε...Έχω πολλά πολλά χρόνια να δώ αυτό το όνειρο και σχεδόν το είχα ξεχάσει αλλά με αφορμή κάτι το ξαναθυμήθηκα. Κάποια στιγμή πρέπει να ζητήσω από ένα ψυχίατρο να μου το αναλύσει χιχι. Περιμένω με αγωνία τα σχόλια σας μέχρι και τις 14 Νοεμβρίου. Η κλήρωση θα γίνει την επόμενη μέρα που έχει τα γενέθλια της η αδελφούλα μου έτσι για να είναι σημαδιακή η ημερομηνία. Καλό απόγευμα σε όλους!
Βρε τι έχω πάθει η γυναίκα με τις προκλήσεις του Οκτωβρίου του Get Creative...η μία πιο ακαταμάχητη απο την άλλη, η μία πιο "γόρδιος δεσμός" απο την άλλη! Αλλά θα μου πείτε αν ήταν εύκολες δεν θα λεγόντουσαν προκλήσεις. Στην πρόκληση της Ευδοκίας η αλήθεια είναι πως λάτρεψα την εικόνα έμπνευσης! Λίγο ο εθισμός μου με το βελονάκι των τελευταίων ημερών λίγο τα χαρούμενα χρώματα με έκαναν να την χαζεύω για ώρα και να σκέφτομαι για ακόμα περισσότερη το βαθμό δυσκολίας του να φτιάξεις κάτι παρόμοιο. Αφού πείστηκα πως και να έψαχνα για οδηγίες η δεξιότητα μου στο πλέξιμο δεν θα μου επέτρεπε (ακόμα τουλάχιστον) να φτιάξω κάτι παρόμοιο επικεντρώθηκα στο ζητούμενο της πρόκλησης...Μια κάρτα είτε σε αυτά τα χρώματα, είτε με θέμα τον καφέ και τα κεκάκια, είτε το αριθμητικό στοιχείο 2, είτε κάποιος συνδυασμός. Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Σφραγγίδα με φλυτζανάκια του καφέ δεν διαθέτω...αρχείο με φλυτσανάκι του καφέ για το cricut επίσης δεν διαθέτω...ουτε καν αυτοκόλλητο με κάτι σχετικό δεν διαθέτω...τι θα έβαζα πάνω στην κάρτα οεό??? Θα μου πείτε ας ακολουθούσες απλά τον χρωματικό συνδυασμό εγώ όμως ήθελα να έχει θέμα τον καφέ η καρτούλα μου, είμαι άλλωστε μεγάλος λάτρης του σε βαθμό εξάρτησης. Μια λύση υπήρχε να ζωγραφίσω εγώ με το χέρι κάτι σχετικό! Τελευταία ο γίος μου άρχισε να ζωγραφίζει-μουντζουρώνει και όλο μας ζητάει να ζωγραφίσουμε και εμείς κάτι για εκείνον. Με λύπη διαπίστωσα πως οι ικανότητες μου στην ζωγραφική ήταν πολύ καλύτερες όταν ήμουν στο δημοτικό απ ότι είναι τώρα. Ούτε ένα απλό αυτοκινητάκι δεν μπορούσα να του ζωγραφίσω. Η παιδική αθωότητα έχει την ικανότητα να απλοποιεί τις εικόνες και να τις αποδίδει με έναν μοναδικό τρόπο. Όσο μεγαλώνεις το μυαλό σου γίνεται όλο και πιο σύνθετο με αποτέλεσμα όταν έρχεται η ώρα να ζωγραφίσεις για το παιδί σου ένα αυτοκινητάκι να θές το αυτοκινητάκι να έχει φανάρια, προφυλακτήρα, εξάτμιση κλπ κλπ με αποτέλεσμα το σχέδιο να βγαίνει μια σκέτη αποτυχία. Τα πράγματα είναι πιο απλά τελικά...ένα τετράγωνο και δύο ρόδες απο κάτω και ο μικρός πανηγυρίζει για το τέλειο αυτοκινητάκι της μαμάς! Μήπως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με άλλα πράγματα??? Μήπως έχουμε κάνει τη ζωή μας περισσότερο δύσκολη απ ότι θα έπρεπε??? Στα πλάισια αυτής της απλοποιήσης και με αφορμή την πρόκληση όλο το απόγευμα ζωγραφίζα φλυτζανάκια του καφέ μέχρι να πετύχω κάποιο αξιοπρεπές! Και ιδού τα πειστήρια:
Στο τέλος έφτιαξα κάποια τα έδειξα στο μικρό και τον ρώτησα "Δημήτρη μου τι είναι αυτά?" εκείνος με κοίταξε με απορία κοίταξε το σκίτσο και μου είπε "Καφέ βρε μαμά!" Αυτά τα συγκεκριμένα φλυτζανάκια χρησιμοποιήσα τελικά στην κάρτα που ήταν και τα πιο απλά. Ελπίζω να μην φάω ντομάτες για την ικανότητα μου στην ζωγραφική δείξτε κατανοήση! Όσο για τα χρώματα χρησιμοποιήσα τα προτεινόμενα γαλάζιο-κόκκινο και καφέ.
Επλίζω να σας αρέσει... Καλό σαββατοκύριακο σε όλους ;)
Όταν αγόρασα την συγκεκριμένη σφραγγίδα δεν είχα σκεφτεί καθόλου πως θα την χρησιμοποιήσω...Τελείως παρορμητικά ερωτεύτηκα το χίουμορ της και απλά την έβαλα στο καλάθι αγορών μου. Όταν δε την παρέλαβα κατάλαβα πως η χρήση της θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη κυρίως λόγω μεγέθους. Όσο την κοιτούσα ήμουν σίγουρη πως μόνο σε μια κάρτα με μια μόνο επιφάνεια (one layer card) θα μπορούσε να αναδειχθεί πραγματικά και με υπομονή περίμενα να έρθει η ώρα να χρησιμοποιηθεί. Και αυτή η ώρα επιτέλους ήρθε! Η 5η πρόκληση του Get Creative και για την ακρίβεια η πρόκληση της Άλεξ απαιτούσε την κατασκευή μια "one layer card!" Πολλοί ίσως νομίζουν πως μια τέτοια κάρτα είναι εύκολη στην κατασκευή στην πραγματικότητα ,εγώ προσωπικά πιστεύω, πως απαιτεί μεγαλύτερη δεξιότητα. Το να καταφέρεις να κάνεις το απλό να φαίνεται όμορφο είναι για μένα χάρισμα. Σκεφτείτε πόσο πιο δύσκολο είναι για εμάς τις γυναίκες να δείχνουμε όμορφες χωρίς make up και στολίδια και θα καταλάβετε και τον βαθμό δυσκολίας μιας τέτοιας κάρτας. Στην κάρτούλα αυτή χρησιμοποιήσα διάφορα distress inks για να δημιουργήσω το αίσθημα "ελευθερίας" έξω απο τα κάγκελα ενώ με το κοπιδάκι μου και με υπομονή δημιούργησα τά σίδερα της φυλακής. Ο γλυκούλης κλέφτης μου είναι στο εσωτερικό της κάρτας σφραγγισμένος (ελπίζω να φαίνεται στις φωτό αυτό που προσπάθησα να κάνω...)
Και επειδή εκτός απο τις προκλήσεις έχω πλέον μπεί για τα καλά σε Χριστουγεννιάτικη διάθεση τα πλεκτά στολιδάκια μου συνεχίζουν να αυξάνονται!!! Σας αρέσουν οι μίνι καλτσούλες μου????
Tέλος να ευχαριστήσω την Ξένια για το βραβειάκι μέσα σπο την καρδία μου!!! Ελπίζω σύντομα να έχω έμπνευση ώστε να μπορώ να το αποδεχτώ σωστά γράφοντας 7 πράγματα για τον εαυτό μου και χαριζοντάς το και εγώ με την σειρά μου (αν και μεταξύ μας σας έχω κάνει στο παρελθόν ούκ ολίγες εκμυστηρεύσεις και δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι...)
Καλό απόγευμα σε όλους ;)
υγ: Και επειδή σας άρεσε η κάρτα με τη φωτογραφία της αδελφής μου χιχι δείτε αν θέλετε αυτό το βιντέακι που έφτιαξα με φωτογραφίες της!
Πενία τέχνας κατεργάζεται...και στην δική μου περίπτωση συνεχείς περικοπές του μισθού μου τέχνας κατεργάζεται! Η πρόκληση της Ελένης του Get creative μας καλεί να χρησιμοποιήσουμε χρώματα, μπογίες ή mists σε μιά κάρτα. Η αλήθεια είναι πως ο εξοπλισμός μου είναι πολύ φτωχός σε αυτόν το τομέα...Για την ακρίβεια 2 mists έχω και αυτά ομολογώ ήταν πολύ αποτυχημένες επιλογές χρωμάτων. Άρχισα λοιπόν να κάνω αλχημείες πρωί πρωί. Και επείδη όλοι στο σπίτι γελούσαν μαζί μου σας επιτρέπω να γελάσετε όσο θέλετε με αυτά που θα σας περιγράψω παρακάτω.
Πριν καιρό είχα αγοράσει απο το Lidl κάτι μπουκαλάκια με ακρυλικά περλέ χρώματα τα οποία δεν είχα χρησιμοποιήσει ποτέ.
Ξέρω πως τα ακρυλικά χρώματα όσο είναι νωπά διαλύονται με το νερό και σταθεροποιούνται μόλις στεγνώσουν. Πήρα λοιπόν μια αντλία απο αυτή που ψεκάζουμε με απορρυπαντικό τα τζάμια....έβαλα λίγο νεράκι και αρκετό χρώμα και voila είχα ένα αυτοσχέδιο mist τεραστίων διαστάσεων! Ξέρω βέβαια πως σε μαγαζία με καλλυντικά θα μπορούσα να βρώ μικρά μπουκαλάκια με ψεκαστηράκι(ειλικρινά δεν μου ερχόταν άλλη λέξη)αλλά στο χωριό σίγουρα δεν θα έβρισκα και εγώ βιαζόμουν είχα τρομάρα μου δημιουργική διάθεση.
Πήρα ένα λευκό χαρτί ακουαρέλας και άρχισα τα πειράματα. Το τεράστιο mist μου λόγω διαστάσεων ψέκαζε υπερβολικά μεγάλες ποσότητες. Για να πετύχω καλύτερο αποτέλεσμα απομάκρυνα το χαρτί αρκετά ώστε να πετύχω την δέσμη ψεκάσματος στο ανοιγμα της. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ψεκάσω το χαρτί και τον πάγκο της κουζίνας και να τα κάνω όλα χάλια. Θα βγώ στο μπαλκόνι σκέφτηκα η πανέξυπνη έλα μου όμως που φυσούσε...Ένα πάτημα κόντρα στον άνεμο και πλέον είχα κάνει mist και στο πρόσωπο μου...Τελικά ξαναμπήκα μέσα έβαλα το χαρτί στον νεροχύτη αφού τον σκούπισα να είναι στεγνός και ξεκίνησα το πάρτυ των χρωμάτων. Μετά απο πολύ κόπο είχα ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα που έμοιαζε αρκετά με αποτέλεσμα απο κανονικό mist και επειδη τα χρώματα (πορτοκαλοκόκκινο και χρυσό) ήταν περλέ το αποτέλεσμα γυαλοκοπούσε.
Αφού το άφησα να στεγνώσει (στο ενδιάμεσο έφτιαξα και ένα παστίτσιο γιατί νηστικό αρκούδι δεν χορεύει) σφράγγισα επάνω με staz on μαύρο ένα Χριστουγγενίατικο άγγελο γιατί τόση γυαλάδα μόνο Χριστουγεννίατικη κάρτα θα μπορούσε να έχει.
Και ενώ θα περιμένετε να σας πώ πως μετά απο τόση φασαρία το αποτέλεσμα μου άρεσε και συνέχισα θα σας απογοητεύσω λέγοντας σας πως για κάποιον περίεργο λόγο το τελικό αποτέλεσμα δεν με ενέπνεε καθόλου μα καθόλου. Το έβαλα στην άκρη (ίσως κάποια στιγμή το συνεχίσω...)έφαγα ένα κομματάκι παστίτσιο (είχε πλέον φτάσει μεσημέρι) και αφού τους κοίμησα όλους έβγαλα τα κανονικά μου ακρυλικά χρώματα και άρχισα καινούριες αλχημείες. Έβαψα ένα ορθογώνιο κομμάτι ακουαρέλας μωβ με ένα πολύ σκληρό πινελάκι ώστε να χαράζεται το χρώμα όσο το άπλωνα για να προσθέσω υφή. Ανάμειξα γαλάζιο με λευκό σε μια μεγάλη επιφάνεια έκανα την προσευχή μου να μην χαλάσει η σφαγγιδούλα μου και χρησιμοποιήσα το υγρό χρώμα σαν ink pad. Με γρήγορες κινήσεις αποτύπωσα πάνω στο μώβ χαρτί την σφραγγίδα και με το χρώμα που περίσσεψε πέρασα περιμετρικά το ορθογώνιο κομμάτι για να δημιουργήσω ένα αφηρημένο πλάισιο. Ευτυχώς η σφραγγίδα με λίγο νεράκι ήταν και πάλι καινούρια και το αποτέλεσμα όσο στέγνωνε θύμιζε πολύ θερμοανάγλυφο. Κορδελίτσες, διακοσμητικά, το καρτελάκι με την ευχή και η συμμετοχή μου ήταν έτοιμη!
Σίγουρα μπορούσα και καλύτερα αλλά αντοχή για τρίτη απόπειρα στο καπάκι δεν είχα...
Και για να κλείσω αυτή την τεράστια ανάρτηση θα την κάνω ακόμα μεγαλύτερη δείχνοντας σας τα πρώτα μου Χριστουγεννιάτικα στολίδια για φέτος. Ένταξει είναι λιγουλάκι νωρίς το ξέρω αλλά τα συγκεκριμένα στολιδάκια θέλουν λίγο χρόνο παραπάνω να φτιαχτούν μιας και είναι φτιαγμένα με το βελονάκι. Βρήκα αυτό το φοβερό tutorial και έφτιαξα τις πρώτες μου μπαλίτσες σε λευκό και κόκκινο. Όταν θα στολίσω το σπίτι θα μπουν σε μια γιρλάντα απο έλατο πάνω στο τζάκι αλλά επειδή αν την στόλιζα απο τώρα για να σας φωτογραφίσω το τελικό αποτέλεσμα η επόμενη ανάρτηση μου θα ήταν απο καμία ψυχιατρική κλινική (γιατί εκεί θα με έκλειναν οι δικοί μου) τα έβαλα πρόχειρα σε ένα διακοσμητικό φύλλο που με πολύ φαντασία θυμίζει έλατο.
Καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακο!
To μόνο που δεν θα σκεφτόμουν να βάλω ποτέ σε κάρτα είναι μια φωτογραφία...Δεν ξέρω γιατί ίσως γιατί θα φοβόμουν μην καταλήξει σε κανένα κάδο σκουπιδιών. Η πρόκληση της Αναστασίας για κάρτα του Get Creative απαιτούσε να φτιάξουμε μια κάρτα με μια φωτό!Επί μέρες άφηνα αυτή την πρόκληση στην άκρη μιας και δεν μου κατέβαινε καμία έξυπνη ίδεα. Ένα βράδυ σκέφτηκα μέσα στην νύστα μου μέχρι και να ντύσω τον μικρό Άγιο Βασίλη λιγάκι προώρα, να τον τραβήξω μια φωτό και να φτιάξω μια καρτούλα Χριστουγεννίατικη για τους παππούδες που σίγουρα δεν θα την πετούσαν. Δυο τα ξημερώματα έψαχνα στο υπόγειο την περσινή του στολή για να διαπιστώσω πως 100% δεν θα του έκανε φέτος :(...πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα παιδιά! Περσινή φωτογραφία δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω μιας και το παιδί έχει αλλάξει πολύ όποτε αδιέξοδο για ακόμα μια φορά...Ώσπου είδα την συμμετοχή της Αλίκης και "μπάμ" βρήκα την λύση μου( τελικά η φαντασία μου ώρες ώρες είναι πολύ περιορισμένη). Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω μια πιο αφηρημένη φωτογραφία χωρίς πρόσωπα οικεία. Το δούλεψα λιγάκι στο μυαλό μου και μετά απο πολύ σκέψη αποφάσησα να χρησιμοποιήσω μια ασπρόμαυρη φωτογραφία τραβηγμένη απο τον "καλλιτεχνικό" μας φωτογράφο την αδελφούλα μου. Όταν τελείωσα την ασπρόμαυρη κάρτα μου θυμήθηκα το σχόλιο της Άλεξ (γιατί μπορεί φαντασία να μην έχω απο μνήμη όμως σκίζω!) σε ένα ασπρόμαυρο άλμπουμ που είχα φτιάξει πριν απο καιρό και πρόσθεσα μια μικρή κόκκινη πινελία! Πόσο δίκιο είχε....είναι απίστευτο πως την μεταμόρφωσε μια μικρή κόκκινη λεπτομέρεια. Με χαρά λοιπόν σας παρουσίαζω και αυτή μου την συμμετοχή.
Και για να έχετε μια πιο καθαρή εικόνα της φωτό που χρησιμοποιήσα σας βάζω και την γνήσια χιχι.
or one card for two challenges!!! I usually prefer to make a unique card for each challenge i don't know why but in my mind this seems more fair. When time is not enough i try to combine as i did this time. The Channa's challenge of Get Creative for October was to make a card any shape BUT square! As i was thinking what shape to go for i saw this week challenge of fantabulous cricut "Pumpkin time". This would be a real challenge, i thought , a pumpkin shape card! You see i might have cricut but i don't have gypsy....With the cartridge "strech your imagination" i cut a shadow pumpkin as a pattern...then i fold an ivory cardstock in half and with the help of the pattern i draw the pumpkin on the cardstock...scissors + patience= a pumkin shape card! The decoration of the card was easy and simple!
Although here in Greece we don't celebrate Halloween (lately we live in a constant Halloween with all the problems that our country face...) the idea of this holiday is so cute and appealing!!! "So trick or treat" from Greece :)
Ότι η 1η Οκτωβρίου είναι η μέρα "card making" το ξέρατε??? Ούτε και εγώ! Ευτυχώς υπάρχει το Get Creative και μαθαίνουμε συνεχώς πράγματα. Γενικά ο μήνας αυτός προβλέπεται πολυάσχολος και άκρως δημιουργικός μιας και πέφτω συνεχώς πάνω σε καταπληκτικές προκλήσεις! Να δώ για πόσες θα προλάβω να φτιάξω κάτι...Στόχος μου είναι προσπαθήσω να συμμετάσχω σε όσες περισσότερες προκλήσεις μπορώ του Get Creative μιας και οι καρτούλες που θα είναι το θέμα πολλών πολλών προκλήσεων είναι απο τις αδυναμίες μου (και ας αποδεικνύεται πως δεν τα πολυκαταφέρνω χιχι εγώ δεν το βάζω κάτω...!)
Θέμα της 1ης πρόκλησης που μας βάζει η Ελίνα είναι μια κάρτουλα με πολλά layers (στρώσεις). Η αλήθεια είναι πως δεν τα πάω καλά με τα layers οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία για εξάσκηση! Με την παρακάτω καρτούλα λοιπόν συμμετέχω στην πρώτη πρόκληση και τρέχω να προλάβω να φτιάξω και καμία ακόμα για τις επόμενες προκλήσεις....
.png)
